Ο ΟΗΕ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΌ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ Ο "ΕΝΑΡΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ" ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΞΈΛΙΞΗΣ

 

 Γράφει ο  Νικος Σιμος

Ο ΟΗΕ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΌ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ Ο "ΕΝΑΡΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ" ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΞΈΛΙΞΗΣ

Πολύς λόγος γίνεται για τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και την ανικανότητα του ΟΗΕ να επιβάλλει τις αρχές αυτού του πολυθρύλητου διεθνούς δικαίου που ερμηνεύεται δεκαετίες τώρα κατά το συμφέρον των ισχυρότερων σε κάθε διακρατική διένεξη και σε κάθε διεθνή αναταραχή καθώς και τις αποφάσεις του οργανισμού που υποτίθεται ότι στόχο έχουν την εμπέδωση της Ειρήνης στη διεθνή κοινότητα.

Το θέμα πήρε νέες διαστάσεις με αφορμή τις παραιτήσεις στελεχών του οργανισμού εξ αιτίας των ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΆΤΩΝ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ που τελούνται από το Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας.

Όμως ας είμαστε ρεαλιστές και κυρίως ειλικρινείς.

Ο αγγλοσαξονισμός, που είναι υπεύθυνος για τις περισσότερες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στη νεότερη και νεότατη ιστορία του πλανήτη, σαν δόγμα ισχύος και οι συνακόλουθες πολιτικές που υποστήριζαν αυτή την κοσμοαντίληψη, έτσι λειτούργησε αιώνες τώρα!

Η Κοινωνία των Εθνών εξέπεσε ακριβώς για τον λόγο αυτό.

Εξέπεσε γιατί δεν κατάφερε να τιθασεύσει την αδηφάγο ορμή των αγγλοσαξόνων και των πολιτικών μιμητών και συμμάχων τους, η οποία κατέτεινε στο να υπάρχει μια διαρκής επιβολή ισχύος στον πλανήτη, που χρησίμευε στις δικές τους γεωοικονομικές και γεωπολιτικές επιδιώξεις, έξω από κάθε αρχή δικαίου.

Αυτή η κοινωνία των εθνών, σαν οργανισμός έκφρασης διεθνούς δικαίου, ανέχτηκε εγκλήματα και γενοκτονίες, αποικισμούς και ληστρικές εκστρατείες, σε βάρος ιστορικών εθνών προκειμένου να εξυπηρετηθεί η λογική του Βρετανογενούς ιμπέριουμ, που θεμελίωνε την ωφελιμιστική αντίληψη της Ιστορίας υπέρ των "πολιτισμένων" λαών, που μέσα από το αίμα και την κλοπή του πλούτου εθνών, μετέφεραν τα φώτα του "Δυτικού πολιτισμού", δηλαδή την καιροσκοπική αντίληψη του κόσμου και της εξέλιξης του, στον υπόλοιπο "βαρβαρικό", κατά τη Βρετανική και όχι μόνο αντίληψη, κόσμο.

Είναι μια καθολικοπροτεσταντική αντίληψη της ιστορίας και της ανθρώπινης εξέλιξης, έμπλεη βαρβαρότητας και ακραίας υποκρισίας, όπου η σκοπιμότητα αντικαθιστά το δίκαιο αντί παντός τιμήματος και που βεβαίως το κόστος και το τίμημα θα αφορά τους αποδέκτες και όσους υφίστανται το αποτέλεσμα αυτής της "πολιτικής λογικής" εξαιρώντας επιδεικτικά τους αγγλοσάξονες επινοητές της και τους μιμητές τους, ιδιαίτερα δε τα κοινωνικά στρώματα της αρχουσών εκάστοτε τάξεων των κοινωνιών τους.

Με το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου κλείνει ο κύκλος της Βρετανικής αυτοκρατορίας - αποικιοκρατίας και ανοίγει ένας κύκλος του "νέου αγγλοσαξονισμού", με τις ΗΠΑ να αντικαθιστούν τη Βρετανία, φέρνοντας "νέα ήθη" στις μορφές της αποικιοκρατίας.

Η νέα μορφή του ιμπέριουμ της "pax Americana", μιας μεταλλασσόμενης αποικιοκρατίας, αποφεύγει την απευθείας αποικιοποίηση και τη μετατρέπει σε πολιτική χειραγώγησης, με όπλο την οικονομία του δολαρίου, σε έναν καθημαγμένο από τον πόλεμο κόσμο και αυτό συνέβη παντού όπου παγκόσμια παρενέβησαν μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο.

Όπου δεν περνούσε αυτή η πολιτική της χειραγώγησης, μέσω της οικονομικής μόχλευσης των κρατών - στόχων, χρησιμοποιούσαν την ένοπλη βία, με προσχήματα που συνηθέστατα παραβίαζαν το διεθνές δίκαιο που καθιερώθηκε μετά τον δεύτερο πόλεμο, ή τη βία της επιβολής καθεστώτων, μέσα από έμμεσες ή άμεσες παρεμβάσεις στο εσωτερικό πολιτικό γίγνεσθαι των κρατών που αντιστέκονταν στον παναμερικανισμό και των οποίων η αντίσταση θα διακύβευε την εξυπηρέτηση των γεωστρατηγικών ή γεωπολιτικών στοχεύσεών τους.

Πίσω από τη νεοαποικιοκρατική λογική της pax americana κρύβονταν, επιμελώς κάποιες φορές, ότι σήμερα απροκάλυπτα αποκαλύπτεται, με το άπλωμα της δυστοπικής μεταανθρώπινης αντίληψης του κόσμου, που αποτελεί την εξέλιξη μιας παγκοσμιοποιημένης νεοφεουδαρχικής πορείας, που γυρίζει αιώνες πίσω τον κόσμο, ανασύρροντας τη βαρβαρότητα και το αντιανθρωπισμό, που στις μέρες μας προπαγανδίζεται από τα νεοφεουδαρχικά ενέχυρα της ενημέρωσης σαν πρόοδος!

Είναι τα νεοφεουδαρχικής μορφής οικονομικά συμφέροντα κατοχής του κόσμου, που έχουν συγκεκριμένο κέντρο, την εκείθεν του Ατλαντικού σε αποδρομή υπερδύναμη και δεδομένη αντίληψη για τη λειτουργία της παγκόσμιας κοινωνίας.

Αυτά τα συμφέροντα που "θεωρητικοποιεί" και εκφέρει απροκάλυπτα και χυδαία, ο "εκλεκτός σοφός του ανάποδου κόσμου" Χαράρι και το κέντρο της Δυτικογενούς δυστοπίας WEF, αποτελούσαν την πάγια και εμφανώς ανομολόγητη για δεκαετίες επιθυμία, εκείνων που θεωρούν τον πλανήτη ιδιοκτησία τους και διαμόρφωσαν εν πολλοίς την παγκόσμια νεότερη και νεότατη ιστορική εξέλιξη μέσα από τραπεζοκρατικούς όρους.

Είμαστε μπροστά σε μια γενοκτονία ενός ιστορικού λαού της Μ Ανατολής και ο ΟΗΕ, σταθερά και χρόνια υποθηκευμένος από τον "νέο αγγλοσαξονισμό" και τώρα και από τα συμφέροντα της παγκόσμιας δυστοπίας που τον χρησιμοποιεί και που εχθρεύεται την κοινωνία των ανθρώπων, στέκει παρατηρητής μέσα από ανέξοδες ρητορείες καταδίκης των κατάδηλων εγκλημάτων, ανίκανος να κινητοποιήσει τους όποιους μηχανισμούς θα την απέτρεπαν και πολύ περισσότερο, ανήμπορος να καταλογίσει ευθύνες για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με όποιες συνέπειες έχει αυτό για εκείνους που τα συντελούν.

Στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα, όλοι οι πρωταγωνιστές αυτού του ιστορικού κύκλου είναι προσεκτικοί και εστιασμένοι στις κινήσεις του αντιπάλου, σε έναν αγώνα για την πρωτοκαθεδρία στο τιμόνι της Ιστορικής εξέλιξης του κόσμου.

Ένας αγώνας που περνάει, για άλλη μια φορά στην αέναο διαδρομή της Ιστορίας, μέσα από το αίμα λαών, στην προκείμενη περίοδο του Παλαιστινιακού λαού, που κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να θυσιαστεί, για να συνεχιστεί ο "ενάρετους κύκλος" της ιστορίας με τους Πατρίκιους και τους Πληβείους της, μέχρι την τελική αναμέτρηση.

Πάντα ευπειθής

Νίκος Σίμος