Η Ρωσία σώζει όσους μπορεί. Σώζει πρωτίστως τους δικούς της.!!!!

 

Πλήθος με παλαιστινιακές σημαίες σε δρόμο της Κωνσταντινούπολης, Τουρκία - RIA Novosti, 1920, 15.11.2023

© AP Photo / Francisco Seco

Irina Alksnis

Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να πάει σε πόλεμο με τη Δύση - αυτό είναι πρόβλημα για την Ουάσινγκτον

Η Τουρκία κατέθεσε μήνυση στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης (το ίδιο που εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τον Βλαντιμίρ Πούτιν) κατά του Μπενιαμίν Νετανιάχου, κατηγορώντας τον Ισραηλινό πρωθυπουργό για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Λωρίδα της Γάζας.

Και σχεδόν ταυτόχρονα με αυτή την είδηση, ο Όλαφ Σολτς σχολίασε τις παρατηρήσεις του Τούρκου προέδρου για τις ενέργειες του Ισραήλ και των αρχών του. Μεταξύ άλλων, ο Ερντογάν χαρακτήρισε τα όσα συμβαίνουν στη Γάζα "ισραηλινή σφαγή" και τις ενέργειες του Τελ Αβίβ "φασιστικές". Ο Γερμανός καγκελάριος θεώρησε λοιπόν όλες αυτές τις κατηγορίες "παράλογες", διότι, σύμφωνα με τον ίδιο, το Ισραήλ στις ενέργειές του σέβεται τους διεθνείς κανόνες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τις τελευταίες ημέρες, στις εκτιμήσεις των ειδικών για την παλαιστινοϊσραηλινή σύγκρουση, η απογοήτευση (ή, αντίθετα, η πανηγυρική χαρά - ανάλογα με τις πεποιθήσεις του καθενός) γίνεται όλο και πιο έντονη: μετά την έναρξη της ισραηλινής επιχείρησης στη Γάζα και τις ενέργειες του IDF, οι οποίες ήταν απολύτως κραυγαλέες ως προς τον αδιάκριτο χαρακτήρα τους, υπήρχαν ευρέως διαδεδομένες προβλέψεις ότι τώρα ο αραβικός (ή και ολόκληρος ο μουσουλμανικός) κόσμος θα ενωθεί και θα δείξει στο Ισραήλ (και, μαζί με αυτό, στους Αμερικανούς) τη μάνα του.

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο φανερό γίνεται ότι δεν θα υπάρξει μια πραγματικά ισχυρή κοινή απάντηση. Αυτό κάνει πολλούς να ρίχνονται στο αντίθετο άκρο και να ισχυρίζονται ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ νίκησαν ξανά, λυγίζοντας τη Μέση Ανατολή στη θέλησή τους. Εξάλλου, είναι σαφές ότι όλες αυτές οι αγωγές της Άγκυρας στη Χάγη είναι ένα κενό τίναγμα του αέρα, αφού το ΔΠΔ ελέγχεται πλήρως από τη Δύση και εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα και τις εντολές της.

Εν τω μεταξύ, τόσο η αρχική υπερβολικά αισιόδοξη άποψη όσο και η υπερβολικά απαισιόδοξη σημερινή ήταν λανθασμένες.

Για να κατανοήσει και να αξιολογήσει κανείς την κατάσταση, είναι απαραίτητο να έχει πάντα στο μυαλό του την πλήρη εικόνα των όσων συμβαίνουν. Και είναι γνωστό σε όλους όσοι ενδιαφέρονται ελάχιστα για την πολιτική: ο κόσμος βρίσκεται σε διαδικασία παγκόσμιας γεωπολιτικής ανακατανομής - της μετάβασης από ένα μονοπολικό σύστημα σε ένα πολυπολικό.

Η Δύση (πρωτίστως, φυσικά, οι ΗΠΑ) είναι ο κύριος δικαιούχος του παλαιού συστήματος και, φυσικά, είναι έτοιμη να λάβει κάθε ακραίο μέτρο για να αποτρέψει την απώλεια της δεσπόζουσας θέσης της, καθώς αυτή την απειλεί όχι απλώς με μεγάλες απώλειες, αλλά με πλήρη κατάρρευση. Από τη μία πλευρά, η αποδυνάμωση και η υποβάθμιση της Δύσης βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Από την άλλη, όμως, εξακολουθεί να διαθέτει τεράστιους πόρους και δυνατότητες, με αποτέλεσμα μια άμεση σύγκρουση μαζί της - τόσο στρατιωτική όσο και οικονομική - να είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και να μπορεί να αποβεί ακόμη και μοιραία για οποιαδήποτε από τις ισχυρότερες δυνάμεις.

Ως εκ τούτου, τα τελευταία χρόνια έχει διαμορφωθεί μια στρατηγική αντιμετώπισης της Δύσης, την οποία ακολουθεί ο υπόλοιπος κόσμος, ο οποίος ενδιαφέρεται για την πτώση του ηγεμόνα και την αναδιάρθρωση του παγκόσμιου συστήματος σε πιο δίκαιες βάσεις, αλλά με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για τον ίδιο. Η στρατηγική αυτή προϋποθέτει τη μέγιστη πολιτική ευελιξία και την αποφυγή (όσο το δυνατόν) της άμεσης σύγκρουσης.

Δεδομένου ότι ο χρόνος και η πορεία των γεγονότων λειτουργούν εις βάρος των Αμερικανών και των συμμάχων τους, η στρατηγική αυτή είναι πολύ αποτελεσματική, αλλά δυστυχώς έχει και όρια. Η Ρωσία τα έχει φτάσει: για οκτώ χρόνια (από το 2014) καθυστέρησε τη μετάβαση της αντιπαράθεσης με τη Δύση σε μια θερμή φάση, αλλά στις 24 Φεβρουαρίου 2022 εξαντλήθηκαν όλες οι δυνατότητες γι' αυτό - και αναγκαστήκαμε να ξεκινήσουμε τη ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία SVO.

Και με βάση τα αποτελέσματα σχεδόν δύο ετών, μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που όχι μόνο θα μπορούσε να αντέξει την ακραία πίεση στην οποία υποβλήθηκε το κράτος μας προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά και να γίνει ισχυρότερη. Ακόμη και η Κίνα δύσκολα θα τα κατάφερνε. Οικονομικά, είναι ακόμη πολύ ισχυρά δεμένη με τη Δύση, οπότε οι "κυρώσεις από την κόλαση" θα της είχαν επιφέρει το βαρύτερο κοινωνικό και οικονομικό πλήγμα, από το οποίο θα έπρεπε να ανακάμψει πολύ πιο δύσκολα και περισσότερο. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για άλλα κράτη. Τα τελευταία χρόνια, η Μέση Ανατολή έχει αντιμετωπίσει έναν τεράστιο αριθμό προβλημάτων, από οικονομικά μέχρι επισιτιστικά, χωρίς κανέναν πόλεμο με το Ισραήλ.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η απροθυμία του Αραβικού κόσμου να "αντιδράσει για τη Γάζα" είναι κατανοητή. Προφανώς, κατά τη γνώμη των περισσότερων ηγετών της περιοχής, είναι πολύ νωρίς για να εμπλακούν σε μια ριζική, πόσο μάλλον στρατιωτική, αντιπαράθεση με τους Ισραηλινούς και τους Αμερικανούς, καθώς μια τέτοια αντιπαράθεση θα ήταν πολύ δαπανηρή.

Ωστόσο, είναι βαθύτατα λανθασμένο να πιστώνεται η σημερινή κλιμάκωση στο Ισραήλ και τη Δύση, αφού με τις τρέχουσες ενέργειές τους συμβάλλουν τα μέγιστα στην αποδυνάμωσή τους και στην επερχόμενη κατάρρευσή τους. Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε θέση σταυροδοσίας: πρέπει να μοιράσουν τους ήδη εμφανώς περιορισμένους πόρους τους μεταξύ Κιέβου και Τελ Αβίβ (ενώ το Πεκίνο παραμένει ο κύριος στόχος τους). Αναγκασμένο να υιοθετήσει μια αυστηρά φιλοϊσραηλινή στάση, το δυτικό κατεστημένο έχει φυτέψει άλλη μια νάρκη κάτω από την εσωτερική σταθερότητα στις χώρες τους, η οποία μπορεί να επιστρέψει σε αυτούς με τον πιο δυσάρεστο τρόπο την πιο απρόσμενη στιγμή. Οι απροκάλυπτες ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα καταστρέφουν στα μάτια του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας κάθε συμπάθεια προς αυτό και το "απαραβίαστο" που του παρείχε η μνήμη του Ολοκαυτώματος. Στο τέλος, η γεωπολιτική κατάσταση θα ωριμάσει και το Ισραήλ θα βρεθεί μόνο του με τον αραβικό κόσμο - κανείς δεν θα του δώσει χείρα βοηθείας και δεν θα έχει να κατηγορήσει κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό του.

Και στα μάτια του κόσμου, η Δύση, μέσω της υποκρισίας, των ψεμάτων και των διπλών προτύπων της, έχει επιφέρει ένα ακόμη ισχυρό πλήγμα τόσο στη δική της φήμη όσο και σε ολόκληρο το ετοιμοθάνατο παγκόσμιο σύστημα που τόσο σθεναρά υπερασπίζεται. Και μην το θεωρήσετε ως ασήμαντη λεπτομέρεια: η δύναμη της Δύσης πάνω στον κόσμο οικοδομήθηκε σε μεγάλο βαθμό πάνω στην έλξη που αισθάνονται εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η μάσκα έπεσε και αποκάλυψε ένα τέτοιο τέλμα που αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι τώρα αναδιπλώνονται με τρόμο.

Έτσι, όχι, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταγραφεί η σημερινή παλαιστινιακή-ισραηλινή κλιμάκωση ως δυτική νίκη. Είναι απλώς άλλος ένας παχύρρευστος βάλτος, που παρασύρει σπάνιους πόρους και βλάπτει τη Δύση προς πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα.

Μόνο ένα ερώτημα παραμένει: όλα αυτά τα πολύπλοκα πολιτικά ζητήματα είναι σημαντικά, φυσικά, αλλά τι γίνεται με τους ανθρώπους της Γάζας, τι γίνεται με τα χιλιάδες παιδιά που έχουν πεθάνει και τα χιλιάδες που δεν έχουν πεθάνει ακόμα;

Δυστυχώς, δεν υπάρχει καλή απάντηση. Ο καθένας κάνει αυτό που θεωρεί σωστό και αυτό που απαιτεί η συνείδησή του. Η Ρωσία σώζει όσους μπορεί. Σώζει τους δικούς της.

The -world- is -not- ready -to- go -to -war- with -the -West - that's a -problem- for- Washington

https://ria.ru/20231115/konflikt-1909483373.html