«Ντράπηκα για τον εαυτό μου όταν συνειδητοποίησα ότι
η ζωή είναι ένα πάρτι μασκέ
και...
Φραντς Κάφκα, "Η Μεταμόρφωση", γράφτηκε το 1912 και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1916...
POLICOVID22, από την Έκθεση του Παναγή Πολυκρέτη (PhD in Structural Biology)
Καθηγητής Giovanni Frajese, 22 Δεκέμβρη 2022: «Δεν είναι δυνατόν αποκλείσεις τη σχέση ανάπτυξης του καρκίνου με τον μαζικό εμβολιασμό»
«Υπάρχουν δύο πτυχές στις οποίες συνεχίζω να παλεύω από την αρχή.
• Η μία αφορά την καρκινογένεση, οι μελέτες της οποίας δεν έγιναν με βάση το σκεπτικό ότι ήταν το εμβόλιο, το αδρανές προϊόν. Ενώ έχουμε ένα προφάρμακο με φαρμακολογική δράση, με αλληλεπιδράσεις. Προφάρμακα [Τα προφάρμακα είναι ενώσεις που είναι αρχικά ανενεργές, αλλά μετατρέπονται σε δραστικές ουσίες μέσω μεταβολισμού στον οργανισμό], δηλαδή μόρια mRNA που έχουν τη δυνατότητα δράσης να προκαλούν την παραγωγή του Spike για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, μια χρονική περίοδο που δεν γνωρίζουμε.
• Η άλλη πτυχή αφορά τη γονοτοξικότητα [Γονοτοξικότητα/Καρκινογένεση... η ικανότητα μιας ουσίας να καταστρέφει το DNA στα κύτταρα, σύμφωνα με τον efsa] και είναι ίσως πιο σημαντική από την πιθανή καρκινογόνο δράση.
Πώς κατανέμεται το προϊόν στον οργανισμό και για πόσο χρονικό διάστημα;
Αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν να τροποποιεί το DNA άμεσα ή μέσω αυτού που ονομάζεται επιγενετική [Η επιγενετική είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο το περιβάλλον και η συμπεριφορά μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στη λειτουργία των γονιδίων]»
Δρ. Giovanni Frajese, ενδοκρινολόγος, ερευνητής του καρκίνου, Καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο «Foro Italico» της Ρώμης, στην έδρα "Εφαρμοσμένες Ιατρικές Τεχνικές Επιστήμες"
«Η συνολική αύξηση του αριθμού των όγκων μπορεί να εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Είναι εύλογο να υποπτευόμαστε ότι αυτοί οι οροί (εμβόλια) έχουν συμβάλει στην επιδείνωση της γενικής εικόνας. Προς το παρόν, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί λόγω πειθούς»... Ο Καθηγητής Giovanni Frajese εξηγεί γιατί η πραγματικά επιστημονική προσέγγιση απαιτεί έρευνα προς κάθε κατεύθυνση χωρίς λογοκρισία ή φόβο...
Ολόκληρη η συνέντευξη του Καθηγητή στην "Visione Tv", δυστυχώς στην ιταλική:
Στην Ελλάδα οι ασχολίες του εξαγορασμένου, ξεπουλημένου πολιτικού συστήματος εξαντλείται στα "δικαιώματα των τρανσέξουαλ" να διαβάζουν παραμύθια στα παιδάκια, υπό την αιγίδα κάποιας Σακελλαροπούλου που λατρεύει τα άφυλα λούτρινα, να κόβουν τσουλούφια για την εξαγωγή της "δημοκρατίας" τους στο Ιράν, να στέλνουν χρήματα και όπλα στον κοκαϊνομανή κλόουν των ΟυκροΝαζί, για τα "ανοιχτά σύνορα" των δουλεμπόρων-ΜΚΟ ψυχών, την "κλιματική αλλαγή" και φυσικά την "πράσινη ανάπτυξη" και πράσινα άλογα... για να κάνουν εξαγωγή της "δημοκρατίας" τους στη Ρωσία και να εξαλείψουν τον "Ρωσικό ιμπεριαλισμό"...
«Μέτρησα τα χρόνια μου και διαπίστωσα ότι έχω λιγότερο χρόνο για να ζήσω από εδώ και πέρα απ' ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα.
Νιώθω σαν εκείνο το παιδί που κέρδισε ένα πακέτο γλυκά: τα πρώτα τα έφαγε με ευχαρίστηση, αλλά όταν κατάλαβε ότι έμειναν μόνο λίγα άρχισε να τα γεύεται έντονα.
Δεν έχω πλέον χρόνο για ατελείωτες συναντήσεις όπου συζητούνται καταστατικά, κανόνες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί λειτουργίας, γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν θα επιτευχθεί.
Δεν έχω πια χρόνο να υποστηρίξω παράλογους ανθρώπους που, παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Ο χρόνος μου είναι πολύ λίγος: θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται. Δεν έχω πια πολλά γλυκά στη συσκευασία των γλυκών.
Θέλω να ζω δίπλα σε ανθρώπινους ανθρώπους, πολύ ανθρώπινους, που ξέρουν να γελούν με τα λάθη τους και που δεν φουσκώνουν από τους θριάμβους τους και που αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Έτσι προασπίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προχωράμε προς την αλήθεια και την ειλικρίνεια
Είναι το ουσιαστικό που κάνει τη ζωή να αξίζει.
Θέλω να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που ξέρουν να αγγίζουν καρδιές, από ανθρώπους στους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής έχουν διδάξει να μεγαλώνουν με απαλές πινελιές της ψυχής.
Ναι, βιάζομαι, βιάζομαι να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να δώσει.
Δεν σκοπεύω να σπαταλήσω κανένα από τα γλυκά που περίσσεψαν. Είμαι σίγουρος ότι θα είναι νόστιμα, πολύ περισσότερα από αυτά που έχω φάει μέχρι τώρα.
Στόχος μου είναι να φτάσω στο τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τους αγαπημένους μου και τη συνείδησή μου.
Έχουμε δύο ζωές και η δεύτερη ξεκινά όταν συνειδητοποιείς ότι έχεις μόνο μία.»
Ποίημα του Μάριο ντε Ανδράδε (Σάου Πάουλου 1893-1945) Ποιητής, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και μουσικολόγος. Ένας από τους ιδρυτές του βραζιλιάνικου μοντερνισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου