Πριν από την UFology: Gremlinology
Ο αρχικός μάρτυρας του ιπτάμενου δίσκου, Κένεθ Άρνολντ, ελήφθη σοβαρά υπόψη από τους στρατιωτικούς ερευνητές και τον Τύπο, λόγω του γεγονότος ότι ήταν έμπειρος πιλότος. Καθιέρωσε μια παράδοση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η Leslie Kean στο βιβλίο της το 2010, " UFOs: Generals, Pilots and Government Official Go on the Record", υποστήριξε ότι οι πιλότοι είναι οι πιο αξιόπιστοι μάρτυρες εναέριων φαινομένων:
«[Οι επαγγελματίες πιλότοι] αντιπροσωπεύουν τους καλύτερα εκπαιδευμένους παρατηρητές στον κόσμο για οτιδήποτε πετάει. …Ποια καλύτερη πηγή για δεδομένα για UFO υπάρχει; ... Οι πιλότοι είναι από τους λιγότερο πιθανό από οποιαδήποτε ομάδα μαρτύρων να κατασκευάσουν ή να υπερβάλουν αναφορές περί παράξενων θεάσεων».
Σωστός συλλογισμός. Τι κάνουμε, λοιπόν, με τις αναφορές των πιλότων για τα Gremlins;
Gremlins και Gremlinology
Τα πιο διάσημα εναέρια φαινόμενα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο; Σχεδόν όλοι γνωρίζουν για τους foo fighters , αλλά εκείνη την εποχή, επισκιάστηκαν από μια άλλη απειλή στους ουρανούς. Γκρέμλινς. Και αποδεικνύεται ότι η ουφολογία έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό: την Γκρεμλινολογία. Το θέμα δεν αγαπά πολύ στην ουφολογία και δεν υπάρχει συζήτηση για τα Γκρέμλιν στα πρώιμα βιβλία και τη λογοτεχνία του ιπτάμενου δίσκου. Ο ανεπίσημος τίτλος αυτής της δόσης είναι:
Τα Γκρέμλιν που ξέχασε ο χρόνος
Πριν από τα Γκρέμλιν, λίγα λόγια για τις νεράιδες. Από τον Michael Martin, Sophia in Exile , 2021:
«Στις αρχές του εικοστού αιώνα, υπήρχε μια πραγματική τρέλα με τις νεράιδες, ένα τεχνούργημα της οποίας είναι ο Πήτερ Παν , μια τεράστια επιτυχία τόσο στο έντυπο όσο και στο θέατρο... Όχι μόνο το έργο του Μπάρι, αλλά και οι [παραπλανητικές φωτογραφίες] των Νεράιδων του Κότινγκλεϊ ο οποίος έγινε αιτία διάσημος το 1917… συνέβαλε σε αυτό που μέχρι τότε ήταν ένα εκτεταμένο πολιτιστικό φαινόμενο».
Αξίζει μια σύντομη αναφορά ότι μερικοί από τους θρυλικούς λαούς περιγράφονταν ως πράσινα άντρες. Σπάνια συνδέονταν με κάτι απόκοσμο, αλλά αμέσως μετά τη ραδιοφωνική μεταφορά του Orson Welles War of the Worlds για το Halloween το 1938, μια ιδιότροπη στήλη του Bill Barnard στους Corpus Christi Times ήταν μια αξιοσημείωτη εξαίρεση. Όχι όμως από τον Άρη. Αυτοί οι Μικροί Πράσινοι Άνδρες με τα 3 δάχτυλα προήλθαν από τον Ερμή
Η έννοια των Gremlins είχε διαρρεύσει για μια ή δύο δεκαετίες, αλλά έγινε δημοφιλής στις αρχές της δεκαετίας του 1940 από αεροπόρους των μονάδων της Βασιλικής Αεροπορίας (RAF) κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Ας μην μπερδεύουμε αυτά τα πλάσματα με μεταγενέστερες παρερμηνείες των μέσων ενημέρωσης, αφού η πιο διάσημη απεικόνιση των Γκρέμλιν στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο ήταν πολύ άγνωστη.
 |
| Εικονογράφηση από τον Gustaf Tenggren για το άρθρο του Quentin Reynolds στο περιοδικό Collier's, 31 Οκτωβρίου 1942. |
Το «Nightmare at 20.000 Feet» ήταν ένα σύντομο κείμενο του Richard Matheson που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην ανθολογία με χαρτόδετο βιβλίο, Alone by Night (1962). Ένας επιβάτης σε εμπορική πτήση είδε κάτι κακό στο φτερό του αεροπλάνου, με σκοπό να το καταστρέψει:
«Ξαφνικά, ο Γουίλσον σκέφτηκε τον πόλεμο, τις ιστορίες των εφημερίδων που αφηγούνταν την υποτιθέμενη ύπαρξη πλασμάτων στον ουρανό που μάστιζαν τους πιλότους των Συμμάχων στα καθήκοντά τους. Τους έλεγαν γκρέμλιν, θυμήθηκε. Υπήρχαν, στην πραγματικότητα, τέτοια όντα; Υπήρχαν, αλήθεια, εδώ πάνω, χωρίς να πέφτουν ποτέ, καβάλα στον άνεμο, προφανώς όγκου και βάρους, αλλά αδιαπέραστα από τη βαρύτητα;»
Είναι πιο διάσημο από την τηλεοπτική μεταφορά του Twilight Zone με πρωταγωνιστή τον William Shatner, που μεταδόθηκε στις 11 Οκτωβρίου 1963. Είναι μια κλασική, αλλά περισσότερο μια ιστορία τέρατος. Τουλάχιστον αφορούσε ένα αεροπλάνο, κάτι που είναι περισσότερο από ό,τι μπορούμε να πούμε για τα Gremlins , την ταινία του 1984 που έγραψε ο Chris Columbus και παραγωγός ο Steven Spielberg. Τα γούνινα πλάσματα, «mogwai», είχαν ελάχιστη ομοιότητα με τα «πραγματικά» γκρέμλιν. Ο σκηνοθέτης Τζο Ντάντε είπε: "Τα γκρέμλιν μας είναι κάπως διαφορετικά... κάνουν απίστευτα, πολύ άσχημα πράγματα στους ανθρώπους και το απολαμβάνουν όλη την ώρα."
Τα αυθεντικά Gremlins παρουσιάστηκαν στο κοινό από μέλη του πληρώματος της RAF, πολλοί από τους οποίους είχαν μεγαλώσει με τη μόδα της παραμυθένιας φολκλόρ. Σύμφωνα με την παράδοση, τα Γκρέμλιν ήταν χαριτωμένα ξωτικά ή πλάσματα που έμοιαζαν με νεράιδα, αλλά είχαν κακία στα αεροπλάνα και ήταν υπεύθυνα για δυσλειτουργίες και ενοχλήσεις που σχετίζονται με τα αεροσκάφη. Επίσης, ήταν αόρατοι, εκτός από τους πιλότους και το πλήρωμα. Μια εξαιρετική επισκόπηση της ιστορίας είναι το "Gremlins!" από τον Robert O. Harder στο τεύχος φθινοπώρου 2019 του MHQ—The Quarterly Journal of Military History .
Τα Γκρέμλιν συνήθως συζητούνταν ιδιότροπα ή με ξερό μυαλό, αλλά υπήρχαν άνθρωποι που τα έβλεπαν σοβαρά. Ο Αυστραλός μαχητικός-πιλότος Mark Sheldon αναφέρθηκε στο «The Gremlin Question», Royal Air Force Journal , 18 Απριλίου 1942 , «Το όλο θέμα είναι ότι αντικατοπτρίζουν λίγο πολύ τη διάθεσή σου: - αν πετάς προσεκτικά και καλά, σου φέρονται. καλό - αν πετάς άσχημα, κάνουν άσχημα από σένα».
«Η Βασιλική Αεροπορία έχει αρχίσει να φτιάχνει τους δικούς της μύθους. Όπως ο ναύτης έχει το θαλάσσιο φίδι του, έτσι και ο πιλότος των ουρανών έχει το «Gremlin» του.» The Ottawa Citizen , 19 Σεπτεμβρίου 1942.
 |
| The Leader-Post , Regina, Saskatchewan, Καναδάς 15 Απριλίου 1942 |
Πολλοί Αμερικανοί εισήχθησαν στα Γκρέμλιν μέσω ενός άρθρου 2 σελίδων, «It's Them» στο περιοδικό Time , 14 Σεπτεμβρίου 1942 , το οποίο έλεγε:
«Για σχεδόν τρία χρόνια οι γκρέμλιν αφοσιώθηκαν αποκλειστικά στη RAF… Ένας διάσημος γκρεμλινολόγος, [ο πιλότος Όσκαρ Κοέν ανακάλυψε] ότι οι γκρέμλιν είχαν ενταχθεί στις Πολεμικές Αεροπορίες των ΗΠΑ και ότι είχε έρθει η ώρα οι δραστηριότητές τους να εξηγηθούν σωστά στις ΗΠΑ δημόσιο."
Η αρθρογράφος Edith Johnson έγραψε στο The Daily Oklahoman , 16 Σεπτεμβρίου 1942 , «Πιστεύει η Βασιλική Αεροπορία στις νεράιδες; Θα πιστέψουν και οι Αμερικανοί αεροπόροι, που συμμετέχουν στον βομβαρδισμό εδαφών που ελέγχονται από τη Γερμανία, στις νεράιδες; … Κατά την πεποίθηση ορισμένων λογικών και ευφυών προσώπων, αυτά τα «μικρά ανθρωπάκια», όπως αποκαλούνται μερικές φορές, υπάρχουν στην πραγματικότητα - λίγοι δηλώνουν ότι τα έχουν δει».
 |
| Walt Disney και Roald Dahl |
Ο Roald Dahl, πολύ πριν από τον Charlie and the Chocolate Factory , το 1942 ήταν Υπολοχαγός πτήσης της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας. Λόγω ιατρικών προβλημάτων που υπέστη κατά τη διάρκεια μιας συντριβής, είχε απαλλαγεί από την ενεργό υπηρεσία ως πιλότος και προσπάθησε να γράψει. Συνέταξε ένα έργο βασισμένο στις ιστορίες που άκουσε από μέλη του πληρώματος της RAF για τα Γκρέμλιν. Ο Walt Disney ενδιαφερόταν να μετατρέψει την ιστορία σε ταινία, χρησιμοποιώντας «ζωντανούς ηθοποιούς για τους πιλότους και αληθινά αεροπλάνα… Μόνο οι ίδιοι οι μικροί φίλοι θα έχουν κινούμενα σχέδια».
 |
| Daily News (Λος Άντζελες), 14 Νοεμβρίου 1942 |
ΛΕΖΑΝΤΑΣ: ΣΤΗΝ ΛΩΡΙΔΑ παραπάνω υπάρχουν προκαταρκτικά σκίτσα για την κινηματογραφική εκδοχή του Walt Disney του "The Gremlins", Flight Lieut. [Roald] Η ιστορία του Dahl για τα hobgoblins του αέρα που οδηγούν με συμμαχικά ιπτάμενα. Διαβάζοντας από αριστερά, προς τα δεξιά, έχουμε ένα Widget ή ένα παιδί gremlin. μια Φιφινέλλα, μια από τις κυρίες της φυλής. Gus, το παλαιότερο γνωστό γκρέμλιν, και ένα κοινό δείγμα ή δείγμα κήπου της οικογένειας γκρέμλιν με πιστόλι άμμου.
Τα Γκρέμλιν άρχισαν να τυγχάνουν πολλών ειδήσεων από τις ΗΠΑ και να το πιάνουν.
Το περιοδικό LIFE , 16 Νοεμβρίου 1942 , παρουσίασε ένα άρθρο 4 σελίδων με «αυθεντικές εικονογραφήσεις», «The Gremlins». Δήλωσε: «Μόνο οι αεροπόροι βλέπουν γκρεμλίν. Αλλά τα γκρέμλιν είναι εξίσου αληθινά για τους αεροπόρους όπως, για παράδειγμα, ο Άγιος Βασίλης για τα παιδιά. … Τα Γκρέμλιν δεν προκάλεσαν ποτέ θανατηφόρα ατυχήματα ή, αν έχουν προκαλέσει, οι πιλότοι δεν έζησαν για να τους το πουν». Το άρθρο επεσήμανε ότι «οι ειδικοί τύποι έχουν ειδικές δουλειές να κάνουν», κάτι που υπονομεύει τη γραφειοκρατία και τα αεροδρόμια, όχι μόνο τα αεροπλάνα. Αφανώς αποκάλυψε: «Όλα τα γκρέμλιν σε αυτές τις σελίδες, παρεμπιπτόντως, σχεδιάστηκαν από τον Boris Artzybasheff που δεν έχει δει ποτέ ένα».
Ο Walt Disney δεν ήθελε να χάσει την αξίωση της εταιρείας του στα Gremlins και φρόντισε να δημοσιευτούν μερικά πράγματα για να θεμελιώσει τα πνευματικά δικαιώματα.
 |
| The Evening Star, 17 Νοεμβρίου 1942 |
 |
| Το περιοδικό Cosmopolitan , Δεκ. 1942 παρουσίασε το «The Gremlins», ένα άρθρο του Roald Dahl με το ψευδώνυμο «Pegasus». |
 |
| Ο καπνός του Gremlin contrails The Whittier Star Review , 25 Ιανουαρίου 1943 |
Εν τω μεταξύ, η μόδα του γκρέμλιν είχε κάποιους εξέχοντες επικριτές. Ο πολεμικός ανταποκριτής των ΗΠΑ Gladwyn Hill ανέφερε από το Λονδίνο σε μια ιστορία του Associated Press στο S an Pedro News-Pilot , 25 Φεβρουαρίου 1943 :
«Όλοι ήταν τόσο γαργαλημένοι πριν από μερικούς μήνες όταν κάποιος ανακάλυψε τα φανταστικά ξωτικά που η RAF λατρεύει εδώ και χρόνια ως εξήγηση για τα κατά τα άλλα ανεξήγητα πτητικά ατυχήματα. …όλοι, από μεγιστάνες μέχρι έφιππους αστυνομικούς, ήταν ντροπαλοί, γελοίοι ειδικοί στην [γκρεμλινολογία]… και να αισθάνονται ναυτία. Λοιπόν, η ναυτία έχει μπει.
…[O]ένας από τους πιο δημοφιλείς αρθρογράφους της Αγγλίας, ο Τομ Ντρίμπεργκ της Daily Express … πέταξε στα μούτρα των ιδιότροπων… Έκανε την περαιτέρω σοβαρή πρόταση ότι η δημόσια τρέλα για τα γκρέμλιν είχε επικίνδυνες συνέπειες μαζικής απόδρασης».
Το περιοδικό Aeronautics είπε: «Η ιδιοτροπία του γκρέμλιν… [είναι] ακατάλληλη για τη RAF... Σίγουρα η μεγαλύτερη υπηρεσία πτήσεων και μάχης δεν πρόκειται να πιθηκίσει τον Σερ Τζέιμς Μπάρι στα χειρότερα του… Ωστόσο, εδώ υπάρχουν διακεκριμένοι συγγραφείς που γράφουν για γκρέμλιν, καλλιτέχνες που σχεδιάζουν γκρεμλίν Και οι κινηματογραφικές εταιρείες και οι εφημερίδες υιοθετούν γκρεμλίν. Στο εξωτερικό δημιουργείται η εντύπωση ότι το όλο θέμα είναι γραφικό, έξυπνο και απολαυστικά ιδιότροπο και γλυκό… Όσοι επιμένουν σε αυτό το twee και το πειραχτήρι του πειρασμού πρέπει να επισκεφτούν έναν ψυχαναλυτή."
«Σε όλη τη διάρκεια αυτού του πολέμου, εμείς στη RAF είχαμε τα Gremlins μας. … Οι πιλότοι των Συμμάχων σε όλο τον κόσμο… είναι ικανοί να τους δουν. Αλλά κανένας άλλος . …Παρόλα αυτά, ο θρύλος μεγάλωσε. …Ακούσαμε με έκπληξη ότι οι Γκρέμλιν υποτίθεται ότι τρυπούσαν λάστιχα και λύνανε κορδόνια… για εκατό άλλα άγρια και γελοία πράγματα. …μην τους κατηγορείτε, για όνομα του παραδείσου, για όλα τα ανόητα πράγματα που συμβαίνουν παντού στον κόσμο!»
Το The Gremlins, που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1943 , ήταν το πρώτο βιβλίο του Dahl και γράφτηκε για την Walt Disney Productions, που δημοσιεύτηκε για την προώθηση της επερχόμενης ταινίας κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους. Ομοίως, οι χαρακτήρες εμφανίστηκαν σε διαφημίσεις, κόμικς και εμπορεύματα.
 |
| Life , 31 Μαΐου 1943 - Διαφήμιση Life Savers |
Παρά την ευνοϊκή υποδοχή από το κοινό, η Disney αποφάσισε να μην κάνει την ταινία The Gremlins .
Κυβερνητική αποκάλυψη των Gremlins;
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα Γκρέμλιν εμφανίζονταν συχνά σε έντυπα του αμερικανικού στρατού, απεικονισμένα σε μπαλώματα μονάδων, τέχνη μύτης πολεμικού αεροπλάνου, αφίσες ασφαλείας και άλλα μέρη.
 |
| LIFE , 15 Μαΐου 1944, εικόνες Γκρέμλιν που υιοθετήθηκαν από την 339η Μοίρα Μαχητών. |
Οι πιλότοι της Γυναικείας Υπηρεσίας Αεροπορίας των ΗΠΑ (WASP) ζήτησαν άδεια και υιοθέτησαν το σχέδιο της Disney με μια Gremlin Fifinella ως μασκότ τους για μπαλώματα στα μπουφάν πτήσης τους.
Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950, οι ουφολόγοι άρχισαν να ανακαλύπτουν παρόμοια κυβερνητικά σύνεργα που σχετίζονται με ιπτάμενους δίσκους σε στρατιωτικά μπαλώματα και εμβλήματα. Από τότε, οι υποστηρικτές υποστήριξαν ότι ήταν σιωπηρή απόδειξη της πραγματικότητας των εξωγήινων UFO από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, μια «μαλακή αποκάλυψη». Αν ναι, αποδεικνύει και το Gremlins.
Εκμετάλλευση, Υπερέκθεση και Εμπορευματοποίηση
Τα Γκρέμλιν ήταν παντού, κινούμενα σχέδια, κόμικς, διαφημίσεις…
 |
| «Gremlins. Τι παραμύθι. Ανδράκια, ω αδερφέ!». |
Bugs Bunny στο "Falling Hare", που κυκλοφόρησε στις 30 Οκτωβρίου 1943. Ο τίτλος άλλαξε από "Bugs Bunny and the Gremlin" κατόπιν αιτήματος της Disney που προσπαθούσε να προστατεύσει το εμπορικό σήμα τους.
Σούπερμαν όχι. 22 , εξώφυλλο με ημερομηνία Μαΐου-Ιουνίου 1943 (πώληση 3 Μαρτίου ) έγραφε, «Γνωρίστε τους Squiffles, μικρούς πράσινους απατεώνες με επικεφαλής τον Ixnayalpay που συμμάχησε με τον Χίτλερ. Ο Σούπερμαν στρατολογεί τους (πορτοκαλί) Γκρέμλιν για να τους νικήσει.
Μήνες αργότερα, μια διαφορετική εκδοχή των Γκρέμλιν εμφανίστηκε στο κόμικ της Κυριακής του Σούπερμαν , 19 & 26 Δεκεμβρίου 1943, που απεικονίζεται αχαρακτήριστα ως μικροί πράσινοι άντρες. Ήταν μπερδεμένοι απατεώνες σαν φαντάσματα, ευάλωτοι μόνο στο να χτυπηθούν από πατριωτικά άρθρα όπως βιβλία με σιτηρέσια και πολεμικά ομόλογα.
Δύο Gremlinologists της RAF, οι Sqd-Ldr VA Hodgkinson και Flt-Lieut TL Dulgan, μοντελοποίησαν 15 ποικιλίες Gremlins σε φιγούρες πλαστελίνης.
%20Jan.15,%201944.JPG) |
| The Argus (Μελβούρνη, Βικτώρια, Αυστραλία) 15 Ιανουαρίου 1944 |
«Gremlins — True or False» ήταν το θέμα της διάλεξης στις 23 Ιανουαρίου 1944, στα κεντρικά γραφεία της Θεοσοφικής Εταιρείας στο Wheaton του Ιλινόις.
 |
| The American Theosophist , Μάρτιος 1994 |
Κάποιος που έβλεπε τα Γκρέμλιν σαν κάτι παραπάνω από ένα αστείο ήταν ο Τσαρλς Μάσινγκερ, ο οποίος έγραψε τον «Μύθο του Γκρέμλιν» στο The Journal of Educational Sociology ., Vol. 17 Νο. 6 (Φεβ. 1944). σελ. 359-367. Ανησυχούσε σοβαρά για το πώς οι «φανταστικοί απαγωγείς» είχαν «μολύνει την ψυχολογία των Αμερικανών αεροπόρων» και ότι οι λογικοί άνθρωποι γίνονταν πιστοί.
 |
| The Indian listener , Μάρτιος 1944 |
Καθώς ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έφτασε στο τέλος του, η συζήτηση για Γκρέμλιν μειώθηκε. Το 1947, οι ειδήσεις εξερράγησαν για κάτι άλλο που οι πιλότοι ανέφεραν ότι είδαν στους ουρανούς.
Στην εποχή του ιπτάμενου δίσκου
 |
| Little Green Men from Invasion of the Saucer Men , 1957 |
Πριν από τους ιπτάμενους δίσκους, οι Γκρέμλιν κυριαρχούσαν στη συζήτηση για τα εναέρια φαινόμενα. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα Γκρέμλιν συζητήθηκαν λιγότερο συχνά, αλλά δεν ξεχάστηκαν εντελώς. Στη συνέχεια, ο όρος χρησιμοποιήθηκε συχνότερα για να περιγράψει ένα ανεξήγητο ή μυστηριώδες πρόβλημα ή ενόχληση. Μία από τις τελευταίες σύγχρονες αναφορές στα Gremlins ήταν στο All Hands , Ιούνιος 1947 , ένα αναιδές κομμάτι για το οποίο προφανώς προοριζόταν να εικονογραφηθεί. Ισχυρίστηκε ότι ανακαλύφθηκε ένα νέο υποείδος Gremlin, το ένα με στόχο πειραματικά αεροσκάφη υψηλής ταχύτητας:
«Μια σχολή σκέψης έχει προτείνει ότι αυτά τα γκρέμλιν είναι κάποιοι που, απογοητευμένοι από τις ανθρώπινες δραστηριότητες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, φόρεσαν διαστημικές στολές και κράνη, άφησαν τα παλιά τους σπίτια και εγκαταστάθηκαν στις υπερηχητικές περιοχές για να αποφύγουν όλη την ανθρωπότητα. Εάν αυτή η υπόθεση είναι αληθινή, διαβεβαιώνει ότι η μάχη τους ενάντια στην ανθρώπινη παρέμβαση στις υπερηχητικές ταχύτητες θα είναι σκληρή στο άκρο».
Το The Shaver Mystery είχε εισαχθεί το 1945 στις σελίδες του περιοδικού φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας Amazing Stories που επιμελήθηκε ο Ray Palmer. Η σειρά του Richard Shaver υποτίθεται ότι δεν είναι μυθιστορηματική, με την προϋπόθεση ότι οι αρχαίοι διαστημικοί Τιτάνες και Άτλαντες εγκατέλειψαν τη γη, αφήνοντας πίσω τις υπόγειες πόλεις και τα μηχανήματα τους, επίσης τους απορριφθέντες πολίτες τους, τους «dero», που απολάμβαναν την καταστροφή. Εβδομάδες πριν κάνουν το ντεμπούτο τους οι ιπτάμενοι δίσκοι, στο τεύχος του Amazing Stories του Ιουνίου 1947, ο Palmer αποκάλυψε ότι τα Gremlins ήταν αληθινά:
«Με τη βοήθεια τέτοιων μηχανών όπως το telaug (τηλεπαθητικός επαυξητής) και οι ακτίνες αποσύνθεσης…αυτά τα dero βασάνισαν τους ανθρώπους της επιφάνειας και έτσι αποτέλεσαν τη βάση για όλους τους θρύλους μας για τα σπήλαια, τα ανθρωπάκια, τους δαίμονες, τα φαντάσματα και — κατά τη διάρκεια του πολέμου — γκρέμλιν. Προκαλούν πολλά ανεξήγητα ατυχήματα, όπως ναυάγια τρένων, αεροπορικά δυστυχήματα, εγκεφαλικές αιμορραγίες κ.λπ., τα οποία είναι διαφορετικά ανεξήγητα».
1947 ΑΑ (Μετά τον Άρνολντ). Όταν χτύπησε ο πυρετός των ιπτάμενων δίσκων, ορισμένες ιστορίες εφημερίδων συζητούσαν προηγούμενα φαινόμενα, Forteana, αερόπλοια της δεκαετίας του 1890, μαχητικά μαχητών και πύραυλους φαντάσματα. Πού ήταν οι Γκρέμλιν; Σπάνια αναφέρθηκαν καθόλου.
Ο Δημοκρατικός Τύπος , 9 Ιουλίου 1947, Σάντα Ρόζα, Καλιφόρνια, παρουσίασε ένα σατιρικό κομμάτι για τα ΑΤΙΑ, μια συνέντευξη με τον Τίμιο Τζον, «τον μόνο άνθρωπο που δεν έχει δει «ιπτάμενο δίσκο». Ερωτηθείς για την τεχνική του είπε: «Γιατί, άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα τον ουρανό». «Παλιομοδίτικο», μουρμούρισε ένας από τους δημοσιογράφους στο γκρέμλιν που καθόταν στον ώμο του. «Έπρεπε να τους είχε κλείσει».
Ο Μητροπολίτης Pasadena Star-News (Pasadena, CA), 9 Ιουλίου 1947, σημείωσε: «Τώρα ισχυρίζονται ότι τα Saucers πετούν εδώ και χρόνια. Πιο παλιά από Γκρέμλινς, ε;»
Οι Los Angeles Times , 10 Ιουλίου 1947, περιείχαν έναν στίχο:
Το "Gremlins in July" στη Λειτουργία του Holyoke. Το μεταγραφικό-τηλεγράφημα, 7 Ιουλίου 1947, υπέθεσε ότι οι ιπτάμενοι δίσκοι και τα Γκρέμλιν μπορεί να έχουν κάτι κοινό:
«Στις αρχές του πολέμου, οι πιλότοι και τα πληρώματα των βομβαρδιστικών που πετούν ψηλά, εκεί που έκανε κρύο, μπορούσαν να έχουν τα νεύρα τους να επιτεθούν από κάθε είδους ατμοσφαιρικές φάρσες, όπως μικροσκοπικές αστραπές και βροντές. Θα τους άκουγαν να χτυπούν στα παράθυρά τους ή να περνούν από κοντά. Ονόμασαν τα πνεύματα που είχαν αντλήσει από τον ανώτερο αέρα «γκρεμλίν». Ίσως αυτοί οι φωτεινοί δίσκοι [ιπτάμενοι δίσκοι] είναι φρικιά του αέρα όπου ο άνθρωπος ενοχλεί τα πράγματα εδώ και καιρό».
Το "Flying Saucers Join the Flying Dutchman in Lore" από τον Nick Carter στο The Buffalo News , 19 Ιουλίου 1947, απέρριψε τα πιατάκια ως ανοησίες σύμφωνα με το ραδιοφωνικό παιχνίδι του Orson Welles War of the Worlds . Έκλεισε ρωτώντας:
«Και ακούσατε ότι ένας ιπτάμενος δίσκος επανδρωμένος από έξι γκρέμλιν κουβαλούσε το τέρας του Λοχ Νες για να συναντήσει τον Γίγαντα του Κάρντιφ και τον Ασημένιο Φίδι της Λίμνης, ώστε να περιμένουν μαζί το τέλος του κόσμου;»
The Ottawa Citizen , 11 Απριλίου 1950, εκδοτικό άρθρο
«Ένας βετεράνος της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας πρότεινε ότι η εξήγηση για τους ιπτάμενους δίσκους βρίσκεται στα γκρέμλιν. Αυτά ήταν ανθρωπάκια που αναστάτωσαν τους πιλότους και έκαναν τα πράγματα να πάνε στραβά με τα αεροσκάφη κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μερικές φορές κάθονταν στο φτερό του αεροπλάνου, όπου έκαναν τον όλεθρο. Ο πιο τολμηρός στριμώχτηκε ακριβώς δίπλα στον πιλότο για να τον αποσπάσει από τη δουλειά του. Προτείνεται ότι αυτά τα γκρέμλιν έχουν μάθει πλέον να πετούν μόνα τους. Εξ ου και οι ιπτάμενοι δίσκοι».
.jpg)
21 Αυγούστου 1955: Οι καλικάντζαροι του διαστήματος έρχονται στην κομητεία Christian του Κεντάκι ;
Το « Space Ship's Little Men» ήταν ένα άρθρο στο The Lexington Herald , στις 25 Αυγούστου 1955 , το οποίο εξέταζε πώς οι μικροί εισβολείς Kelly-Hopkinsville θεωρούνταν ότι δεν ήταν «γκρεμλίνοι από το Κρεμλίνο», αλλά «πλάσματα» από έναν άλλο κόσμο.
Foo Fighter Foolishness
Στην επιστολή του στις 21 Φεβρουαρίου 1952 στην Υπηρεσία Πληροφοριών της Πολεμικής Αεροπορίας , ο Albert Rosenthal, πρώην ελεγκτής μαχητών (USAAF 64th Fighter Wing) είπε:
«Κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1944-45 ήμουν ελεγκτής μαχητικών με την 64η Πτέρυγα Μάχης που υποστηρίζει την 7η Στρατιά στη Γαλλία και τη Γερμανία. …Λάβαμε επανειλημμένα αναφορές από τα πληρώματα των Beaufighter για παρόμοια φαινόμενα, τα οποία ονόμασαν «foo-fighters». …Ποτέ δεν λύσαμε το πρόβλημα του τι ήταν. Οι θεωρίες που προτάθηκαν περιελάμβαναν το «St Elmo's Fire» (μια μορφή στατικού ηλεκτρισμού). Γερμανικά μπαλόνια μπαράζ? μετεωροι? και γκρέμλιν από το Μέλανα Δρυμό κοντά. Και φυσικά υποπτευόμασταν την πιθανότητα κάποιου νέου μυστικού όπλου».
Αυτό το γράμμα μπορεί να οδήγησε σε απίστευτη σύγχυση από το Project Blue Book ότι τα Γκρέμλιν ήταν ένα άλλο όνομα για τους μαχητές του ποδοσφαίρου. Flying Saucers and the US Air Force by Lawrence J Tacker, USAF, 1960:
«Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Πόλεμος της Κορέας μας έδωσαν μερικές θεάσεις περίεργων φαινομένων ή αγνώστων αντικειμένων στον ουρανό από πιλότους που πετούσαν σε υψηλότερα υψόμετρα και ταχύτητες από ό,τι είχε φτάσει ο άνθρωπος μέχρι εκείνη την εποχή. Το ιπτάμενο προσωπικό μας ανέφερε χαριτολογώντας αυτά τα περίεργα αντικείμενα ή θεάσεις ως «foo fighters» ή «gremlins». Τα φαινόμενα πυρκαγιάς του Σεντ Έλμο, ή ο στατικός ηλεκτρισμός, κατηγορούνταν εκείνη την εποχή για τις περισσότερες από αυτές τις θεάσεις».
Δεκαετίες αργότερα, ο συνταγματάρχης Robert Friend, επικεφαλής του Project Blue Book από το 1958 έως το 1963, επανέλαβε αυτήν την άποψη στην τηλεοπτική ειδική εκπομπή του 1988, UFO Cover Up? Ζήστε . Συζητώντας τις ιστορικές θεάσεις, ο συνταγματάρχης Friend είπε: «Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι πιλότοι μας είδαν αυτά που ονομάζονταν γκρέμλιν και μαχητές του φού. Αυτές ήταν βολίδες που φαινόταν να πετάνε μαζί με το αεροσκάφος μας».
Gremlins ως σύνορο στη λογική
Μπερδεμένος από τους αντικρουόμενους ισχυρισμούς των Contactees, ο John Lythee, είχε μια επιστολή στο τεύχος του καλοκαιριού του 1955 του περιοδικού του Ηνωμένου Βασιλείου, Flying Saucer News . «Αν αποδεχτεί κανείς την ιστορία του Adamski, δεν πρέπει να δεχτεί κάθε ιστορία προσγείωσης πιατακιού; Γίγαντες... πράσινοι... Τέρατα, γκρέμλιν - και πιθανώς ακόμη και λίγοι καλικάτζαρες... Αυτά τα πράγματα φαίνεται να γίνονται θέμα πίστης».
 |
| Flying Saucer News – Καλοκαίρι – 1955 |
Ο Δρ. Θόρντον Πέιτζ (ο αστρονόμος που ήταν πιο διάσημος για τη συμμετοχή του στο Πάνελ Ρόμπερτσον της CIA) επέκρινε μια αναφορά σχετικά με μια παρατήρηση ιπτάμενου δίσκου το 1958. (Αναφέρεται στο The World of Flying Saucers , των Donald H. Menzel και Lyle G. Boyd, 1963.)
«Ως επιστήμονας με ενδιαφέρουν τα ανεξήγητα φαινόμενα… το θεμελιώδες λάθος σας είναι να υπεραπλουστεύετε τις εξηγήσεις σας για περίπλοκα φυσικά φαινόμενα υποθέτοντας μια κοινή αιτία χωρίς αιτιολόγηση. Αν πεις ότι όλα όσα δεν μπορείς να καταλάβεις προκαλούνται από γκρέμλιν, τότε τα γκρεμλίν είναι παντού!».
Retconning Gremlins σε Little Green Men
Ο Lionel Beer έδωσε μια διάλεξη για το BUFORA στις 27 Φεβρουαρίου 1965, σχετικά με το θέμα των Little Green Men από αναφορές ιπτάμενων δίσκων. Saucer Forum vol. 3 αρ. 2, 1965 ανέφερε ότι συζήτησε:
«…πώς στη λαογραφία πολλών χωρών υπήρχαν αφηγήσεις πολύ παρόμοιες με τις σύγχρονες ιστορίες «μικρών ανδρών»... Ανέφερε ότι οι πιλότοι της RAF στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα έλεγαν ότι «τα γκρέμλιν» βρίσκονταν στο αεροσκάφος τους, αν συμβεί κάτι λάθος μαζί τους, και αναρωτήθηκε πώς προήλθε η έκφραση. …θα μπορούσε το «gremlin» να είναι μια διαφθορά του «πράσινου πράγματος»;»
Flying Saucer Review , Ιούλιος-Αύγουστος. Το 1970, που περιείχε το «A Weird Case from the Past», του Gordon Creighton, ο οποίος πρότεινε ότι πλάσματα όπως τα Gremlins ήταν μια ένδειξη για την κατανόηση των φαινομένων, «οι αναφορές για αυτά πρέπει να συλλέγονται και να μελετώνται».
Ο John Keel προσπάθησε επίσης να αναδιατυπώσει τα Gremlins σε Little Green Men τύπου πιατάκι. Στο Our Haunted Planet (Fawcett, 1971, σελ. 208) παρουσίασε μια ευφάνταστη επανερμηνεία των συναντήσεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
«Ο Τύπος τους χαρακτήρισε γκρέμλιν και το δημοφιλές συμπέρασμα ήταν ότι τα πληρώματα είχαν απλώς παραισθήσεις λόγω του μεγάλου υψομέτρου και της αραιής ατμόσφαιρας. Από τότε έχουν υπάρξει χιλιάδες αναφορές μικρών πράσινων ανδρών από όλο τον κόσμο. Αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος της παράδοσης των ιπτάμενων δίσκων».
Μαθήματα Ουφολογίας από τα Γκρέμλιν
Εδώ στο STTF , έχουμε δημοσιεύσει πολλά άρθρα σχετικά με το πώς η βιομηχανία των ειδήσεων εκμεταλλεύτηκε το θέμα των ιπτάμενων δίσκων και διαδίδοντας παιχνιδιάρικα σχεδόν κάθε φήμη για να κεφαλαιοποιήσει το ενδιαφέρον του κοινού. Βλέποντας τα πρωτοσέλιδα, ήταν θέμα ημερών πριν οι επιχειρήσεις άρχισαν να προσφέρουν προϊόντα με θέμα το πιατάκι για εξαργύρωση. Αλλά κοιτάζοντας την αντιμετώπιση της ιστορίας του Gremlin μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα, βλέπουμε ότι είχε παιχτεί στο παρελθόν, και ίσως εξηγεί ο ιδιότροπος, κυνικός ή περιφρονητικός τόνος που έλαβαν ορισμένοι από τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το θέμα. Αυτοδιορισμένοι ειδικοί εμφανίστηκαν και εμφανίστηκαν στον Τύπο, λέγοντας όλα όσα ήξεραν και περισσότερα σε ένα πρόθυμο κοινό. Κατέληξε σε μια πειρακτική παρουσίαση πιστέψτε-ή-όχι ότι ήταν αληθινά, οδηγώντας στην κατάστασή τους ως οιονεί μυθολογία. Πριν την ουφολογία, η Γκρεμλινολογία.
. . .
Χάρη στον Martin Kottmyer, συγγραφέα του άρθρου «ETs With Teeth: The Gremlin Theory of UFOs» από το UFO's Alien Encounters , 2, #1 1995, σελ. 28-34.https://thesaucersthattim
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου