Ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος τάσσεται υπέρ σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία!

Γάλλος Καθηγητής Παιδοψυχίατρος ο Δρ Maurice Berger εναντιώνεται σθεναρά σε αυτή τη μεθόδευση με επιστημονική τεκμηρίωση:
”Είμαι γιατρός, ήμουν επικεφαλής του παιδοψυχιατρικού τμήματος για 35 χρόνια…

Αυτό δεν είναι θέμα θρησκείας, αλλά προστασίας της ανάπτυξης του παιδιού…

Αυτό το πρόγραμμα παρουσιάζει αρκετούς σημαντικούς κινδύνους.

Εισχωρεί με τραυματικό τρόπο στο ρυθμό της συναισθηματικής ανάπτυξης των παιδιών.

Με τον τραυματισμό εννοώ ότι ένας συγκεκριμένος αριθμός από αυτά τα πάει άσχημα μετά από αυτή τη διδασκαλία.

Γιατί να μην περιμένουμε τα παιδιά να κάνουν ερωτήσεις σχετικά με τη σεξουαλικότητα όταν αισθάνονται την ανάγκη;

Γιατί να μην αφήσουμε τη σεξουαλικότητα στον οικείο τομέα, επειδή είναι κατεξοχήν τομέας οικειότητας;

Τα παιδιά να μην έχουν σεμνότητα;

Γιατί οι ενήλικες αισθάνονται την ανάγκη να αναλάβουν το ρόλο αυτού που μυεί που αποπλανά; ( σσ σημαντική η μομφή και μάλιστα σε ιερωμένους)

Είναι προφανές ότι με την εισαγωγή τεχνικών πληροφοριών κινδυνεύουμε να διαχωρίσουμε τη σεξουαλικότητα από τη συναισθηματική ζωή.Αφήνουμε λοιπόν τα παιδιά μόνα τους.

Και υπάρχουν ακόμη περισσότερα, αυτό το πρόγραμμα εισήγαγε επίσης τη θεωρία του φύλου, δηλαδή την ιδέα ότι η σεξουαλική μας ταυτότητα ως αγόρι… είναι μια κοινωνική κατασκευή που δεν συνδέεται με το βιολογικό μας φύλο…

Αυτό το έργο που συνίσταται στην αποκοπή του παιδιού από την οικογενειακή εκπαίδευση για να του προσφέρει εκπαίδευση, ας πούμε μορφοποίηση που γίνεται από το κράτος, είναι το σημάδι των ολοκληρωτικών επιχειρήσεων…

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ

Δρ Μωρίς ΜπέργκερDr. Maurice Berger


τ. επικεφαλής του τμήματος παιδοψυχιατρικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Saint-Étienne, τ. αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λυών 2 και ψυχαναλυτής.

Αφού σπούδασε ιατρική στη Λυών και πέρασε τις εξετάσεις πρακτικής άσκησης στο Hospices Civils de Lyon το 1970, ο γιατρός Maurice Berger ειδικεύτηκε στη γενική ψυχιατρική το 1975 και στη συνέχεια στην παιδοψυχιατρική το 1977. Τότε ήταν βοηθός επικεφαλής κλινικής στην ψυχιατρική ενηλίκων για δυόμισι χρόνια, λοιπόν, το 1979, υπεύθυνος για την ίδρυση του παιδοψυχιατρικού τμήματος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Saint Etienne. Δημιούργησε δύο νοσοκομεία ημέρας, μια μονάδα Θεραπευτικής Οικογενειακής Τοποθέτησης και μια Μονάδα Νοσηλείας Πλήρους Απασχόλησης για παιδιά ηλικίας 2 έως 12 ετών, αφιερωμένη σε μεγάλο βαθμό στη φροντίδα των πολύ βίαιων παιδιών.

Στον τομέα της διδασκαλίας και της έρευνας, παρουσίασε εξουσιοδότηση για να διευθύνει την έρευνα στην κλινική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Λυών 2, στη συνέχεια διορίστηκε αναπληρωτής καθηγητής παιδοψυχοπαθολογίας σε αυτό το Πανεπιστήμιο από το 1992 έως το 2003.

Συμμετείχε σε πολλές διυπουργικές επιτροπές σχετικά με την προστασία των παιδιών και πρότεινε αρκετές τροπολογίες που έγιναν δεκτές κατά τη συζήτηση για το νόμο για τη μεταρρύθμιση της παιδικής προστασίας το 2007. Το 2013 προσκλήθηκε και ακούστηκε από τη Γερουσία και την Εθνοσυνέλευση της Βραζιλίας κατά τη σύνταξη της Νόμος της Βραζιλίας για την προστασία των παιδιών.

Κύρια πεδία έρευνας

Ψυχαναλυτικά προσανατολισμένη οικογενειακή θεραπεία, με τη δημιουργία ενός μοντέλου οικογενειακής φροντίδας με τίτλο «οικογενειακές συνεντεύξεις», που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια του René Roussillon, ψυχαναλυτή και καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λυών 2.
Κατανόηση και θεραπεία διαταραχών γνωστικής ανάπτυξης και υπερκινητικότητας με διαταραχές προσοχής.
Οι ψυχολογικές διεργασίες που συνδέονται με τον χωρισμό σε παιδιά που υιοθετούνται, ή παίρνουν από τους γονείς τους για να τοποθετηθούν, ή αντιμετωπίζουν το διαζύγιο των γονιών τους. Αρκετές μελέτες επικεντρώνονται στις συνέπειες των διαφορετικών ρυθμίσεων διαμονής για τα μικρά παιδιά σε περίπτωση διαζυγίου.
Τέλος, εδώ και 35 χρόνια, με τη βοήθεια της ομάδας του, διεξάγει έρευνα για τις συνέπειες, σε συναισθηματικό και εγκεφαλικό επίπεδο, της κακοποίησης και παραμέλησης στα παιδιά και τη θεραπεία τους, ιδιαίτερα στον τομέα της λήψης υπεύθυνος για πολύ βίαια παιδιά και εφήβους.
Είναι συγγραφέας 19 βιβλίων μεταφρασμένων σε 7 γλώσσες, 107 άρθρων σε περιοδικά με κριτές και έχει δώσει 332 συνέδρια σε πολλές χώρες.

dimpenews.com