ΜΠΡΕΙΒΙΚ!! (Νεο-Ναϊτικά Τάγματα, Σιωνιστο-φασισμός, Λευκή υπεροχή, και Οργανωμένο Έγκλημα]

 

Γράφει ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΟΣ

"Αδελφός" Μπρέιβικ, (Νεο-)Ναϊτικά Τάγματα, Σιωνιστο-φασισμός, Λευκή υπεροχή, και Οργανωμένο Έγκλημα: Κομάντο με Τόση Ψυχοπάθεια και Πλύση Εγκεφάλου ώστε να κάνει τη δουλειά:

Η σφαγή στη Νορβηγία

Η σφαγή που προκάλεσε η τρομοκρατική δράση του Άντερς Μπρέιβικ (Anders Behring Breivik) στη Νορβηγία, στις 22 Ιουλίου 2011, αποτελεί περίπτωση «βαθέως γεγονότος». Με τον όρο «βαθύ γεγονός», δεν εννοούμε απλώς μια μυστηριώδη, μη διαλευκασμένη υπόθεση, αλλά μια υπόθεση που είναι μέρος ενός ευρύτερου συστημικού μυστηρίου βασισμένου στις ίδιες τις δομές της κοινωνίας ή του σκιώδους υποκόσμου ή και των δύο.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα συστημικών βαθέων γεγονότων είναι οι τραγικές βομβιστικές ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν στο Μιλάνο και στη Ρώμη το 1969. Αρχικά, αποδόθηκαν σε περιθωριακούς Αριστεριστές και Αναρχικούς, αλλά τελικά αποκαλύφθηκε ότι ήταν προβοκατόρικες ενέργειες που αποτελούσαν μέρος μιας στρατηγικής έντασης Ακροδεξιών, νεοφασιστικών παραγόντων μέσα στην Ιταλική Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών (SISMI) και, σύμφωνα με καταθέσεις του αρχηγού και άλλων στελεχών της SISMI, αυτή η στρατηγική έντασης είχε λάβει ‘πράσινο φως’ και στήριξη από παράγοντες της αμερικανικής CIA.

Επίσης, όπως έχουμε προαναφέρει, ο πρώην Ιταλός πρωθυπουργός Τζούλιο Αντρεότι (Giulio Andreotti), αποκάλυψε στην ιταλική Βουλή των Αντιπροσώπων στις 24 Οκτωβρίου 1990, τη λειτουργία παράλληλης δομής μυστικής υπηρεσίας στην Ιταλία, με την επωνυμία «Gladio» (Ξίφος), η οποία ήταν υπεύθυνη για διάφορες αποσταθεροποιητικές και τρομοκρατικές ενέργειες και η οποία είχε οργανωθεί από το ΝΑΤΟ, με σκοπό να λειτουργήσει ως αντιστασιακή, ανταρτική οργάνωση σε περίπτωση επιβολής σοβιετικού καθεστώτος. Αντίστοιχες παρακρατικές οργανώσεις είχε οργανώσει το ΝΑΤΟ σε πολλές άλλες χώρες-μέλη του, στο πλαίσιο του σχεδίου «Stay Behind».

Τα κλειδιά για την κατανόηση της δράσης του Μπρέιβικ δεν είναι τόσο τα στοιχεία που αφορούν στο ίδιο το πρόσωπο, όσο τα στοιχεία που αφορούν στα γεγονότα καθαυτά. Τα γεγονότα της 22ας Ιουλίου έχουν ορισμένα σημαντικά κοινά χαρακτηριστικά με άλλες περιπτώσεις βαθέων γεγονότων: 1) ένας ολόκληρος θρύλος που αφορά τον δράστη (τον Μπρέιβικ περιβάλλει ο θρύλος του Ευρωεθνικιστή Σταυροφόρου)·

2) μια σειρά στοιχείων (βίντεο και προσωπικά αρχεία) τα οποία είναι χρήσιμα για τη διάδοση του θρύλου μετά από την πραγματοποίηση του εγκλήματος·

3) αυτοβιογραφικά χειρόγραφα· και

4) γνωστά μοτίβα βομβιστικών ενεργειών και ειδικότερα «τυφλές» βομβιστικές επιθέσεις.

