. . . . . . . . . . .

[Διακόπτοντας τη ροή του κειμένου· χάριτας έχω στον Διηνέκη, γιά τη διόρθωση που μου υπέδειξε.

Ένα μυαλό (το δικό μου), το ίδιο χειμώνα-καλοκαίρι… 🙂 Άλλως τε, σε τόσο όγκο γραπτών, είναι αρκετά πιθανό να εισχωρήσει καί το λάθος. Καί, ως έφα η Λέηντη Άντζελα (…απόλυτα σωστά, όμως!) : «Ουδείς άσφαλτος!»

Αλλά, το θέμα δεν είναι να γράφω όμορφα κι ευανάγνωστα γραπτά· το θέμα είναι: με αφορμή αυτά, οι αναγνώστες μου να ψάχνουν καί παραπέρα…

καί να σκέπτονται.]

. . . . . . . . . . .

γ. Η Κρόνια δραση στους αιώνες 1ο έως 10ο μΧ

Περνάμε, πλέον, στους χριστιανικούς αιώνες.

Εδώ, θα ρίξουμε μιά ματιά στο τί συνέβη, δηλαδή στο πώς έδρασαν τα Κρόνεια (καί ίσως καί τα μητριαρχικά) ιερατεία από την αρχή της χριστιανικής χρονολογήσεως (από το ανύπαρκτο «έτος 0»), μέχρι περίπου το 1,000 μΧ, την εποχή του Βασιλείου Β’ Βουλγαροκτόνου.

Επειδή, όμως, αναγκαστικά θα χώσουμε μαχαίρι στην πληγή καί θα ρίξουμε κι αλάτι από πάνω χωρίς έλεος, θα παρακαλούσα να μή μου λέει ο καθένας τη γνώμη του γιά θεολογικά ζητήματα, ή να προσπαθήσει να με διορθώσει.

  • Καί διότι (επαναλαμβάνω!) δεν θεολογώ· απλώς, αφηγούμαι (κι όσο μπορώ συντόμως) ιστορικά γεγονότα.
  • Καί διότι, αν αρχίσουμε τέτοιες κουβέντες, θα χρειαστούμε δέκα ζωές να συζητάμε – που δεν τις διαθέτουμε.
  • Καί διότι αυτά τα θέματα τα έχω ψάξει εξονυχιστικώς εδώ καί δεκαετίες. Δεν περίμενα ούτε τους «Ελληνοκεντρικούς αρχαιόθρησκους», ούτε τους «γεροντάδες», ούτε τον οποιονδήποτε να μου μάθουν γράμματα.

Μιά που τους ανέφερα: να (μή) με συμπαθάνε, αλλ’ αμφότεροι είναι ημιμαθείς. Νά, ως παράδειγμα, στις διαμάχες τους δεν είδα ποτέ αναφορά στον Sol Invictus· καί να σκεφτεί κανείς, ότι μέσα σ’ αυτή την κρατική θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, θρησκεία που κράτησε «επισήμως» 112 χρόνια (τα μετά το 325 μΧ παράλληλα με τον χριστιανισμό – αν υποτεθεί ότι η «επίσημη» αρχή του τελευταίου ως κρατικής θρησκείας υπήρξε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος), πρόλαβαν να γεννηθούν καί να πεθάνουν άνθρωποι, που τη θεώρησαν ως πατρογονική τους!

Καί επικαλούμαι ημιμάθεια, διότι ΔΕΝ θέλω να υποθέσω -αν καί με γαργαλάει εντόνως- ότι αυτή η γηπεδική (καί νηπιακού επιπέδου) ατμόσφαιρα: «χριστιανισμός εναντίον αρχαίας Ελλάδας»… μαύρο εναντίον άσπρου (χωρίς ενδιάμεσα γκρίζα, ή χρώματα)… συντηρείται επίτηδες εκατέρωθεν… καί έξωθεν. (Λες καί δεν έχουμε άλλα προβλήματα να λύσουμε, καί μας έμεινε το ποιός έχει δίκιο στα της θρησκείας! Σα να μας τρώει ο κώλος μας κάθε φορά, γιά να διχαζόμαστε!)

Στο κάτω-κάτω, μπορεί εγώ να εκφράσω εδώ πέρα απόψεις θεωρούμενες ως αιρετικές, αλλά δεν είμαι επικεφαλής Οικουμενικής Συνόδου, ν’ αλλάξω το δόγμα. (Άρα, η γνώμη μου στα ζητήματα αυτά δεν μετράει «επισήμως» – έτσι κι αλλοιώς.) Επίσης, πρίν ο οποιοσδήποτε διορθώσει εμένα στα της Ορθοδοξίας, ας κοιτάξει πρώτα να συμμαζέψει τους «πανθρησκευτιστές» μεγαλορασοφόρους, σε στύλ Βοθρολυμαίου.

. . . . . . . . . . .

Οπότε, όσα (λέω πως) γνωρίζω (σε κάθε θέμα, με το οποίο έχω καταπιαστεί συστηματικώς), τα γνωρίζω άριστα. Καί γιά όσα δεν γνωρίζω, λέω ένα ειλικρινές: «- Δεν γνωρίζω!» 🙂

Οπότε (δίς), τί μπορείτε εσείς να κάνετε (κι εγώ μαζί σας!), ώστε να σχηματίσετε έγκυρη γνώμη γιά τα της θρησκείας των Ελλήνων, αν σας ενδιαφέρει τόσο πολύ αυτή; Απλούστατα, να διαβάσετε όσα περισσότερα σοβαρά βιβλία (ιστορικά καί θεολογικά) επί του θέματος μπορείτε!

Ελπίζω, μονάχα, το ταπεινό μου ιστολόγιο να σας δώσει αφορμές να ξεσκονίσετε καμιά βιβλιοθήκη!

. . . . . . . . . . .

i. Το «καπέλλωμα»

Εμείς οι Έλληνες, έχουμε ένα μεγάλο ελάττωμα. Γιά την ακρίβεια, έχουμε πλείονα του ενός· έχουμε καμπόσα (εμφανή ακόμη κι από την εποχή των αρχαίων ημών), αλλά αυτό είναι από τα πιό τρανταχτά:

Μιλάμε πολύ!

Όταν, λοιπόν, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, γεννήθηκε ο Χριστός – καί τα υπόλοιπα της ζωής Του απάνω-κάτω τα ξέρετε. Έλα, όμως, που την έλευση του Χριστού την είχαν προείπει τα αρχαία ιερατεία μας!…

Οι πιό γνωστές σήμερα προφητείες περί ελεύσεως Χριστού είναι της Σίβυλλας της Κύμης (δεύτερος αξιόλογος σχετικός σύνδεσμος), αν καί η σχετική (επίμονη, όμως!) παράδοση είναι μόνο προφορική· δηλαδή, δεν έχουμε γραπτά, που να επιβεβαιώνουν ότι πράγματι προφήτευσε περί Χριστού. (Οι γραπτές προφητείες της κάηκαν σε μιά πυρκαϊά του 83 πΧ. Βολικό γιά μερικούς, δε λέω.) Ωστόσο, οι προφητείες της Κυμαίας Σίβυλλας δεν πρέπει να ήταν το μόνο σχετικό «πακέτο»· πρέπει να υπήρχαν κι άλλα παρόμοια – καί τόσα πολλά, που όλα τα Ελληνικά ιερατεία περίμεναν το γεγονός αυτό. (Αλλοιώς, αν ήταν ψευδοπροφήτες, έπρεπε να το κλείσουν το μαγαζί – διότι, αργά ή γρήγορα, θα τρώγαν ξύλο απ’ τους πιστούς, αν «δεν τα λέγαν καλά τα γράμματα».) Πράγμα που οδήγησε…

…σε μιά πρακτική εφεύρεση, ώστε να βρεθεί επακριβώς η στιγμή της -τότε μελλοντικής- γέννησης του Θεανθρώπου: τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων!!! (Ακριβώς αυτό που διαβάσατε! Μην εκπλήσσεστε καθόλου!)

. . . . . . . . . . .

[Δεν θ’ αναλύσω εδώ το γιατί λέω κάτι τέτοιο. Μην ξεχνάτε, όμως, την επιστημονική καί τεχνολογική μου κατάρτιση!… που σημαίνει, ότι δεν μιλάω στον αέρα.

Με την «τυφλή» υπόθεση, λοιπόν, ότι υπάρχει κι άλλο κομμάτι του ΜτΑ, το μεγαλύτερο, που δεν έχει βρεθεί ακόμη, καί που δείχνει καί τις κινήσεις των λοιπών ορατών με μόνο το μάτι πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος, τότε ο συλλογισμός μου ισχύει απόλυτα. (Αν όχι, τότε δεν ισχύει· αλλά, κάτι μου λέει πως το ένστικτό μου δεν λαθεύει.) Πού βρίσκεται αυτό; Χμ… αν δεν το τσούρνεψε κανένας Κουστώ καί μετά δεν το θάψανε σε τίποτε μυστικά υπόγεια οι …«διακριτικοί αγοραστές» πελάτες του, τότε βρίσκεται ακόμη στον βυθό των Αντικυθήρων.

Σημειώστε πως, μαζί το κομμάτι που λείπει, πρέπει στον βυθό της θάλασσας να βρίσκεται καί η καλίμπρα του ΜτΑ. Τ’ είν’ αυτό, τώρα; Να γνωρίζετε πως, ένας μηχανισμός τέτοιας πολυπλοκότητας, πάντα χρειάζεται καί συνοδευτικό εργαλείο ρυθμίσεων. Αυτό ακριβώς είναι η καλίμπρα. (Βέβαια, δεν περιμένω από τους «επίσημους» αναλυτάδες του ΜτΑ τόσο καλή αναλυτική σκεπτική ικανότητα, γι’ αυτό καί δεν θα δήτε πουθενά γραμμένα τέτοια πράγματα γιά τον ΜτΑ· κι ας -μή- με συμπαθάνε! 🙂 )

Σημειώστε, τέλος, πως το θέμα του ΜτΑ είναι λίαν επικίνδυνο, γι’ αυτό καί δεν επεκτείνομαι δημοσίως.

Γιατί;

Διότι, γιά να έρθει στον κόσμο ένα τέτοιο άτομο, σαν τον Χριστό, πρέπει να τηρηθούν κάποιες συνθήκες… όχι μονάχα υπερκόσμιες, αλλά καί στο φυσικό πεδίο. Εννοώ εδώ κάποιες πολύ συγκεκριμένες θέσεις των άστρων (επιβεβαίωση: μάγοι εκ Περσίας)…

…Τις οποίες θα έδειχνε καθαρά το καντράν του ΜτΑ. (Εξ ού καί οι αναφορές του ΜτΑ στους μεγάλους αθλητικούς αγώνες -Ολύμπια, Ίσθμια, Νέμεα, Πύθια- γιά τον ακριβή προσδιορισμό του έτους· λες καί δεν ξέρανε οι αρχαίοι ημών να μετράνε τετραετίες, κι έπρεπε να τους το πεί το μηχανάκι!)

Αν, όμως, καθήσω καί σας πω δημοσίως χαρτί καί καλαμάρι τί καί πώς (κι όχι μόνον εγώ, αλλά ο καθένας που θα μπορούσε να δεί τη «μεγάλη εικόνα»), τότε 1000% οι πληροφορίες αυτές θα χρησιμοποιηθούν γιά τη γέννηση του μαϊμού ατόμου, που είναι γνωστό από τις παραδόσεις ως «Αντίχριστος». Μην ξεχνάτε, άλλως τε, πως σήμερα οι γεννήσεις μπορεί να είναι χρονικώς καθορισμένες στον απόλυτο βαθμό: μιά έγκυος, που είναι να γεννήσει πχ στις 30 Αυγούστου το απόγευμα, μπορεί να καταναγκαστεί (ιατροφαρμακευτικώς) να γεννήσει στις 29, στις 11:02′ το πρωΐ ακριβώς, ή στις 5 Σεπτεμβρίου στις 03:12′ ακριβώς, ξέρω ‘γώ.

Νά γιατί πρόκειται γιά ούλτρα επικίνδυνο θέμα.]

. . . . . . . . . . .

Επανερχόμαστε.

Προσωπικώς, καί παρά τις ολοφάνερες λαθροχειρίες διαφόρων πονηρών στα Ευαγγέλια, έχω πειστεί πως ο Χριστός ήταν πραγματικό πρόσωπο, κι όχι «ηλιακός μύθος» καί τα ρέστα που λέγονται. Γιατί; Διότι, βλέπετε, αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αλλ’ αγαπάει καί τον νοικοκύρη! Έτσι, των πονηρών τους ξέφυγαν κάτι «λεπτομέρειες», όπως το βάπτισμα. Το θεώρησαν ανώδυνη πληροφορία καί το προσπέρασαν. Όμως, αυτές ακριβώς οι «λεπτομέρειες» δείχνουν: καί το ότι ο Χριστός πράγματι υπήρξε, καί το ότι ήταν Ελληνικής καταγωγής. Όθεν, κάτι ιστορίες, όπως πχ η δήθεν «περιτομή Ιησού Χριστού» καί τα ρέστα, είναι ψευδεπίγραφες καί παρέμβλητες.

Κοινώς, ένα ευθύ καπέλλωμα μιάς καθαρά Ελληνικής υπόθεσης.

Ειδικά γιά το βάπτισμα: πότε είχαν οι ιουδαίοι βάπτισμα σε ύδωρ, ως θρησκευτικό τους έθιμο / δρώμενο; Ποτέ!

Αντιθέτως, βάπτισμα σε ύδωρ εμείς οι Έλληνες έχουμε τουλάχιστον από την εποχή του Αχιλλέα!!!

Έτερη απόδειξη (προσωπικώς, έχω πειστεί) γιά την ύπαρξη / Ελληνική καταγωγή του Χριστού είναι το περιστατικό με τους Έλληνες, που πήγαν να Τον συναντήσουν. Τώρα, βέβαια, πέσαν καί οι σχετικές σάλτσες (ότι, δηλαδή, αυτοί οι Έλληνες πήγαν να προσκυνήσουν σε ιουδαϊκή γιορτή!), αλλά αυτοί οι λεβέντες δεν ήταν τυχαίοι! Δεν ήταν, δηλαδή, τίποτε λιανέμποροι της ψαραγοράς, που πήγαν να παζαρέψουν με τον Πέτρο καί τον Θωμά τιμές χονδρικής γιά τα ψάρια της Τιβεριάδας.

Τί ήταν, επομένως;

Αντιπρόσωποι του τότε Ελληνικού ιερατείου! Αυτό ακριβώς συνάγεται, καί τίποτε άλλο. Γιατί, δηλαδή, θα πήγαιναν οι όποιοι Έλληνες να συναντήσουν κάποιον τρεχαγύρευε ιουδαίο -φημισμένον, ή όχι- που τριγυρνούσε σε κάποια διεθνώς ασήμαντα εβραιοχώρια της περιοχής; (Τώρα, βέβαια, το τί συζητήθηκε μεταξύ τους, μή ρωτάτε. Καί να υπήρχαν τεκμήρια -γραπτά, ή της προφορικής παράδοσης-, …σωστά μαντέψατε: «εξαφανίστηκαν»!)

Κι άλλη τέτοια συνάντηση, χρόνια πιό πρίν, με τους μαθητές του Ιωάννη του Βαπτιστή, που ρώτησαν τον Χριστό: «- Εσύ είσαι ο Ερχόμενος, ή άλλον περιμένουμε;» (Εκεί, ο Χριστός απαντάει -σύμφωνα με το χειρόγραφο- αρκετά εγωϊστικά, σε στύλ: «- Δεν βλέπετε, που κάνω θαύματα;» Αλλά, είπαμε, λαθροχειρίες.)

. . . . . . . . . . .

Συμπερασματικώς: άπαντα τα Ελληνικά ιερατεία περίμεναν τον Ερχόμενο. Μόνο που -ως Ελληνάρες- άνοιξαν πολύ το στόμα τους… άρχισαν να λένε δεξιά-αριστερά, ότι περιμένουν κάποιον Υιό Θεού, που θα τους επανορθώσει τη θρησκεία εν όψει Εποχής των Ιχθύων, κτλ κτλ. Κι έτσι, πρώτοι οι ιουδαίοι έσπευσαν να καπελλώσουν ( = οικειοποιηθούν στον απόλυτο βαθμό) τον Ερχόμενο καί τα έργα του.

[Εξ ής ενέργειας καί όλα τα ανυπόστατα: «περιτομές», παρουσίες «στον ναό» (του Σολομώντος, εννοούν – καί, πραγματικώς, του Κρόνου· τά ‘παμε, κανένας ναός δεν χτίζεται προς τιμήν του …πολιτικού μηχανικού που τον έφτιαξε, ούτε του χρηματοδότη), «- Ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι!», καί τα ρέστα.]

Μην ξεχνάτε, ότι την εποχή εκείνη οι ιουδαίοι γνώριζαν άπταιστα Ελληνικά· Αλεξάνδρεια, γάρ. (Της οποίας η μεγάλη βορειοανατολική συνοικία, η Δέλτα -από το γράμμα του αλφαβήτου- ήταν αμιγώς ιουδαϊκή!!!) Άρα, με τη δύναμη της Ελληνικής γλώσσας καί κουλτούρας μπορούσαν «να παίζουν μπάλλα» εύκολα σε τέτοια θέματα.

. . . . . . . . . . .

Δεν θα επιμείνω στο κεφάλαιο αυτό. Θα πω μόνον ότι πρέπει να δούμε:

  • Την καταγωγή πλήθους αγίων των πρώτων χριστιανικών αιώνων.
  • Την καταγωγή του πλήθους των αιρετικών, οι οποίοι πάλι έσκασαν μύτη από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες.

Ειδικά γιά τους πρώτους, στα συναξάρια ( = τα βιβλία με τις βιογραφίες των αγίων) έχει κολλήσει η βελόνα του πικάπ: «εξ Εβραίων», «εξ Εβραίων», «εξ Εβραίων»… Όσο γιά τους δεύτερους, όρεξη νά ‘χεις να ψάχνεις! Δες, όμως, ως παράδειγμα την καταγωγή του Νεστορίου, ή του «Γνωστικού» Βασιλείδη: κατάγονται από τα ήδη γνωστά μας λημέρια…

. . . . . . . . . . .

Τελειώνοντας την ενότητα, θεωρώ πως πρέπει να σας ανακοινώσω κι ένα θέμα καθαρά υπό έρευνα – καί σαφώς με μή κατασταλαγμένα συμπεράσματα:

Υποψιάζομαι πως ο Χριστός δεν έφερε τίποτε καινούργιο. Απλούστατα, ξαναέβγαλε στην επιφάνεια (από αραχνιασμένα καί σκουριασμένα μπαούλα των ιερατείων μας) τον ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ «τρόπο» του έθνους μας να καταλαβαίνουμε / προσεγγίζουμε τον Θεό καί το Σύμπαν. Τίποτε το διαφορετικό. Σα να έβγαλε απ’ τα μπαούλα άφθαρτο, καθαρό, απαστράπτον χρυσάφι, κληρονομιά από προγόνους μας, καί μας το έδειξε.

Έβγαλε, δηλαδή, ξανά στην επιφάνεια αυτό, που εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε ενστικτωδώς πως κατείχαμε κάποτε (πολύ πίσω στον χρόνο), καί που ψάχνουμε να κατανοήσουμε ξανά στην εποχή μας, αλλά δεν πολυκαταφέρνουμε: το να βρούμε ποιά ακριβώς είναι η ουσία της Ορθοδοξίας, δηλαδή. (Μ’ άλλα λόγια, αισθανόμαστε πως κάτι εξακολουθεί να μας διαφεύγει με την Ορθοδοξία· κάτι, που δεν έχει καμμία σχέση με την τυπολατρεία.)

Τώρα, βέβαια, η Εκκλησία υποστηρίζει πως ο χριστιανισμός ήταν -στην εποχή της δημιουργίας του- κάτι τελείως καινούργιο, που δεν είχε καμμία σχέση με τον αρχαίο κόσμο· αντιθέτως, ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση καί καταργούσε τις πρό Χριστού «πλάνες» της «ειδωλολατρείας». Επίσης, αν θεωρεί σωστό το να εκπέσει η διδασκαλία του Χριστού σε σκέτη τυπολατρεία με κεριά καί λιβάνια…

…Εντάξει, δεν έχω αντιρρήσεις! Εγώ ούκ ήλθον γιά να χαλάσω καρδιές …καί μαγαζιά! 🙂

. . . . . . . . . . .

Υστερόγραφο στην ενότητα:

Τόσο ο Χριστός, όσο καί ο Βούδδας, γεννήθηκαν μέσα σε τελείως ξένο (καί κομματάκι εχθρικό) περιβάλλον, με τριγύρω άτομα χαμηλής (έως ανύπαρκτης) πνευματικότητας. Οι δέ διδασκαλίες αμφοτέρων εξέπεσαν σε τυπολατρεία.

Τυχαίο;

Δεν θα τό ‘λεγα.

. . . . . . . . . . .

ii. «Απόστολος» Φαύλος

Είναι φανερό πως δεν τον πάω, έ; 🙂

Καί πώς θα μπορούσα να χωνέψω ένα άτομο, που -άκουσον! άκουσον!- τολμάει να λέει πως οι βαπτισμένοι Έλληνες δέχθηκαν με το βάπτισμα …πνευματική περιτομή!!!!! (Εδώ τα λέει αυτά. Βάλε, αναγνώστη μου, αναζήτηση στη σελίδα γιά «περιτ», καί θα το διαπιστώσεις.) Από εκεί καί μετά, ό,τι καί να είπε, τρώει ένα Χ καί ακυρώνεται τελείως.

[Βέβαια, είπε καί ωραία πράγματα, η κουφάλα. Του το αναγνωρίζω αυτό!

Πχ ότι όποιος αγαπάει τη γυναίκα του, είναι σα ν’ αγαπάει τον εαυτό του (αν κι εγώ τις ερωμένες μου τις αγάπησα γι’ αυτό που είναι αυτές, όχι επειδή μου μοιάζανε! 🙂 ), κι ότι αν δεν έχω αγάπη, είμαι απλά κύμβαλο που κάνει φασαρία.

Ναί, τά ‘πε, αλλά έχει φάει άκυρον μή αναιρέσιμο.]

Χώρια η θρησκεία του καί η καταγωγή του… όπερ έδει δείξαι. (Τα κολλητηλίκια του με τους Ρωμαίους άρχοντες, κτλ κτλ, τα έχω μεν ακουστά, αλλά εδώ τα προσπερνώ.)

Ετούτος εδώ ανεδείχθη μέγας παπατζής του ιουδαϊκού καπελλώματος, καί δή σε πρακτικό επίπεδο! Όχι μονάχα λεκτικό καπέλλωμα, σε στύλ: «- Αυτή η φράση των Ευαγγελίων εννοεί αυτό, κι όχι το άλλο, που νομίζεις!» (σπόρ, στο οποίο διέπρεψαν οι αιρετικοί), αλλά καί πρακτικό· με την επιχείρηση προσηλυτισμού στη «νέα» θρησκεία των Ελλήνων πρώτα-πρώτα των ιουδαίων ομοφύλων του (είναι γνωστό πως κήρυσσε σε συναγωγές)…

…με σκοπό να την οικειοποιηθούν, καί στο εξής να την καθορίζουν αυτοί (το ιερατείο τους, δηλαδή) κατά το δοκούν.

Ευτυχώς, το κόλπο δεν έπιασε· οι δικοί μας διείδαν τον κίνδυνο εγκαίρως. Καί οι μέν λαϊκοί τον έκραξαν (ακόμη καί σε κάτι χωριά Γ’ Εθνικής, ονόματι Λύστρα καί Δέρβη), το δέ ιερατείο έσπευσε …να καπελλώσει τον καπελλωτή! (Αν νομίζετε πως ο Διονύσιος ο Αρειοπαγίτης ήταν κανένας χαζός, θα έλεγα πως πρέπει ν’ αναθεωρήσετε.)

. . . . . . . . . . .

Γιά να μή μακρηγορούμε:

  • Οι Επιστολές του Φαύλου, ως κείμενο, εδώ.
  • Μιά ψιλοανάλυσή τους, εδώ.

Και ο χάρτης των περιοδειών του Φαύλου, από εδώ (εικόνα απο το ίδιο λήμμα της Γουΐκι γιά τον Φαύλο – πολύ κάτω καί δεξιά), τον οποίο ανεβάζω ως έχει (κι όχι σε υπέρθεση με τους δικούς μας), διότι με τα πολλά χρώματα θα μπλέξουμε:

Κάπου έχει ένα λαθάκι τονισμού: δεν είναι «Τραλλείς», αλλά Τράλλεις. (Τραλλείς / Τραλλιέων είναι οι κάτοικοι της πόλης αυτής, των Τράλλεων.) Ωστόσο, δεν είναι αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό (καί αρκετά ανησυχητικό) στον χάρτη είναι το πού βρέθηκαν τόσες ιουδαϊκές συναγωγές στην Ελλάδα, καί ποιός επέτρεψε την ίδρυσή τους;!

Αυτό, βέβαια, ήταν ένα από τα τεράστια λάθη του Αλέκου καί των Επιγόνων. (Γιάαααα κοιτάξτε βόρεια στον χάρτη, όπου αναφέρει την Αμφίπολη!!! Συναγωγή εκεί πάνω; Γιατί; Τί δουλειά είχε; ) Εντάξει, όμως, έχουν ένα ελαφρυντικό: μετά τις κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου καί την εισροή του Περσικού χρυσού στην Ελλάδα, οι Έλληνες τό ‘ριξαν στην παλαβή. Γλέντια, όργια, διασκεδάσεις, κατ’σ(ι)ό. Πχ παρατήσαν τα χωράφια, διότι περισσότερα λεφτά βγάζανε ως διδάσκαλοι της (τότε, διεθνούς γλώσσας) Ελληνικής στην Αλεξάνδρεια. Δεν είναι ν’ απορεί κανείς, που καί το θρησκευτικό συναίσθημα της εποχής του Αισχύλου υποχώρησε (αντιθέτως, επεκράτησε ο κοσμοπολιτισμός), καί ήρθαν οι Ρωμαίοι καί μας κατέκτησαν – γιά να το ρίξουν κι αυτοί στην παλαβή, αμέσως μετά. (Κακές παρέες!… Ας πρόσεχαν! lol!!!)

. . . . . . . . . . .

[Γενικώς, όμως, στο συγκεκριμένο θέμα θα βρώ ακόμη μία αφορμή, να συμφωνήσω απόλυτα με τον Παλιούρα: δεν μας φταίει (τόσο πολύ…) κανένας Φαύλος καί κανένας ξένος – Κρόνιος, ή μή. Φταίνε πρώτα καί κύρια τα εγχώρια Ζά.

Διότι, θα το πω… κι ας ξυνίσουν όσο θέλουν μερικοί: η αρχαία μας θρησκεία, όποια κι αν ήταν αυτή, τερματίστηκε τη στιγμή που ο Μέγας Αλέξανδρος αξίωσε να τον προσκυνήσουν ως ζώντα θεό. Δεν μας φταίει (τόσο πολύ) ο κάθε Μέγας ( ; ) Θεοδόσιος, δηλαδή – παρά το ότι, αν τον έβρισκα μπροστά μου τον συγκεκριμένον, θα τον παλούκωνα. Τώρα, βέβαια, αν η μετάβαση στον χριστιανισμό χρειάστηκε κάπου επτά αιώνες, από τότε που ο Αλέκος τον ψήλωσε τον αμανέ… Ποιός σας είπε πως οι ιστορικές καί κοινωνιολογικές αλλαγές γίνονται σ’ ένα 24ωρο;

Καί γιά τον ίδιο λόγο, δηλαδή τα καμώματα του Αλέξανδρου, τερματίστηκε καί ο διοικητικός τρόπος της αρχαίας Ελλάδας! Πώς; Πχ, τσακωνόντουσαν η Αθήνα με την Κόρινθο. Ποιός έπρεπε να λύσει τη διαφορά; ο Αλέξανδρος. Πού βρισκόταν ο Αλέξανδρος; κάπου στην Ασία. Έ, λοιπόν, έναν μήνα να πάει το -εμπιστευτικό- γράμμα, κι έναν ακόμη να έρθει η απάντηση, καταλαβαίνετε! (Με τις φρυκτωρίες πχ, μπορούσαν μεν να καθαρίσουν το ταχυδρομείο αυτό σε μία εβδομάδα το πολύ· αλλά το γράμμα δεν μπορούσε να μείνει εμπιστευτικό, όντας μεταδιδόμενο με μέσον σε πάγκοινη οπτική πρόσβαση.) Καταλαβαίνετε άριστα, πιστεύω, το γιατί σήμερα συνηθίσαμε να περιμένουμε να βγάλουμε άσπρα μαλλιά, προκειμένου να καταδεχθεί το Ντοβλέτι ημών -το Δημόσιο, ντέ!- να μας απαντήσει!

Από τότε κρατάει αυτό το χούϊ.]

. . . . . . . . . . .

Βλέπουμε ξεκάθαρα πού πήγε (καί ξαναπήγε) ο Φαύλος, γιά να επανενεργοποιήσει Κρόνιους πυρήνες! «Επαν»ενεργοποιήσει, διότι ο κοσμοπολιτισμός τους έπιασε κι αυτούς· όχι μόνον εμάς. (Το παραδάκι, η τεμπελιά, το φαγοπότι, τα γ@μήσια είναι τρομερά ευχάριστα πράγματα, ώστε να μπορείς εύκολα να τους αντισταθείς. Μόνο φανατικοί μπορούν εύκολα. Οι υπόλοιποι, οι …φυσιολογικοί, Κρόνιοι-ξεκρόνιοι, δεν μπορούμε χωρίς προσπάθεια! lol!!!)

Κι όχι μονάχα ο κοσμοπολιτισμός, αλλά γενικώτερα ο Ελληνικός τρόπος τά ‘χε πιάσει, τα Κρονάκια: απαιτεί ολόκληρη διδακτορική διατριβή (μή σου πω καί περισσότερο) το πώς κατάφεραν οι ραββίνοι να ξαναφέρουν πίσω στο μαντρί του ιουδαϊσμού τους εξελληνισμένους ιουδαίους της Αλεξάνδρειας!

[Κι ακόμη μία διατριβή, τώρα που το αναφέραμε: του γιατί δεν κατορθώσαμε να ξεπατώσουμε άπαξ διά παντός τους Κρόνιους καί την Κρόνια νοοτροπία τα χρόνια εκείνα.]

Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε έτερόν τι.

. . . . . . . . . . .

iii. Οι επτά Εκκλησίες της Αποκάλυψης

Οφείλω να ξεκινήσω με την παρατήρηση πως ο Ιωάννης είναι σαφέστατα πρώτα Έλλην / Ελληνιστής φιλόσοφος, καί μετά Ευαγγελιστής. Τολμώ, δέ, να πω, ότι είναι Πλατωνιστής.

[Καί …καθαρευουσιάνος γιά την εποχή του! Διότι τον περίφημο αριθμό 666 δεν τον αναγράφει ως στ στ στ’, αλλά ως χξστ’… ενώι το αριθμητικό σύστημα είχε ήδη αλλάξει επί Ήρωνος του Αλεξανδρέως, κάπου 150 χρόνια πρίν τον Ιωάννη. Αλλιώς, με το παλιό αριθμητικό σύστημα -της εποχής του Περικλή- δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί το οδόμετρο, εφεύρεση επίσης του Ήρωνα.]

Όταν, λοιπόν, το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο αρχίζει με τη φράση:

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ λόγος.

Καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με γραπτό λόγο, που «πάλλεται» σε αρκετά επίπεδα ταυτόχρονα· άρα, πρέπει να έχεις καί το μυαλό / την εμπειρία, ώστε να τα πιάσεις αμέσως αυτά τα πολλαπλά παράλληλα νοήματα!

Διότι, «λόγος»:

  • είναι η ομιλία,
  • είναι η αναλογία, καί μάλιστα η χρυσή αναλογία, καί μάλιστα κατά μεγάλη συνεκδοχή το Σύμπαν· επίσης συνεκδοχικώς, ο Θεός (που έφτιαξε το Σύμπαν) καί ειδικά ο Χριστός,
  • είναι η αρμονία.

(Υπάρχουν κι άλλες έννοιες της λέξης, πχ ο συλλογισμός – αλλά μάλλον δεν κολλάνε εδώ, γι’ αυτό δεν τις αναφέρω.)

Καταλαβαίνει κανείς πως εδώ τα πράγματα δεν είναι παίξε-γέλασε! Αυτά είναι καθαρά Πλατωνικά κόλπα… κι αν νομίζει κανείς, ότι μπορεί εύκολα να διαβάσει καί να κατανοήσει τέτοια κείμενα, επειδή απλά ξέρει αρχαία (ακόμη καί κατέχοντας πτυχίο κλασικού φιλολόγου), διαπράττει ένα μικρό λαθάκι! 🙂

[Ο όντως Μέγας Βασίλειος το είχε πεί καθαρά: οι αιρετικοί περιπίπτουν σε αιρέσεις, διότι ακριβώς είναι ανελλήνιστοι! Φαντάσου, τώρα, να βάλεις ημιβάρβαρον, να κατανοήσει φιλοσοφικά Ελληνικά κείμενα – πολλώι δέ μάλλον κείμενα (πχ Ευαγγέλιο κατά Ιωάννην) με λεπτές θρησκευτικές έννοιες!]

. . . . . . . . . . .

Αυτός, λοιπόν, ο μαθητής του Χριστού, ή -έστω- κάποιος μαθητής δικός του, συνέγραψε την περίφημη Αποκάλυψη!… (Ορίστε το κείμενο· συν σχετική ατελέστατη παρουσίαση, η οποία αναφέρεται σε σειρά ντοκυμανταίρ του αρχείου της ΕΡΤ – διά τα περαιτέρω.) Ένα κείμενο, που δύο χιλιετίες μετά εξακολουθεί να συγκλονίζει δικαίους καί αδίκους. (Χωρίς, όμως, οι όποιοι μελετητές του να έχουν καταλάβει απολύτως το πλήρες νόημά του· αυτό εξακολουθεί να διαφεύγει από τους πάντες.)

Στο κείμενο, τώρα, ο Ιωάννης δίνει εντολή να σταλούν τα γραπτά του σε επτά Εκκλησίες της Μ. Ασίας (δηλαδή, στις χριστιανικές κοινότητες σε αντίστοιχες πόλεις), τις αναφερόμενες καί ως Επτά Εκκλησίες της Αποκάλυψης…

(Ο χάρτης από το λήμμα της Γουΐκι, πάλι γιά να μή μπλέξουμε με τον δικό μας χάρτη.)

…λέγοντας ότι είδε σε όραμα επτά λυχνίες, αντίστοιχες με επτά αστέρια καί επτά αγγέλους, καί στο κέντρο τους μιά μορφή «σαν άνθρωπο», αλλά τρομερά, εκτυφλωτικά λαμπερή, την οποία έπεσε καί προσκύνησε. Κι αυτή η μορφή του είπε να μή φοβάται, διότι -του είπε εμμέσως, πλήν σαφώς- πως είναι ο Χριστός.

. . . . . . . . . . .

Μας βάζει σε απορίες κι ερωτηματικά η θέση των εκκλησιών αυτών. Διότι, αφ’ ενός δεν μπορούμε (τουλάχιστον εύκολα) να θεωρήσουμε τον (Πλατωνιστή…) Ιωάννη μέλος του Κρονείου ιερατείου της Μ. Ασίας· αφ’ ετέρου, όμως, όλες τους βρίσκονται μέσα στη σφηκοφωλιά, καί καμμία τους στην ηπειρωτική Ελλάδα!

Κάποιοι «ερευνητές» ερμήνευσαν την γεωγραφική αυτή κατανομή ως αντιστοίχιση των επτά Πλειάδων επί εδάφους, οπότε συνεπέραναν ότι η «κρυμμένη» ογδόη Πλειάς είναι η Πάτμος – όπου ο Ιωάννης συνέγραψε τα έργα του. (Η αντιστοιχία ισχύει, αν καί στο περίπου.) Κάποιοι το προχώρησαν αυτό, καί είπαν -επίσης στο περίπου- πως (το ίδιο συμβολικώς) έγιναν επτά Οικουμενικές Σύνοδοι… αλλά απομένει ακόμη μία, η Ογδόη, γιά να ολοκληρωθεί η Ορθοδοξία ως δόγμα καί να επικρατήσει παντού.

[Με την ευκαιρία, ένας άλλος συμβολισμός είναι οι νότες: Το διάστημα ογδόης στη μουσική είναι η ίδια ακριβώς νότα, αλλά στην αμέσως επόμενη -ή στην αμέσως προηγούμενη- σειρά διαδοχής στο τονικό ύψος.]

Άλλοι, πάλι, αντιστοίχησαν αυτές τις Επτά Εκκλησίες στα τσάκρας του ανθρώπου, καί είπαν πχ ότι η πυρπόληση της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη το 1922 ήταν το κάψιμο της παρεγκεφαλίδας – καί γι’ αυτό από τότε η Ελλάδα βρίσκεται σε ανισορροπία. Μπορεί να ισχύει, μπορεί καί όχι. Προσωπικώς, όμως, τη θεωρώ πολύ τραβηγμένη αντιστοιχία αυτήν εδώ. (Δηλαδή, τί; μία από της Εκκλησίες της Αποκάλυψης είναι το μουλαντάρα τσάκρα, δηλαδή ο πισινός μας; Ας είμαστε λίγο σοβαροί.)

Βέβαια, παραμένοντας στον κύριο συμβολισμό των Εκκλησιών της Αποκάλυψης ως των Πλειάδων, η Μυθολογία μας είναι σαφέστατη: οι Πλειάδες (είναι χρήσιμο το εγκυκλοπαιδικό διάβασμα, λέμε, οπότε μην τεμπελιάζετε να μαθαίνετε νέα πράγματα! καρα-lol!!!) είναι κόρες του Άτλαντα, γυιού του Ποσειδώνα ( ; ) ! Οπότε, η υπόθεση αρχίζει να βρωμάει! (Του Ποσειδώνα γυιός ήταν, μωρέ, καί πήγε να πλακώσει στο ξύλο τον μπάρμπα του, τον Δία; Ή του Κρόνου, κι έπεσε -ακόμη μία…- επέμβαση στα χειρόγραφα; )

Πλήν όμως…

Το «μικρό προστατευτικό πεντάγωνο» σας το έδειξα εδώ. Το θυμίζω, όμως!

  • Η βόρεια δυτική κορυφή είναι η πραγματική θέση της Τροίας.
  • Η νότια δυτική, η Πάτμος.
  • Η επάνω-επάνω, είναι ακριβώς η Νίκαια της Βιθυνίας, στην ανατολική πλευρά της λίμνης, ένθα καί η Α’ Οικουμενική Σύνοδος. (Μήπως ο Μ. Κωνσταντίνος είχε -πλήν της βιασύνης, να συμμαζέψει τον Άρειο- κι άλλους λόγους να συγκαλέσει την Α’ Ο.Σ. εκεί; )

Γιά τις άλλες δύο κορυφές δεν γνωρίζω (ακόμη) σε τί αντιστοιχούν· μπορεί καί σε τίποτε. (Θυμηθήτε, πάλι, την «κουτσή πεντάλφα»: τρείς «νότες», δύο παύσεις.) Ωστόσο, βλέπουμε καθαρά μιά προσπάθεια -κατά κάποιο τρόπο- (επαν)»Ελληνοποιήσεως» των χώρων αυτών… αν υποτεθεί ότι έπεσαν ποτέ σε χέρια Κρονίων: Η «μαγαρισμένη» Τροία καίγεται, στην Πάτμο συγγράφεται η Αποκάλυψη (ίσως καί το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο), στη Νίκαια συγκαλείται η Α’ Οικουμενική Σύνοδος.

Πιθανόν έτσι να ερμηνεύονται καί οι Επτά Εκκλησίες: είτε ως «κέντρα αντίστασης» μέσα σε Κρόνια / μητριαρχική σφηκοφωλιά, είτε ως προσπάθεια επανακτήσεως / επαν-Ελληνοποιήσεως κάποιων πάλαι ποτέ σημαντικών πνευματικών κέντρων· γιά τα οποία, δυστυχώς, δεν έχουμε πληροφορίες γιά το τί κάνανε / τί σημασία είχαν σε εποχές περί τον Τρωϊκό. (Παρατηρήστε καί πως ούτε με την Τροία έχουν εγγύτητα, ούτε με τα νοτιοδυτικά Κρονο-Πελασγικά παράλια της Μ. Ασίας – Καρία, καί τα ρέστα.)

Συνεπώς, γιά (κρυπτο)Κρόνια κέντρα δεν τις βλέπω. Παρά ταύτα, παρέθεσα τη σχετική παρουσίαση, ώστε να συμβάλει ουσιαστικά στην όλη έρευνα.

. . . . . . . . . . .ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....