Γράφει ο Θανάσης Κ.
Κάποιοι αυτόκλητοι “ειδήμονες” καταγγέλλουν “ετερόκλητα κυκλώματα”, τα οποία προσπαθούν να ματαιώσουν, λέει, τον ελληνοτουρκικό διάλογο!
Και με ελαφρώς “μπλαζέ υφάκι” μας δηλώνουν ότι Ελλάδα και Τουρκία είναι γείτονες και πρέπει να μιλούν.
Τι θα ακούσουμε ακόμα;
* Πρώτον, ΔΕΝ μιλάμε… για χαλαρό διάλογο, δηλαδή για κουβεντολόϊ…
Μιλάμε για επίσημο “δομημένο διάλογο”, ουσιαστικά για “διαπραγμάτευση”! Κι αυτό είναι εντελώς διαφορετικό…
Η Τουρκία προσέρχεται απαιτώντας πράγματα που σίγουρα δεν είναι δικά της! Κι εμείς πάμε πιεζόμενοι να εκχωρήσουμε πράγματα, που το Διεθνές Δίκαιο αναγνωρίζει είτε ότι είναι “δικά μας” είτε ότι δικαιούμαστε να τα διεκδικήσουμε εμείς.
Επ’ αυτών μας ζητούν να κάνουμε “διάλογο”. Δηλαδή επί μονομερών διεκδικήσεων σε βάρος μας!
* Δεύτερον, για να ακριβολογούμε, δεν πρόκειται καν για “διαπραγμάτευση”! Πρόκειται για εξαναγκασμό σε “διαπραγμάτευση” υπό απειλή χρήσης βίας. Πράγμα που το απαγορεύει το Διεθνές Δίκαιο! Τελεία και παύλα…
Είναι πέρα για πέρα παράνομο! Όχι κάποιος να μας το ζητήσει.
Ούτε καν να το ψελλίσει…
* Τρίτον, δεν πρόκειται καν μόνο για ζήτημα Διεθνούς Δικαίου.
Η Τουρκία δεν έχει αντίρρηση μόνο για τα όρια των ελληνικών θαλασσίων ζωνών από τα νησιά μας προς τα παράλια της.
Η Τουρκία αμφισβητεί, ουσιαστικά, ότι τα ελληνικά νησιά έχουν οποιαδήποτε κυριαρχικά δικαιώματα! Αυτά θα πάμε να… “συζητήσουμε” μαζί της;
–Η Τουρκία παραβιάζει πλήρως το Διεθνές Δίκαιο όταν ισχυρίζεται ότι τα Ελληνικά νησιά δεν έχουν καθόλου κυριαρχικά δικαιώματα (πέρα από περιορισμένη αιγιαλίτιδα ζώνη).
–Η Τουρκία παραβιάζει πλήρως το Διεθνές Δίκαιο όταν υπογράφει το Τουρκολιβυκό σύμφωνο για την ΑΟΖ.
–Η Τουρκία παραβιάζει πλήρως το Διεθνές Δίκαιο όταν κάνει έρευνες στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα νοτίως του Καστελόριζου.
–Η Τουρκία παραβιάζει πλήρως το Διεθνές Δίκαιο όταν κάνει παράνομες γεωτρήσεις στην διακηρυγμένη και οριοθετημένη (με την Αίγυπτο) Κυπριακή ΑΟΖ.
–Όπως η Τουρκία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο όταν διακηρύσσει casus belli κατά της Ελλάδος. Το casus belli “απαγορεύεται” από το Διεθνές Δίκαιο!
Κι αυτά ΔΕΝ αντιμετωπίζονται με…διάλογο!!
Εδώ απαιτείται πλέον “αληθινή” (hard core) Εξωτερική Πολιτική – πέρα από “νομικά επιχειρήματα” και παιδαριώδεις εκκλήσεις “διαλόγου”:
Δηλαδή απαιτούνται: Συμμαχίες και Αποτροπή.
(Αυτά, όμως, βρίσκονται πολύ πέραν του “διαλόγου”…)
* Τέταρτον, συμμαχίες υπάρχουν πλέον. Ή – σωστότερα – μπορούν να υπάρξουν!
Η υπέρ-επέκταση της Τουρκία έχει οδηγήσει μια σειρά χώρες της περιοχής μας – οι οποίες παλαιότερα ήταν από “ουδέτερες” ως “φιλικές” προς την Τουρκία – να συσπειρωθούν εναντίον της! Για τους δικούς τους λόγους. Αλλά εναντίον της!
Κι αυτή η συσπείρωση πολύ σημαντικών χωρών – από την Αίγυπτο ως το Ισραήλ και τα περισσότερα κοσμικά αραβική κράτη, αλλά και την Ευρωπαϊκή Γαλλία – είναι στρατηγική πλέον. Όχι συγκυριακή.
Όμως, όλοι αυτοί που συσπειρώνονται κατά του νεο-οθωμανισμού της Άγκυρας, για τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα, δεν είναι “αυτονόητο” ότι θα στηρίξουν την Ελλάδα.
Όλοι τους (και το Ισραήλ και η Γαλλία και άλλοι) μας έχουν διαμηνύσει ότι αν εμείς οι ίδιοι δεν δείξουμε διάθεση να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, δεν πρόκειται να το κάνουν άλλοι για μας!
Αλλά αν εμείς κάνουμε… “δομημένο διάλογο” με την Τουρκία την στιγμή που η Τουρκία μας εκβιάζει, και με αντικείμενο ποια κυριαρχικά μας δικαιώματα θα της …παραχωρήσουμε , αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ αντιστεκόμαστε!
Σημαίνει ότι ετοιμαζόμαστε να συνθηκολογήσουμε!
Οπότε γιατί να μας στηρίξει οποιασδήποτε άλλος;
–Αν σύμβουλοι της Ελληνικής κυβέρνησης βγαίνουν και λένε δημόσια ότι “δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε το άρμα της Γερμανίας”, δηλαδή ότι δεν πρέπει να συμμαχήσουμε με τη Γαλλία – γιατί η Γαλλία να μας στηρίξει;
–Αν ταυτιζόμαστε με τις αδιέξοδες πολιτικές της Γερμανίας, η οποία διακηρύσσει ότι είναι “πολύτιμος σύμμαχος η Τουρκία” και συνεχίζει να την εξοπλίζει, γιατί να μας στηρίξει η Γαλλία;
Αυτή η λογική του “διαλόγου με την Τουρκία” ακυρώνει τις συμμαχίες που είναι σήμερα εφικτές. Αχρηστεύει πλήρως την Ελληνική “Αποτροπή” που είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητα από ποτέ.
Η αντι-τουρκική συμμαχία υπάρχει και δυναμώνει, αλλά η Ελλάδα μέχρι στιγμής παραμένει εκτός.
— Έκτον, η Τουρκία ζητάει – και εκβιάζει για – “διάλογο εφ’ όλης της ύλης”! Κι όποιος ζητάει “διάλογο” μέσα στην Ελλάδα, αυτόν τον “διάλογο” απαιτεί να αποδεχθούμε! Όμως, με τέτοιο διάλογο εφ’ όλης της όλοι διαφωνούν!
Όχι απλώς κάποιοι “φανατικοί εθνικιστές”. Τον απορρίπτουν, ουσιαστικά, οι πάντες! Πράγμα που ομολογείται πλέον: Τα περιβόητα “ετερόκλητα κυκλώματα”!
Δηλαδή όλοι!
Τι θα πει “ετερόκλητα κυκλώματα είναι αντίθετα προς τον διάλογο σήμερα”;
Διαφωνούν όσοι παραμένουν στις “σταθερές” εξωτερικής πολιτικής που χάραξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Διαφωνεί το μεγαλύτερο μέρος του Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Άμυνας…
Διαφωνούν οι περισσότεροι στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, ακόμα και του ΚΙΝΑΛ. Στη ΝΔ διαφωνούν, βεβαίως, οι “Σαμαρικοί” διαφωνούν και οι “Καραμανλικοί”, διαφωνεί η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, ακόμα και πολλοί που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ! Διαφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ – τρομάρα του – (αν και κάποιοι εκεί μέσα δηλώνουν έτοιμοι να συμβιβαστούν σε όλα από καιρό). Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ καιροφυλακτεί να εκμεταλλευτεί ένα λάθος, ώστε να καλύψει τις δικές του πομπές και να κερδίσει πόντους από το λαϊκή κατακραυγή.
Επίσημα πολιτική της Ελλάδας είναι ότι διάλογο μπορούμε να κάνουμε μόνο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και μόνο βάσει του Διεθνούς Δικαίου – δηλαδή άλλο “διάλογο” από εκείνον που επιδιώκει η Άγκυρα!
Η οποία θέτει συνεχώς νέες αξιώσεις για αποστρατιωτικοποίηση νησιών και για την ίδια τη Θράκη (Αναθεώρηση της Λωζάνης), ετοιμάζοντας να βγάλει και γεωτρύπανο στην ελληνική ΑΟΖ…
Αυτά που ζητάει η Άγκυρα τα έχει απορρίψει και η σημερινή κυβέρνηση!
Ανήκει κι αυτή στα… “ετερόκλητα κυκλώματα”;
Υπάρχει χρόνος ακόμα:
Ανακήρυξη επίσημης συμμαχίας με τη Γαλλία. Με ό,τι αυτό σημαίνει!
Μόνον έτσι θα ενισχυόταν η Ελληνική Αποτροπή σήμερα!
Και μόνο έτσι θα άλλαζε το πλαίσιο του “διαλόγου” με την Τουρκία.
Αν θέλετε “διάλογο”, ενεργοποιείστε τις συμμαχίες πριν τον αποδεχθείτε.
Μόνο που όλοι ξέρουν. ότι έτσι δεν θα γίνει κανένας διάλογος…
ΥΓ. Την ώρα που το αμερικανικό Foreign Policy στις ΗΠΑ κυκλοφορεί με άρθρο υπό τον εύγλωττο τίτλο: Είναι ώρα να εγκαταλείψουμε την Τουρκία (It is Time to Let Turkey go), κάποιοι εδώ υποστηρίζουν ότι ο διάλογος με την Άγκυρα – δηλαδή η συνθηκολόγηση με την Τουρκία – είναι “μονόδρομος”!
Κάτι δεν πάει καλά, έ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου