Γράφει ο Παλαιός

Πέρα απ’ αυτά που σας έχω ‘πεί μέχρι σήμερα για το θέμα Αισυμνητεία -όπου καλό είναι να διαβάσετε ότι υπάρχει γραμμένο στο μπλόγκι, ώστε να ξέρετε περί τίνος πρόκειται, καθώς δεν θα επαναλάβω εδώ όσα ήδη έχω ‘πεί, αλλά θα το πάω παραπέρα, και θα σας τρίψω στην μούρη πράγματα που δεν ξέρετε, για το εν λόγω θέμα, ώστε αν μπορέσετε ν΄αντιληφθείτε την ύψιστη προσφορά της Αισυμνητείας, στο μπουρδέλο του Σκατόκοσμου, αλλά και το ποιά η διαφορά της από κάθε άλλο σύστημα- τα οποία καμμία σχέση δεν έχουν με τις πορδές που κατά καιρούς πετάνε διάφοροι, προσπαθώντας να εντυπωσιάσουν, ενώ στην ουσία δεν ξέρουν την τύφλα τους, και μιλάμε πάντα για την πραγματική Αισυμνητεία, εκείνη που υπήρχε και εφαρμοζόταν στην Πάλαι Ποτέ Ελλάδα, και όχι τις όποιες γιαλαντζί, τις προσπάθειες εκείνες που έκαναν κάποιοι προσπαθώντας να διορθώσουν και να σώσουν τις πόλεις τους από την τραγική κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθη. 

Το σύστημα της Αισυμνητείας

Η Αισυμνητεία δεν είναι απλά ένα κάποιο σύστημα, αλλά κάτι το οποίο στήθηκε με σκοπό αφ’ ενός μεν να δώσει στο πόπολο το καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης, το οποίο θα έκανε κατά το δυνατόν υποφερτή την ζωήν του στο μπουρδέλο του «Κόσμου Φυλακή», αλλά και να διατηρήσει τις πληροφορίες και τις τεχνικές απελευθέρωσης από τον Σκατόκοσμο.

Στην συγκεκριμένη ανάρτηση δεν θα σας μιλήσω για την απελευθέρωση από τον «Κόσμο Φυλακή»αλλά θα σας ‘πώ μερικά πράγματα για το τι πρόσφερε το σύστημα της Αισυμνητείας στην καθημέρα ζωή του πόπολου.

Πρωτίστως να πούμε ότι το σύστημα αυτό ήταν απόλυτα Αξιοκρατικό – ναι ρε χούντα !! ..γιατί δεν σας αρέσει ;;

..η λειτουργία

Λειτουργούσε απαρέγκλιτα πάνω στους κανόνες που είχαν απ’ αρχής θεσπιστεί – και μόνο κάποιος Αισυμνουργός ή μεγάλος Αισυμνητής μπορούσε και είχε το δικαίωμα να επιφέρει κάποιες λειτουργικές αλλαγές, οι οποίες όμως θα έπρεπε να γίνουν αποδεκτές και από το σύνολο της Ανώτατης Αρχής.

Όπως είχα ‘πεί παλαιότερα ήταν ένα πολύπλευρο και πολυδιάστατο σύστημα, σ’ έναν τομέα ίσχυε αυτό, σε κάποιον άλλο κάτι διαφορετικό ..από που νομίζετε ότι εμπνεύστηκαν και άντλησαν στοιχεία διακυβέρνησης, το Μινωϊκό, το Καρχηδονιακό αλλά και εν μέρει το Σπαρτιατικό ;; 

Οι επικεφαλείς

Την αρχή σε κάθε τομέα την είχαν πάντα ειδήμονες φιλόσοφοι, άνθρωποι που είχαν περάσει από πολλές εξετάσεις και είχαν υποστεί εξαντλητικό έλεγχο, και όχι κάποια τσόλια που είχαν εκλέξει οπαδοί του Φούφουτου.

Ήταν Αξιοκρατικό σύστημαμπορείτε να το ‘πείτε απολυταρχικό αν έτσι σας αρέσει, όπου κάθε ανάθεση γινόταν μετά από έλεγχο και όχι από εκλογικές διαδικασίες, όπου είχε άποψη ο κάθε ηλίθιος · αλλά και για να έχεις γνώμη και άποψη έπρεπε να αποδείξεις ότι είχες γνώση, και αυτό που έλεγες ήταν μέσα στα όρια που είχαν θέσει οι Δημιουργοί της Αισυμνητείας.

Θέσεις και αποφάσεις κατώτερων κλιμακίων, για να δρομολογηθούν και να υλοποιηθούν, έπρεπε αναγκαστικά να περάσουν από τον έλεγχο και την έγκριση των ανωτέρων.

Πλειοψηφικές – Δημοκρατικές διαδικασίες, υπήρχαν μόνο στα κατώτερα τοπικά συμβούλια, σ’ όλα τα υπόλοιπα οι αποφάσεις περνούσαν από σαράντα κύματα, μέχρι να ελεγχθούν εξονυχιστικά, όλες οι πλευρές, και να υπάρξει πλήρης ομοφωνία, τίποτε δεν προχωρούσε με μερική συμφωνία ..βέβαια υπήρχαν και εκείνα στα οποία η λήψη απόφασης είχε ανατεθεί συγκεκριμένα σ’ έναν, οπότε αυτός ήταν που έλεγε και καθόριζε το τι έπρεπε να γίνει.

Πάντως, ασχέτως στο σε ποιό σημείο της ιεραρχίας βρισκόταν κάποιος (αυτό καμμία σχέση με θρησκεία), όλοι μηδενός εξαιρουμένου υπόκεινταν σε έλεγχο – και ο κάθε πολίτης μπορούσε να υποβάλει τέτοιο αίτημα, βεβαίως ανυπόστατα αιτήματα επέφεραν και ανάλογες τιμωρίες · και η σύσταση της ελέγχουσας επιτροπής γινόταν διά κληρώσεως μέσα απ’ όλο το φάσμα των πολιτών.

Ο κατάλογος των Λειτουργικών Δομών ήταν μακρύς, οπότε και δεν έχει νόημα ν’ ασχοληθούμε μαζί του ..ας περάσουμε στο τι έδινε η Αισυμνητεία στους πολίτες και τι μέριμνες ελάμβανε γι΄αυτούς.

Στέγαση & ακίνητα 

Πρώτον και κύριο ήταν ότι όλα τ’ ακίνητα ανήκαν καθολικά στο Έθνος-Πολιτεία, και κανείς μα κανείς πολίτης δεν είχε ουσιαστική κυριότητα και διαχείριση κάποιου ακινήτου – δεν υφίστατο δηλαδή κατοχή ακίνητης περιουσίας, παρά μόνο χρήση ..όπου κάθε πολίτης απολάμβανε την παραχώρηση ακινήτου, ικανού να στεγάσει την οικογένειά του, έτσι που κανείς μα κανείς δεν ήταν ποτέ και σε καμμία περίπτωση άστεγος.

Ο χώρος και το οίκημα (το οποίο έκτιζε η Πολιτεία εάν ο πολίτης αδυνατούσε ή δεν ήθελε να το κάνει μόνος του) παραχωρούνταν στην οικογένεια ..δεν ήταν δυνατόν να μπεί ενέχυρο ή να πωληθεί, το μόνο που επιτρεπόταν ήταν να παραχωρηθεί σε κάποιο παιδί, να ανταλλαγεί με άλλο ακίνητο, σε άλλη περιοχή, που έπρεπε όμως να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες στέγασης της οικογενείας, ή να επιστραφεί στην Πολιτεία εάν η οικογένεια μετακόμιζε σ’ άλλο μέρος της επικράτειας, έτσι ώστε να λάβει ένα άλλο στο νέο μέρος που μετακόμιζε. Ανάλογα με την εποχή και τις επικρατούσες συνθήκες, δινόταν σε κάθε οικογένεια και δεύτερος χώρος-οίκημα, ώς εξοχική κατοικία – όλα αυτά πάντα με κλήρωση και κατ’ επιλογή των Πολιτών. 

Όλα τα σπίτια παραχωρούνταν με όλα τα χρειώδη, πλήρως εφοδιασμένα και επιπλωμένα – και σε όποιες φυσικές καταστροφές την επισκευή και αποκατάσταση αναλάμβανε η Πολιτεία ..επίσης σε τακτά διαστήματα, αν δεν μπορούσε να το κάνει η οικογένεια από μόνη της, η Πολιτεία προχωρούσε σε κάποιες αναγκαίες επισκευές.

Αναλόγως της εποχής, η Πολιτεία εκτός του χώρου και του οικήματος, έδινε ανάλογη των μελών της οικογενείας, τροφοδοσία, ύδρευση, φωτισμό, θέρμανση, επικοινωνία, αλλά και μέσο μετακίνησης (από γαϊδούρι μέχρι αερόπλοιο – αναλόγως της εποχής) την περίθαλψη (όλοι οι πολίτες είχαν την ίδια) αλλά και την φροντίδα σε περίπτωση ασθένειας ή ατυχήματος ..και μόνο τις επιπλέον υπερβάσεις καταναλώσεων έπρεπε να καλύψει η ίδια η οικογένεια.

Η Πολιτεία κάλυπτε όλα τα απολύτως αναγκαία προς διαβίωση  – έτσι δεν υπήρχε κανείς άσιτος και άστεγος !!

Από που νομίζετε ότι άντλησαν τα σημερινά μουνόπανα την χορήγηση Επιδομάτων ;; ..μόνο που αυτό δεν το κάνουν με σκοπό να βοηθήσουν το πόπολο, αλλά για να δημιουργήσουν υποτακτικούς και κοπρίτες, να διαλύσουν οικονομίες, επιχειρήσεις κλπ. κλπ. και ν΄αποσοβήσουν τον όποιον κίνδυνο αντιδράσεων.

Ο μόνος που στην σύγχρονη εποχή έδινε σπίτια στα νέα ζευγάρια ήταν ο Καντάφι (ναι αυτός που δεν ήθελαν οι Λίβυοι γιατί λέει τους βρώμαγε ..κι επέλεξαν να μΠολιτιστούν) και από που λέτε να το εμπνεύστηκε αυτό ο Καντάφι ;; ..όλοι οι υπόλοιποι ψάχνουν τρόπους να τα βουτήξουν από τους πολίτες τους 

Χορήγηση χώρου & κτημάτων

Παρομοίως γινόταν και η χορήγηση χώρων προς καλλιέργεια, ανάπτυξη επιχειρήσεων και βιομηχανιών ..όποιος ήθελε και μπορούσε να δουλέψει, έκανε αίτηση, και αναλόγως των δυνατοτήτων του αυτό ικανοποιούνταν.

Διάθεση Παραγωγής

Από την παραγωγή των όποιων προϊόντων, υπήρξε μιά Απόδοση ενός μέρους στην Πολιτεία, το υπόλοιπο προϊόν εάν δεν μπορούσε να το διαθέσει ο παραγωγός το αναλάμβανε η Πολιτεία – συνασπισμοί και συνεταιρισμοί ήταν ελεύθεροι και μάλιστα ενθαρρύνονταν.

Τράπεζα

Υπήρχε μόνο μιά Τράπεζα, αυτή της Πολιτείας, και καμμία άλλη, με τα κατά τόπους υποκαταστήματά της, όπου μπορούσαν οι πολίτες να φυλάττουν τις οικονομίες τους, εάν δεν ήθελαν να τα έχουν σπίτι τους, αν και θέματα κλοπών και ληστειών δεν υφίσταντο (καθώς οι τιμωρίες ήταν του μπάμ και κάτω), τις οποίες οικονομίες τους μπορούσαν να διαχειρίζονται ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς εντός της επικράτειας.

Χρήμα

Το χρήμα υπήρχε για την διευκόλυνση της ανάπτυξης, της δημιουργίας και ως μέσο συναλλαγής μεταξύ των Πολιτών, και σε καμμία περίπτωση δεν ήταν μέσον θησαυρισμού, άλλωστε υπήρχε αυστηρός έλεγχος της χρήσεως και του ορίου συσσώρευσης. 

Πολύτιμα μέταλλα και λίθοι

Η αξία και η χρήση τους ήταν απλά χρηστική ..καμμία σχέση δεν είχαν με θησαυρισμό.

Χρηματοδότηση

Όποιος είχε ανάγκη χρηματοδότησης για κάποιο έργο, απλά κατέθετε ένα πλήρες σχέδιο και εάν αυτό περνούσε από τον έλεγχο (μίζες δεν υπήρχαν ..γιατί δούλευε το μπάμ και κάτω) λάμβανε την αναγκαία χρηματοδότηση – υπήρχε βέβαια ασφυκτικός έλεγχος, και κανείς δεν διενοείτο να κάνει λοβιτούρες ή να τρωγοπίνει στην πλάτη των κορόϊδων.

Εκμετάλλευση & ανάπτυξη Ιδεών

Όλες οι Ιδέες εάν ο πολίτης δεν μπορούσε να τις αναπτύξει ο ίδιος με δικές του δαπάνες, τότε τις εξέταζε η Πολιτεία και αναλόγως της σπουδαιότητός των είτε χρηματοδοτούσε τον εν λόγω πολίτη, είτε τις ανέπτυσσε η Πολιτεία – τίποτε δεν καταχωνιαζόταν σε συρτάρια και ανήλιαγα υπόγεια, όλα έμπαιναν σε παραγωγική διαδικασία.

Θέμα Τόκων βεβαίως δεν υφίστατο, καθώς όλα δούλευαν για την ανάπτυξη και την πρόοδο της Πολιτείας.

Φυλακές, ποινές και δικαστήρια

Φυλακές δεν υπήρχαν, εκτός των προσωρινών καταστημάτων κράτησης, μέχρι να τελειώσει η όποια δίκη, όπου και επιβαλλόταν η τιμωρία (από βουρδουλιές, επιβολή επιπλέον εργασίας μέχρι και θανατική ποινή) με τον δικαστή υπεύθυνον με την ζωήν του για τον σωστό έλεγχο της περιπτώσεως και το δίκαιο της αποφάσεως.

Δικαιώματα & υποχρεώσεις

Όλοι είχαν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, εκτός των δικαιωμάτων που απέρρεαν από την θέση που κατείχε κάποιος, τα δε υπόλοιπα ήταν απλά θέμα δυνατοτήτων ή και θέλησης του καθενός να παράξει ή να δημιουργήσει περισσότερα. 

Κοινωνική μέριμνα

Υπήρχαν υπηρεσίες βοήθειας για όποιον χρειαζόταν κάτι τέτοιο, και δεν είχε δικούς του ανθρώπους ή αυτοί βρίσκονταν σε άλλο μέρος της επικράτειας ή είχαν ασφυκτικές υποχρεώσεις και δεν μπορούσαν να του παρέχουν βοήθεια – όλοι οι ηλικιωμένοι, ανήμποροι, τραυματίες κλπ. κλπ. όπως και να είχε το πράγμα είχαν κάποιον να τους παρέχει βοήθεια, κάποιον να τους φροντίσει, κανείς δεν έμενε αβοήθητος και παραπεταμένος.

Περίθαλψη, θεραπεία & ιατροφαρμακευτική κάλυψη

Όλοι οι πολίτες λάμβαναν την ίδια παροχή υπηρεσιών είτε σε πρωτοβάθμιο ή δευτεροβάθμιο αλλά και άλλο εξειδικευμένο κέντρο παροχής, όπου παρείχοντο όλοι οι τρόποι θεραπείας – αλλοπαθητικοί, ομοιπαθητικοί και κυρίως ενεργειακοί, βιοενεργειακοί και συχνοτήτων. Η παροχή θεραπευτικών σκευασμάτων ήταν πλήρης για όλους, κανείς δεν εξαιρείτο από κάτι ή επροηγείτο στην λήψη.

Εκπαίδευση

Οι πολίτες πρωτίστως ωθούνταν στο να μάθουν να Σκέπτονται, να χρησιμοποιούν το μυαλό τους, να Συλλογιούνται και να Κρίνουν και πολύ λιγότερο στο να θησαυρίζουν γνώσεις. Το κυριότερο όμως που μάθαιναν ήταν να αναπτύσσουν την ενεργειακή τους υπόσταση και να χειρίζονται το ενεργειακό δυναμικό τους ώστε να μπορούν να έχουν υγεία, ζωτικότητα, δυναμισμό, ν’ αναπτύσσουν και να θεραπεύουν το σώμα τους, και να επεκτείνουν κατά πολύ το όριο της ζωής τους ..και γιατί όχι, αυτό που κάνει κάποιους να βγάζουν φλύκταινες, να γίνουν χα χά ..θεοί !!

Ένα άλλο στοιχείο της εκπαίδευσης ήταν οι πολεμικές τέχνες ..όχι ειρηνιστικές και αγαπουλιάρικες μαλακίες δεν είχαν θέση – έτσι όλοι ήταν σε θέση να προστατεύσουν τον εαυτόν τους και την οικογένειά τους.

Άμυνα & οπλισμός

Όλοι, μετά από κάποια ηλικία και αφού λάμβαναν εκπαίδευση, μπορούσαν και μάλιστα υποχρεώνονταν να κατέχουν όπλα, ώστε σε κάθε περίπτωση να μπορούν να προστατεύσουν τον εαυτόν τους, την οικογένειά τους, το σπίτι-εστία τους και την Πολιτεία-Πατρίδα τους.

Τα όπλα, όταν δεν παίζουν μαζί τους παιδιά και ανίδεοι, δεν είναι επικίνδυνα και δεν ευθύνονται για την μαλακία που κουβαλούν κάποιοι στα κεφάλια τους, απεναντίας μπορούν να είναι βοηθητικά και σωτήρια σε πολλές περιπτώσεις. 

Προστασία ζωής και κατοικίας

Βαράς στο ψαχνό χωρίς δεύτερη, και δεν κοιτάζεις αν θα τον πάρει στην μούρη ή στην πλάτη ..με μπουκαδόρους και ληστές δεν πιάνεις φιλολογική συζήτηση, του την μπουμπουνίζεις κατευθείαν στο δόξα πατρί – εάν βεβαίως προλάβεις …

Επικοινωνίες & συγκοινωνίες

Κανείς δεν ήταν «ξεχασμένος», ακόμη και ο πιό μικρός οικισμός, όλοι οι ηπειρωτικοί τόποι, αλλά τουλάχιστον και οι κοντινοί νησιωτικοί, είχαν καθημερινή συγκοινωνία, ώστε να μετακινούνται οι άνθρωποι (όσοι δεν είχαν δικό τους μέσο ή δεν μπορούσαν να το χειριστούν) και να διακινούνται πράγματα και προϊόντα.

Εν κατακλείδι

Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από το πως λειτουργούσαν τα πράγματα στην Πάλαι Ποτέ Ελλάδα με το σύστημα της Αισυμνητείας.

Τώρα όπως συνήθως θα πεταχτούν κάποιοι «στόκοι» και θα μας πουν : εντάξει και μας τι μας ενδιαφέρει ;; ..τι έχει να κάνει αυτό με την δική μας σημερινή ζωή ;;

Αυτά τα έγραψα για να σας μιλήσω για την διαφορά που θα είχε η ζωή σας εάν καταφέρναμε να πάμε σ’ ένα τέτοιο σύστημα.

Αναρωτηθείτε εάν κάτι τέτοιο σας μοιάζει δελεαστικό, εάν θα επιθυμούσατε η Γελαδοχώρα να αφήσει πίσω της τα ευρωπαϊκά μπουρδέλα και το γκουβερνιστικό κωλοχανείο της μίζας, του ξεπουλήματος και της καταστροφής.

Το πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο ..θα σας το ‘πώ σε μιά επόμενη ανάρτηση ..όπως σας έχω ‘πεί Λύσεις υπάρχουν αρκεί ο Γελαδολαός να το θέλει.