Τα οικονομικά του Μπρέιβικ δείχνουν ότι δεν έδρασε μόνος

Όπως έγραψε η βρετανική εφημερίδα Independent στις 28 Ιουλίου 2011, ο Μπρέιβικ, το 2007, δήλωσε μικρό φορολογητέο εισόδημα, αλλά, τον ίδιο χρόνο, το ποσό των περίπου 115.000 δολαρίων κατατέθηκε στον τραπεζικό λογαριασμό του. Αυτή η κατάθεση μάλιστα έγινε σε μια περίοδο στην οποία –όπως επεσήμανε το σχετικό ρεπορτάζ της Sydney Morning Herald στις 25 Ιουλίου 2011– τα οικονομικά του Μπρέιβικ δεν πήγαιναν καλά, διότι, «τα κυβερνητικά αρχεία δείχνουν ότι...οι προηγούμενες επιχειρηματικές του απόπειρες είχαν αποτύχει».

Ο ίδιος ο Μπρέιβικ –όπως έγραψε η νορβηγική εφημερίδα Aftenposten στις 3 Αυγούστου 2011– δήλωσε στην Αστυνομία ότι είχε στη διάθεσή του δεκαπλάσιο ποσό, δηλαδή περίπου έξι εκατομμύρια νορβηγικές κορώνες (ή περίπου 1,1 εκατομμύριο δολάρια), για να χρηματοδοτήσει την τρομοκρατική δραστηριότητά του. Επίσης, όπως έγραψε η νορβηγική εφημερίδα Stavanger Aftenblad στις 3 Αυγούστου 2011, ο δικηγόρος του Μπρέιβικ, ο Γκέιρ Λίπεσταντ (Geir Lippestad), έχει δηλώσει ότι το σχέδιο του Μπρέιβικ περιελάμβανε πολλά ταξίδια ανά την Ευρώπη, ενώ έχει επαναλάβει τον ισχυρισμό του Μπρέιβικ ότι είχε στη διάθεσή του περίπου έξι εκατομμύρια νορβηγικές κορώνες για να χρηματοδοτήσει τις τρομοκρατικές επιχειρήσεις του.

Η Αντίγκουα είναι ένα μικρό νησί στην Καραϊβική το οποίο είναι διαβόητο ως έδρα διεφθαρμένων τραπεζών, συνδεδεμένων συχνά με μυστικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα, χρησιμοποιήθηκε από τη διεφθαρμένη τράπεζα BCCI και από Ισραηλινούς πράκτορες, στη δεκαετία του 1980, για την πραγματοποίηση παράνομων πωλήσεων όπλων προς το καρτέλ κοκαΐνης του Μεντεγίν (Medellin). Ορισμένοι αναλυτές έχουν κάνει συνειρμούς μεταξύ της σκοτεινής δράσης βρώμικων τραπεζών και πρακτόρων της Μοσάντ στην Αντίγκουα και του γεγονότος ότι ο Μπρέιβικ διακινούσε μεγάλα χρηματικά ποσά μέσω εταιρείας με έδρα την Αντίγκουα καθώς και με το γεγονός ότι, στα ίδια τα χειρόγραφά του, ο Μπρέιβικ αυτοπροσδιορίζεται ως σιωνιστής.

Επίσης, οι ίδιοι αναλυτές έχουν επισημάνει ότι ο Μπάρι Ρούμπιν (Barry Rubin), σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem Post, στις 31 Ιουλίου 2011, ενοχοποιεί και στοχοποιεί την Αριστερή νεολαιίστικη κατασκήνωση Utoya, εναντίον της οποίας επιτέθηκε με αυτόματο όπλο ο Μπρέιβικ, δεδομένου ότι οι συγκεντρωμένοι στην Utoya επεξεργάζονταν τρόπους για να σπάσουν τον αποκλεισμό που είχε επιβάλει το Ισραήλ στη Γάζα. Στο προαναφερθέν σιωνιστικής ιδεολογίας άρθρο του, ο Μπάρι Ρούμπιν έγραψε ότι η κατασκήνωση της Utoya «ήταν αναμεμειγμένη σε ένα ουσιαστικά φιλοτρομοκρατικό πρόγραμμα», όπως χαρακτήρισε το σπάσιμο του ισραηλινού αποκλεισμού στη Γάζα.

Αξίζει ακόμη να επισημανθεί ότι, όπως έγραψε ο Γουέιν Μάντσεν (Wayne Madsen) σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Συνεργασία του Ισραήλ με Ακροδεξιά Πολιτικά Κόμματα της Ευρώπης», το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα http://rense.com, στις 3 Αυγούστου 2011, αναπτύσσονται όλο και ισχυρότεροι δεσμοί μεταξύ ισραηλινών Ακροδεξιών κομμάτων και ευρωπαϊκών πρώην αντισημητικών Ακροδεξιών κομμάτων που εκθειάζονται στο μανιφέστο του Μπρέιβικ.

Ανεξάρτητα από την πιθανότητα της συμμετοχής Ισραηλινών, όπως και άλλων, στα τραγικά γεγονότα της 22 Ιουλίου, η τελική πηγή αυτών των τραγικών γεγονότων πρέπει να αναζητηθεί όχι απλά σε μυστικές επιχειρήσεις κρατικών υπηρεσιών, αλλά σε μια σκοτεινή παρακρατική δύναμη η οποία μπορεί ακόμη και να αμφισβητεί την κρατική κυριαρχία, να υπονομεύει κράτη, ή να χειραγωγεί κράτη. Έχουμε να κάνουμε με μια σκοτεινή και εγκληματική «Παρακρατική Διεθνή», η οποία υπερβαίνει την έννοια του κράτους. Με άλλα λόγια έχουμε να κάνουμε με εγκληματικά υπερεθνικά δίκτυα.

Οι Ναΐτες Ιππότες και το Τάγμα 777

Το μανιφέστο και το οπτικοακουστικό υλικό (βίντεο) του Μπρέιβικ επιβεβαιώνουν τη συμμετοχή του σε μια ευρύτερη νεοναϊτική οργάνωση, η οποία διεξάγει μια Σταυροφορία υπέρ της ιδέας της δημιουργίας μιας «Ιουδαιοχριστιανικής Ευρώπης» και μάλιστα διεισδύει και σε συμβατικές Τεκτονικές Στοές καθώς και σε χριστιανικές οργανώσεις και Εκκλησίες για στρατολόγηση υποστηρικτών. Όπως έγραψε ο Πολ Γούντγουαρντ (Paul Woodward) σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Eurasia Review στις 25 Ιουλίου 2011, το μανιφέστο του Μπρέιβικ περιγράφει μια συνάντηση σύγχρονων Ιπποτών Ναϊτών, η οποία έλαβε χώρα στο Λονδίνο και στην οποία συμμετείχε ο Μπρέιβικ, αντιπροσωπεύοντας συγχρόνως έναν «Σέρβο Σταυροφόρο Διοικητή», όπως τον αποκαλεί ο Μπρέιβικ, δεδομένου ότι εκείνος ο Σέρβος βρισκόταν στη Μονρόβια της Λιβερίας όπου προηγουμένως τον είχε συναντήσει ο Μπρέιβικ– και κρυβόταν για να αποφύγει διώξεις που του είχαν ασκηθεί για εγκλήματα που είχε διαπράξει σε βάρος Μουσουλμάνων της Βοσνίας.

Σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, ο Σέρβος υψηλόβαθμος Ναΐτης Σταυροφόρος, τον οποίο αναφέρει ο Μπρέιβικ και με τον οποίο συναντήθηκε στη Λιβερία πριν παρευρεθεί στη Ναϊτική συνάντηση του Λονδίνου, ήταν ο Μίλοραντ Ούλεμεκ (Milorad Ulemek), γνωστός και με το όνομα Μίλοραντ Λούκοβιτς (Milorad Lukovic), ο οποίος είναι πρώην διοικητής σερβικής παραστρατιωτικής μονάδας γνωστής με τις ονομασίες «Τίγρεις του Αρκάν» και «Κόκκινα Μπερέ», μονάδας που διέπραξε επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης στη Βοσνία. Το μανιφέστο του Μπρέιβικ, ευθέως και ονομαστικώς, εκθειάζει τους «Τίγρεις του Αρκάν» και συγκεκριμένα τον Μίλοραντ Ούλεμεκ και τον ίδιο τον Ραζνάτοβιτς Αρκάν (Raznatovic Arkan), σαν ηρωικά πρότυπα.

Το περιεχόμενο του βίντεο του Μπρέιβικ μοιάζει πολύ με το περιεχόμενο των βίντεο και μιας γερμανικής οργάνωσης Ναϊτών Ιπποτών, η οποία ονομάζεται «Τάγμα 777» και έχει ως αρχηγό της έναν Ανατολικογερμανό τρομοκράτη και βομβιστή εναντίον Μουσουλμάνων, ονόματι Νικ Γκρέγκερ (Nick Greger), γνωστό και ως «Commander Mad Nick» και ως «madnick77». Τα βίντεο του Τάγματος 777 καλούν την «Ιουδαιοχριστιανική Ευρώπη» να ενωθεί εναντίον της «Μουσουλμανικής απειλής», καθώς επίσης και εναντίον της παγκοσμιοποίησης και του πολυπολιτισμικού μοντέλου, που προωθούν οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ. Επίσης, τα βίντεο του Τάγματος 777 εκθειάζουν τον Σέρβο εγκληματία πολέμου και Ναΐτη Διοικητή Ούλεμεκ ως ηρωικό πρότυπο. Εκτενές σχετικό ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στη βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph, στις 20 Απριλίου 2012.

Ναΐτες Ιππότες, Λαθρεμπόριο και η εταιρεία «Far West LLC»

Στο βίντεο του Γκρέγκερ για τη Ναϊτική οργάνωση «Τάγμα 777», από τα εννέα πρόσωπα που προβάλλονται στην αρχή, τα επτά –εξαιρούνται ο Γιουτζίν Τερεμπλάνς (Eugene Terreblanche) από τη Νότια Αφρική και ο Λόρεντ Νκούντα (Laurent Nkunda) από τη Δημοκρατία του Κόνγκο– είναι αναμεμειγμένα σε λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Αυτοί οι εγκληματίες «Ναΐτες Ιππότες» και φασίστες, πέρα από τον ίδιο τον Γκρέγκερ, είναι οι εξής: ο Τσαρλς Τέιλορ (Charles Taylor), αυτοανακηρυγμένος πρόεδρος της Λιβερίας αναμεμειγμένος σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών και διαμαντιών (σχετικές πληροφορίες δημοσιεύθηκαν στους Sunday Times του Λονδίνου στις 8 Αυγούστου 2010), ο Σαμίρ Γκεαγκέα (Samir Geagea), αρχηγός παραστρατιωτικής οργάνωσης στον Λίβανο και λαθρέμπορος ναρκωτικών (σχετικές πληροφορίες δημοσιεύθηκαν στη γαλλική εφημερίδα Le Monde στις 19 Μαΐου 1990 και στο βιβλίο του Alain Labrousse υπό τον τίτλο La Droga, El Dinero y Las Armas, Μεξικό: Εκδ. Siglo Veintiuno, 1993, σελ. 136-137), ο Τζόνι Αντάιρ (Johnny Adair), πρώην αρχηγός προτεσταντικής παραστρατιωτικής οργάνωσης στη Βόρεια Ιρλανδία (στην ανάμειξή του στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών αναφέρθηκαν το BBC News στις 10 Ιανουαρίου 2003 και η σκωτσέζικη εφημερίδα Daily Record στις 5 Φεβρουαρίου 2011), οι εκτελεστές Γκάρι Σμιθ (Gary Smith) και Μπίλι Ράιτ (Billy Wright), που ανέπτυξαν παραστρατιωτική δράση στην Ιρλανδία (σχετικές πληροφορίες για την τρομοκρατική δραστηριότητά τους και την ανάμειξή τους στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών δημοσιεύθηκαν από το BBC News στις 16 Ιανουαρίου 2000, στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα «NewsLetter.co» στις 31 Μαρτίου 2010 και στην εφημερίδα Daily Record στις 5 Φεβρουαρίου 2011), καθώς και ο ίδιος ο Σέρβος εγκληματίας πολέμου Μίλοραντ Ούλεμεκ (το εγκληματικό δίκτυο επιχειρήσεων του Ούλεμεκ αναλύθηκε σε δημοσίευμα της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας «B92-News» στις 17 Δεκεμβρίου 2007).

Όπως έγραψε η βρετανική εφημερίδα Independent, στις 24 Μαΐου 2007, ο Ούλεμεκ, ο «ήρωας-πρότυπο» του Μπρέιβικ, πέρα από ηγετικό στέλεχος παραστρατιωτικής σερβικής οργάνωσης, ήταν και μέλος της μαφιόζικης σερβικής οργάνωσης «Zemun», η οποία αποτελούνταν από μια απενεργοποιημένη μυστική μονάδα της Αστυνομίας και από ισχυρούς παράγοντες του υποκόσμου του προαστίου Zemun του Βελιγραδίου, οι οποίοι διευθύνουν σημαντικά δίκτυα λαθρεμπορίου ναρκωτικών και όπλων στα Βαλκάνια και ενέχονται σε πληθώρα υποθέσεων δολοφονιών και απαγωγών.

Επίσης, όπως έγραψαν ο Γιούρι Μαμσούρ (Yuri Mamchur) στο «Russia Blog», στις 28 Ιουλίου 2011, ο Γιούρι Γιασένεφ (Yuri Yasenev) στο «http://left.ru», και ο Πίτερ Ντέιλ Σκοτ (Peter Dale Scott) στην ιστοσελίδα του καταξιωμένου αποκαλυπτικού περιοδικού Lobster στις 29 Οκτωβρίου 2005, ρωσικές πηγές συνδέουν τον Ούλεμεκ με τον Βλαντίμιρ Φίλιν (Vladimir Filin), ο οποίος είναι ο Ρώσος αρχηγός της εταιρείας «Far West LLC», η οποία αποτελείται από πρώην στελέχη της σοβιετικής στρατιωτικής κατασκοπείας που σήμερα ασχολούνται με τα λαθρεμπόρια όπλων και ναρκωτικών. Άλλωστε, το σερβικό οργανωμένο έγκλημα, που εκπροσωπείται από τον Ούλεμεκ, και το ρώσικο οργανωμένο έγκλημα, που εκπροσωπείται από τον Φίλιν, συνεργάζονται στενά μεταξύ τους, σε πολλά πεδία, όπως λ.χ. στα ναρκωτικά και στην «προστασία» των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας (σχετική επιστημονική ανάλυση έχει γίνει από τους Mats R. Berdal and Mónica Serrano στο βιβλίο τους Transnational Organized Crime and International Security: Business As Usual?, Εκδ. Lynne Rienner, 2002). Οι υψηλοί προστάτες της μαφιόζικης εταιρείας Far West LLC περιλαμβάνουν τον Αλεξάντερ Βολόσιν (Alexander Voloshin), ο οποίος είναι άνθρωπος της εμπιστοσύνης και όργανο του Ρώσου ολιγάρχη Μπόρις Μπερεζόφσκι (Boris Berezovsky), τον Ρώσο δισεκατομμυριούχο Ρόμαν Αμπράμοβιτς (Roman Abramovich) και τον Σαουδάραβα έμπορο όπλων και μεγαλοεπενδυτή Αντνάν Κασόγκι (Adnan Khashoggi), ενώ τα δίκτυα της Far West LLC απλώνονται μέχρι τον Νιλ Μπους (Neil Bush), ο οποίος είναι ο πιο μικρός σε ηλικία αδελφός του πρώην Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους του Νεώτερου. Σχετικές αποκαλύψεις και αναλύσεις έχουν δημοσιευθεί από τον Πίτερ Ντέιλ Σκοτ στην ιστοσελίδα του περιοδικού Lobster, στις 29 Οκτωβρίου 2005, στο περιοδικό Foreign Policy Journal, 10 Ιανουαρίου 2010, καθώς και στο βιβλίο του Η Αμερικανική Πολεμική Μηχανή (American War Machine, Εκδ. Rowman & Littlefield, 2010). Αυτού του είδους οι ομάδες αποτελούν μέρος αυτού που ο Ντέιβιντ Ρόθκοπφ (David Rothkopf) –στο βιβλίο του Superclass (Εκδ. Farrar, Straus and Giroux, 2008)– έχει αποκαλέσει «σκιώδη ελίτ» και αποτελεί μια ενδιάμεση ζώνη διαπλοκής μεταξύ του επίσημου κοινωνικού συστήματος και του οργανωμένου εγκλήματος και του «παρακράτους».

[Άρθρο που δημοσίευσα στην πολιτική εφημερίδα "Η Ελλάδα αύριο"]

Νικόλαος Λάος

Nicolas Laos Author