Να διευκρινίσω: δεν παριστάνω τον ειδικό. Άνθρωπος της κοινής λογικής είμαι κι εγώ όπως κι εσείς. Εγώ κρίνω το έργο των ειδικών. Τα αποτελέσματα της επιστημοσύνης και εξειδίκευσής τους. Και από την κρίση αυτή προκύπτουν συμπεράσματα.
Η χώρα δεν έχει κουλτούρα ασφάλειας. Σε τίποτα και πουθενά. Από τα μέσα ασφάλειας του αυτοκινήτου σας, από τα ΜΑΠ (Μέσα Ατομικής Προστασίας) σε τεχνικές εργασίες, από τα πρωτόκολλα ασφάλειας σε εξειδικευμένους τομείς, έως φυσικά τον ίδιο τον Ελληνικό Στρατό, στον οποίο ολόκληρες γενιές στρατιωτικών, έχουν γαλουχηθεί με το "δεν πειράζει και δεν βαριέσαι".
Κι εδώ ακριβώς έρχεται να προστεθεί, ένα τρομερό καρκίνωμα που γεννήθηκε από αυτήν ακριβώς την έλλειψη κουλτούρας ασφάλειας στον στρατό, και είναι η ΑΣΕΒΕΙΑ και η ΠΑΡΑΒΑΣΗ αρμοδιότητας προς τον επιχειρησιακώς υπεύθυνο, από τους ανωτέρους του. Όταν δηλαδή ένας μεσόβαθμος Αξιωματικός που όμως φέρει την υπηρεσιακη ευθύνη για κάτι, εξαναγκαζεται από τους ανωτέρους του να παραβεί πρωτόκολλα ασφαλείας "γιατί η δουλειά πρέπει να γινει".
Σε στρατούς που πολεμούν αδιαλλείπτως εδώ και 100 χρόνια, (π.χ. ΗΠΑ) αυτός ο σεβασμός προς τον καθ' ύλην αρμόδιο και υπεύθυνο, όσο χαμηλόβαθμος κι αν είναι, γίνεται ακέραια σεβαστός, διότι έχει περάσει στο έθος και στο modus operandi του Στρατού να υπάρχει σεβασμός προς τον υπηρεσιακώς υπεύθυνο. Ολόκληρες κινηματογραφικές παραγωγές έχουν φτιαχτεί με σκοπό την εδραίωση αυτού του έθους για σεβασμό στον καθ' ύλην υπεύθυνο.
Στην Ελλάδα όμως του "τηλεφωνήματος", του βύσματος, του "θα σε στείλω στον Έβρο", έχει εγκαθιδρυθεί μια άλλη νοοτροπία, παράβασης πρωτοκόλλων και λογικής ασφαλείας, ώστε να εξυπηρετουνται σκοποί μη επιχειρησιακοί που κατά συντριπτική πλειοψηφία αποσκοπούν στην ικανοποίηση των πολιτικών προϊσταμένων.
Αυτή η νοοτροπία ακυρώνει πρωτόκολλα και μέτρα ασφαλείας τα οποία προκύπτουν είτε από εγχώριες ειδικές ανάγκες, είτε από διεθνή και νατοϊκά πρότυπα τα οποία αρκεί απλώς να ακολουθούμε. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλά πρωτόκολλα έχουν υιοθετηθεί μετά από ατυχήματα, απώλειες, πλήγματα. Δηλαδή είναι γνώση που αποκτήθηκε με κόστος την απώλεια ζωών. Και δείχνει ακριβώς το ποσό σοβαρά είναι τα πράγματα στον αμυντικό τομέα, στην Ασφάλεια και στη Άμυνα. Τα δε εγχώρια πρωτόκολλα και μέτρα ασφαλείας προκύπτει από ειδικές συνθήκες που υφίστανται στην δική μας πραγματικότητα.
Σε κάθε περίπτωση, είναι μια μεθοδολογία κανόνων που προστατεύει από άσκοπες απώλειες. Όπως αυτή στην Λιβύη.
Διότι αδυνατώ να πιστέψω πως αν είχε αφεθεί αυτόνομα επιχειρησιακά υπεύθυνος ένας μάχιμος στρατιωτικός, θα άφηνε ένα πολύτιμο στρατιωτικό asset όπως η ομάδα των ΕΤΑ να εκτεθεί σε τόσα λάθη και κινδύνους.
Αδυνατώ επίσης να πιστέψω πως αν υπήρχε αυτόνομα επιχειρησιακά υπεύθυνος κάποιος αρμόδιος δημόσιας επικοινωνίας και σχέσεων, θα επέτρεπε να δημοσιεύσει ο ΑΓΕΕΘΑ στην ΔΙΚΗ του σελίδα φωτογραφίες από την εξέλιξη της επιχείρησης σε ζωντανό χρόνο...
Αλλά στην Ελλάδα του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ", ο ΑΓΕΕΘΑ συνοδεύεται από οκτώ φωτογράφους και μοστράρει δική του ατομική σελίδα στα ΜΚΔ με φωτογραφίες της Υπηρεσίας, φτιάχνοντας το ατομικό προφίλ του, και κανείς δεν τον έχει καθίσει στο σκαμνί για τις επιπτώσεις των πράξεών του, τουλάχιστον στην συγκεκριμένη επιχείρηση.
Κουλτούρα ασφαλείας λοιπόν το ένα,
Και παράβαση υπηρεσιακής και επιχειρησιακής αρμοδιότητας το δύο.
Ανάγονται σε θανάσιμα λάθη πλέον.
ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μια τυχαία Μοίρα ΚΔ εντέλλεται να εκτελέσει μια άσκηση. Στην άσκηση αυτήν, εμπλέκονται οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Όχι, δεν εννοώ σύγχρονα ΤΟΜΠ δυστυχώς, εννοώ φορτηγά του 1970, που πλέον δεν χρησιμοποιούνται ούτε από μαντρες δομικών υλικών για να μεταφέρουν ποταμίσια άμμο και γαρμπίλι.
Ο Υπεύθυνος Μηχανικός έχει κάνει τα αδύνατα δυνατά για να κάνει τους τροχοφόρους δεινοσαύρους να λειτουργήσουν, αλλά τη μέρα της άσκησης από τα 20 διαθέσιμα οχήματα, τα 4 εμφανίζουν έντονα και σημαντικά προβλήματα που θέτουν σε δυνητικό κίνδυνο την ασφάλεια των επιβαινόντων. Δυσλειτουργια στο φρένο, στο κλαπετο, στον κινητηρα, στα ηλεκτρικά...
Ο Δκτης ρωτά τον Μηχανικό, "τα αυτοκίνητα κινούνται;" και του απαντά πως κινούνται μεν, αλλά φοβάται πως αν εμφανίσουν πρόβλημα, μπορεί αυτό να αποβεί μοιραίο (π.χ. έλλειψη φρένων σε κατηφόρα). Ο Δκτής διατάζει τα οχήματα αυτά να φορτωθούν με το μισό προσωπικό και οι υπόλοιποι στρατιώτες να φορτωθούν στα υπόλοιπα λειτουργικά, με μετάθεση των υλικών στα προβληματικά, ελαφραινοντας τα λίγο, αλλά καθιστώντας υπέρβαρα, αρα επικινδυνα, τα μη δυσλειτουργικά και διατηρωντας σαφώς επικινδυνα τα δυσλειτουργικα.
Ο Μηχανικος υπακούει λόγω ανωτερότητας βαθμού του Δκτή του, και γίνεται συνενοχος και υπολόγος σε ενα πιθανό ατύχημα που θα φερει 5-10 φέρετρα ή αναπηρίες στη μονάδα.
====
Χτυπάει το τηλέφωνο στην τοπική Στρατιωτική Διοίκηση:
"Κύριε Τξχε, παρακαλώ πολύ, θα ήθελα να βρούμε έναν τρόπο να φιλοξενησουμε 5.000 πρόσφυγες σε κλειστές ή υπό κλείσιμο στρατιωτικές εγκαταστάσεις της περιοχής ευθύνης σας. Θα μπορούσαμε να το κανουμε; Βρίσκεστε ακριβώς δίπλα στα σύνορα, οπότε θα μας διευκολύνει να φιλοξενουνται εκεί για 2-3 μήνες οι πρόσφυγες, έως ότου διαχειριστουμε τους φακέλους τους"...
"Μείνετε ήσυχος κύριε Υπουργέ!"
...και κάπως έτσι, δίπλα στα σύνορα, στις πιο νευραλγικες περιοχές της Άμυνας, τοποθετούνται ΜΕΣΑ σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, άνθρωποι που σιτιζονται και αποδυναμωνουν τον Στρατό, στερούν από τους ελαχιστους πορους του, και κρύβουν αναμεταξύ τους, πράκτορες του εχθρού.
Ταυτόχρονα, διαβιβαζονται διαταγές σε τοπικούς διοικητες μονάδων, ωστε να κόψουν μερίδες απο τα συσσίτια για να ταιστουν οι "φιλοξενουμενοι", να κοπούν υπηρεσίες σκοπιάς, ωστε να διατεθούν στρατιώτες για θελήματα "φιλοξενίας" κλπ, και όλοι οι υφιστάμενοι αξιωματικοί καλούνται να υπακούσουν. Μονο ενας προβάλει αντίδραση, διότι κατασκευαζει δομη φιλοξενιας η μοναδα του διπλα σε αποθηκη πυρομαχικών για την οποία είναι αρμόδιος, και αρνείται να συνεργαστεί καταθέτοντας αναφορές και εκθεσεις για τον ενδεχόμενο κίνδυνο.
Μετά από διαδοχικές ανταλλαγες εγγράφων με την Διοίκηση, αναγκάζεται να μετατεθεί. Οι επιπτώσεις της έλλειψης κουλτούρας και έθους ασφαλείας αλλα και παράβασης αρμοδιότητας του υπευθύνου πυρομαχικών θα εχει συνέπειες, οχι τωρα, αλλα στο μελλον...
Πιθανώς να εχουν αλλάξει εως τότε όλοι οι εμπλεκόμενοι θέσεις, βαθμους και περιοχες ευθύνης...
Το ελλειμμα ασφαλείας ομως ειναι μια τρύπα, και περιμένει εκει, να καταπιεί οποιον του "κατσει η μπιλια"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου