από τον Roberto Pecchioli -
Πηγή: EreticaMente
Τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ έως ότου ο πληθυσμός συνειδητοποιήσει ότι η εξουσία είναι εχθρός του. Ελευθερία, δημοκρατία, συμμετοχή, ένταξη κ.λπ. Λόγια, μόνο λόγια για να κρύψουμε τρομερές αλήθειες: οι κύριοι μας θέλουν φτωχούς και μας θέλουν νεκρούς. Το Dominion δεν χρειάζεται πλέον τεράστιες ανθρώπινες μάζες: δύσκολο να κυβευτεί, άχρηστο σε μια εποχή που η τεχνολογία είναι ικανή να αντικαταστήσει εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζομένους.
Η φθίνουσα βιομηχανική κοινωνία έπρεπε να δώσει κάτι στους ανθρώπους. Όταν χρειαζόταν για μεγάλη βιομηχανία, για τους πολέμους για τους οποίους ήμασταν την τροφή των κανονιών, για εκτεταμένη γεωργία από μόχθο και ιδ ρώτα, έπρεπε να δεις μαζί με το ραβδί και το καρότο.Το δικαίωμα ψήφου, τα περήφανα προσόντα των πολιτών, ένα εκπαιδευτικό σ ύστημα που θα μας επέτρεπε να φέρουμε πέρα από τις εργασίες που του ανατέθηκαν, λίγο ελεύθερο χρόνο και λίγο ψυχαγωγία. Οι Ρωμαίοι το γνώριζαν ήδη: bread and circuses. Οι Βουρβόνοι της Νάπολης μίλησαν για τα τρία «φ»: πάρτι, αλεύρι και, για τους επαναστάτες, αγχόνη. Τώρα που υπάρχει δημοκρατία και φλυαρούν για ισότητα, πρέπει να πεις ν, ν α έσεις, να πείσουν ότι το κακό που μας έρχεται είναι προς το συμφέρον μας. Το μήνυμα .
«Αυτοί» γνωρίζουν την ευημερία μας καλύτερα από εμάς. Στην Ευρώπη και στη Δύση μάλιστα μας πείθουν να αφανιστούν και με τον εκβιασμό του χρέους να ζούμε κάτω από τις δυνατότητές μας. Συνωμοσία, παράνοια; Αντίθετα, είναι ένα ακριβές πρόγραμμα που απλώνεται σε δίκτυα ενοποιημένα από τη συσκευή επικοινωνίας/προπαγάνδας και τον πολιτιστικό και εκπαιδευτικό μηχανισμό. Δεν έχετε τίποτα και είστε ευτυχισμένοι, λένε οι υπερ-μάστορες χ αμογελώντας στο φόρουμ του Νταβού, μέσω μπάτλερ όπως ο Κλάους Σβάμπ. Η απάντηση είναι: πρέπει εράσπιστοι.Εργασιακή ανασφάλεια, απώλεια κοινωνικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με μεγάλο κόστος, μετανάστες στην επικράτεια και στη ζωή, καταστροφή κάθε αναφοράς οικογένειας και κοινότητας, ακόμη και εκδίκαση, μέσω της νέας πρασίνης δικτατορίας, από τις πόλεις και τα σπίτια μας, Εμείς, οι μοναχικές ς
μονάδες , η διοκτησιακή και όχι προλεταριακή - μιας ταξικής πάλης που μια χούφτα πολ ύ πλούσιοι κερδίζουν τα χέρια. Το να μας εξαθλιώνουμε, να μας διώχνουμε από τα σπίτια μας, ωστόσο, δεν αρκούν: πρέπει να μας βγουν από τη μέση. Για το σκοπό αυτό οργάνωσαν τα πάντα τέλεια.Μέσω της άμβλωσης που έχει γίνει καθολικό δικαίωμα. Δικαίωμα στη μη ζωή. Στη συνέχεια, αφού τίποτα δεν πετιέται όπως το χοιρινό, τα έμβρυα χρησιμοποιούν στη βιομηχανία καλλυντικών και φαρμακευτικών προϊόντων. Ας προσπαθήσουμε ι δύο φαινομενικά άσχετους νόμους που αντιπροσωπεύουν τη σύνθεση τ ης ολιγαρχικής εξουσίας που εργάζεται προς τη φτωχοποίηση και τη μείω ση του πληθυσμού.
Μεγάλη ανακούφιση για την ολιγαρχία που μπορεί να λεπτύνει τις τάξεις της χωρίς πολύ θόρυβο. Ως ενήλικες, είμαστε πεπεισμένοι να μεταναστούμε για να «ψάξουμε ευκαιρίες», στην πραγματικότητα για να τα βγάλουμε πέρα. Αυτό δυσκολεύει την αγορά ενός σπιτιού (ποιος θα μας δώσει το στεγαστι κό δάνειο;) για να οργανώσουμε τη ζωή γύρω από σταθερά σημεία, οικογένεια, παιδιά, μέρη και τον πολιτισμό μας που δεν γεννιόμαστε. Αδύνατον να εμψυχώσει μια αντίσταση: δεν υπάρχει χρόνος, η σωματική και π νευματική δύναμη καταρρέει. Πνευματικός; Το πνεύμα δεν υπάρχει, πού είναι, ποιος μπορεί να το μετρήσει, ποιος να τ ο ανταλλάξει με χρήματα; Γινόμαστε πρόσφυγες της ζωής, απάτριδες χωρίς να το ξέρουμε.και όμως, είπε ο Τσέζαρε Παβέζε με το στόμα ιδρυτικής Ανγκούιλα, ενό ς μετανάστη που επέστρεφε, «χρειαζόμαστε μια πόλη,
Τίποτα και κανένας, ούτε τόποι, ούτε άνθρωποι, ούτε τρόποι ζωής δεν πρέπει να μας περιμένουν. Η διέλευση είναι πολυετής: απαιτείται ευελιξία (δηλαδή σιωπηλή αποδοχή) κα ι ανθεκτικότητα (παραιτημένη αντοχή). Στο ταξίδι χωρίς αποσκευές όλα είναι προσωρινά, δουλειά, σχέσεις, μέρη , ιδέες, ακόμα και στον εαυτό μας, στους οποίους προσφέρεται η υπέρτατη ελευθερία: μπορούμε να αλλάξουμε φύλο -ή μάλλον φύλο- ακόμα και μια φορά το χρόνο, όπως στη Γερμανία.
Το ταξίδι είναι γενικά σύντομο, αλλά πολύ κουραστικό. Η Anna Proclemer, η σπουδαία ηθοποιός, είπε ότι για να κάνεις θέατρο χρειάζετι ω από όλη την υγεία.Στο μεταμοντέρνο παγκόσμιο θέατρο, η υγεία βρίσκεται στα χέρια του ιδιωτ. Let's take a look at Big Pharma. Είμαστε φανταστικοί υγιείς άνθρωποι για περιορισμένο χρονικό διάστημα γεμάτο ναρκωτικά και ψυχοφάρμακα. Μπορούν να μας εμβολιάσουν με περίεργους ορούς μόλις εξαπλωθεί ο φόβος, ο μεγαλύτερος φόβος, αυτός του θανάτου. Τέλος πάντων, γιατί κάθε υπέρβαση αποκλείεται, γελοιοποιείται, μια υπολ ειμματική αρχαιότητα.
Ούτε αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει να αρπάξουν ό,τι έχουμε, να μας απαλλοτριώσουν την ύπαρξή μας και μετά να μειώσουν δραστικά τον αριθμό μας. Είμαστε πάρα πολλοί, πληγώσαμε την τελευταία αποδεκτή θεότητα, τη Γαία, τ ον πλανήτη που πεθαίνει εξαιτίας ενός δυσκίνητου επισκέπτη, φίλε.Καταπιεσμένοι από αισθήματα ενοχής, φοβισμένοι, απομακρυσμένοι από τη φύση ή διάσταση, στερημένοι της υγείας, φτωχοί γιατί όλα -νερό, γη, μέσα παράγωγα, σπίτια- πρέπει να ανήκουν στους άρχοντες, τι μας μένει; Η στιγμή, η βιασύνη για άμεση ευχαρίστηση και, κυρίως, η φρίκη της αρρώστιας, τα γηρατειά, ο φόβος να μην είσαι αποδοτικός, η απόδοση, ο τρόπος του να γίνεις φτωχός.
Η λύση για το μοναχικό ανθρώπινο άτομο είναι έτοιμη: εξαφανιστείτε, ζητάτε να εξαλειφθείτε. Η ευθανασία, ο «καλός θάνατος», που προπαγανδίζουν οι νεκροί της συνείδησης χρησιμοποιώντας οριακές περιπτώσεις.Στην πρώτη γραμμή της παλινδρόμησης είναι ο Καναδάς, το Βέλγιο και η Ολλανδία, όπου μπορεί κανείς να καταπιεστεί - υγιεινά, με όλα τα εγκλήματα του ν όμου - από καλοπροαίρετους εκτελεστές του κράτους, οι Mastro Tittas με παλτά εργαστήρια της Τρίτης Χιλιετίας. Σε εκείνες τις χώρες - τις οποίες η αποικιακή αφήγηση ορίζει πάντα ως «π ολύ πολιτισμένες» (ο απόλυτος υπερθετικός αφοπλίζει τους δύσπιστους) ο ι θάνατος που προκαλείται είναι τώρα δέκα τοις εκατό του συνόλου. Σφαγή δημοκρατιών. Ποιος ξέρει, ίσως οι απεργοί Καναδοί οδηγοί φορτηγών, των οποίων οι λ ογαριασμοί και οι πιστωτικές κάρτες τους μπλοκαρίστηκαν από τη «δημοκρατική και» κυβέρνηση, ίσως να είχαν σκεφτεί την αυτοκτονική «τελική λύση» (υπάρχει ο ναζισμός;); Μεταμορφωθείτε σε παρίες, κοινωνικούς ηλίθιους με ένα απλό κλικ.Είναι εύκολο για τους κύριους των πάντων. Τα γενικά τεστ ελέγχου πέρασε με επιτυχία το greenpass με το οργουελικό όνομα, τ o τριώσει.
Το νομοσχέδιο για τον «θελοντικό ιατρικό υποβοηθούμενο θάνατο» (δεν λ είπουν οι κομψές περιφράσεις για να γλυκάνουν τις τραγωδίες) προώθησε το περονιστικό κόμμα (ακόμη) στην εξουσία. Εάν εγκριθεί, θα επιτρέψει στους αιτούντες να αποκτήσουν τη συνεργασία α γιατρού για υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Την ίδια στιγμή, η φιλελεύθερη αντιπολίτευση παρουσίασε ένα αντίστροφο έργο που απευθύνεται σε ηλικιωμένους. Απου κτητου σπιτιού που θα επιτρέψει σε ηλικίες τουλάχιστον εξήντα να λάβουν ένα μηνιαίο ποσό για τη συμπλήρωση της σύνταξης των υσών, το οποίο είναι πενιχρό και αποδεδειγμένο από τον πληθωρισμό εκατό εκατό ετησίως.Μετά το θάνατο του δανειολήπτη, οι κληρονόμοι μπορούν να επιστρέψουν ολόκληρο το ποσό που δάνεισε η τράπεζα -με επιτόκιο και χρηματική ανατίμηση- ή να παραδώσουν το σπίτι για να ακυρώσουν την υποθήκη. Λαμβάνοντας υπόψη τη δραματική κρίση του έθνους της Νότιας Αμερικής, δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι τα ακίνητα της Αργεντινής θα περάσουν γρήγορα στις τράπεζες. The message is: μια καινοτόμα πρόταση ώστε οι συνταξιούχοι που έχουν καταφέρει να αποκτήσουν σπίτι να έχουν ένα επιπλέον εισόδημα που συμπληρώνει τη σύνταξή τους και τους βοηθά να ζήσουν καλά, λένε οι υποστηρικτές. Είναι οι ίδιοι που έχουν περιορίσει την Αργεντινή στη φτώχεια. η πρόταση δεν είναι καινοτόμος, απελευθερώθηκε ήδη στην Ισπανία και αποτελούσε μέρος της προσφοράς πίστωσης.
Στην πραγματικότητα, περιλαμβάνει την αγορά του σπιτιού για να λαμβάνετε ένα μηνιαίο ποσό που σας επιτρέπει να ζείτε με αξιοπρέπεια αφού το εισόδημα I want you νικητικής ασφάλισης. The Bank of Santander , μέλος με επιρροή του Ομίλου Bilderberg. Το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα στραγγαλίζει με το ένα χέρι, με το άλλο πα ίρνει ό,τι έχουμε κατακτήσει με θυσίες. Μήπως η ιδιωτικοποίηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης έχει μετ αξύ των στόχων της ακριβώς τη μη βιωσιμότητά τους, που επιλύεται με την de facto από αλλοτρίωση -λόγω της φτώχειας- των σπιτιών μας;The last year of the 2007-2008 season ρεγγυότητα των ακινήτων που επέτρεψε σε κάποιον να αναλάβει μεγάλο μέρος των κατοικιών σε χαμηλή τιμή. Στις ΗΠΑ και την Ισπανία, τα τρία τέσσερα από αυτά είναι υποθηκευμένα. Λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση των επιτοκίων στα οποία τα εθνικά δεν έχουν κανέναν έλεγχο - τι θα γίνει με τις οικογένειες που δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν τις δόσεις; Η απάντηση είναι προφανής και ρίχνει μια απάντηση σκιά στην Ατζέντα 2030 στο - πολύ επικίνδυνο - κομμάτι που αφορά την «οικολογική» προσαρμογή του χαρτοφυλακίου της ιδιοκτησίας.Ιταλία, όπου τα τρία τέταρτα των σπιτιών ανήκουν σε αυτούς που μένουν σε αυτά, ο πολύ υψηλός λογαριασμός θα μπορούσε να αναγκάσει πολλούς να ξεπουλήσουν ή να καταφύγουν στο ψεύτικο απλωμένο χέρι των πιστωτικών ιδρυμάτων, με τα αποτελέσματα που μπορούμε να φανταστούμε ειδικά. στις οικογένειες ηλικιωμένων και όσοι έχουν μεσαίο και χαμηλό εισόδημα. Πολλοί θα πέσουν στα χέρια της τοκογλυφίας -νόμιμης ή παράνομης- και η απ όψη να χάσουν την ασφάλεια του σπιτιού τους θα προκαλέσει ψυχολογικές ή δυσφορίες, πιθανώς περισσότερες αυτοκτονίες. Εν τω μεταξύ, τα σπίτια μας θα αλλάξουν χέρια, όπως συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες.Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία Robert F. Kennedy, Jr., λοφωνήθηκε στο Ντάλας, εξέφρασε πρόσφατα σοβαρή ανησυχία για την επιρροή των επενδυτικών κεφαλαίων στην αγορά ακινήτων. Αυτοί οι γίγγαντες καταλαμβάνουν συνεχώς αυξανόμενα τμήματα σπιτιών που αρ χικά προορίζονταν για οικογένειες. Ο Κένεντι κατήγγειλε τις πρακτικές κολοσσών όπως η BlackRock, η Vanguard και η State Street, που ε λέγουν σημαντικό μέρος της αγοράς. Αυξάνεται ο αριθμός των περιπτώσεων οικογενειών, πιθανών αγοραστών και οικογενειών, που δεν έχουν καταφέρει να αγοράσουν ακίνητα, πλειοδοτούν την τελευταία στιγμή με τις προσφορές μετρητών από τα επενδυτικά κεφάλαια, τα αδύνατα να αποκτήσουν το σπίτι που επρόκειτο να αγοράσουν.Τα τρία ταμεία που αναφέρονται - τα μεγαλύτερα στον κόσμο - ελέγχουν περισσότερα στοιχεία άνω των είκοσι χιλιάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, δέκα φ ορές το ΑΕΠ της Ιταλίας, υψηλότερο από το ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιος είναι πιο δυνατός ανάμεσα στους απλούς πολίτες, τα ίδια τα έθνη κράτη και αυτούς τους γιγαντές; Ποιος θα κερδίσει τον αγώνα; Μια ντουζίνα επενδυτικά κεφάλαια κατέχουν cross-holdings σχεδόν σε κάθε πολυεθνική, χρηματοοικονομική και βιομηχανική οντότητα στον πλανήτη. Είναι οι κύριοι του κόσμου: η επιρροή τους επεκτείνεται στο ογδόντα Let's look at the S&P 500, let's take a look at the S&P 500 Company με τη μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση. Ελέγχουν τη ζωή μας και έχουν τον ανοιχτό δηλωμένο στόχο να αναλάβουν τα πάντα.Μας μένουν ψίχουλα ή άθλια περισσεύματα, όπως στα ευγενή συμπόσια του πα ρελθόντος. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε στις αρετές της «απελευθέρωσης» αγοράς; Ωστόσο, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι δηλώσεις όπως «δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος» σμο. Όχι, ο στόχος είμαι πραγματικά εγώ, εσύ, όλοι μας. Απαλλοτριωμένος ιδιοκτήτης που περιμένει να μας βγάλει οριστικά από τη μέση με αντιανθρώπινα σχέδια και ιδεολογίες, ευθανασία, ριζοσπαστικό οικο λογισμό, στείρο σεξ, ηδονιστικό ατομικισμό, υψηλότερο κόστος υγειονομικής περίθαλψης, πέρααπό παλιά συστήματα όπως πόλεμοι και επιδημίες. Η απάντηση είναι: μας θέλουν φτωχούς, μας θέλουν νεκρούς
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου