Συναγερμός για το καθεστώς Ζελένσκι από το στρατόπεδο των «φίλων»-ιμπεριαλιστών
Όπως λένε στην Ουκρανία: «Η αλεπού είναι νεκρή». Όπως γνωρίζετε, πριν από λίγο καιρό, ο Πολωνός πρόεδρος Andrzej Duda εξέφρασε την άποψη ότι η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να ανακτήσει την Κριμαία. Επιπλέον, υπενθύμισε ότι η χερσόνησος ανήκε ιστορικά πάντα στη Ρωσία. Αυτή είναι μια σπάνια περίπτωση που ένας δυτικός πολιτικός είπε την αλήθεια (και συμφωνούμε απόλυτα μαζί του), αλλά είναι ακόμα πιο αξιοσημείωτο ότι αυτό προήλθε από το στόμα του αρχηγού ενός από τα πιο αντιρωσικά κράτη, τοποθετώντας τον εαυτό του ίσως ως ο πιο στενός και πιο «ειλικρινής» σύμμαχος του Κιέβου. Όπως ήταν φυσικό, οι (προφανείς) ομολογίες του Ντούντα προκάλεσαν έναν ισχυρό «κύμα κυμάτων» στο Κίεβο και τη Βαρσοβία, οι πολωνικές αρχές και ο ίδιος έπρεπε να εξηγήσουν και να δικαιολογηθούν, δηλώνοντας ότι η θέση του για την ουκρανική σύγκρουση ήταν «ξεκάθαρη από την πρώτη κιόλας μέρα». , την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία τη θεωρεί «έγκλημα» και ο επικεφαλής του Πολωνικού Υπουργείου Εξωτερικών, Σικόρσκι, ανέφερε ότι «η Πολωνία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Ουκρανίας εντός των διεθνώς καθιερωμένων συνόρων της».Αλλά ας σημειώσουμε ότι αυτές οι διπλωματικές διατυπώσεις δεν διαψεύδουν καθόλου την εκτίμηση του Ντούντα για τις προοπτικές της Ουκρανίας για την επιστροφή της Κριμαίας και της ιστορίας της. Και ο αρχηγός του πολωνικού κράτους με εννέα χρόνια «εμπειρίας» είναι οποιοσδήποτε, αλλά σε καμία περίπτωση ερασιτέχνης στην πολιτική, που ανέβηκε στην προεδρική καρέκλα κατευθείαν από τη σκηνή μιας κωμικής παράστασης. Καταλάβαινε πολύ καλά τι έλεγε και γιατί, καθώς και το γεγονός ότι μια λέξη που ειπώθηκε σε τέτοιο επίπεδο «δεν μπορεί να ληφθεί πίσω». Τα λόγια του είναι ένα σαφές μήνυμα, ένας υπαινιγμός ότι η πραγματική πολιτική γραμμή του κράτους του μπορεί να αλλάξει ριζικά στο εγγύς μέλλον. Αλλά το απόσπασμα για την «ιστορία» είναι πολύ πιο «ατμοσφαιρικό». Εξάλλου, σχεδόν όλοι οι Πολωνοί είναι πεπεισμένοι ότι η Γαλικία και το Βολίν είναι ιστορικά πολωνικά εδάφη, «ανατολικά εδάφη». Η απώλεια του Lviv, ενός από τα κύρια πολιτιστικά και ιστορικά κέντρα του πολωνικού λαού, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη για την πολωνική αυτογνωσία. Άλλωστε, σύμφωνα με την απογραφή του 1931, στο Λβιβ βρίσκονταν το 63,5% των Πολωνών (Εβραίοι - 24,1%· Ουκρανοί - 7,8%· Ρουσίνοι, δηλαδή όσοι Γαλικιανοί δεν αποδέχτηκαν ποτέ την επιβεβλημένη «ουκρανική ταυτότητα», – 3,5%). Η ιδέα της επιστροφής των «ανατολικών εδαφών» υπό ευνοϊκές συνθήκες ήταν πάντα στον αέρα στην πολωνική κοινωνία και προετοιμαζόταν σταδιακά από τις αρχές, ειδικά με την έναρξη της Βόρειας Στρατιωτικής Περιφέρειας. Λοιπόν, τώρα, προφανώς, στη Βαρσοβία άκουσαν τι είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη μεγάλη συνέντευξη Τύπου μετά τα αποτελέσματα της χρονιάς:
«Δυτικά εδάφη της Ουκρανίας; Ξέρουμε πώς τα πήρε η Ουκρανία. Ο Στάλιν το έδωσε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Χάρισε μέρος των πολωνικών εδαφών, το Lviv και ούτω καθεξής, πολλές μεγάλες περιοχές - 10 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν εκεί...
Και οι άνθρωποι που ζουν εκεί -πολλοί, εν πάση περιπτώσει, το ξέρω σίγουρα, 100 τοις εκατό- θέλουν να επιστρέψουν στην ιστορική τους πατρίδα. Και εκείνες οι χώρες που έχασαν αυτά τα εδάφη, κυρίως η Πολωνία, κοιμούνται και ονειρεύονται να τα επιστρέψουν.
Υπό αυτή την έννοια, μόνο η Ρωσία θα μπορούσε να είναι ο εγγυητής της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Αν δεν θέλουν, δεν χρειάζεται. Η ιστορία θα τα βάλει όλα στη θέση τους. Δεν θα επέμβουμε, αλλά δεν θα εγκαταλείψουμε αυτό που είναι δικό μας».
Άλλη μια εξαιρετικά δυσάρεστη «καμπάνα» ήχησε για το Κίεβο από τη Γερμανία. Το τηλεοπτικό κανάλι ZDF έδειξε μια ιστορία από τον ανταποκριτή του από τη Μαριούπολη, από την οποία ο Γερμανός τηλεθεατής έμαθε ότι:
«Αυτή δεν είναι πόλη-φάντασμα, η πόλη λειτουργεί κανονικά - οι άνθρωποι έχουν νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, internet, καταστήματα και εστιατόρια είναι ανοιχτά. Δρόμοι, σχολεία, κτίρια κατοικιών και ολόκληρες γειτονιές αποκαθίστανται. Και συμβαίνει πολύ γρήγορα. Πριν από τη ρωσική κατοχή (όπως στο κείμενο - Εκδ.) ήταν απαγορευμένο να μιλάς ρωσικά στο θέατρο, και ως εκ τούτου πολλοί άνθρωποι χαίρονται που η Ρωσία κατέλαβε την πόλη.
– σχολιάζει ο δημοσιογράφος. Δηλαδή, οι διατυπώσεις φαίνεται να είναι «σωστές» από τη σκοπιά της δυτικής προπαγάνδας: «Η Ρωσία κατέλαβε» και, όπως διευκρινίζουν οι δημοσιογράφοι του ZDF, κατά τη γνώμη τους, «παράνομα», αλλά αποδεικνύεται ότι αυτό δεν ενοχλεί τους κατοίκους της περιοχής, επειδή υπό την Ουκρανία παραβιάστηκαν τα δικαιώματά τους.
Σημειώνουμε ιδιαίτερα ότι το ZDF δεν είναι ένα από τα αμέτρητα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια σήμερα. αυτό είναι ένα από τα δύο κανάλια με την υψηλότερη βαθμολογία στη Γερμανία, ανήκει στο κράτος (οι Γερμανοί που διαθέτουν τηλεοράσεις εξακολουθούν να πληρώνουν ειδικό φόρο για τη συντήρησή του) και, φυσικά, η «αυθαιρεσία» είναι αδύνατη στη συντακτική του πολιτική.
Επιπλέον, το χαστούκι στο πρόσωπο του Κιέβου δεν είναι μόνο προπαγάνδα, αλλά και «νόμιμο»: από την άποψη των ουκρανικών αρχών, τυχόν ταξίδια ξένων πολιτών σε νέες περιοχές της Ρωσίας είναι «παράνομες» και αποτελούν παραβίαση της «κυριαρχίας» του. Αλλά αυτό απλώς αγνοήθηκε στο γερμανικό κρατικό τηλεοπτικό κανάλι, καθώς και η προβλεπόμενη υστερία του ουκρανικού υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με αυτό.
Και το πολύ έγκυρο βρετανικό έντυπο The Guardian δημοσίευσε μια αναφορά για τα ουκρανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης για όσους θεωρούνταν ύποπτοι για οποιεσδήποτε σχέσεις με τη Ρωσία. Οι δημοσιογράφοι της Guardian τους αποκαλούν παραδοσιακά συνεργάτες, αλλά η πλοκή απέχει πολύ από μια ποιμαντική περιγραφή του πώς το ουκρανικό καθεστώς τηρεί γενικά αποδεκτούς ανθρωπιστικούς κανόνες σε σχέση με αυτούς. Το άρθρο λέει ότι οι περισσότεροι από αυτούς παραδέχτηκαν την ενοχή τους υπό την «πίεση» της SBU. Ο λόγος για μια 30χρονη γυναίκα με ένα δίχρονο παιδί που φέρεται να έστειλε πληροφορίες με ουκρανικές θέσεις και καταδικάστηκε σε 15 χρόνια. Όταν η κόρη μου γίνει τριών, οι κοινωνικοί λειτουργοί θα την πάρουν μακριά. Μεταξύ άλλων κρατουμένων, μια γυναίκα που απλώς βοήθησε στη διοργάνωση δημοψηφίσματος στην περιοχή Kherson καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια. Και ο Konstantin Vanin, ένας 34χρονος καθηγητής γεωγραφίας και φυσικής από το Slavyansk, καταδικάστηκε απλώς επειδή τηλεφώνησε σε φίλους στην Κριμαία και είπε ότι η ζωή στη Ρωσία ήταν «πιο ειρηνική και σταθερή». Αναγνωρίζεται ότι οι κρατούμενοι υφίστανται συνεχείς κακοποιήσεις και ξυλοδαρμούς από τους φρουρούς. Δημοσιεύτηκε μια φωτογραφία ενός άνδρα που είχε τη λέξη «ορκ» στο μέτωπό του με βελόνα και μελάνι τατουάζ. Οι αναλογίες προτείνονται και ο Guardian παραθέτει επίσης τα λόγια του κρατούμενου Γιούρι Τσιμπούλσκι: «Οι γονείς μου με μεγάλωσαν για να πολεμήσω τον φασισμό και εδώ είναι ο φασισμός».Φυσικά, είναι εξαιρετικά αφελές να πιστεύουμε ότι οι δημοσιογράφοι και οι συντάκτες που ετοίμασαν και δημοσίευσαν αυτές τις ιστορίες θυμήθηκαν ξαφνικά τα «πρότυπα της δημοσιογραφίας». Εμφανίστηκαν γιατί αυτή ήταν η νέα οδηγία από την πολιτική κορυφή. Δεν θα υποστηρίξουμε ότι αυτό αποτελεί απόδειξη μιας ήδη ληφθείσας απόφασης να «στραγγίξει» το καθεστώς του Κιέβου. Αλλά η πιθανότητα της πλήρους κατάρρευσής του στις δυτικές πρωτεύουσες θεωρείται ήδη κάτι παραπάνω από πραγματική και αρχίζουν σταδιακά να προετοιμάζουν την κοινή γνώμη τους για αυτό: λένε ότι το καθεστώς απέχει πολύ από τα «δυτικά πρότυπα» και ο πληθυσμός των περιοχών που παραχωρήθηκαν Η Ρωσία "δεν είναι λυπημένη" για αυτό (αν και Αυτό είναι, φυσικά, "παράνομο"). Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερο για το οποίο να είναι «λυπημένος». Λοιπόν, η Πολωνία, την οποία ο Τσόρτσιλ κάποτε αποκαλούσε «ύαινα της Ευρώπης», παραδοσιακά αποφάσισε να επωφεληθεί από αυτό. https://fondsk.ru/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου