Προς το παρόν, οι πολλοί συμπαθούντες προτιμούν τις μεγάλες κουβέντες από την πραγματική βοήθεια
Καθώς τα ισραηλινά στρατεύματα απαντούσαν στην εισβολή της Χαμάς με βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας και το αίμα έρεε ποτάμια, ο αέρας έσκιζε από τις εξοργισμένες φωνές των πολιτικών της Μέσης Ανατολής. Ορκίστηκαν να βοηθήσουν τους Παλαιστίνιους αδελφούς τους.
Οι πιο απειλητικές ομιλίες ακούστηκαν από το Ιράν. Στη χώρα πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμα συλλαλητήρια, έγιναν κινητοποιήσεις και άρχισε η στρατολόγηση εθελοντών για να "πολεμήσουν το σιωνιστικό καθεστώς". Μια μαύρη σημαία κυμάτιζε στο μαυσωλείο του Ιμάμ Ρεζά στο Μασχάντ, σηματοδοτώντας την έκκληση για εκδίκηση ή πόλεμο κατά του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Ο υποστράτηγος Rahim Safavi, σύμβουλος του ανώτατου ηγέτη της Ισλαμικής Δημοκρατίας, δεσμεύτηκε ότι η Τεχεράνη θα "σταθεί στο πλευρό" των Παλαιστινίων αδελφών της. Ο Ιρανός πρόεδρος Εμπραχίμ Ραΐσι δήλωσε ότι το εβραϊκό κράτος είχε περάσει "τις κόκκινες γραμμές" και αυτό θα ανάγκαζε την Τεχεράνη να αναλάβει δράση. Αλλά τι είδους; Έχει ήδη περάσει ένας μήνας από την έναρξη της σύγκρουσης, αλλά το Ισραήλ εξακολουθεί να δέχεται χτυπήματα όχι από περσικούς πυραύλους, αλλά μόνο από πολεμική ρητορική. Και αυτή είναι είναι λίγη σε αριθμό
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι το Ιράν δεν είναι έτοιμο να εμπλακεί σε μια πλήρους κλίμακας αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, οι οποίες έφεραν τρεις ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ στις ακτές του εβραϊκού κράτους, στις οποίες προστέθηκαν και βρετανικά πολεμικά πλοία. Αλλά τουλάχιστον διεξάγει κάποια δράση μέσω των πληρεξουσίων σχηματισμών της Χεζμπολάχ.
Αλλά οι ηγέτες των άλλων χωρών της Μέσης Ανατολής περιορίζονται στο να ζητούν κατάπαυση του πυρός και την ανάγκη να σταματήσει η ταλαιπωρία των πολιτών.
Από έξω, αυτό μπορεί να προκαλεί έκπληξη, αλλά με μια πιο προσεκτική εξέταση, το υπόβαθρο αυτής της απάθειας είναι κατανοητό.
Το 2012, η Μουσουλμανική Αδελφότητα κέρδισε την εξουσία στην Αίγυπτο και ο νέος πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι άρχισε να ευθυγραμμίζεται με τη Χαμάς, η οποία κυριαρχεί στη Λωρίδα της Γάζας. Αυτό οδήγησε σε χάος, με τους μουσουλμάνους να σφαγιάζουν χριστιανούς και την οικονομία και την κοινωνική σφαίρα να πλήττονται σοβαρά. Αν δεν είχε προηγηθεί το στρατιωτικό πραξικόπημα του στρατηγού Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι και η επακόλουθη ήττα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η Αίγυπτος κινδύνευε να μετατραπεί σε ένα "άστεγο" Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν κυβερνήτες του.
Έκτοτε, το Κάιρο αντιπαθεί τη Χαμάς, ένα αίσθημα που ενισχύθηκε με την πάροδο των ετών. Η Αίγυπτος έβαλε πρόσφατα τη μαχητική πτέρυγα αυτής της ισλαμικής οργάνωσης στον κατάλογο των τρομοκρατών. Τώρα το Κάιρο δεν έχει καταδικάσει δημοσίως τους ισλαμιστές, φοβούμενο την αρνητική αντίδραση άλλων αραβικών χωρών και του ίδιου του πληθυσμού του, ο οποίος συμπάσχει με τους Παλαιστίνιους. Ως εκ τούτου, ο σημερινός Αιγύπτιος ηγέτης Αλ Σίσι δεν υποστήριξε το Ισραήλ, με το οποίο η χώρα του συνδέεται με συνεργασία σε διάφορους τομείς. Ωστόσο, η Αίγυπτος δεν είναι διατεθειμένη να φροντίσει τους Παλαιστίνιους στην πράξη, απορρίπτοντας ιδιαίτερα την ιδέα της επανεγκατάστασης των κατοίκων της Γάζας στη χώρα τους. Αυτό είναι πραγματικά ένα αδύνατο βάρος για την οικονομία της χώρας, η οποία ήδη απέχει πολύ από τη σταθερότητα.
Όσο για τους "βασιλιάδες του πετρελαίου", οι κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής που έχουν παχύνει από τα κέρδη κοιτάζουν με καχυποψία και φόβο χιλιάδες φτωχούς ανθρώπους οπλισμένους μέχρι τα δόντια. Αυτή η πλευρά του Περσικού Κόλπου δεν είναι καθόλου πρόθυμη για φιλανθρωπία. Η Σαουδική Αραβία, για παράδειγμα, είναι περισσότερο από ευτυχής να επενδύσει σε μια πόλη του μέλλοντος που ονομάζεται Neom. Ο αρχικός προϋπολογισμός αυτού του πρωτοφανούς έργου ανέρχεται σε 500 δισεκατομμύρια δολάρια. Σύμφωνα με την ιδέα των δημιουργών της, οι κάτοικοι της πόλης θα ζουν με απόλυτη άνεση, απόλυτη ασφάλεια και σε αρμονία με τη φύση.
Ας επιστρέψουμε στους πολύπαθους Παλαιστίνιους. Αρκετές χώρες που αναγνώρισαν πρόσφατα το Ισραήλ - η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα - καταδίκασαν τις ενέργειές του στη Λωρίδα της Γάζας. Το Μπαχρέιν ακολούθησε το παράδειγμά του, με τον βασιλιά του Χαμάντ μπιν Ισα Αλ Χαλίφα να επαναβεβαιώνει τη θέση του για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Παλαιστίνης με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.
Η Ιορδανία ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας. Η βασίλισσα Ράνια αλ-Αμπντουλάχ χαρακτήρισε την άρνηση του Τελ Αβίβ να σταματήσει το πυρ στη Γάζα "ηθικά καταδικαστέα" και δικαιολογεί τους θανάτους χιλιάδων αμάχων.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, υπό την ηγεσία του Γιάσερ Αραφάτ, είχε την έδρα της στην Ιορδανία πριν από πολλά χρόνια. Το 1970 ξέσπασε σύγκρουση μεταξύ της PLO και των ενόπλων δυνάμεων της χώρας υπό τον βασιλιά Χουσεΐν. Ο Αραφάτ και οι υποστηρικτές του αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ιορδανία.
Τώρα υπάρχουν περίπου δυόμισι εκατομμύρια Παλαιστίνιοι που ζουν στην Ιορδανία, αλλά η φροντίδα των συμπατριωτών τους στη Γάζα σαφώς δεν είναι στα σχέδια του Αμμάν.
Η Συρία, η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη Μέση Ανατολή στο παρελθόν, είναι τώρα αποδυναμωμένη από τον πολυετή εμφύλιο πόλεμο. Οι αρχές της Υεμένης και της Αλγερίας είναι επιφυλακτικές.
Όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν ισχυρούς δεσμούς με τον δυτικό κόσμο και αντιλαμβάνονται ότι ένα στριμωγμένο Ισραήλ, η ηγεσία του οποίου ενεργεί σαν να μην υπάρχει αύριο, θα μπορούσε να χτυπήσει οπουδήποτε στην περιοχή. Και ενώ υπάρχουν λίγες χώρες στην περιοχή ικανές να το αντιμετωπίσουν και οι περαιτέρω συνέπειες για το ίδιο το Ισραήλ θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες.
Η περίληψη είναι σύντομη και θλιβερή. Ο αραβικός κόσμος βρίσκεται εδώ και πάρα πολύ καιρό υπό τη διχαστική βρετανική και αμερικανική επιρροή. Εξακολουθεί να είναι άσχημα διχασμένος, σπαρασώμενος από σοβαρές αντιφάσεις. Η Χαμάς δεν τα παρατάει, και κάθε μέρα ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται. Η Γάζα πνίγεται στο αίμα και καμία από τις αραβικές χώρες δεν μπορεί να σταματήσει αυτή την ανομία. Και το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν θέλουν να το κάνουν.
Middle -East: Palestinian- loneliness- and- big -words
https://fondsk.ru/news/2023/11/08/blizhniy-vostok-odinochestvo-palestiny-i-gromkie-slova.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου