Δυο ειδήσεις της ημέρας συμβολίζουν την κατάπτωση της Ελλάδας ως κράτους στην διεθνή σκηνή. Η πρώτη αφορά την πρώην “αρραβωνιάρα” του υιού Τραμπ, πρώην τηλεπαρουσιάστρια που έφυγε λόγω σκανδάλων από την εκπομπή που είχε, και για να παρηγορηθεί την έστειλαν Πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Όπως γράφει ο Νίκος Δαμιανάκης:Η ποιοτική, όμως, υποβάθμιση των προσώπων που επιλέγονται από την Ουάσιγκτον για να εκπροσωπούν την εξωτερική της πολιτική (χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι η νέα πρέσβειρα στην Αθήνα χρειάστηκε 10μηνη εντατικοποιημένη εκπαίδευση για να καλύψει τη θέση) αποτελεί ένα αποκαλυπτικό σύμπτωμα της αποσύνθεσης. Αντί να επιλέγονται έμπειροι και ικανοί διπλωμάτες, προωθούνται συχνά πρόσωπα που αντανακλούν μόνο τα κομματικά και οικονομικά συμφέροντα της αμερικανικής ελίτ, χωρίς καμία ουσιαστική γνώση ή σεβασμό στην πολυπλοκότητα των διεθνών σχέσεων. Πρόσωπα που είναι περισσότερο πολιτικοί εκπρόσωποι ενός συστήματος διαπλοκής, παρά λειτουργοί της διπλωματίας, οδηγούν στην αποδυνάμωση της αξιοπιστίας και της αποτελεσματικότητας της αμερικανικής παρουσίας.
Το ερώτημα που θα ήθελα να του κάνω όμως είναι, αφού έχουν εξασφαλίσει την απόλυτη υποταγή της Ελλάδας γιατί να επενδύσουν με πραγματικούς διπλωμάτες; Αυτούς τους στέλνουν σε χώρες όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα τους.
Η εν λόγω κυρία θέλει να αθετήσει η Ελλάδα το συμβόλαιο της με την Κίνα για το λιμάνι του Πειραιά. Δεν γνωρίζω τι “κόλπα” θα προτείνει, αλλά σε ποιότητα δεν θα διαφέρει από την προτεινόμενη κλοπή των Ρωσικών αποθεμάτων στο Euroclear. Θα σημαίνει αναξιοπιστία στην τήρηση συμβολαίων της Ελλάδας και θα αποτρέψει οποιαδήποτε νέα επένδυση από χώρες του Παγκόσμιου Νότου. Σκάνδαλο παγκόσμιας εμβέλειας θα είναι με επιπτώσεις από την Κίνα, χωρίς αμφιβολία.
Ελπίζω πως κάποιοι πιο εχέφρονες θα συμβουλέψουν τον υπόδουλο Μητσοτάκη να μην προβεί σε παράνομες κινήσεις, για να πάρει την εύνοια επιτέλους του Τραμπ.
Όπως γράφει στο παραπάνω άρθρο ο Δαμιανάκης,
Η ελληνική αστική τάξη, με κυρίαρχη δύναμη το εφοπλιστικό κεφάλαιο, παίζει κεντρικό ρόλο στην υλοποίηση αυτής της στρατηγικής, επενδύοντας σε LNG υποδομές και συμμετέχοντας ενεργά σε αμερικανοευρωπαϊκά δίκτυα. Η Ελλάδα εμφανίζεται πλέον ως βασικός ενεργειακός κόμβος διακίνησης αμερικανικού LNG προς την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη μέσω συμφωνιών όπως η Atlantic-See LNG Trade (ΔΕΠΑ-ΑΚΤΩΡ με την Venture Global), αναβαθμίζοντας γεωπολιτικά την αστική τάξη της χώρας, αλλά και δεχόμενη πιέσεις που εξυπηρετούν κυρίως αμερικανικά συμφέροντα.
Η αλήθεια είναι λίγο πιο σύνθετη όμως. Κάποιο κομμάτι του εφοπλιστικού κόσμου της Ελλάδας που διαθέτει περίπου το 21% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου (περίπου 100.000 πλοία) έχει επενδύσει σε αυτό. Το 34.27% κατέχει τάνκερ πετρελαίου.
Κάποια από αυτά μεταφέρουν και Ρωσικό πετρέλαιο, πολύ ορθώς καθώς οι “κυρώσεις” είναι παράλογες και παράνομες.
Η δεύτερη είδηση είναι πως ο Μητσοτάκης με τον Ζελένσκι ψάχνουν ¨δωμάτιο” για να “συνεβρεθούν”.
