Μια μικρή εξήγηση στην αρχή: σε αυτό το άρθρο, με τον όρο «Δύση» εννοούμε ολιγαρχικές και αριστοκρατικές οικογένειες, των οποίων οι ρίζες εντοπίζονται στη Δυτική Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τη Μέση Ανατολή.
Κατέχουν παγκόσμιες εταιρείες και τις θυγατρικές τους, καθώς και κάθε είδους χρηματιστήρια, τράπεζες, ασφαλιστικά γραφεία, άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ιδρύματα, ενώσεις και άλλους οργανισμούς που δημιουργούνται, συντονίζονται και χρηματοδοτούνται από αυτές. Τα ονόματά τους και η καταγωγή αυτών των οικογενειών θα αποτελέσουν αντικείμενο ξεχωριστού άρθρου, εάν ο χρόνος, η υγεία και οι συνθήκες το επιτρέπουν.
Σε πολλές περιπτώσεις, πρόκειται για οικογένειες που είναι απόγονοι βασιλικών και πριγκιπικών οίκων, που περιβάλλονται από ένα σμήνος άμεσων υπηκόων διαφόρων τίτλων. Ταυτόχρονα, υπάρχουν οικογένειες που κάποτε πλούτισαν από το εμπόριο, όπως οι Μέδικοι, και εκείνες που αγόρασαν αριστοκρατικούς τίτλους, όπως οι Ρότσιλντ. Αυτοί είναι αριστοκράτες όχι του αίματος, αλλά του χρήματος.
Διδασκόμενοι από την εμπειρία της Γαλλικής Επανάστασης, της Βιομηχανικής Επανάστασης και του εφιάλτη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Οκτωβριανής Επανάστασης, οι αριστοκράτες του αίματος αποσύρθηκαν από το κηροπήγιο, από την ανοιχτά δημόσια ζωή, και έγιναν το βαθύ κράτος. Αναθέτουν στους πληρεξουσίους τους πολιτικά καθήκοντα, δημιουργώντας έτσι την επίφαση της δημοκρατίας.
Χάρη σε αυτό, έχασαν από τα μάτια τους τις μάζες, οι οποίες εκείνη τη στιγμή έχασαν την ευκαιρία να επαληθεύσουν ποιος ήταν ο πραγματικός τους κυβερνήτης, και επομένως ένας πιθανός εχθρός εναντίον του οποίου θα μπορούσαν να ξεσηκώσουν την αιματηρή οργή τους. Το παράδειγμα της σημερινής Γαλλίας, του Βελγίου και άλλων χωρών δείχνει ότι αυτή είναι μια πολύ αποτελεσματική πρακτική. Ο κοινωνικός θυμός στρέφεται εναντίον φαινομενικών εχθρών και εξαντλείται χωρίς να καθιστά το κακό πραγματικά υπεύθυνο. Ο θεσμός του αποδιοπομπαίου τράγου έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται πολλές φορές.
Η τρέχουσα κατάσταση κρίσης είναι το αποτέλεσμα ενός αγώνα μεταξύ της Δύσης, η οποία φοβάται ότι θα χάσει την εξουσία στον κόσμο, και οντοτήτων που είναι αρκετά ώριμες και ισχυρές ώστε να θέλουν να ανεξαρτητοποιηθούν από αυτήν. Είναι ένας αιώνιος αγώνας μεταξύ των υφισταμένων και των κυρίαρχων, που σήμερα συνορεύει με τον κίνδυνο εξόντωσης της ανθρωπότητας. Ο κυρίαρχος δεν θα εγκαταλείψει την εξουσία οικειοθελώς. Δεν το έχει κάνει στο παρελθόν, δεν το κάνει στο παρόν και δεν θα το κάνει στο μέλλον. Μόνο μια αιματηρή επανάσταση μπορεί να σταματήσει τις φιλοδοξίες τους, τουλάχιστον για λίγο. Άλλωστε έχουν άφθονο χρόνο. Μπορούν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τους στόχους τους σε μια περίοδο όχι τεσσάρων ή οκτώ ετών, αλλά δεκάδων, εκατοντάδων, στην κλίμακα ολόκληρων ηπείρων ή του κόσμου συνολικά, κάτι που είναι ανέφικτο για τους απλούς αξιωματούχους.
Οντότητες και εργαλεία ελέγχου:
- έλεγχος του νου: Α) μέσα ενημέρωσης, Β) Διαδίκτυο, Γ) τεχνητή νοημοσύνη, Δ) εκπαίδευση.
- οικονομικός έλεγχος: Α) τράπεζες, Β) χρηματιστήρια, Γ) ασφαλιστές, Δ) βιομηχανία και γεωργία.
- πολιτικός έλεγχος: Α) κράτη, Β) υπερκρατικοί οργανισμοί.
Η παραπάνω λίστα δεν εξαντλεί τον αριθμό τους, είναι μόνο ένα πεδίο στο οποίο θα περιοριστώ αργότερα στο άρθρο.
Κάθε εξουσία είναι μια μορφή γραφειοκρατίας, είτε πρόκειται για φανερή, μαριονέτα ή σωστή εξουσία. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι να γνωρίζουν πολλά, ή κατά προτίμηση τα πάντα, για τα θέματά τους. Το να γνωρίζουμε τι λένε, γράφουν, τι σκέφτονται και τι θέλουν να κάνουν είναι πιο επιθυμητό για να βγάλουμε συμπεράσματα, να σχεδιάσουμε και να επηρεάσουμε τις μάζες των ανθρώπων μόλις το αποκτήσουμε.
Για κάποιο διάστημα της ανάπτυξης του πολιτισμού, αυτόν τον ρόλο έπαιξε ο Τύπος και αργότερα το ραδιόφωνο και η τηλεόραση. Δεν ήταν μια γρήγορη διαδικασία, αντιθέτως, και επίπονη. Η γνώση αποκτήθηκε από ειδικές υπηρεσίες και δομές επιβολής του νόμου. Αυτό το στάδιο είχε επίσης τα περισσότερα λάθη, επειδή βασίστηκε σε αυτό που είπε ή έγραψε ένα συγκεκριμένο άτομο. Ωστόσο, δεν ήταν γνωστό τι σκεφτόταν.
Μέχρι τη δεκαετία του 1980, πολλές εφημερίδες και περιοδικά ήταν σχετικά αντικειμενικά και δεν υπόκειντο στην εξουσία όσο σήμερα. Εκείνη την εποχή, υπήρχε ακόμα εξαιρετική ερευνητική δημοσιογραφία. Αυτό οφειλόταν σε έναν απλό παράγοντα κόστους-αποτελεσματικότητας. Οι άνθρωποι αγόραζαν αυτό που τους ενδιέφερε.
Το τέλος ήρθε όταν εμφανίστηκαν διαφημίσεις σε μεγάλη κλίμακα. Όταν τα περιοδικά, οι εφημερίδες έγιναν ιδιοκτησία εταιρειών. Με αυτόν τον τρόπο, το βαθύ κράτος κατέλαβε τα κλασικά μέσα ενημέρωσης και άλλαξε τη λειτουργία τους από ενημερωτική σε διαμορφωτική γνώμη. Μέχρι τώρα, έναν τέτοιο ρόλο διαδραμάτιζαν τα κρατικά χρηματοδοτούμενα και κρατικά μέσα ενημέρωσης.
Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ μιας ενημερωτικής και μιας λειτουργίας διαμόρφωσης γνώμης! Η σχέση είναι προφανής: εάν το περιεχόμενο δεν είναι προς το συμφέρον του διαφημιζόμενου, ο διαφημιζόμενος θα αποσυρθεί και δεδομένου ότι το κέρδος από τη συμμετοχή της διαφήμισης είναι η κύρια πηγή εισοδήματος, η ποιότητα της γραφής δεν είναι πλέον η κύρια δύναμη.
Ας προσθέσουμε ότι ο σωστός ιδιοκτήτης του περιοδικού άρχισε να βεβαιώνεται ότι το περιεχόμενο δεν παρεμβαίνει σε άλλα περιουσιακά στοιχεία του χαρτοφυλακίου του – ότι δεν γράφτηκαν τα προβλήματα της εταιρείας του ή το σκάνδαλο με τον γιο του που διακινούσε ναρκωτικά. Με αυτόν τον απλό τρόπο, η πραγματική δημοσιογραφία πέθανε. Έλεγχος. Έχει αποκτηθεί ένα εργαλείο για τον έλεγχο του τι μπορεί να εκτυπωθεί. Με αυτόν τον τρόπο, αποκτήθηκε μια ομοιόμορφη επιρροή στον κόσμο της πολιτικής. Τα μέσα ενημέρωσης σταμάτησαν να εκφράζουν τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειες των ιδιοκτητών τους.
