(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

δ4. Τα (συντόμως) επερχόμενα

Φτάσαμε στο ψητό.

Πιστεύω πως ήδη καταλάβατε, ότι μέχρι τώρα περιγράψαμε τις ρίζες του Κρόνιου παρασιτικού φυτού, που έχει γεμίσει τον κήπο μας· τώρα, θα ζωγραφίσουμε τον κορμό καί το φύλλωμα. Άνισες σε έκταση (όχι, όμως, καί σε βαρύνουσα σημασία – πιστεύω) οι δύο περιγραφές, αλλά χαλάλι· αν δεν δεί κανείς πρώτα τα αίτια μιάς κατάστασης, καί δή σε βάθος, αν δεν τα κατανοήσει, ας μην περιμένει να κατανοήσει αργότερα το επερχόμενο μέλλον – ή όσα θα λαμβάνουν χώραν μπροστά στα μάτια του. Αυτά τα τελευταία θα του φαίνονται σαν κινούμενα σχέδια (όπου, ως γνωστόν, συμβαίνουν πολλά σουρρεαλιστικά, γιά να γελάνε τα παιδάκια), κι απλά θα ψιθυρίζει ότι ο κόσμος παλάβωσε.

Δυστυχώς, αν παλάβωσε κάποιος, αυτός είναι ο μέσος αποβλακωμένος πολίτης – κι όχι «ο κόσμος». Οι ηγεσίες των σοβαρών κρατών πάντα έχουν σχεδιασμό σε αρκετό μήκος χρόνου· κι αν ακόμη πέσουν τελικώς στον γκρεμό, η πτώση τους κοιτάζουν να είναι ελεγχόμενη.

Το να καταλάβει κανείς τί έρχεται (καί γιά μας, αλλά καί παγκοσμίως) -με χρονικό ορίζοντα πενταετίας-, δεν είναι τόσο δύσκολο. (Δεν χρειάζεται να γίνουμε προφήτες, δηλαδή· ούτε να καταφύγουμε στις μάγισσες της Σμύρνης, να μας πούν αυτές! lol!!!) Καί μ’ όσα ήδη σας είπα, καθίσταται ακόμη ευκολώτερο. Ωστόσο, ας του ρίξουμε μιά αναλυτική ματιά.

Ως καλοί στρατηγοί, πρώτα-πρώτα θα εξετάσουμε τα υπάρχοντα «στρατόπεδα» επί του πεδίου της μάχης – πρίν αρχίσει αυτή. Μόνο που θα το πάμε λιγάκι με όχι παραδοσιακή σειρά.

. . . . . . . . . . .

i. Οι άλλοι

Εννοώ Ρώσσους, Αμερικανούς, Κινέζους, καί λοιπούς πιθανούς (μεγάλους) «παίκτες» στην επερχόμενη παγκόσμια σύγκρουση.

Ακολουθούν λίγα λόγια γιά τους μεγαλύτερους εξ αυτών.

. . . . . . . . . . .

i.-1 Γενική επισκόπηση – Αμερικανοί

Αυτοί όλοι είναι ακόμη άπατα νερά, οι δέ Αμερικάνοι νομίζω ότι τά ‘χουνε κάνει σαλάτα στον στρατηγικό τους σχεδιασμό. (Σαν τη γκλάβα του προέδρου τους.) Πχ τώρα τελευταία «άδειασαν» τον Ζελένσκυ, ενώι λίγο πρίν τον είχαν στα ώπα-ώπα. Προφανώς δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τί ακριβώς θέλουν· παρεκτός, ίσως, απλά το να ερεθίσουν τους Ρώσσους, ώστε οι τελευταίοι να κάνουν ώπα! όλη την Ευρώπη… καί να φθαρούν αμοιβαίως Ρώσσοι κι Ευρωπαίοι, χωρίς οι ηπαπαραίοι να πάθουν απολύτως τίποτε. (Το παλιό δόγμα, ότι: «Οι Άγγλοι πολεμούν μέχρι του τελευταίου …Ευρωπαίου στρατιώτου!» – προσαρμοσμένο στα πέραν του Ατλαντικού.)

Αυτός είναι ο μόνος σοβαρός βραχυχρόνιος στόχος, που πιθανώτατα έχει (γιά λίαν προσεχώς) η εξωτερική πολιτική των ηπαπαραίων (καί των αγγλίτσων από κοντά). Όσα άλλα γράφονται, πχ το ότι πέτυχαν ν’ αδειάσουν οι Ευρωπαίοι τις αποθήκες τους από οπλισμό, γιά να πάρουν καινούργιον, ώστε τελικά ν’ αγοράσουν Αμερικάνικα όπλα, στερούνται σοβαρότητος. (Καί τί ν’ αγοράσει κάποιος; το ηλικίας μισού αιώνα F16, ή το προβληματικό F35; Ή, μήπως, δεν υπάρχουν άλλοι πωλητές οπλικών συστημάτων; )

Τα μόνα σίγουρα, που μπορώ να σας πω γιά τους «μεγάλους», είναι καί τα μόνα προφανή:

  • Δεν θέλουν την (ένοπλη) έναρξη του Γ’ ΠΠ – ακόμη καί τώρα, που (όλοι καταλαβαίνουν πως) φτάσαμε στο «αμήν»· αντιθέτως, κοιτάζουν να την αναβάλουν όσο μπορούν.
  • Κοιτάζουν να μή δώσουν αφορμή (γιά την έναρξη του Γ’ ΠΠ). Την αφορμή (αν τελικώς δεν μπορέσουν να την αποφύγουν) περιμένουν να τη δώσει κάποιος άλλος.

Στο μεταξύ, κοιτάζουν να χτυπάνε πλαγίως (πχ οικονομικώς) όσους θεωρούν αντιπάλους τους (τωρινούς, ή ακόμη καί δυνητικούς σε μιά 20ετία!)… αλλά, στο ίδιο το «μεταξύ» του «σιγανού βρασμού», η Ελλάδα χάνεται. Όθεν, η μόνη μας ελπίδα ως έθνος, είναι να βρεθεί ΤΩΡΑ ο τρελλός ( ; ), που θα ξεκινήσει την ένοπλη φάση του Γ’ ΠΠ (ακόμη καί άθελά του), καί οι πολεμικές εστίες να διαδοθούν ανεξελέγκτως.

Δεν το βλέπω· αλλά, ποτέ δεν ξέρεις.

. . . . . . . . . . .

i.-2 Ρώσσοι

Ειδικά γιά τους Ρώσσους (καί απευθύνομαι σε κάποιους εγχώριους αφελέστατους) : μην περιμένετε αυτοί να μας βοηθήσουν, επειδή είναι ομόδοξοι μ’ εμάς! Ιστορικώς, ποτέ δεν το έκαναν (γιά τον συγκεκριμένο λόγο)· άρα, δεν θα το κάνουν ούτε τώρα.

Μ’ άλλα λόγια, ποτέ δεν έπαιξε υπέρ ημών το γεωπολιτικό «χαρτί» της Ορθοδοξίας / ομοδοξίας με Ρωσσία, παρά το ότι οι ηπαπαραίοι πάντα το φοβόντουσαν… καί φροντίζουν μεταπολεμικώς να βάζουν δικούς τους «νταβατζήδες» στον πατριαρχικό θρόνο Κωνσταντινουπόλεως. Πχ ο Αθηναγόρας ήταν καί ξένος υπήκοος -όχι Τούρκος, όπως επιβάλλει ο κανονισμός του Τουρκικού κράτους-, καί τέκτων. (Οι τουρκαλάδες, βέβαια, αυτό το κατάπιαν αμάσητο. Μόνο σ’ εμάς κάνουν τους τσαμπουκάδες.) Ο δέ Βοθρολυμαίος ανεκήρυξε το αυτοκέφαλον της σχισματικής Εκκλησίας των Ουκρανών, καί χοροστάτησε σε αντικανονικές χειροτονίες μελών της… κατ’ εντολήν των ηπαπαραίων, εννοείται. (Οι Ρώσσοι πολύ τσατίστηκαν μ’ αυτό, αλλά ας τα βρούν με τα «φιλαράκια» τους, τους τουρκαλάδες. Πλάκα θά ‘χει, όμως, αυτοί οι τελευταίοι να θέλουν να χώσουν στον θρόνο «τουρκορθόδοξο» πατριάρχη!… αν καί με πατριάρχες τύπου Βοθρολυμαίου, κανείς δεν θα καταλάβει τη διαφορά.)

. . . . . . . . . . .

Σημειώστε εδώ ότι το γεωπολιτικό χαρτί του ίδιου χριστιανικού δόγματος ημών με τους Ρώσσους το φοβόντουσαν οι Δυτικοί (πχ Μέττερνιχ) από την εποχή των Ναπολεοντείων πολέμων ακόμη, ίσως καί πιό πρίν· σου λέει, μπας καί κάνουν καμιά κουτουράδα οι ανοιχτόκαρδοι Έλληνες (που αναζητούν «πλάτες»), κι αφήσουν τους Ρώσσους ν’ αλωνίζουν στο Αιγαίο, οπότε τί θα γίνουν τα πλοία της αγγλίτσας;…

…Παρά το ότι από τους Ρώσσους φάγαμε μεγαλοπρεπές άδειασμα το 1770.

Καί όχι, ΔΕΝ είναι περιστατικό ήσσονος σημασίας, η βρωμιά των Ορλώφ· ούτε ισοφαρίζεται από το γεγονός, ότι αργότερα οι Ρώσσοι μας προστάτεψαν εμμέσως, διότι τα πλοία μας με Ρωσσική σημαία δεν τα πείραζαν οι Οθωμανοί. Πρέπει να γνωρίζετε ότι ο σουλτάνος της εποχής εκείνης, μόλις έμαθε γιά εξέγερση των Ελλήνων, εξεμάνη· καί ήθελε να σφάξει κάθε Έλληνα της επικράτειάς του, ώστε να εξαφανιστούμε ως φυλή από προσώπου Γής.

Ξέρετε γιατί υπάρχουμε ακόμη σήμερα, ως έθνος;

Διότι, μέσα στην αίθουσα του θρόνου της Υψηλής Πύλης, με τον σουλτάνο να βρίζει, να καταριέται, ν’ αφρίζει απ’ το κακό του, με τους αξιωματούχους του να τό ‘χουν βουλώσει με σκυμμένο το κεφάλι, σηκώθηκε ένας,

Ο ΕΝΑΣ

ο Χασάν, αρχιναύαρχος του Οθωμανικού Στόλου

Ο ΤΙΜΗΤΙΚΩΣ ΚΙ ΕΠΑΞΙΩΣ ΕΛΛΗΝ

που εκείνη τη στιγμή έπαιξε στα ζάρια το κεφάλι του το ίδιο

καί είπε: «- Πολυχρονεμένε μου, αν σκοτώσεις τους Ρωμιούς, ποιός θα μας πληρώνει μετά εμάς φόρους;»

…Καί η παραδοπιστία του σουλτάνου υπερίσχυσε του θυμού του.

Φανταστήτε τη σκηνή!… Οφείλουμε τη συνέχιση της ύπαρξής μας ως έθνος, χάρη σ’ ένα μάλλον κωμικό επιχείρημα ενός Οθωμανού αξιωματούχου, που έλαβε το θάρρος κι αντιμίλησε στον σουλτάνο την κατάλληλη στιγμή!!!

[Καί φτάσαμε ως το άνευ επιστροφής «σημείο μηδέν», γιατί; γιά να παίξουν οι Ρώσσοι τα παιχνιδάκια τους.

Αδιαφορώ πλήρως αν οι αδελφοί Ορλώφ ενδεχομένως ήσαν περιτετμημένοι· ας μήν τους έδιναν εξουσία οι λοιποί Ρώσσοι αξιωματούχοι. Ή, ας τους συμμάζευαν. Αφού δεν έπραξαν τίποτε από τα δύο, είναι συνυπεύθυνοι.]

Δυστυχώς, γι’ αυτόν τον μέγιστο ευεργέτη μας, τον Χασάν, ούτε θα μάθετε τίποτε στα σχολεία μας, ούτε προτομή του θα δήτε πουθενά στη χώρα μας, ούτε στα ιντερνέτια θα βρήτε κάτι (ίσως τίποτε ελάχιστες πληροφορίες).

Να μην ξανακούσω, λοιπόν, διάφορα σάλια περί «ομοδοξίας» με τους Ρώσσους. Τέλος. Κομμένη!

Συμπερασματικώς: όπως καταλαβαίνετε, οι Δυτικοί σήμερα (Στόλτενμπεργκ, καί λοιπές κουράδες) απλώς αναμασούν τα (κατά μέγιστο ποσοστό) αβάσιμα γεωπολιτικά επιχειρήματα του Μέττερνιχ καί της τότε κοσμοκράτειρας αγγλίτσας. Αβάσιμα, διότι: καί να θέλουμε εμείς στενά κολλητηλίκια με τους ομοδόξους Ρώσσους (καί να τους φορτωθούμε, ώστε να μας προστατεύουν),…

…δεν τα θέλουν αυτοί!

. . . . . . . . . . .

[Ρέ σείς! Μην πάτε μακριά! Ακόμη καί μέσα στην ομοδοξία πήγαν να μας τη φέρουν!…

…Στη χαραυγή του 20ου αιώνα, προσπάθησαν να …καταλάβουν το Άγιο Όρος! (Τη σημασία του να μείνει Ελληνικό το Άγιο Όρος, θα σας την εξηγήσω αργότερα στο κείμενο.) Είχαν στείλει εκεί (κι έστελναν συνεχώς) δικούς τους μοναχούς, περισσότερους απ’ όσους εμείς σ’ όλα μαζί τα υπόλοιπα μοναστήρια! Ευτυχώς γιά μας, τους έβαλε φρένο το 1917. (Έκανε κι ένα καλό ο έτερος Βλαδίμηρος, ο -εκ μητρός τζιού καί μασώνος του ΟΤΟ- …μουμιοποιηθείς Λένιν! 🙂 )

Αυτοί έχουν αυτοκρατορία με κοσμοκρατορικές βλέψεις, τη στιγμή που η -υπόδουλη στους Δυτικούς- Ελλαδίτσα ακόμη ψάχνεται, τί θέλει γιά το μέλλον της. Πώς θα γίνει; Θα βάλ’ η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες; Δεν γίνεται…]

. . . . . . . . . . .

Η ομοδοξία μας με άλλους λαούς, επίσης, δεν μας βοήθησε ούτε στα «επαρχιώτικα» Βαλκάνια του περασμένου αιώνα. Με τους ομοδόξους Βουλγάρους αρπαχτήκαμε ενόπλως τουλάχιστον τρείς φορές… διότι παίζει καί μιά τέταρτη (που δεν γνωρίζω σχετικώς) : να ήταν βοηθητικοί στρατιώτες των Γερμαναράδων, που εισέβαλαν στην Ελλάδα το 1941, καί να έβαλλαν (καί) με δικά τους όπλα κατά των Οχυρών. Τελικώς, λουστήκαμε αιματηρώτατη Κατοχή (καί) από τους «ομοδόξους» βορείους γείτονες – κι ακόμη να μας πληρώσουν τις αποζημιώσεις.

Με τους δέ επίσης ομοδόξους Σκοπιανούς, έχουμε πόλεμο νεύρων -καί φθοράς δικής μας– από το τέλος της δεκαετίας του 1940, όταν ο (Κροατοεβραίος) Τίτο τους βάφτισε «Ματσεντονίγια». Από δέ το 1992 καί μετά, ο πόλεμος αυτός απλά έγινε φανερός καί έντονος – γιά όσους γνωρίζουν Ιστορία. (Γιά τους άσχετους, μόλις τότε άρχισε.)

Όθεν, μή μιλάτε γιά ομοδοξία. Δεν παίζει, ως δικός μας βοηθητικός γεωπολιτικός παράγων.

Η πλάκα είναι πως οι ηπαπαραίοι έβαλαν τον κουκλοχαιρετάκια να τα σπάσει με τους Ρώσσους (αν κι οι ίδιοι, μέχρι στιγμής, τα πάνε πολύ καλά μαζί τους – τουλάχιστον στον εμπορικό τομέα!), γιά να κάψει το -ούτως ή άλλως, μόνο θεωρητικό καί στην πράξη νεκρό– γεωπολιτικό πλεονέκτημά μας της ομοδοξίας, κι αυτός έσπευσε να τους κάνει το χατήρι. («Είπαν τ’ παλαβού να χέσ’, κι αυτός ξεκολώθ’κε!», λέει η παροιμία.) Σαφές δείγμα του πόσο μυαλό κουβαλάνε κι αυτοί, κι αυτός!… Αντί να τους εξηγήσει στα ίσα, των χιμπαντζήδων, ότι η ομοδοξία δεν έπαιξε ποτέ καί δεν παίζει ούτε σήμερα κανέναν ρόλο στις όποιες Ελληνο-Ρωσσικές σχέσεις, καί να τους ζητήσει να μας παρατήσουν ήσυχους.

Αλλά, θα μου πείς, τέτοιες κινήσεις απαιτούν γατόνια της Ιστορίας / διπλωματίας / πολιτικής, κι όχι χαλβάδες Φαρσάλων με μονοψήφιο δείκτη νοημοσύνης…

. . . . . . . . . . .

Επίσης… όχι μόνον δεν είναι (κι ούτε θα γίνουν) ξεκάθαροι σύμμαχοι δικοί μας οι Ρώσσοι, αλλά τα χοντρά συμφέροντά τους είναι ευθέως αντίθετα με τα δικά μας στην περιοχή ΜΑΣ.

Ποιά «χοντρά συμφέροντά τους»; ιστορικώς, δύο· καί …μοντέρνως, ακόμη ένα:

  • Θέλουν -από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου!- έξοδο στο Αιγαίο.
  • Θέλουν Ρώσσο πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. (Προφανώς δεν τα βρήκαν ακόμη με τον φιλαράκο τους τον Ρετζεπίκα στα παζάρια, ή/καί δεν θέλουν ακόμη να τα σπάσουν με τους -νταβατζήδες της θέσης- Αμερικάνους.)
  • Δεν θέλουν ανταγωνιστές στην αγορά πετρελαίου καί φυσικού αερίου· οπότε, αν τουρκαλάδες κι ηπαπαραίοι δεν θέλουν (γιά τους δικούς τους λόγους) εξόρυξη των δικών μας τρομερής ποσότητας καί ποιότητας κοιτασμάτων μία φορά, οι Ρώσσοι δεν θέλουν δέκα! (Καί ειλικρινές μπράβο του από καρδιάς, αυτού που το επεσήμανε πρώτος προσφάτως – δυστυχώς, δεν θυμάμαι ποιός αρθρογράφος ήταν, καί πού.)

Κάτι ακόμη, όσον αφορά τις εξορύξεις: τον τελευταίο καιρό ακούμε πολλά γιά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, οικολογίες, καί τα ρέστα. Μή μασάτε! Τα ορυκτά καύσιμα θα παίξουν ρόλο γιά τουλάχιστον μισόν αιώνα ακόμη· γιατί νομίζετε, στο κάτω-κάτω, ότι εξακολουθούν να σκοτώνονται οι πάντες γιά τα πετρέλαια καί τα φυσικά αέρια; (Προσφάτως, ας πούμε, οι ηπαπάρα έβαλαν τον Καναδά να τσακώνεται με τους Ρώσσους, γιά τα δικαιώματα των μελλοντικών εξορύξεων των πετρελαίων του Β. Πόλου!) Δέ νογάνε όλοι αυτοί από …«οικολογία», λέτε;

[Απ’ την άλλη, προσπαθώ να φανταστώ τάνκερς καί Airbus να κινούνται με …μπαταρίες!… 🙂 Ρέ, μαλακία που δέρνει τον κοσμάκη!…]

Επομένως, ανάψτε μαζί με τους Ρώσσους όσα κεριά θέλετε σε ορθόδοξες εκκλησίες, συμπροσευχηθήτε στο Άγιο Όρος, αλλά τα τρία παραπάνω χωνέψτε τα. Είτε σας αρέσουν, είτε όχι.

Ύστερα από τα προλεχθέντα, αν περιμένετε να καταλάβουν οι Ρώσσοι την Κωνσταντινούπολη, γιά να τη χαρίσουν μετά σ’ εμάς… καλά σαράντα!!! (Καί καλά μυαλά!)

Βέβαια, δεν θα πάω κόντρα στους προφητεύσαντες αγίους μας· πλην όμως, είναι κάπως σα να παίζει (πχ) ο Ολυμπιακός Πειραιώς με (πάλι πχ) τον Θεσπρωτό μέσα στο «Καραϊσκάκη» γιά το Κύπελλο, καί να περιμένεις …να χάσει ο Ολυμπιακός!!! Υπάρχει, όντως, μία (μαθηματική) πιθανότητα να συμβεί αυτό, δεν αντιλέγω… Αλλά, αν ήταν ο αγώνας στο «στοίχημα», τί θα τον παίζατε λογικά;

Έ, αυτό! 🙂

. . . . . . . . . . .

Τώρα, η πλάκα είναι πως οι Ρώσσοι δεν είναι -ακριβώς ειπείν- ούτε εχθροί μας! Δηλαδή, δεν έχουν δείξει σαφή εχθρική συμπεριφορά απέναντί μας τα τελευταία χρόνια. (Ιστορικώς, έχουν δείξει. Άλλες, όμως, οι συνθήκες τότε.) Άρα, πού το πάνε μ’ εμάς; Καί, κυρίως, πότε το πάνε;

Ειλικρινά, αν ήταν να κάνω ανάλυση γιά να σας απαντήσω, θ’ απαιτούσε περισσότερο όγκο υλικού από το παρόν άρθρο! Τους Ρώσσους δεν μπορεί να τους καταλάβει κανείς εύκολα· πάντως, σας λέω ότι θα σας βοηθήσει κάπως να τους καταλάβετε …κάπως, το να γνωρίζετε καλά σκάκι. Διότι οι άνθρωποι είναι πρωτίστως σκακιστές, κι όχι χοντροκέφαλοι καουμπόηδες γκάνγκστερζ με πιστόλια: προβλέπουν τις κινήσεις των αντιπάλων τους, έως δέκα επίπεδα μετά!!!

Ως παράδειγμα, στην ιστορία των σκακιστών τους, συμπεριλαμβάνεται κι ο περίφημος Μιχαήλ Τάλ· ο οποίος θυσίαζε ακόμη καί τη βασίλισσά του (γιά να τσιμπήσει ο αντίπαλος), αλλά τις παρτίδες τις κέρδιζε! Εντάξει, αυτός δεν ήταν Ρώσσος, αλλά Λεττονός· όμως καταλαβαίνετε, πιστεύω, τί «κουλτούρα» άφησε πίσω του – κι αυτός, καί οι λοιποί σκακιστές.

Οπότε, γνωρίζοντας τα περί σκακιστών, δεν είναι ν’ απορείς, που οι Ρώσσοι βάλανε τον Ζελένσκυ σε …σιγανό ψήσιμο, καί δεν καθάρισαν μαζί του μία καί καλή. Ήδη φαίνεται το πόσο (σε ποιό βάθος συνεπειών, δηλαδή) είχαν προβλέψει την οικονομική «καραμπόλα», που θα επακολουθούσε!… Διαφαίνεται, επίσης, καί το πόσο θα κρατήσουν ακόμη το «ψήσιμο». (Έως ότου πετύχουν τους οικονομικούς τους στόχους –να πάει η βενζίνη 3 ευρώ το λίτρο, είπε ο Λαβρώφ-, καί έως ότου φτιάξουν το «αντιδολλάριο» με τους λοιπούς συμμάχους τους της Ασίας. Παναπεί, μην περιμένετε να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, πρίν περάσει κανένας χρόνος ακόμη – ίσως καί ενάμισυς.)

Αυτά να τα βλέπουν, όχι οι αναγνώστες μου, αλλά τα διάφορα τσόκαρα τύπου Ούρσουλας.

. . . . . . . . . . .

Εν συνόψει, στα επερχόμενα οι Ρώσσοι θα παίξουν περίεργο ρόλο – καί πάντως, όχι καθαρά συμμαχικόν δικό μας. Οπότε, μην υπολογίζετε στη βοήθειά τους.

. . . . . . . . . . .

i.-3 Κινέζοι

Επίσης με κοσμοκρατορικές βλέψεις, επίσης στρατηγικοί νόες, επίσης γριφώδεις καί δύσκολοι στο να τους καταλάβεις. Αυτοί δεν είναι τόσο σκακιστές, όσο χρήστες των δικών τους «εργαλείων» χαράξεως στρατηγικής. (Κι αν κάποια απ’ αυτά, πχ το μάλλον γεμάτο με κοινοτοπίες βιβλίο του Σούν Τζού, βγήκαν παραέξω -καί τα ξέρει μέχρι κι η κουτσή Μαρία-, τα καλά τα κρατάνε ακόμη γιά πάρτη τους· απόλυτα σωστή η επισήμανση του Παλαιού!)

Οι Κινέζοι είναι μάστορες της υπομονής!… που αποτελεί καί το μεγαλύτερο στρατηγικό τους πλεονέκτημα. Αν κρίνουν ότι θα χτυπήσουν πχ σε διακόσια χρόνια, έ! τόσο καί θα περιμένουν! Δεν είδατε, που στη Συρία είχαν στείλει δικό τους αεροπλανοφόρο (να παρακολουθεί τα γεγονότα), αλλά δεν έριξαν ούτε μία τουφεκιά; (Τη στιγμή που οι Ρώσσοι είχαν αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος των μή χερσαίων πολεμικών επιχειρήσεων.)

Εν πάσει περιπτώσει, εμάς μας ενδιαφέρει το τί προτίθενται να κάνουν, όσον αφορά εμάς. Δηλαδή: σύμμαχοι, ή εχθροί;

Πιστεύω ότι πρώτα πρέπει ν’ αναρωτηθούμε τί δουλειά (θα) έχουν στη Μεσόγειο.

Πάλι πιστεύω, ότι οι Κινέζοι θα περιμένουν, να δούν τί θα γίνει τελικώς στο Αιγαίο, καί μετά θα επέμβουν. Υπέρ ποιανού; υπέρ κανενός!

Παράδοξο;

Καθόλου.

Αν νομίζετε ότι κατασκευάζουν συνεχώς τόσα πολεμικά πλοία, απλώς γιά να μπουκάρουν στην Ταϊβάν, ή γιά να δείξουν στους ηπαπαραίους πως στις Κινεζικές θάλασσες κάνει κουμάντο μόνον η Κίνα, θα έλεγα να προχωρήσετε τη σκέψη σας λιγάκι! Τα πολεμικά τους σκοπεύουν να τα βάλουν στο μέλλον να συνοδεύουν τα εμπορικά τους πλοία μέχρι Πειραιά, ή Τεργέστη.

Βλέπετε, ζούμε την ιστορική φάση, όπου βιομηχανία / εμπόριο / χρηματοοικονομικά σημεία αναφοράς μετακινούνται από τη Δύση στην Ανατολή. (Σε λίγα χρόνια, η «μετακόμιση» θα έχει τελειώσει.) Όθεν, η Κίνα γιά τα -προβλέψιμα- επόμενα 50 χρόνια θα συνεχίσει να είναι κέντρο βιομηχανικής παραγωγής προϊόντων (αν, μάλιστα, έχετε διαβάσει στα «ψιλά» των ειδήσεων κάτι γιά σπάνια ορυκτά, που τα έχει μόνον αυτή, θα καταλάβετε…), καί φυσικά ο μέγιστος χονδρέμπορος (γιατί όχι καί λιανέμπορος; ας είναι καλά το Διαδίκτυο!) τέτοιων προϊόντων. Κι ας μεσολαβήσει καί η -καταστροφική- ένοπλη σύρραξη του Γ’ ΠΠ. Είπαμε: έχουν υπομονή όση θέλεις!… Θα κάνουν υπομονή, έως ότου μετά τον πόλεμο ξανασουλουπωθούν αξιοπρεπώς τα Ευρωπαϊκά κράτη – οι (διαχρονικώς) πελάτες τους, δηλαδή.

. . . . . . . . . . .

Θ’ αντιτάξουν εδώ μερικοί ότι ο «Δρόμος του Μεταξιού» πλέον περιλαμβάνει καί μεταφορά προϊόντων με τραίνα. (Το αεροπλάνο αυξάνει το κόστος μεταφοράς, άρα το τελικό κόστος προϊόντος – συνεπώς, είναι τελείως ασύμφορο γιά μαζικές αποστολές προϊόντων, εκτός από ειδικές περιπτώσεις.) Ναί, σύμφωνοι… καί πιό γρήγορα από το πλοίο φτάνουν στην Ευρώπη, καί πιό οικονομικά είναι. Ωστόσο, περνάνε από πεντέξη χώρες απ’ ανάμεσα· με τις οποίες δεν ξέρεις αν αύριο, μεθαύριο η Κίνα θα συνεχίσει να έχει καλές σχέσεις! Ενώι η θάλασσα είναι καί θα παραμείνει θάλασσα: τη διαπλέεις, χωρίς την άδεια κανενός. Κι αν βρεθεί καί κανένας τσαμπουκάς στον δρόμο (πχ Σομαλοί πειρατές), έ! τότε είναι που θα χρειαστούν τα συνοδευτικά πολεμικά πλοία.

Το πιάνετε, τώρα;

Μιά που τό ‘φερε η κουβέντα, γιά τα τραίνα… Λοιπόν, πάλι πιστεύω ότι αποκτήσαμε μοντέρνα διπλή σιδηροδρομική γραμμή (με ηλεκτροκίνηση) Αθήνα-σύνορα, όχι γιά χάρη των επιβατών (διαβάστε στις ειδήσεις ένα σωρό παράπονα επιβατών γιά την «Τρενιτάλια», την ιδιοκτήτρια, πλέον, του ΟΣΕ – η οποία, γιά να κάνει την αυτονόητη δουλειά της, …επιχορηγείται από το ψευδοκράτος μας! ναί! ναί!), αλλά γιά χάρη της μεταφοράς με τραίνα των Κινεζικών προϊόντων, που μεταφορτώνονται στο (Κινεζοκατεχόμενο) λιμάνι του Πειραιά! (Καί στο Νέο Ικόνιο, καί στο Θριάσιο εμπορευματικό κέντρο, κτλ.)

. . . . . . . . . . .

Ως συνέπεια των παραπάνω, ιδού τί -πάλι- υποψιάζομαι:

Ότι η Κίνα, προκειμένου να υπερασπίσει τα εμπορικά συμφέροντά της, φέρθηκε εχθρικώς στα δικά μας εθνικά συμφέροντα. Πώς; βάζοντας πλάτη στη μεγαλομανία των Σκοπιανών.

Γιατί;

Διότι, άλλο είναι να έχεις ένα ενιαίο κράτος (Γιουγκοσλαυΐα), το οποίο θα σου επιβάλει τέλος διελεύσεως προϊόντων (ήγουν: νταβατζηλίκι) όσο θέλει αυτό, καί με το οποίο κράτος θα είναι δύσκολο να έρθεις σε συμφωνία, κι άλλο το «διαίρει καί βασίλευε»· παναπεί, να έχεις (στη θέση του μεγάλου κράτους) κάμποσα μικρά κρατίδια, που θα σε παρακαλάνε να περνάνε τα τραίνα κι απ’ αυτά! Οπότε, αν σε παρακαλάνε, δεν θα κάνεις καί κανένα χατηράκι; πχ να τους φτιάξεις τίποτε υποδομές, ή να υπονομεύσεις (διπλωματικώς, ή γενικώς με τον τρόπο σου καί τα μέσα σου) κάτι …ακραίους εθνικιστές στα νότια; Έ; Άσε που κλείνεις το ματάκι καί στους ηπαπαραίους, ότι τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση συμμαχείς μαζί τους. (Άρα, στο μέλλον ζητάς μιά χάρη δική τους αλλού – μιά που τους έκανες εσύ τη χάρη εδώ.)

Ειλικρινά, δεν έχω στοιχεία πως οι Κινέζοι βάλανε την ουρίτσα τους στο Σκοπιανό εναντίον μας. Πάντως, αν ήμουν υπεύθυνος του οικονομικού σχεδιασμού της Κίνας, αυτά ακριβώς θα επεδίωκα. Θέμα λογικής είναι…

Οπότε μήν περιμένετε φιλίες, συμμαχίες, καί τα ρέστα, ούτε απ’ αυτούς.

. . . . . . . . . . .

i.-4 Συμπέρασμα

Κανένας από τους σημερινούς τρείς «μεγάλους» δεν πρόκειται να μας βοηθήσει σε ενδεχόμενο «υπέρ βωμών καί εστιών» πόλεμό μας. Να περιμένετε συμπεριφορά τους από παγερά αδιάφορη απέναντί μας, έως ακραιφνώς εχθρική.

Μην ξεχνάτε ότι όλοι τους διαθέτουν δίκτυο δορυφόρων υψηλής ευκρίνειας, με το οποίο μπορούν να μας κάνουν τη μέγιστη δυνατή ζημιά. (Προδίδοντας τα πάντα στους εχθρούς μας· ή/καί με αντίμετρα, που θα εξουδετερώσουν τα ηλεκτρονικά μας.) Χώρια τα υποβρύχιά τους, τα οποία -κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε- αλωνίζουν στις θάλασσές μας εν καταδύσει. (Ποιοί «διεθνείς κανόνες ναυσιπλοΐας»; πλάκα κάνετε, μου φαίνεται!) Άσχετο αν εμείς βγάζουμε το σκασμό σχετικώς, διότι -γιά πολλούς λόγους- δεν μας συμφέρει να μιλήσουμε.

Άρα, μην περιμένετε καλό απ’ αυτούς. Από κανέναν τους.

Τώρα, βέβαια, όσοι αγαπάτε τις προφητείες… Έ! να μή σας στερήσω την απόλαυση! Αγοράστε εισιτήριο ΟΣΦΠ-Θεσπρωτός, καί …αναμείνατε! 🙂

. . . . . . . . . . .

(συνεχίζεται)