Σύμφωνα με την ελληνική εφημερίδα pronews, ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι έφτασε επειγόντως στην Αθήνα για να ζητήσει από την Ελλάδα δύο μπαταρίες Patriot και μαχητικά αεροσκάφη Mirage 2000-5. Ο λόγος είναι ότι οι δυνατότητες αεράμυνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας είναι κοντά στο μηδέν.Ο ελληνικός στρατός διαθέτει σήμερα έξι μπαταρίες Patriot και 19 έτοιμες για μάχη Mirage 2000-5.
Όπως γράφει ο Θερσίτης:
““Βίλλα-φρούριο” και καταφύγιο ψάχνει στην Αθήνα ο Ζελένσκι!… κι όχι - μόνον- “χρήμα, όπλα και μπίζνες” που διαρρέουν!️ Όπως τα λέγαμε:- Σε μια συμβολική επίδειξη αλαζονείας “Σας έχω όλους γραμμένους και κάνω ότι γουστάρω!”,ο Μητσοτάκης φέρνει τον ΝαρκοΦύρερ κολλητό του στην Αθήνα, την Κυριακή στην κορύφωση των εκδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου!Μαθαίνω ωστόσο, ότι πίσω απ’ την επίδειξη θράσους και μυστικής διπλωματίας,ΔΕΝ είναι μόνο η επαιτεία των Ουκροναζί και η δουλικότητα του Μητσοτάκη για “όπλα -χρήμα - δουλειές” μιας και πλέον δεν ξέρουν καν … “αν θα προκάνουν”, αλλά:και η αγορά και προετοιμασία πολυτελούς βίλας/φρουρίου στην Αθηναϊκή Ριβιέρα ή το Σούνιο, σε απόσταση όχι μεγαλύτερη των 20’-30’ απ’ το αεροδρόμιο!Ήδη έχουν απορριφθεί αρχικές επιλογές που έψαχναν μυστικά, άνθρωποι του Ζελένσκι με τη βοήθεια του Μαξίμου στην Αργολίδα λόγω απόστασης κι ασφαλείας.Ο υπό κατάρρευση εν μέσω σκανδάλων, στρατιωτικών ηττών και χρεοκοπίας της χώρας του Ζελένσκι, έχει κάνει τις … καβάντζες του απ’ τα “μαύρα” της … Δυτικής βοήθειας σε χρήμα και “άσπρη σκόνη”,έχει ΗΔΗ αγοράσει βίλες και σπίτια σε Φλόριντα των ΗΠΑ, Παρίσι και Νότια Γαλλία, Ελβετία και Βρετανία -ίσως κι αλλού, χρήμα “δόξα τω Θεώ” υπάρχει, ΑΛΛΑ για την “ασφάλεια” του ίδιου, της συμμορίας του και του σογιού του, εμπιστεύεται τις … καβάντζες του και την επιβίωσή του, για τα πρώτα χρόνια, στον ΠΙΟ ΠΙΣΤΟ φίλο και συνέταιρο του, τον Μητσοτάκη!”
Εν κρυπτώ και μακριά από τα φώτα θα γίνει η συν-ουσία των δύο πλέον διεφθαρμένων πολιτικών ηγετών του πλανήτη. Το θύμα θα είναι η Ελλάδα μας που θα πλήρωσε δισεκατομμύρια για την άμυνα της χώρας για να τα δίνει ο εκλεγμένος απατεώνας στους Ουκροναζί για να σκοτώνουν Ρώσους σε ένα πόλεμο που έχει ουσιαστικά τελειώσει και μόνο η διαφθορά κάποιων Ευρωπαίων εκλεγμένων και μη εκλεγμένων ηγετών διατηρεί την αιματοχυσία. Πιάσαμε πάτο!!
Και μια ελπίδα
Σε λίγες μέρες, το τριήμερο 21-22-23 Νοεμβρίου, στη Λεόντειο Σχολή Αθηνών (Νεϊγύ 17, Άνω Πατήσια) θα διεξαχθεί το 2ο Συνέδριο για το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας με γενικό τίτλο “Η Ελλάδα που χάνεται. Η Ελλάδα που θέλουμε!”.
Μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα εδώ:
https://yparxiakoellada.gr/keimena/programma-2ou-synedriou/
Να πούμε το εξής:
Δεν είναι κομματικό συνέδριο. Δεν έχει προσδοκίες ίδρυσης κόμματος. Δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο. Είναι μια ανάγκη για συζήτηση για τα εθνικά μας θέματα, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, άμυνας, εκπαίδευσης και πολιτισμού που ιδανικά θα οδηγήσουν σε δράση πολιτική για να σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί.
Όπως γράφει ο έγκριτος δημοσιογράφος Θανάσης Αυγερινός:
“Επέλεξα πέρυσι να βρίσκομαι στο 1ο Συνέδριο για το Υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας, γιατί θεώρησα ότι είναι η πιο αξιόπιστη, συστηματική και προπαντός ενωτική προσπάθεια να γίνει όχι μόνο η διάγνωση των αναρίθμητων προβλημάτων του λαού και της παθογένειας του τόπου, αλλά και να διαμορφωθεί – επιτέλους – ένα συνεκτικό, πειστικό πρόγραμμα μιας διαφορετικής πορείας. Της ειρηνικής ανάπτυξης της Ελλάδας, όπως την οραματίστηκαν και συνεχίζουν να την επιζητούν εκατομμύρια συμπατριώτες μας, με δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, με σεβασμό στους πολλούς, τους εργαζόμενους πολίτες και το διαρκώς υποβαθμιζόμενο περιβάλλον, με προγραμματισμό και ανήσυχη οραματική σκέψη για το πολλαπλώς απειλητικό αύριο.
Δεν είναι μυστικό ότι το 2ο Συνέδριο, στο οποίο αισθάνομαι χαρά και τιμή, που θα συμμετέχω πιο ενεργά, διεξάγεται σε μια εποχή, που η Ελλάδα βυθίζεται όλο και βαθύτερα στην πιο απειλητική ίσως κρίση του κρατιδίου μας, το οποίο πριν καν συμπληρώσει 200 χρόνια ύπαρξης, διολισθαίνει σε πορεία παρακμής και εξαφάνισης, προφανώς κατ’ επιλογήν των προδοτικών ελίτ, που το διαφεντεύουν και φροντίζουν για την ατομική πλέον διάσωσή τους. Η αναστροφή αυτών των διαδικασιών μοιάζει υπόθεση παρόμοια μ’ εκείνες τις επαναστατικές ενέργειες, που απαιτήθηκαν από το λαό μας για να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία μας με τον Αγώνα του 1821 ή για να τη διατηρήσουμε πολεμώντας τη ναζιστική Κατοχή, μοιάζει φορτίο ανυπέρβλητο, όμως θα ήταν πολύ ανάξιο, πιστεύω, να παραδοθούμε πριν καν δώσουμε τη πιο μεγάλη ίσως κοινωνική και πολιτική μάχη της ζωής μας, ακριβώς γιατί μάλλον ποτέ δεν ήταν χειρότερα τα πράγματα.
Χαίρομαι πραγματικά, που το Υπαρξιακό διευρύνει τις γραμμές και τον προβληματισμό του με όλο και περισσότερους επιστήμονες κι αγωνιστές, ομάδες και δυνάμεις, παλιές και νέες. Αυτό κι ακόμη πολλά περισσότερα αισθάνομαι ότι χρειάζονται ως πολλαπλασιαστής ισχύος για να ανταποκριθούμε στην διπλά αρνητική συγκυρία να βρίσκει η διεθνής γεωπολιτική αναδιανομή ισχύος τη χώρα και το λαό σε κατάσταση από τις πιο εξασθενημένες και αδιέξοδες της ιστορίας μας.
Θεωρώ το 2ο Συνέδριο ως μια από τις αναγκαίες διαδικασίες για την ενωτική πατριωτική και λαϊκή ανασύνταξη, για τη συμπόρευση διαφορετικών δυνάμεων, που πρέπει να παραμερίσουν τις δευτερεύουσες διαφορές και τις παγιωμένες συνήθειές τους ενώπιον του πρωτεύοντος: της μάχης για την επιβίωση και τη διάσωση του λαού και της χώρας, της απόκρουσης της παρακμιακής πορείας και της ουκρανοποίησης – γενιτσαροποίησης, που φαίνεται πως είναι η μόνη πρόταση των εντός και εκτός επικυρίαρχων.”
Έχω και εγώ την χαρά και την τιμή να είμαι στην Ομάδα Στήριξης του Συνεδρίου και να συμμετέχω στο Εργαστήριο: Τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης-Από το νηπιαγωγείο έως το πανεπιστήμιο. Τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης και οι απαραίτητες απαντήσεις.
Θέμα της Ομιλίας μου είναι: Η εκπαίδευση ως πολιτική πράξη και η εγγενής δυνατότητα για κοινωνικό μετασχηματισμό
Μας δίνεται μια μοναδική ευκαιρία για να οργανωθούμε με κάποιο τρόπο για να βγάλουμε την Ελλάδα μας από τα αδιέξοδα που μας έχουν οδηγήσει οι επικυρίαρχοι, ντόπιοι και διεθνείς. Ας μην χάσουμε αυτήν την ευκαιρία. Σας περιμένουμε όλους!
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου