ΝΙΧΙΛΙΣΤΙΚΗ ΤΖΙΧΑΝΤ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ...

του Σαρτόριο

«Η Ρωσία είναι μια ορθόδοξη χώρα που διακηρύσσει τις παραδοσιακές αξίες. Γι' αυτό πρέπει να καταστραφεί, ανεξάρτητα από το τίμημα που πληρώνουμε». Αυτό δεν είπε κανένας σαλαφιστής ριζοσπάστης του Νταγκεστάν, αλλά ο Τζέιμι Ράσκιν, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Δημοκρατικού Κόμματος και πρώην γερουσιαστής του Μέριλαντ, όπου η κύρια εκλογική του υποστήριξη βρισκόταν στην πλούσια κομητεία Μοντγκόμερι. Ο Ράσκιν σπούδασε στο Χάρβαρντ και τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του αποτελούν μέρος της συνοδείας του Τζο Μπάιντεν.
Για περισσότερες λεπτομέρειες, πρέπει να πούμε ότι είναι χορτοφάγος και ότι ήταν η έμπνευση πίσω από τη δεύτερη απόπειρα παραπομπής κατά του Ντόναλντ Τραμπ. Εν ολίγοις, είναι ένα πολύ εξέχον μέλος του αμερικανικού κατεστημένου, όχι ένας ιεροκήρυκας πάνω από ένα κουτί.

Η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν είναι μόνο προϊόν εθνοτικών εντάσεων στην πρώην Νέα Ρωσία, που τροφοδοτούνται από τη λεγόμενη «Ευρωπαϊκή» Ένωση και το ΝΑΤΟ. Ούτε είναι απλώς ένας αγώνας για παγκόσμια ηγεμονία μεταξύ της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορίας και των δύο αναδυόμενων γιγάντων.
Αυτή η σύγκρουση έχει επίσης τη φύση μιας ιδεολογικής σταυροφορίας με επικεφαλής τη μια πλευρά, η οποία προκάλεσε την αντίδραση της άλλης και τη λήψη μέτρων αδιανόητα πριν από πέντε χρόνια.

Δεν είναι μυστικό ότι ένα από τα κλειδιά της παγκοσμιοποίησης είναι η ομογενοποίηση του κόσμου, η καταστροφή πολιτιστικών ταυτοτήτων και εθνών(όχι πολιτείες) να επιβάλουν μια Pax Americana που συνεπάγεται την αναγκαστική Disneyization ολόκληρου του πλανήτη: ανάγοντας όλη την πολυπλοκότητα των πολιτισμών σε έναν «υπερανθρώπινο», βρεφικό και υστερικό χυλό, όπου μια υπερτροφική σεξουαλικότητα καταλαμβάνει (και διαχέει) τη διανοητική ενέργεια του βοοειδή ξύπνησαν. Όλα αυτά θα μας φαινόταν ψευδαίσθηση αν δεν βλέπαμε με τα μάτια μας πώς θριαμβεύει στη Δύση και πώς σκοπεύει να επιβληθεί στην υπόλοιπη ανθρωπότητα. Σε αυτό προστίθενται το εμπορικό και τεχνοκρατικό όραμα του αγγλοσαξονικού κόσμου, η λατρεία του χρήματος και η εμπορευματοποίηση όλων των πτυχών της ύπαρξης. Ο στόχος είναι πολύ σαφής: να περιοριστεί ο άνθρωπος σε απλές μονάδες κατανάλωσης και παραγωγής, χωρίς πιο ζωτικές ανησυχίες από τη σεξουαλική ευχαρίστηση. της ικανοποίησης ολοένα και πιο μη ικανοποιητικών αναγκών και της καταναγκαστικής εμμονής με το σώμα του, η μόνη πραγματικότητα που μένει ανηγμένη στον άνθρωπο όταν γίνεται άτομο, κοινωνικό άτομο. Το παρελθόν δεν υπάρχει. ούτε καν το μέλλον.

Ένα τέτοιο ον φυτρώνει μόνο για ένα αιώνιο παρόν στο οποίο δεν υπάρχει ούτε ζωή ούτε θάνατος, μόνο ασθένειες, που κυριαρχείται από μια παράλογη συναισθηματικότητα, στην οποία τα δάκρυα και οι κρίσεις υστερίας υπερνικά τους συλλογισμούς. μια μυθοπλασία που γίνεται πραγματικότητα, όπου ο άνθρωπος είναι ίσος με το ζώο και τα παιδιά του αντικαθίστανται από κατοικίδια, επειδή η Marvel και η Disney το έχουν κάνει Weltanschauung, ένα όραμα του κόσμου αντάξιο των πνευματικών του χαρισμάτων, που έχει αντικατασταθεί από μια τεχνητή νοημοσύνη με κάθε έννοια και απόχρωση της λέξης.

Ο μέσος Δυτικός μοιάζει όλο και περισσότερο με μαϊμού από εργαστήριο, με τον οποίο οι δεσπότες της βιοεξουσίας παίζουν πειράματα. Πειράματα για τα οποία πληρώνει φυσικά η μαϊμού.

Πειραματικός μεταανθρωπισμός, το νέο σύνορο της επιστήμης

Η Ευρώπη είναι ο τόπος όπου αυτό το εγχείρημα σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία , όπου η υποβάθμιση του ατόμου ως ατόμου έχει φτάσει στη μέγιστη έντασή της. Οι παλιές αξίες της παραδοσιακής χριστιανικής Ευρώπης έχουν αντικατασταθεί από την ελεύθερη αγορά - που δεν είναι τίποτα άλλο από την ελεύθερη βούληση ολιγαρχιών πολλών εκατομμυρίων δολαρίων - και από μια εχθρότητα προς το παρελθόν του πολιτισμού μας, η οποία εκδηλώνεται ανέκδοτα αλλά σημαντικά στην πρόσφατες επιθέσεις σε έργα τέχνης των οποίων οι ερμηνευτές είναι φοιτητές.
Το έργο της πολιτιστικής κατεδάφισης που πραγματοποιήθηκε από τις ελίτ συνδυάζει τη δημιουργία ενός νέου ανθρώπινου συγκροτήματος, ενός ανούσιου χωνευτηρίου, ενός νομαδικού κατακλυσμού που αντικαθιστά δημογραφικά τα παλιά έθνη και προκαλεί μια ριζική «αποταύτιση» αυτού που απομένει στην Ευρώπη με την κληρονομιά των προγόνων του, με το πνεύμα του, με το genus loci του. Τίποτα δεν μπορεί να ικανοποιήσει το αποικιακό κατεστημένο της «Ευρώπης» περισσότερο από το να μετατρέψει την καμένη Παναγία των Παρισίων, ένα από τα κινητήρια κέντρα της Dei gesta per francos, σε πολυπολιτισμικό, οικουμενικό και διαθρησκευτικό κέντρο.

Μπροστά σε όλον αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πολιτισμό, προέκυψαν δύο εστίες αντίστασης: το ένα ήταν στην ίδια την Αμερική, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν είναι εντελώς τρελός, αλλά διατηρεί μια ισχυρή θρησκευτική παράδοση και μια αναμφισβήτητη αίσθηση της πραγματικότητας. Το ενδιάμεσο του Τραμπ, το οποίο εξόργισε τόσο τις παγκόσμιες ελίτ, ήταν ένα πλήγμα για το κέντρο της παγκόσμιας εξουσίας και έδειξε την αδυναμία του. Η άλλη είναι η Ρωσία, μια περίεργη περίπτωση γιατί είχε υποστεί ένα από τα πιο βάναυσα πειράματα πολιτιστικής καταστροφής στην ιστορία: το κομμουνιστικό καθεστώς, ειδικά την περίοδο από το 1917 έως το 1937.
Αναμφίβολα, ένας από τους λόγους για να πιστεύουμε στη Θεία Πρόνοια είναι ότι η Ρωσία έχει διατηρήσει την ταυτότητά της και μάλιστα την αποκατέστησε χάρη σε ένα τυφλό όργανο των σχεδίων της - τον Στάλιν - ο οποίος, για να υποστηρίξει το καθεστώς του, συνειδητοποίησε την ανάγκη να αφυπνίσει τον ρωσικό πατριωτισμό και να αναζωογονήσει το εθνικό αίσθημα μεταξύ των υπηκόων της άψυχης λενινιστικής τυραννίας. Από το 1937 έως το 1953 η Ρωσία γνώρισε μια εμφανή αποκατάσταση, τόσο του πολιτισμού της όσο και της κοινωνίας της, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η τάση ήταν σε άνοδο καθώς ο κομμουνισμός έγινε ένα άχρηστο γραφειοκρατικό κέλυφος.
Ήταν αυτή η αποκατάσταση που εμπόδισε τη δεκαετία του 1990 η Ρωσία να γίνει τριτοκοσμικό προάστιο της Ευρώπης. Ο Πούτιν δεν είχε άλλο καθήκον από το να ανασυγκροτήσει τις δομές του κράτους, γιατί η φύση των ανθρώπων, η ανίκητη και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η τάση ήταν σε άνοδο όταν ο κομμουνισμός έγινε ένα άχρηστο γραφειοκρατικό κέλυφος.
Ο Πούτιν δεν ήθελε ποτέ τίποτα άλλο εκτός από τη δύναμη και την ασφάλεια της Ρωσίας. Είναι πολιτικός της παλιάς σχολής: δεν είναι ανιθαγενής και πιστεύει ότι η αύξηση της κυριαρχίας του έθνους του και η διασφάλιση της άμυνάς του είναι ουσιαστικό καθήκον ενός κυρίαρχου. Ο Πούτιν δεν έχει άλλη ιδεολογία από το να διατηρήσει την εξουσία της Ρωσίας. Ωστόσο, την τελευταία δεκαετία παρατηρήθηκε μια εκπληκτική εξέλιξη στο ποιος ήρθε στο Κρεμλίνο ως κληρονόμος του Γέλτσιν: καθώς η Δύση προσπαθούσε να του επιβάλει τις αξίες της, συνειδητοποίησε τι σήμαινε μια τέτοια παραίτηση της εθνικής ταυτότητας: να καταλήξει στη Γερμανία . , που μετατράπηκε σε πολιτικό νάνο χωρίς εθνική ταυτότητα, χωρίς κυριαρχία, με επικεφαλής την Ουάσιγκτον, με έναν λαό: τον ισχυρό και δημιουργικό Παλαιο-Γερμανό Βολκ: περιορίστηκε σε ένα πολυπολιτισμικό πλήθος ευνούχων με έμφυλο φύλο.

Θρησκευτική παράδοση στη Ρωσία

Η απόρριψη των «αξιών» της Δύσης, ο ευνουχισμός και ο λοβοτομισμός του ρωσικού λαού, η αρπαγή της κυριαρχίας του, η ακύρωση της ταυτότητάς του, έγιναν πιο έντονες με τον πόλεμο στην Ουκρανία, όταν θεσπίστηκαν νόμοι κατά της υπερσεξουαλικότητας στην κοινωνία και , πάνω απ 'όλα, ένας νομικός κανόνας αντίθετος με τον αποικιακό πολιτισμό της Ευρώπης: ο νόμος για την άυλη εθνοπολιτιστική κληρονομιά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με στόχο την υπεράσπιση «του συνόλου πνευματικών, ηθικών και πολιτιστικών αξιών που είναι εγγενείς στις εθνοτικές κοινότητες των Ρώσων Ομοσπονδία. Αυτές οι αξίες μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, διαμορφώνοντας την αίσθηση της ταυτότητάς τους και κατανοώντας τον τρόπο ζωής, τις παραδόσεις, τη μορφή της έκφρασής τους,

ΑΥΤΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΧΑΡΗ ΣΤΟΝ ΤΖΙΧΑΝΤ ΤΟΥ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΠΟΡΕΛ, ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΚΑΙ ΝΑΙ, Ο ΡΑΣΚΙΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ, Η ΔΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΤΗΣ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.

Πηγή: El Manifiesto

Μετάφραση: Λουτσιάνο Λάγκο