Ο Ντόναλντ Τραμπ αποσυνδέει τις ΗΠΑ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.....

του Τιερί Μεϊσάν

Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύαμε το 1991, η πτώση της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας» δεν θα μοιάζει με αυτή της ΕΣΣΔ. Οι δυτικοευρωπαίοι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον επιθυμούν να τη διαιωνίσουν, με ή χωρίς τον ηγέτη τους. Συνέπεια αυτού είναι ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα τους εγκαταλείψει στη μέση του δρόμου.
Αφού αποσύνδεσε τις ΗΠΑ από τους «αναθεωρητικούς σιωνιστές» που κυβερνούν στο Ισραήλ, ο πρόεδρος Τραμπ τις αποσυνδέει τώρα από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση: δεν θέλει πλέον η χώρα του να έχει καμία σχέση με την «Αμερικανική Αυτοκρατορία» και τους εκτελεστές της, τους Ουκρανούς «ακροεθνικιστές».

Αφού αποσύνδεσε τις ΗΠΑ από το Ισραήλ [1], ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε να τις αποσυνδέει και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως και με το Ισραήλ, αρχικά δημιούργησε την εντύπωση ότι έδινε άσπρο χαρτί στα μέλη της ΕΕ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, για να ξεκινήσει την απομάκρυνση στη συνέχεια.

Θυμηθείτε: ο πρόεδρος Τραμπ άφησε τους δυτικούς ηγέτες να πείσουν τον εαυτό τους ότι μπορούν μόνοι τους να πολεμήσουν τη Ρωσία στην Ουκρανία. Σε πολλές συναντήσεις στο Παρίσι, το Λονδίνο και το Κίεβο, οι ηγέτες της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου προσπάθησαν να δηλώσουν ότι θα εξασφαλίσουν μαζί την ασφάλεια της ηπείρου απέναντι στον κίνδυνο «ρωσικής εισβολής». Σκέφτηκαν να τοποθετήσουν όλα τα έθνη τους υπό τις πυρηνικές ασπίδες του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, και όχι πλέον υπό εκείνη των ΗΠΑ. Εξέτασαν την πιθανότητα ενός ηπειρωτικού πολέμου εναντίον της Ρωσίας και μιας αναδιάρθρωσης των συμμαχιών γύρω από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Πολωνία.

Και μετά... τίποτα. Οι ΗΠΑ ανέστειλαν τον συντονισμό τους με την ΕΕ [2]. Δεν συμβουλεύονται πλέον σχετικά με τα μονομερή καταναγκαστικά μέτρα που λαμβάνουν εναντίον της Ρωσίας. Το 17ο πακέτο «κυρώσεων» της ΕΕ ήταν το τελευταίο που εγκρίθηκε στις Βρυξέλλες σε συνεννόηση με την Ουάσινγκτον. Το 18ο θα ληφθεί μόνο από την ΕΕ. Ανακοινώθηκε ότι θα είναι το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα, αλλά χωρίς τις ΗΠΑ, είναι ήδη καταδικασμένο να αποτύχει.

Οι ΗΠΑ παρακολούθησαν στο Συμβούλιο της Ευρώπης την προετοιμασία ενός «διεθνούς ποινικού δικαστηρίου για να δικάσει τα ρωσικά εγκλήματα στην Ουκρανία», αλλά παραμένουν σε απόσταση [3]. Στα μάτια τους, αυτό το δικαστήριο δεν έχει κανένα νόημα. Τα ποινικά δικαστήρια της Νυρεμβέργης και του Τόκιο ακολούθησαν τη νίκη των Συμμάχων επί του ναζισμού, αλλά αυτό εδώ προϋποθέτει τη νίκη των Ουκρανών «ακροεθνικιστών», συνεργατών των ναζί, επί της Ρωσίας. Δεν έχει εγκριθεί από τα Ηνωμένα Έθνη και δεν έχει καμία πιθανότητα να εγκριθεί, δεδομένου του δικαιώματος βέτο της Ρωσίας.

Σήμερα, το Ηνωμένο Βασίλειο και η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Δεν έχουν τα στρατιωτικά μέσα για να υλοποιήσουν την πολιτική τους. Έχουν εγκλωβιστεί στις αντιφάσεις τους, καταδικάζοντας τις παράπλευρες απώλειες της Ουκρανίας από τη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιούνται με τις πολύ μεγαλύτερες παράπλευρες απώλειες της Παλαιστίνης από τον ισραηλινό πόλεμο εναντίον της Χαμάς. Έχουν απομακρυνθεί μόνοι τους από τις ΗΠΑ, τις οποίες δεν πήραν στα σοβαρά.

Δεν τους απομένει παρά μόνο ένα όπλο: η κατάσχεση των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν ήδη παγώσει. Αυτό θα τους επέτρεπαν να ξαναχτίσουν την Ουκρανία χωρίς να πληρώσουν οι ίδιοι. Ωστόσο, η κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων για πολιτικούς λόγους παραβιάζει το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Μια τέτοια απόφαση θα ήταν μη αναστρέψιμη. Είναι δυνατή μόνο σε καιρό πολέμου εναντίον ενός εχθρού. Η κατάσχεση αυτών των περιουσιακών στοιχείων ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου εναντίον ενός εχθρού πολύ πιο ισχυρού από το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ μαζί.

Εκτός από το γεγονός ότι οι στρατοί τους δεν θα άντεχαν ούτε δύο ημέρες σε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, η ΕΕ θα τρομοκρατούσε όλους τους εταίρους της στον πλανήτη: αν είναι δυνατόν να κατασχεθούν τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, γιατί οι Βρυξέλλες να σταματήσουν εδώ και να μην κατασχέσουν και τα περιουσιακά στοιχεία των κρατών που δεν καταδίκασαν τη Ρωσία;

Στις 14 Φεβρουαρίου, κατά τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, ο αντιπρόεδρος JD Vance είχε προειδοποιήσει το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ. Δήλωσε: «Η απειλή που με ανησυχεί περισσότερο για την Ευρώπη δεν είναι η Ρωσία. Δεν είναι η Κίνα. Δεν είναι κάποιος άλλος εξωτερικός παράγοντας. Αυτό που με ανησυχεί είναι η απειλή από μέσα — η υποχώρηση της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της, αξίες που είναι κοινές με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.»

Ας καταλάβουμε τι συμβαίνει. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε ανακοινώσει ότι απαιτεί όλοι οι σύμμαχοι να διαθέτουν πλέον το 5% του ΑΕΠ τους σε στρατιωτικές δαπάνες. Ο αριθμός αυτός είναι αδύνατο να επιτευχθεί —απαιτεί διπλασιασμό των δαπανών—, και η αποχώρηση των ΗΠΑ από την ενιαία διοίκηση του ΝΑΤΟ ήταν αναμενόμενη. Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος είχε επανειλημμένα δηλώσει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για να βλάψει τις ΗΠΑ, ενώ η ΕΕ είναι το πολιτικό πλευρό της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας», του οποίου το ΝΑΤΟ αποτελεί το στρατιωτικό πλευρό. Πλέον, αφού διαπίστωσε ότι ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο ούτε η ΕΕ είναι ικανά να αμφισβητήσουν την «Αμερικανική Αυτοκρατορία», ότι οι ηγέτες τους εξαρτώνται από αυτήν εις βάρος των πολιτών τους και ότι αρνούνται να είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, η Ουάσινγκτον κόβει τις γέφυρες μαζί τους.

Σημειώστε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν επιτίθεται στους Δυτικοευρωπαίους. Απλώς τους αφήνει να παρασύρονται στην καταδίωξη μιας φαντασίωσης.

Για όσους, όπως εγώ, θεωρούσαν αναγκαία τη διάλυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, αυτό είναι ένα βήμα μπροστά. Αλλά για τους υπηκόους του Ηνωμένου Βασιλείου και τους πολίτες της Ευρώπης, είναι μια καταστροφή. Στους επόμενους μήνες, θα δούμε μια συμφιλίωση ΗΠΑ-Ρωσίας. Όλα όσα διαμόρφωσαν τον τρόπο σκέψης μας θα πεταχτούν στα σκουπίδια της ιστορίας. Έφτασε η ώρα για τους Δυτικούς να αντικαταστήσουν τις ελίτ τους και να επαναπροσδιορίσουν τις κοινωνίες τους. Δεν είναι καθόλου προετοιμασμένοι για αυτό.

Ενώ το 1991 φανταζόμασταν τη διάλυση της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας» να μοιάζει με αυτή της ΕΣΣΔ, βλέπουμε τώρα ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σκοπεύει να υλοποιήσει ένα εντελώς διαφορετικό σενάριο. Όπως ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, θέλει να επαναφέρει τη χώρα του στα θεμέλιά της (Make America Great Again!), αλλά οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του, από την άλλη, θέλουν να διαιωνίσουν αυτή την Αυτοκρατορία.

Στις Βρυξέλλες, η διοίκηση της ΕΕ δεν έχει ακόμη αποδεχτεί αυτόν τον καουμπόη. Ελπίζει ότι θα δολοφονηθεί σύντομα ή ότι θα χάσει τις ενδιάμεσες εκλογές και θα αναγκαστεί να συμμορφωθεί. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό που παίζεται σήμερα είναι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι μυστικές υπηρεσίες του ΝΑΤΟ (stay-behind) έφτιαχναν και κατέστρεφαν τις δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Οι ηγέτες της ΕΕ, ξεκινώντας από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και την Κάγια Κάλας, προέρχονται άμεσα από αυτές τις μυστικές επιχειρήσεις. Είναι παιδιά της «Αμερικανικής Αυτοκρατορίας» και σκοπεύουν να την διαιωνίσουν.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά      ΔΙΚΤΥΟ ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ

[1] “Ο Ντόναλντ Τραμπ αποσυνδέει τις ΗΠΑ από το Ισραήλ”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 14 mai 2025.

[2] «Russland-SanktionenEnde der Absprache mit den USA», Florian Flade & Ben Huebl & Joerg Schmitt, Süddeutsche Zeitung, 27. Mai 2025.

[3] Dépêche de presse 3526 « La justice des vainqueurs qui ont perdu », Voltaire, actualité internationale - N°135 - 30 mai 2025.

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.