Πόλεμος – Ειρήνη και το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας

Του Δημήτρη Γκάζη

Τείνουμε να εθιστούμε στον πόλεμο. Τα θεαματικά χτυπήματα, οι στατιστικές του θανάτου, οι κατεστραμμένες πόλεις και υποδομές, οι κυνικές και φιλοπόλεμες δηλώσεις, οι αναλύσεις ειδικών και «ειδικών», γίνονται κανονικότητα που σερβίρεται καθημερινά από τα δελτία των 8. Ο φόβος και η παράλυση μπροστά στον κίνδυνο πολέμου επιβάλλεται ως η μόνη αντίδραση, μαζί και η υποστήριξη του «ρεαλισμού» της «σωστής πλευράς της ιστορίας».

Και όμως είναι ακριβώς αυτή τη στιγμή, που απαιτείται περισσότερο από ποτέ να αναπτυχθεί ένα κίνημα για την Ειρήνη και την Ουδετερότητα, κόντρα στους εμπρηστές του πολέμου. Ειδικά για τη χώρα μας η ανάγκη αυτή αγγίζει την ίδια την υπαρξιακή της διάσταση, καθώς η περικύκλωση από τις εστίες γεωπολιτικής ανάφλεξης, η εξάρτηση από το ΝΑΤΟ (σε βαθμό που η Ελλάδα λογίζεται ως ΝΑΤΟϊκή επικράτεια και η Κυπριακή Δημοκρατία καταγράφεται με τις γεωγραφικές της συντεταγμένες), αλλά και η ανοιχτή απειλή της Τουρκίας, απειλούν την ίδια την συλλογική εθνική μας ασφάλεια.

1. Γιατί η πιθανότητα γενίκευσης των πολεμικών συγκρούσεων και η εμπλοκή και άλλων περιοχών σε αυτές (βλ. Βαλκάνια, Μεσόγειος) απειλεί να μας παρασύρει άμεσα.
2. Γιατί η πρόσδεση στο ΝΑΤΟϊκό άρμα επιβάλει τυχοδιωκτισμούς που μας εμπλέκουν ευθέως στη ζώνη πυρός (βλ. εκπαίδευση Ισραηλινών, παροχή όπλων στην Ουκρανία, παρουσία φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα κ.α.).
3. Γιατί οι βάσεις (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας) σε Ελλάδα και Κύπρο, μετατρέπουν τις δύο πατρίδες του Ελληνισμού, σε ορμητήριο και πιθανό στόχο αντιποίνων.




Γιατί η «άμυνα υπέρ τρίτου» και οι «ΝΑΤΟϊκές επιχειρησιακές ανάγκες», αποδυναμώνουν την ισχύ της χώρας και μετατρέπουν τις ένοπλες δυνάμεις μας σε προσάρτημα του ΝΑΤΟ, μακριά από τις ανάγκες και τις ιεραρχήσεις της δικής τους εθνικής αποστολής.
Γιατί ο πόλεμος και η κρατική αδιαφορία έχει ήδη συρρικνώσει την παρουσία και την επιρροή του Ελληνισμού στην περιοχή (βλ. Έλληνες της Αζοφικής, χριστιανικοί πληθυσμοί σε Συρία και Παλαιστίνη).
Γιατί η προοπτική του πολέμου, η ΝΑΤΟϊκή ομπρέλα, η αντιρωσική εκστρατεία, η πολεμική οικονομία αποδυναμώνει και ρευστοποιεί τον ευρωπαϊκό χώρο, προς όφελος της στρατηγικής των ΗΠΑ.
Γιατί η κανονικοποίηση και η δικαιολόγηση των γενοκτονιών, των μαζικών φονικών χτυπημάτων, των εθνοκαθάρσεων σε ζωντανή μετάδοση, είναι το τέλος του πολιτισμού μας.




Γιατί η ΝΑΤΟφροσύνη, ο κυνισμός και η αδιαφορία, απειλεί να συνθλίψει τις κοινωνίες στη Δύση, που στρουθοκαμηλίζουν, αγνοώντας τον κίνδυνο του πολέμου που πλησιάζει.
Γιατί η κινητοποίηση της κοινωνίας, μπορεί να μπλοκάρει τις πολεμικές μηχανές, να καθυστερήσει σχεδιασμούς, να πιέσει για αποφάσεις υπέρ της ειρήνης. Γιατί ο πόλεμος δεν σταματά την πολιτική πάλη.
Γιατί επιμένουμε πως οι λαοί μπορούν και πρέπει να ζουν ελεύθεροι σε ελεύθερες χώρες.

Για όλους αυτούς τους λόγους, επιμένουμε πως για τη χώρα μας, τους λαούς της περιοχής, την ανθρωπότητα, είναι αναγκαίο ένα πλατύ, πολύμορφο, μαχητικό κίνημα ειρήνης και ουδετερότητας.

Πηγή: edromos.gr