Μετά τη μονοπώληση και την εδραίωση της αγοράς, όπου πρώτα εκατοντάδες, μετά δεκάδες τίτλοι Τύπου καταλήφθηκαν και ρευστοποιήθηκαν, το κέντρο ελέγχου και επιρροής μεταφέρθηκε στο βαθύ κράτος. Γνωστά και δημοφιλή περιοδικά, όπως το Stern, το Lui και πολλά άλλα, έπεσαν θύματα τέτοιων γεγονότων. Ξεχασμένοι σήμερα, αν και κάποτε ο καγκελάριος Στράους και μετά ο Κολ ξεκίνησαν τη μέρα τους μαζί τους.
Η πραγματική επανάσταση ξεκίνησε με τη διάδοση του Διαδικτύου. Κάποιος θα πει ότι ήρθε η ελευθερία στη σφαίρα της πληροφόρησης, ότι είναι επιβλαβής για το βαθύ κράτος. Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Η χρυσή εποχή των ψεμάτων, της χειραγώγησης και της παραπληροφόρησης έχει ξεκινήσει – μια τέλεια σφαίρα για το βαθύ κράτος να γνωρίζει τι σκέφτονται οι άνθρωποι και να τους επηρεάζει.
Μέχρι τώρα, ο εντοπισμός και η ανάθεση μιας δεδομένης άποψης σε ένα συγκεκριμένο άτομο ήταν πολύ δύσκολος. Ένας άντρας σε ένα περίπτερο αγόραζε μια εφημερίδα με μετρητά και αφού τη διάβαζε, κατέληγε στα σκουπίδια ή έπαιζε άλλο ρόλο στο νοικοκυριό. Μερικές φορές άνθρωποι σαν εμένα τα μάζευαν. Με αυτόν τον τρόπο, συγκέντρωσα αρκετές χιλιάδες τεύχη του Φόρουμ εβδομαδιαίως. Για τον ερευνητή, αυτές είναι ήδη πληροφορίες - αυτό το άτομο ενδιαφέρεται για την πολιτική. Αυτές οι πληροφορίες είναι μάλλον απροσδιόριστες. Τώρα ο ανακριτής δεν χρειάζεται να μπει στο διαμέρισμα και να περιηγηθεί στην οικιακή βιβλιοθήκη του αντικειμένου της έρευνας. Τώρα κάθεται στην οθόνη και έχει στη διάθεσή του μια ολόκληρη σειρά εργαλείων για να διεισδύσει στις απόψεις ενός συγκεκριμένου ατόμου ακολουθώντας τα σχόλιά του.
Τεχνητή νοημοσύνη
Το βαθύ κράτος διαθέτει εργαλεία αναγνώρισης που τοποθετούν κάθε άτομο σε ένα δίκτυο που παρακολουθείται και αποθηκεύεται σε πραγματικό χρόνο σε συνεχή βάση. Κάθε χρήστης που γράφει οποιαδήποτε ανάρτηση ή ακόμα και ένα σχόλιο υπόκειται σε επαλήθευση για τη χρήση λέξεων-κλειδιών όλη την ώρα.
Οι αλγόριθμοι αναζητούν τη χρήση τους και δημιουργούν καταλόγους που έχουν εκχωρηθεί σε έναν δεδομένο χρήστη. Στη βάση τους, δημιουργείται ένα ψυχολογικό προφίλ του ατόμου με υπολογισμό της πιθανότητας απειλής για το σύστημα. Προσθέστε τη χρήση της λεγόμενης πρόκλησης, όταν χρησιμοποιείτε bots ή ψεύτικους λογαριασμούς για να υποκινήσετε μια επιθετική συζήτηση για να κάνετε τους άλλους να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Οτιδήποτε γράφετε στο διαδίκτυο μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σας. Όνομα, επώνυμο, διεύθυνση από την οποία γράψατε, και όχι μόνο IP, αλλά συγκεκριμένο μέρος, ημερομηνία, ώρα, λεπτό, δευτερόλεπτο. Μάλιστα, ακόμα και σε ποια συναισθηματική κατάσταση έκανες μια δεδομένη καταχώρηση, γιατί λαμβάνεται υπόψη ο ρυθμός και ο τρόπος που χτυπάς τα πλήκτρα του πληκτρολογίου με τα δάχτυλά σου. Φυσικά, το βαθύ κράτος δεν το κάνει προσωπικά, χρησιμοποιεί όργανα εξουσίας μαριονέτας για αυτό.
Με την έλευση της σύγχρονης εποχής, εμφανίστηκαν προηγμένοι αλγόριθμοι που ονομάζονται τεχνητή νοημοσύνη. Προηγουμένως, ήταν απλώς προγράμματα περιήγησης, μηχανές αναζήτησης και στη συνέχεια προστέθηκε σε αυτά η δυνατότητα αλληλεπίδρασης με τον χρήστη. Η αληθινή τεχνητή νοημοσύνη είναι ακόμα πολύ μακριά.
Αυτοί οι αλγόριθμοι που ονομάζονται Grok, ChatGPT και πολλοί άλλοι έχουν – εκτός από τις προφανείς λειτουργίες γραφικών, κειμένου ή αναζήτησης – μια άλλη πραγματική λειτουργία: ελέγχουν τι πρόκειται να κάνετε και ακόμη και να σκεφτείτε. Δεν συνιστώ σε κανέναν να γράψει φράσεις όπως: «Πώς να διαπράξετε τέλειο φόνο;», «Πώς να αυτοκτονήσετε αποτελεσματικά;» ή «Πώς να φτιάξετε μια βόμβα;». Εκτός αν κάποιος θέλει να έχει το πλήρωμα G στην πόρτα στις έξι το πρωί.
Το ChatGPT υποθέτει ότι αν ρωτήσετε για τα νύχια που μεγαλώνουν προς τα μέσα, έχετε πρόβλημα με αυτό. Το εύρος των ερωτήσεων που κάνετε στο AI δημιουργεί έναν χάρτη της προσωπικότητάς σας, ο οποίος, παρά τις διαβεβαιώσεις, εξακολουθεί να μοιράζεται με τον έξω κόσμο. Αν ρωτήσετε για παπούτσια, θα δείτε μια διαφήμιση για παπούτσια μόλις κλείσετε το Chat όταν ανοίξετε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του προγράμματος περιήγησης.
Όσο περισσότερο μιλάτε με το chatbot, τόσο πιο ακριβής γίνεται ο ψηφιακός χάρτης του εαυτού σας. Έχετε έναν πράκτορα που σας αναφέρει. Έχει κατασκευαστεί ένα εργαλείο που συμπεραίνει έμμεσα αυτό που σκέφτεστε. Το μυαλό είναι μόνο ένα βήμα μακριά από το εργαλείο σάρωσης για αυτόν τον σκοπό. Αλλά το προφίλ της προβλέψιμης απειλής σας για το σύστημα είναι σχεδόν έτοιμο.
Όπως πιθανότατα έχετε παρατηρήσει οι περισσότεροι, το επίπεδο εκπαίδευσης στην Πολωνία μειώνεται κάθε χρόνο, αλλά όχι μόνο – σε κάθε χώρα όπου η ολιγαρχία της Δύσης έχει επιρροή. Σύμφωνα με το προηγούμενο σύστημα στην Πολωνία, η εκπαίδευση υποτίθεται ότι θα δημιουργούσε τον Δημιουργό. Σήμερα, μόνο ο καταναλωτής.
Αυτό οφείλεται σε έναν απλό λόγο: ένα καλά μορφωμένο άτομο έχει ανεπτυγμένο συλλογισμό, κριτική αίσθηση, κάνει δύσκολες ερωτήσεις και επιθυμεί αληθινές, ειλικρινείς απαντήσεις. Τέτοιοι άνθρωποι είναι δύσκολο να ελεγχθούν, δύσκολο να επηρεαστούν και ακόμη πιο δύσκολο να απαιτηθεί υπακοή από αυτούς. Το εκπαιδευτικό σύστημα που δημιουργεί τέτοιους ανθρώπους είναι ακριβό, εντάσεως εργασίας και απαιτητικό από κάθε άποψη. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι ανεβάζει το επίπεδο του μαθητή.
Σήμερα, η κυρία Nowacka, η υπουργός Παιδείας, λέει ότι ένας μαθητής πρέπει να είναι χαρούμενος στο σχολείο, ότι το σχολείο πρέπει να προσαρμόζεται στο επίπεδο του μαθητή [και]. Αυτή η επιβλαβής, αντιανθρώπινη δήλωση με συγκλόνισε. Δεν ξέρω αν αυτή η κυρία γνωρίζει τις συνέπειες ενός τέτοιου τρόπου διδασκαλίας.
Αυτή είναι μια αντίφαση ολόκληρης της ιστορίας της διδασκαλίας, ξεκινώντας από την αρχαιότητα. Ωστόσο, αυτό που προτείνει η κ. Nowacka είναι σε μεγάλο βαθμό σύμφωνο με την επιθυμία για πλήρη και αναμφισβήτητο έλεγχο που θέλει να επιβάλει η παγκόσμια ολιγαρχία. Ένα θύμα ενός τέτοιου συστήματος διδασκαλίας, ή μάλλον «αποεκπαίδευσης», δεν θα σκεφτεί, δεν θα αρνηθεί ή θα επαναστατήσει.
Εάν δεν έχετε γνώσεις, μπορείτε να βρείτε τα πάντα στο Διαδίκτυο χρησιμοποιώντας ένα smartphone. Αν και, όπως είδαμε στο παράδειγμα της Wikipedia, μπορεί να τροποποιηθεί σε πραγματικό χρόνο. Για την ολιγαρχία, η υπεροχή του Διαδικτύου έναντι του έντυπου βιβλίου είναι προφανής. Μόλις εκδοθεί ένα βιβλίο, δεν μπορεί να τροποποιηθεί ως προς το περιεχόμενό του. Μπορείτε να το κάνετε μόνο με την επόμενη έκδοση.
Για παράδειγμα, στη Σουηδία, τα βιβλία της Άστριντ Λίντγκρεν διορθώθηκαν και λογοκρίθηκαν [ii]. Ένα βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή, μόλις έρθει μια κατάλληλη οδηγία από πάνω και μια νέα διατύπωση του κειμένου. Αυτό δεν σας θυμίζει κάτι; Ευτυχώς, υπάρχουν χώρες όπου τέτοιες μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόζονται. Για παράδειγμα, η Κίνα. Θα προσθέσω μόνο ότι η μείωση της εκπαίδευσης αφορά τους απλούς ανθρώπους. Τα ίδια τα παιδιά της ελίτ διδάσκονται σύμφωνα με παραδοσιακές μεθόδους και με τη χρήση υπολογιστών σε μικρή κλίμακα. Υπάρχουν διαθέσιμα ερευνητικά αποτελέσματα ότι η παραδοσιακή ανάγνωση είναι πολύ πιο αποτελεσματική [iii].
Η ολιγαρχία της Δύσης...
έχει τεράστιο πρόβλημα που προκύπτει από τις αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο. Στον οικονομικό τομέα, χάνει τον έλεγχο των θαλάσσιων εμπορικών οδών, η σημασία των οποίων μειώνεται λόγω της δημιουργίας νέων κατά μήκος των βόρειων συνόρων της Ρωσίας και της ανάπτυξης σιδηροδρομικών διαδρομών στην ασιατική ήπειρο προς την Ευρώπη. Μερικά από αυτά ονομάζονται Νέος Δρόμος του Μεταξιού. Χάρη στα ασφαλιστικά γραφεία που ασφάλιζαν τα εμπορικά πλοία, η Δύση έλεγχε τι μεταφερόταν, από πού και πού. Χάρη στις τράπεζες και τις διεθνείς μεταφορές, η SWIFT γνώριζε σε ποια τιμή, ποιος, πού και πότε συνήψε τη σύμβαση. Και φυσικά, πλήρωσε σε δολάρια.
Σήμερα, λόγω της εμφάνισης μιας εναλλακτικής λύσης στο SWIFT, δηλαδή του CIPS –μιας κινεζικής εφεύρεσης– χάνει αυτή τη γνώση και έτσι χάνει το εργαλείο ελέγχου των οικονομικών οντοτήτων. Με τις συναλλαγές σε εθνικά νομίσματα παρακάμπτοντας το δολάριο, ένα άλλο στοιχείο ελέγχου πέφτει. Αυτές είναι πολύ μετρήσιμες και οδυνηρές απώλειες για τη Δύση. Οι ιδεολόγοι της παγκοσμιοποίησης υπέθεσαν ότι μια χώρα όπως η Κίνα θα ήταν πάντα υπό τον έλεγχό τους, έτσι μετέφεραν βιομηχανικά κέντρα σε αυτή τη χώρα, με γνώμονα φυσικά την αρχή της μεγιστοποίησης των κερδών και της ελαχιστοποίησης του κόστους.
Είναι καλύτερο να μετατοπιστεί το κόστος στην κοινωνική πλευρά, δηλαδή κέρδη για τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και κόστος για την κοινωνία. Στην περηφάνια της, η Δύση έχει ξεχάσει ότι η Κίνα είναι εντελώς ξένη και απρόβλεπτη στην κατανόησή τους. Το ίδιο με τη Ρωσία.
Ως αποτέλεσμα πολλών ενεργειών, το παλιό χρήμα, δηλαδή η ολιγαρχία της Δύσης, έχει δημιουργήσει νέες οντότητες, τις οποίες θα ονομάσω νέο χρήμα – μπορεί επίσης να ονομαστεί μεσαία τάξη. Ωστόσο, το παλιό χρήμα έχει παρατηρήσει ότι τα κέρδη του μειώνονται και νέες οντότητες, που κάποτε εξαρτιόνταν εν μέρει από αυτό, τώρα αποκτούν ανεξαρτησία και σκίζουν όλο και μεγαλύτερα κομμάτια από την πίτα.
Γι' αυτό η ολιγαρχία της Δύσης καταστρέφει και καταλαμβάνει αυτές τις οντότητες, εφαρμόζοντας επιθετική πολιτική στο χρηματιστήριο, με τη βοήθεια της πολιτικής σφαίρας, επηρεάζοντας ορισμένες νομικές ρυθμίσεις, καθώς και ασκώντας πίεση με τη μορφή της πράσινης ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής. Προκαλούν χάος σε πολλές χώρες, εμφύλιους πολέμους.
Το αποτέλεσμα είναι η εξαθλίωση της κοινωνίας, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, η κατάρρευση πολλών εκατοντάδων χιλιάδων, ακόμη και εκατομμυρίων εταιρειών σε παγκόσμια κλίμακα, αν και ταυτόχρονα δημιουργούνται μεγάλες, μονοπωλιακές εταιρείες παλιού χρήματος. Και καταγράφουν υπέρογκα κέρδη. Τα χρηματιστήρια είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για την καταστροφή εταιρειών. Μεθυσμένοι διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών μπαίνουν στο χρηματιστήριο και παρακολουθούν με έκπληξη πώς ξαφνικά η εταιρεία τους παύει να είναι δική τους, επειδή κάποιος έχει αγοράσει ένα μερίδιο ελέγχου στις μετοχές και η εταιρεία δεν ανήκει πλέον στον δημιουργό της, αλλά γίνεται περιουσιακό στοιχείο στο χαρτοφυλάκιο μιας παγκόσμιας εταιρείας.
Η γεωργία στο στόχαστρο
Οι παγκόσμιοι παίκτες, στην ακόρεστη επιθυμία τους, έχουν στρέψει το βλέμμα τους στη γεωργία ως έναν τομέα κερδών που χάνουν. Στόχος τους έχουν γίνει μεμονωμένοι αγρότες, οι οποίοι αφαιρούν τους πελάτες τους. Παρακαλώ παρατηρήστε πώς η γεωργία χωρών όπως η Πολωνία καταστρέφεται σκόπιμα και συνειδητά εντός της ΕΕ. Επιδοτήσεις για αγρανάπαυση, ελαφρύνσεις για την αλλαγή της παραγωγικής φόρμουλας και πρόσφατα μπόνους για την εκκαθάριση των αγροκτημάτων.
Το τελευταίο τέτοιο μήνυμα είναι η εκκαθάριση της βιομηχανίας γούνας στην Πολωνία. Ας ελέγξει ο κάθε αναγνώστης μόνος του ποιος ωφελείται από αυτό. Η ΕΕ, μέσα στη γραφειοκρατική της φρενίτιδα, εφαρμόζει συνεχώς κανονισμούς που αφορούν τη γεωργία, δηλαδή πρότυπα, όρους, περιορισμούς, απαγορεύσεις, εντολές και πανταχού παρούσα γραφειοκρατία.
Όλα αυτά έχουν στόχο να αποθαρρύνουν τον απλό άνθρωπο από τη διεξαγωγή γεωργικών δραστηριοτήτων. Και ξαφνικά ακούμε ότι μπορεί να εισαχθούν στην αγορά της ΕΕ γεωργικά προϊόντα από την Ουκρανία και τη ζώνη Mercosur, τα οποία δεν έχουν ακούσει ποτέ για κανένα πρότυπο και ακόμη περισσότερο δεν συμμορφώνονται με αυτά, επομένως είναι πολλές φορές φθηνότερα από τα ανάλογα από τη ζώνη της ΕΕ. Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση ιδιαίτερης υποκρισίας; Εξάλλου, αυτό πλήττει τον μεμονωμένο παραγωγό γεωργικών προϊόντων, όχι τον εταιρικό.
Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι τα αγαθά από τη ζώνη Mercosur ή την Ουκρανία δεν προέρχονται από τους γεωργικούς ομολόγους των αγροτών μας, αλλά από τις εταιρείες Bayer, Monsanto, Cargill – αν και πρόκειται για τρία φαινομενικά διαφορετικά ονόματα, στην πραγματικότητα αποτελούν έναν κολοσσό. Θα προσθέσω μόνο ότι τα θεμέλια για γερμανικές επενδύσεις, εταιρείες και αγροκτήματα, τεράστια λατιφούντια στη ζώνη Mercosur χτίστηκαν τα έτη 1943-1945, όταν περιουσιακά στοιχεία σε χρυσό και πολύτιμους λίθους μεταφέρθηκαν από τη Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ [iv].
Σήμερα, αυτή η γερμανική επένδυση επιστρέφει στην ΕΕ. Οι άνθρωποι πίσω από αυτό είναι «[...] Ο Alfried Krupp von Bohlen und Halbach, γνωστός ως ο «Βασιλιάς των Κανονιών», και ο βαρόνος Georg von Schnitzler, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της IG Farbenindustrie, που θεωρούνται οι εγκέφαλοι αυτής της γιγαντιαίας χημικής εταιρείας. […] η γκρίζα εξοχότητα της χημικής βιομηχανίας Albert Pietzsch, ένας ισχυρός χρηματοδότης, ο ταξίαρχος SS, ο βαρόνος Kurt Freiherr von Schröder και ο τραπεζίτης και ροταριανός Dr. Otto Christian Fischer από το διοικητικό συμβούλιο της Reichskreditgesellschaft» [v]. Εξακολουθείτε να εκπλήσσεστε που για την ΕΕ η ευημερία τέτοιων γιγάντων είναι πιο σημαντική από έναν συνηθισμένο μεμονωμένο αγρότη στην Πολωνία; Και δεν έχει σημασία ότι στην πορεία κάποιος παραβιάζει τους νόμους που έχει θεσπίσει ο ίδιος.
Η ολιγαρχία της Δύσης αρέσκεται να ελέγχει ολόκληρες χώρες με τη χρήση υποτιθέμενων εκλεγμένων πολιτικών που προάγονται, εκπαιδεύονται, είναι έτοιμοι να ενεργήσουν ως διαχειριστές των εδαφών υπό την εξουσία τους. Και ο Θεός φυλάξοι άνθρωποι που δεν εκπαιδεύτηκαν από τον Σόρος, ανεκτίμητο από τον Κλάους Σβαμπ, ωθούνται στην πολιτική, εκκαθαρίζονται όπως οι πολιτικοί του AfD στη Γερμανία ή φυλακίζονται όπως στη Μολδαβία, όπου οι εκλογές ήταν παρωδία. Όταν αυτές οι μέθοδοι δεν επαρκούν, πραγματοποιείται τρομοκρατική επίθεση για τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας.
Είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε ποια κατηγορία ειδικών επιλέγονται για να ηγηθούν και να ηγηθούν στο παράδειγμα του κ. Wiech. Ομολογουμένως, δεν έγινε την τελευταία στιγμή...
Ένα παράδειγμα υπερκρατικής οντότητας που δημιουργήθηκε για να ελέγχει και να διατηρεί την ηγεμονία της δυτικής ολιγαρχίας είναι η ΕΕ. Επισήμως, ο Σουμάν θεωρείται ο πατέρας, αλλά ο πραγματικός δημιουργός και ιδεολόγος είναι ο Καλέρτζι, ο Γερμανός καγκελάριος που τόσο σέβεται η Μέρκελ. Αυτό το δημιούργημα, που λανθασμένα αποκαλείται από τον κ. Μπράουν ευρωκολχόζ και περιγράφεται εύστοχα από τον κ. Μιχαλκιέβιτς ως συνέχεια του Τρίτου Γερμανικού Ράιχ, είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για τον έλεγχο ολόκληρων χωρών, οι οποίες απορροφώνται και καταστρέφονται προς όφελος ενός μόνο κράτους – της Γερμανίας.
Αυτός ο γραφειοκρατικός οδοστρωτήρας μας καταστρέφει. Σε αυτόν τον λαβύρινθο κανόνων, κανονισμών, οδηγιών, η ατομική ευθύνη είναι θολή. Το παράδειγμα της Ούρσουλα φον ντε Λάιεν δείχνει ότι παρά τις κατηγορίες, είναι δυνατόν να παραμείνεις ανέγγιχτος [vi].
Το γεγονός ότι αυτή η άρρωστη οντότητα θα καταρρεύσει είναι σίγουρο, αλλά πότε; Μάλλον όταν η ολιγαρχία της Δύσης αποφασίσει ότι έχει εκπληρώσει τον ρόλο της και δεν χρειάζεται πλέον.
Παρακαλώ συγχωρέστε με, αλλά αυτό το άρθρο είναι απλώς μια προσπάθεια να σηματοδοτήσει το πρόβλημα. Το θέμα είναι τεράστιο και απαιτεί μια πραγματικά ευρεία μελέτη.
Μάριους Κ. Πομιανόφσκι
[i] J. Pytlak, Win-Win της Barbara Nowacka, edunews.pl, 2025, https://www.edunews.pl/badania-i-debaty/opinie/7126-win-win-barbary-nowackiej?utm_source=chatgpt.com
[ii] R. Donadio, Η Πίπη Φακιδομύτη πυροδοτεί μια συζήτηση για τη φυλή, New York Times, 2014, https://www.demorgen.be/nieuws/pippi-longstocking-ignites-a-debate-on-race~bf2a7d9e/?utm_source=chatgpt.com&referrer=https%3A%2F%2Fchatgpt.com%2F
[iii] S. Habeshian, Η ανάγνωση της εκτύπωσης είναι καλύτερη για κατανόηση από τις οθόνες, ευρήματα μελέτης, "Axios", 2023, https://www.axios.com/2023/12/15/reading-comprehension-print-digital?utm_source=chatgpt.com
[iv] B. Report, Το Βατικανό και οι Ratlines, "Journal of Contemporary History", 2001, τόμος 36
Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, προσπάθειες των ΗΠΑ και των συμμάχων για την ανάκτηση και αποκατάσταση χρυσού και άλλων περιουσιακών στοιχείων που κλάπηκαν ή κρύφτηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: Προκαταρκτική μελέτη, "Έκθεση Eizenstat", Ουάσιγκτον DC 1997
[v] R. Brzeski, X, 2025, https://x.com/drRafalBrzeski/status/1971465996406813062
[vi] Α.-Λ. Dufeal, PfizerGate: Το Δικαστήριο της ΕΕ λέει ότι η φον ντερ Λάιεν έκανε λάθος να κρατήσει μυστικές τις λεπτομέρειες της διαπραγμάτευσης για τα εμβόλια, Brussels Signal, 2025, https://brusselssignal.eu/2025/05/pfizergate-eu-court-says-von-der-leyen-wrong-to-keep-vaccine-negotiation-details-secret/?utm_source=chatgpt.com
- Cormand, Ursula von der Leyen commet une trahison en abandonnant l'un des piliers de l'Union européenne que constitue la PAC, lemonade.fr, 2025, https://www.lemonde.fr/idees/article/2025/07/24/ursula-von-der-leyen-commet-une-trahison-en-abandonnant-l-un-des-piliers-de-l-union-europeenne-que-constitue-la-pac_6623489_3232.html?utm_source=chatgpt.com
- Liboreiro, V. Genovese, Ursula von der Leyen καταδικάζει τις «ρωσικές μαριονέτες» καθώς οι ευρωβουλευτές συζητούν πρόταση για ανατροπή της προεδρίας της, euronews.com, 2025, https://www.euronews.com/my-europe/2025/07/07/ursula-von-der-leyen-slams-russian-puppets-as-meps-debate-motion-to-topple-her-presidency?utm_source=chatgpt.com
SV Rasquinho, Ιρλανδός ακτιβιστής κατηγορεί τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι «επιτρέπει τη γενοκτονία» στη Γάζα, aa.com, 2024, https://www.aa.com.tr/en/europe/irish-activist-accuses-european-commission-head-of-enabling-genocide-in-gaza/3195308?utm_source=chatgpt.com
Myśl Polska, αρ. 47-48 (23-30.11.2025)
Φωτογραφία: Wikipedia
Δημοσιεύθηκε στο: https://myslpolska.info/2025/11/27/fetysz-zachodu-kontrola/ https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου