ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Τρίτη 9 Αυγούστου 2022

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ....



ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΛΑΔΑΣ Μποτίλια στο Πέλαγος

Σε ζητήματα πίστεως δεν μπορεί, κατά την εκτίμησή μου, να σταθεί η παραμικρή αμφισβήτησις, καθότι σύμφωνα με την κβαντομηχανική, η πίστης δομεί πραγματικότητες και ο κόσμος, τον οποίον παρακολουθούμε και στον οποίον συμμετέχουμε, είναι προϊόν πνευματικής δημιουργίας. Όσον αφορά τις σταθερές του, αυτές προκύπτουν από Θεία Δημιουργία και είναι αιώνιες και αναλλοίωτες. Όσο αφορά το εφήμερο και παροδικό, σε αυτό μπορεί να συμμετέχει εν δυνάμει κάθε συνείδηση και θα τολμούσα να ισχυριστώ, ότι αυτό ισχύει ακόμη και για την τεχνητή νοημοσύνη, δεδομένου, ότι στα αποτελέσματα τού πειράματος τής διπλής σχισμής, τον ζωντανό παρατηρητή μπορεί να υποκαταστήσει και ένας τεχνητός αισθητήρας.
Ασπάζομαι την διδασκαλία των Ορθοδόξων Πατέρων, ότι ”ο Άνθρωπος πλάστηκε με Πρότυπο τον Χριστό”. Ο Χριστός ως γεννηθείς και όχι πλασθείς υπό τού Θείου, ανταποκρίνεται σε επιμερισμό Του, άρα υπέχει Θείας Φύσεως. Από τα δυο προηγούμενα προκύπτει, ότι στόχος τής Δημιουργίας τού Ανθρώπου είναι κατά Χάριν Θέωσίς του μέσω των Θείων Ενεργειών, προς τις οποίες καλείται ο άνθρωπος να ανοίξει νου και καρδίαν.
Σχετικά με την δημιουργία, τόσον των αισθητών, όσον και τον νοητών, στην σφαίρα τού γίγνεσθαι, δίδει σαφείς πληροφορίες ο Πλάτων στον Διάλογο “Θεαίτητος”, ή “Περί Επιστήμης” (συμφώνως προς τούς ερμηνευτές). (Οι Αρχές δεν δημιουργούνται, αλλά καθιερώνονται άνωθεν). Ιδιαίτερη προσοχή αξίζει να αποδοθεί στις έννοιες “περιστερώνας” και “κερί”, που αναλύονται στον “Θεαίτητο” και σχετίζονται με τον καθοριστικό ρόλο τής πληροφορίας στο υλικό – ενεργειακό δομείν και γίγνεσθαι. Εκτιμώ, ότι περί αυτού μια αναλυτική αναφορά θα μπορούσε να συμβάλει σε μια απλή προσέγγιση αυτών των σημαντικών εννοιών και προτίθεμαι σύντομα να την καταθέσω.
Θεωρώ την ιστορικότητα τού Ιησού Χριστού δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Εκφράζοντας όμως τελείως προσωπικές απόψεις, οι οποίες δεν ταυτίζονται με το ισχύον Δόγμα (οπότε όσοι διαβάζουν σχόλιά μου, καλό είναι να το πράττουν με άκρα επιφύλαξη, καθότι η πιθανότητα λάθους στις απόψεις μου είναι μεγάλη, μια και δεν ανταποκρίνομαι σε θέσφατα) θεωρώ, ότι στο ζήτημα τής ιστορικότητος έχουν εφαρμοστεί κατά καιρούς φίλτρα. Για το Χριστολογικό ζήτημα έχουν γραφεί τόνοι κειμένων, τόσο από χριστιανούς θεολόγους απολογητές, αλλά και από αιρετικούς, όπως και από ιστορικούς ερευνητές, που κάποιοι είναι χριστιανοί (κυρίως Γερμανοί προτεστάντες, που συνέγραψαν στις αρχές τού περασμένου αιώνος) και άλλους, που δεν προβάλουν κάποια ομολογία πίστεως. Για την διείσδυση στην προβληματική τού φαινομένου από εννοιολογική σκοπιά (και όχι από σκοπιά πίστεως) απαιτείται μελέτη τής εκκλησιαστικής ιστορίας, καθώς και μελέτη των βασικών χριστολογικών πραγματειών, που έχουν προκύψει τα τελευταία 150 χρόνια. Αυτό που έχει αξία κατά την γνώμη μου για το μέλλον, είναι οι ανάδειξη τού τρόπου, που οι Ορθόδοξοι Πατέρες τής Εκκλησίας αναφέρθηκαν στο χριστολογικό ζήτημα, σε συσχετισμό και αντιπαραβολή προς τις λοιπές χριστολογικές πραγματείες, που κατά καιρούς έγιναν. Ένα τέτοιο εγχείρημα όμως απαιτεί χρόνο και προσπάθεια και δεν είναι δυνατόν να γίνει εύκολα και γρήγορα. Χωρίς τέτοιου είδους προσπάθειες όμως είναι επόμενο, οι διαφορετικές αξιολογήσεις των ιστορικών ευρημάτων και μαρτυριών, που όντως υπάρχουν σχετικά με την ιστορική Παρουσία τού Ιησού Χριστού, να γίνονται μέσα από διαφορετικά πρίσματα και να παραμένουν από κριτική σκοπιά αγεφύρωτες. Κατά την άποψή μου, στην διαδικασία τής κατίσχυσης μιας ιστορικής άποψης, δεν επαρκεί μόνον η προβολή συγκεκριμένων δεδομένων, αλλά και η συγκεκριμένη αναίρεση των βασικών αντιτιθέμενων απόψεων, βάσει τεκμηριωμένων αναφορών. Όπως έχει φανεί στην πορεία των εξελίξεων, ο καισαροπαπισμός έκανε βάναυση χρήση των εκκλησιαστικών θεσμών, για να επιβάλει εξουσιαστικές στοχεύσεις. Άρα, ο αποκαθαρισμός τής Πνευματικότητος τής Πίστεως απαιτεί τακτοποίηση τού όλου τοπίου, σε πλαίσια ευλάβειας, ταπεινότητος και σεβασμού τής Πίστεως των αγνών ανθρώπων.

*Τό κείμενο ειναι σχόλιο του Μποτίλια,σε ανάρτηση του Κ-Ταύρου ,εδώ   https://diodotos-k-t.blogspot.com/2022/08/blog-post_8.html?showComment=1660040496335#c7540261659191355658

Δεν υπάρχουν σχόλια: