Καλά Χριστούγεννα!χρόνια πολλα,με αγαπη,ειρήνη ,υγεία,δύναμη και στήν πατρίδα
ελευθερία και λάμψη για αλλη μιά φορά στό στερεωμα τής ιστορίας!
Για να την πω την αμαρτία μου, Χριστούγεννα χωρίς τη δυνατότητα να έρθει όποιος θέλει στη χριστουγεννιάτικη Λειτουργία (είτε αυτός είναι ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο είτε ο χειρότερος εγκληματίας, είτε κοιμήθηκε από νωρίς για να πάει φρέσκος-φρέσκος αξημέρωτα στην εκκλησία είτε κατέληξε έξω από την πόρτα της εκκλησίας μετά από... ρεβεγιονέικο ξενύχτι αλλά "δεν του πήγαινε", βρε αδερφέ, να αφήσει τον Χριστό να γεννιέται μόνος Του και την Παναγία να γεννάει μόνη της κι αυτή μέσα σ' έναν κατεψυγμένο και καταβρώμικο στάβλο --ό,τι πιο ρυπαρό είχε να (τους) προσφέρει η βαθιά νυχτωμένη ανθρωπότητα--, ακόμα κι αν αυτός ο ξενυχτισμένος δεν είχε κανένα δώρο να προσφέρει για τα μοναδικά αυτά γεννητούρια παρά μόνο την αυθόρμητη πρόθεσή του να μην είναι απών, "να είναι εκεί", αμετανόητα παρών, στο ξέφρενο γιορτάσι ουρανού και γης, όπου άγγελοι και άνθρωποι στήνουν χορό αιωνιότητας), τέτοια λοιπόν αλλόκοτα Χριστούγεννα εμένα "δεν μου κολλάνε", πώς να το κάνουμε; Θα μου πείτε: "Σε ποιους "κολλάνε" τέτοια Χριστούγεννα; Είμαστε αναγκασμένοι όμως σε τέτοια Χριστούγεννα, λόγω των γνωστών συνθηκών".
Αναφορικά με το πρώτο, δεν είμαι καθόλου μα καθόλου βέβαιος ότι σε όλους ανεξαιρέτως δεν "κολλάνε" τέτοια Χριστούγεννα... Αυτό το επιβεβαιώνουν η αλαζονεία, η έπαρση, η εριστικότητα, η ενορχηστρωμένη ειρωνεία που ξεχείλισαν στοχευμένα (ακόμα και από εκκλησιαστικούς ή θεολογικούς κύκλους!) κατά όσων ήθελαν το αυτονόητο, να μη μείνουν κλειστές οι εκκλησίες χριστουγεννιάτικα.
Αναφορικά με το δεύτερο, επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι, αν υπήρχε περισσότερη καλή διάθεση, περισσότερη καλή θέληση, περισσότερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα από τις εμπλεκόμενες πλευρές, αλλά και περισσότερη πίστη-εμπιστοσύνη απ' όλους μας στο "Παιδίον Νέον" που σε λίγο θα κληθούμε να υποδεχθούμε --φοβούμενοι βέβαια αρκετοί από μας μήπως τυχόν μας... κολλήσει κανέναν ιό(!!!)--, ε, όλο και κάποιο καλύτερο αποτέλεσμα θα προέκυπτε... Τώρα, έτσι όπως κατέληξαν τα πράγματα, ας ευχηθούμε να μη δούμε τίποτε διαπληκτισμούς και τσακωμούς έξω από εκκλησίες για το ποιος θα πρωτοείναι ανάμεσα στους 25 "υπερτυχερούς", ενώ οι... υπεράτυχοι θα υποχρεωθούν να ξεροσταλιάζουν έξω στο κρύο... Αν γίνουν τίποτα τέτοια, πολλοί θα τρίβουν από ικανοποίηση τα χέρια τους, όχι μόνο για το τώρα, όσο ιδίως για το μετά, για την επόμενη φορά που (δεν) θα ξανανοίξουν οι εκκλησίες... Πιστεύω να τα σκέφτηκαν όλα αυτά όσοι πανηγύρισαν για την πύρρειο νίκη των 25 οι οποίοι θα προλάβουν να δώσουν πρώτοι το "παρών" όταν οι... καταϊδρωμένοι δεύτεροι θα είναι στο "περίμενε"...
Εκτός από καλά λοιπόν, ας είναι και ειρηνικά τα Χριστούγεννα που σε λίγο θα μας χτυπήσουν την πόρτα...
Καλά Χριστούγεννα!...κι αν λιγοστεύουν δραματικά τα πιτσιρίκια με τα κάλαντα, ας κρατήσουμε ως νόημα ιερό το "τριγωνάκι" μας...και με τη δική του συνοδεία ας τραγουδήσουμε, εντελώς μα εντελώς "εθνικοθρησκευτικά", Ζήτω η Ελλάδα και κάθε τι ελληνικό μες στον κόσμο αυτό!...διότι Χριστός Γεννάται Σήμερον, σημαίνει ανανέωση του Προσώπου που υπερασπίζεται την υπαρξιακή και πολιτιστική Φάτνη...Κάτω τα χέρια από τα Χριστούγεννα, μικρέμποροι των ψυχών και αρρωστιάρηδες της ψευτοφιλοσοφίας που αντέχει μόνο το Μηδέν!...
Τα Χριστούγεννα είναι πρωτίστως και κυρίως θρησκευτική εορτή. Και θρησκευτική εορτή σημαίνει εκκλησιασμός, Χριστουγεννιάτικος Όρθρος, προσευχή και κατάνυξη.
Η Πρωτοχρονιά είναι κοσμική εορτή, τα Χριστούγεννα θρησκευτική. Ας τα ξεχωρίσουμε λίγο αυτά.
Όσοι έμαθαν να εορτάζουν την "μαγεία των Χριστουγέννων", κατά βάση έμαθαν να εορτάζουν μια εμπορική εορτή, το περιτύλιγμα της οποίας είναι λαμπάκια και γιρλάντες.
Και επειδή "μαγεία" χωρίς μαγικά αντικείμενα (artifacts) ΔΕΝ υφίσταται, προφανώς και είναι λογικό κάποιοι να ΜΗΝ "καταλαβαίνουν Χριστούγεννα", αφού οι βόλτες γύρω από τα εορταστικά τοτέμ με τα λαμπάκια και τις γιρλάντες είναι περιορισμένες.
Συμπάσχουμε με τους "μαγεμένους των Χριστουγέννων" αν και δεν συμμετέχουμε στην δική τους λατρεία, διότι εκτός από τις βόλτες στα λαμπάκια (που είναι απλώς περιορισμένες), ο εκκλησιασμός είναι κατηγορηματικώς και αυστηρώς απαγορευμένος. Συνεπώς ούτε εμείς καταλαβαίνουμε Χριστούγεννα.
Όμως, πρέπει να κλείσω λέγοντας, πως ένα από τα πλέον στενάχωρα των ημερών, είναι να βλέπεις τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας, να κλείνει πρόθυμα τους Ι. Ναούς για τον φόβο του θανάτου (ιός) και να τον ανοίγει επίσης πρόθυμα για το "θείο δώρο" του Μπουρλά (εμβόλιο).
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου