ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ déjà vu;

 

Άστρο της Βηθλεέμ déjà vu;

ΕργΔημΕργ 

ολύς ο λόγος τώρα τελευταία γιά την προσεχή σύνοδο Δία-Κρόνου, η οποία μάλιστα λαμβάνει χώραν επάνω στο χειμερινό ηλιοστάσιο (21 Δεκεμβρίου 2020)… ή σχεδόν.

Μάλιστα, αρκετοί «ψαγμένοι» (υποτίθεται) την ταυτίζουν με το θρυλικό Άστρο της Βηθλεέμ, που εμφανίστηκε πάνω απ’ τη φάτνη, όταν γεννήθηκε ο Χριστός… την ξέρετε την ιστορία, να μην την επαναλαμβάνω. Τώρα, βέβαια, αν αυτό (δηλαδή, πάλι μιά σύνοδος Δία-Κρόνου) ήταν το Άστρο της Βηθλεέμ (τη θεωρία αυτή την είχε προτείνει κι ο Κέπλερ, απ’ όσα διαβάζω), σας αφήνω να σκεφθήτε τί ακριβώς σημαίνει (αν σημαίνει), κυριολεκτικώς ή συμβολικώς, γιά μιά ακόμη σημαντική γέννηση (στις μέρες μας, αυτή τη φορά), καί ποιός -ή τί- θα γεννηθεί.

Άλλοι, πάλι, ανακάλυψαν σε αρχαίες Αιγυπτιακές εικόνες αναλογίες με τα σημερινά αστρολογικά. Καί πολύ σωστά! Αυτό είναι ήδη γνωστό, οι αστρονομικές-αστρολογικές συμβολιστικές «μεταφορές» υπάρχουν σε πολλές απεικονίσεις αρχαίων πολιτισμών, είτε φανερά, είτε λιγώτερο φανερά.

Η δεύτερη περίπτωση, τώρα (το «λιγώτερο φανερά»), είναι που τους έχει διαολίσει «αυτούς»· κι έχουν λυσσάξει να βρούν τις εκάστοτε κρυμμένες σημασίες.

Γιατί;

Δεν τους αρκεί, που πχ μιά σύνοδος Τάδε με Δείνα φέρνει πχ συμφορές; (Αφού ήδη τα ξέρουν αυτά – κι όχι μόνον. Αυτές τις γνώσεις τις εκμεταλλεύονται. Βλέπετε, εδώ κι αμέτρητα χρόνια σχεδιάζουν τις πράξεις τους να συμπέσουν με τέτοια αστρολογικά φαινόμενα, γιά να στέφονται από επιτυχία.)

Δεν τους αρκεί, διότι υπάρχουν πράγματα, που τους ξεφεύγουν. Υπάρχουν γνώσεις, που δεν τις έχουν… αλλά τις είχαν τα αρχαία ιερατεία. Νά, ας πούμε… προφητείες, που δεν είναι ακριβώς προφητείες, αλλά επαναλαμβανόμενη νομοτέλεια. (Ξέρετε, περιοδικότητα των φαινομένων, κτλ.)

Όθεν, «αυτοί» θα κάνουν τα πάντα γιά να τις αποκτήσουν.

 

[Παρένθεση: ΜΗΝ πάει κανένα μαλακισμένο δικό μας σε καμιά μυστική βιβλιοθήκη, καί το βάλουν να «ερμηνεύσει» -αστρονομικώς καί αστρολογικώς- αποσπάσματα από «χαμένα» αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα, ή παραστάσεις αγγείων, καί το μάθω… ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΤΟΥ! Το αυτό ισχύει καί γιά τα υβρίδια, παναπεί τα «Ελληνάκια» με αλλοδαπές μανάδες.

Η θανατική ποινή γιά την χωρίς άδεια διάδοση της Ελληνικής Γνώσης σε βαρβάρους κι αλλοφύλους, εξακολουθεί να ισχύει.]

 

Πού το πάω;

Μ’ αρέσει που πολύς κόσμος τώρα τελευταία αρχίζει να την ψάχνει «συνομωσιολογικώς», δηλαδή αρχίζει να «στροφάρει» (κατά Τρισ-α-τέλειον), αλλά οι περισσότεροι ακόμη βρίσκονται στο νηπιακό στάδιο της έρευνας. Εύχομαι μ’ όλη μου την καρδιά να προοδεύσουν, καί να …προβιβαστούν!

Όμως, μέχρι τότε, ακούτ’ εδώ, γατάκια, να μαθαίνετε!

 

α. Το Άστρο της Βηθλεέμ

Γιά να μη σας αφήσω στο παράπονο, σας δίνω ένα στοιχείο: το Άστρο ΔΕΝ ήταν μιά σύνοδος Δία-Κρόνου.

Όμως!… όμως!… ακόμη καί γιά συνομωσιολόγους, ΠΟΛΥ δύσκολο πράγμα η ρημάδα η σκέψη, τελικώς!…  

Επί δύο χιλιάδες χρόνια (καί κάτι ψιλά σύν ή πλήν), κανείς δεν αναρωτήθηκε αν από την ιστορία του Ηρώδη με τους τρείς Πέρσες Μάγους λείπει κάτι! Αλλά, ευτυχώς, την έλλειψη αυτή δεν την πήραν χαμπάρι ούτε οι λογοκριτές των κειμένων! (Να τη συμπληρώσουν με σαβούρα, καί να ψαχνόμαστε.)

Δεν θα σας δώσω εδώ στο πιάτο το τί λείπει, απλώς σας επισημαίνω την έλλειψή του.

 

Κάτι τελευταίο, στο θέμα του Άστρου: λέει το Ευαγγέλιο ότι ο Αστήρ εφάνη στην Ανατολή. Χμμμ… ναί. Αλλά, εφ’ όσον η Γή περιστρέφεται, κάποια στιγμή ο Αστήρ θα μεσουρανούσε, καί κάποια άλλη θα έδυε.

Άρα, αυτό το «εφάνη στην Ανατολή» δηλώνει άλλα πράγματα, κι απορώ που δεν τα είδε κανείς.

Ίσως, όμως, καί να μην πρέπει ν’ απορώ.

 

[Παρένθεση – ίσως σχετική:

Πολύς λόγος τώρα τελευταία γιά μιά εταιρεία, ονόματι «Άστρα-Ζενέκα». Όχι «Άστρα καί Όραμα»! lol!!!

Οι «ψαγμένοι» ίσως κάνετε συνδυασμούς με το όνομα αυτό καί την επικαιρότητα· σκέψεις, του τύπου: «Μάτριξ, κι όχι σύμπτωση». ‘Ντάξ’… όντως καλή αφορμή γιά πνευματική περιδίνηση.

Κι αυτό το «Ζενέκα»… Σενέκας, μήπως; Ξέρετε, συνομωσία του Πείσωνα, κτλ κτλ.]

 

β. ΜτΑ

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ένα μηχάνημα, το οποίο, όσοι το ερευνούν (ακόμη κι επιστήμονες, ακόμη κι η πονηρή παρέα των δύο «κρύπτο» με τα «ελληνοποιημένα» ονοματεπώνυμα), ακόμη βρίσκονται όχι σε νηπιακό, αλλά σε βρεφικό στάδιο.

Δηλαδή, μόλις άρχισαν να προσέχουν τον ήχο της κουδουνίστρας· καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως δεν γίνεται να τους κάνουμε, των βρεφών, μάθημα αρμονίας / φούγκας / μουσικής σύνθεσης, να πάρουν πτυχίο από Ωδείο! Είναι πολύ μακρυνή προοπτική αυτό.

Κατά κάποιο τρόπο, ευτυχώς που είναι έτσι τα πράγματα.

Βέβαια, γιά να προχωρήσουμε ουσιαστικώς στην έρευνα του ΜτΑ, πρέπει να βρούμε καί τα κομμάτια του που (συμπεραίνω πως υπήρχαν, αλλά) λείπουν. Δηλαδή:

• Το κομμάτι με τις κινήσεις των υπολοίπων ορατών πλανητών.
• Το κομμάτι με τον μετρητή… τους μετρητές, ακριβέστερα.
• Καί την καλίμπρα του ΜτΑ.

Ένθα «καλίμπρα» είναι ένας συνοδευτικός μηχανισμός, που κάνει μικρο-ρυθμίσεις στον κυρίως μηχανισμό (δηλαδή, διορθώνει τα λάθη του). Πώς πάς γιά ρύθμιση των βαλβίδων στον κινητήρα του αυτοκινήτου σου (οκ, γιά βαλβίδες παλαιού τύπου, μή «δεσμοδρομικές») ; κάπως έτσι. Μηχανισμοί τέτοιας πολυπλοκότητας, σαν τον ΜτΑ, πάντα διαθέτουν καλίμπρα. Όθεν, καλοί είναι όλοι αυτοί οι ειλικρινείς επιστήμονες (μαθηματικοί, φυσικοί, αρχαιολόγοι, κτλ), που τον ψάχνουν, αλλά πρέπει ν’ αρχίσουν να σκέφτονται λιγάκι καί σαν μηχανικοί.

Όσο γιά τους υπόλοιπους ορατούς πλανήτες, δεν γνωρίζουμε αν όντως είχε καί τέτοιο κομμάτι ο ΜτΑ, αλλά κάπου επάνω του (στο μέρος του που έχουμε) είναι γραμμένη η λέξη «Αφροδίτη». Άρα…

Τέλος, οι μετρητές (των περιστροφών των πλανητών – ένας γιά κάθε ουράνιο σώμα) χρειάζονται σε μιά τέτοια κατασκευή, επειδή (κατά τη γνωμάρα μου) : αν είναι να προβλέψεις τί θα γίνει σε πχ τριάντα χρόνια, ο μέν Κρόνος θα έχει κάνει μόλις μία περιστροφή, αλλά η Σελήνη περίπου 375 (12.5 τον χρόνο x 30). Μία να χάσεις στο μέτρημα, πάει όλη η δουλειά στράφι! Καί πως θα τις μετράς τις περιστροφές, χωρίς μετρητές; γυρίζοντας τη μανιβέλλα αργά-αργά; Άσε!… πρακτικώς ανεφάρμοστο.

Βέβαια, γιά να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να επισημάνουμε δύο «εμπόδια»:

• Ότι ο ΜτΑ έχει χρονολογηθεί -ως κατασκευή- από τα 150 έως τα 80 πΧ.

Ναί, αλλά η εφεύρεση του οδομέτρου αποδίδεται στον Ήρωνα τον Αλεξανδρέα, περίπου το 30 μΧ. Άρα, πώς θα είχαν φτιαχτεί οι μετρητές; (Των οποίων η βασική αρχή λειτουργίας είναι η ίδια με του οδομέτρου.)

• Καί ότι το 80 πΧ δεν είχε ακόμη αλλάξει το αρχαίο αριθμητικό σύστημα, μ’ όλα τα εκνευριστικά του. (Νομίζω το νέο σύστημα πάλι ο Ήρων το πρότεινε.)

Έτσι, το 111 γραφόταν ρια’ (αργότερα έγινε ααα’), καί η πρόσθεση πχ των 45 καί 55, δηλαδή (με το παλιό σύστημα) με’ + νε’ έδινε μεν 100, αλλά μ’ ένα ψηφίο λιγώτερο!… πράγμα αδιανόητο στο «σωστό» αριθμητικό σύστημα (όπως γράφουμε σήμερα, δηλαδή). Δηλαδή ρ’. (Στο νέο σύστημα, θα είχαμε: δε’ + εε’ = α00′.)

Αναχρονισμός; ασυμφωνία με τα σήμερα παραδεκτά ιστορικά δεδομένα;

Όμως, έπρεπε να υπήρχαν μετρητές, διότι δεν γινόταν αλλοιώς!

Βασική αρχή της έρευνας, αυτό το τελευταίο – καί δεν το είπα εγώ, αλλά ο Σέρλοκ Χόλμς! Σκεφθήτε πχ κι ότι η εφεύρεση του βαρούλκου αποδίδεται στον Αρχιμήδη, κάπου το 146 πΧ, διότι έτσι λένε τα χειρόγραφα που έχουμε. Καμμία σωζόμενη αρχαία πηγή δεν αναφέρεται σε παλιότερη χρονολογία εφευρέσεως του βαρούλκου. Οκέϋ, αλλά προκαλώ τον οποιονδήποτε (που θα με αποκαλέσει φαντασιόπληκτον) να χτίσει Παρθενώνα χωρίς βαρούλκο!  

 

Αυτά, λοιπόν, τα κομμάτια -όταν κι αν βρεθούν- θα μας επιτρέψουν ένα τρομερό άλμα στη μελέτη του ΜτΑ… αν δεν τά ‘χουν ήδη τσουρνέψει απ’ τον βυθό τίποτε …»ερευνητές», σαν τον Κουστώ. (Καί τώρα βρίσκονται σε κανένα μυστικό υπόγειο.)

Τέλος πάντων, ακόμη καί χωρίς αυτά, εμείς εδώ θα επιχειρήσουμε κάποιες υποθέσεις. Ενδεχομένως τολμηρές γιά κάποιους, αλλά τί κορυφαίοι «συνομωσιολόγοι» θα ήμασταν, αν καθόμασταν στ’ αυγά μας;  

 

Η πρώτη υπόθεση, είναι πως το μηχάνημα αυτό είναι ηλιοκεντρικό.

Βέβαια, μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί τα υποτμήματά του, που υπολογίζουν τις κινήσεις του Ήλιου καί (κυρίως) της Σελήνης… αλλά με αυτά τα δεδομένα καί μόνον, δηλαδή μονάχα με δύο ουράνια σώματα, δεν μπορούμε ν’ αποφανθούμε ποιό γυρίζει γύρω από ποιό. Εννοώ, ποιό θεωρούσαν ως κέντρο, καί ποιό ως περιστρεφόμενο στην περιφέρεια. Εντάξει ήξεραν κάλλιστα (ειδικά κατά την Ελληνιστική Εποχή) ότι η Γή γυρίζει γύρω απ’ τον Ήλιο καί η Σελήνη γύρω απ’ τη Γή, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακλόνητα δεδομένα γιά το αν το μηχάνημα το είχαν φτιάξει καθαρά γιά αστρολογικές προβλέψεις· διότι, μην ξεχνάτε, η Αστρολογία είναι γεωκεντρική.

Κι η δεύτερη υπόθεση (μόλις σας την είπα), πως το μηχάνημα αυτό το φτιάξανε για προβλέψεις – κι όχι γι’ απλή καταγραφή ουρανίων φαινομένων.

Όμως, εμένα κάτι μου λέει πως το φτιάξανε ειδκά γιά αστρονομικές προβλέψεις, άρα το μηχάνημα είναι ηλιοκεντρικό.

Γιατί; δεν προβλέπει πράγματα η Αστρολογία;

Ναί· αλλά, όπως έδειξε ξανά καί ξανά ο πανέξυπνος (Αμερικανός Ιαπωνικής καταγωγής) Γκόρο Αντάτσι (το μικρό του όνομα σημαίνει: «πέμπτος γυιός» στα Γιαπωνέζικα), πχ εδώ (ρίξτε μιά ματιά, το παράδειγμα είναι χαρακτηριστικώτατο), εκείνο που μετράει ουσιαστικώς είναι οι αστρονομικοί συσχετισμοί. Διότι αυτοί εκλύουν την αιθερική ενέργεια του Ηλιακού μας Συστήματος.

Βλέπετε, όσα ουράνια φαινόμενα παρατηρούμε από τη Γή, δεν είναι τα πραγματικά (πχ κανένας πλανήτης δεν κινείται ανάποδα στην τροχιά του, άσχετο τί φαίνεται από ‘δώ κάτω)· περνάνε μέσα από το φίλτρο της Προβολικής Γεωμετρίας. Οπότε, μπορούμε να πούμε ότι τελικώς η Αστρολογία είναι ένα ματριξάκι, κι η Αστρονομία ένα μεγάλο Μάτριξ – που υπερισχύει.

 

Συνοψίζουμε:

Στο «καντράν» του ΜτΑ οι αρχαίοι ημών βλέπανε μπροστά στα μάτια τους το πότε σχηματίζονται οι αστρονομικοί ( = ηλιοκεντρικοί) συσχετισμοί που θέλανε.

Τώρα, αν φτιάχναμε ένα τέτοιο μηχάνημα σήμερα, αυτό μάλλον θα ήταν ένα πρόγραμμα Η/Υ· οπότε, θα του βάζαμε τα κριτήρια που θέλουμε, θα το βάζαμε να «κινεί» τα άστρα μέσα στον χρόνο, κι όταν έβρισκε ταύτιση με τα δοθέντα κριτήρια, θα μας ειδοποιούσε.

Τον καιρό του ΜτΑ θα μπορούσαν να θέσουν κριτήρια με μηχανικό τρόπο ( δεύτερη σειρά δεικτών στο καντράν / σφήνες / γρανάζια / μανιβέλλες), αλλά ίσως ο μηχανισμός γινόταν υπερ-πολύπλοκος, οπότε απλά θα περιοριζόντουσαν σε προσεκτική παρατήρηση των δεικτών στο καντράν. Δεν έχει σημασία τελικά· εκείνο που έχει σημασία, είναι πως ο ΜτΑ έκανε την ίδια δουλειά, μ’ αυτήν που κάνανε οι Πέρσες Μάγοι με χαρτί καί μολύβι!

Έλα… μόλις σας περιέγραψα το Άστρο, αν κι όχι απόλυτα καθαρά!!! Να δώ, μόνο, αν θα μπορέσετε να συμπεράνετε τα επόμενα!  

Εκείνο που δεν πρόκειται να σας πω, είναι το ποιά κριτήρια «ξεκλειδώνουν» ποιά γεγονότα. (Άμα τα βρήτε, μαγκιά σας!… αλλά δεν το βλέπω.)

 

γ. Μάτριξ καί ματριξάκι

Είπαμε: Αστρονομία = Μάτριξ, Αστρολογία = ματριξάκι.

Τώρα, είπαμε επίσης ότι «αυτοί» κοιτάζουν να ξεκινάνε τα καμώματά τους επάνω σε συγκεκριμένους αστρικούς συσχετισμούς, γιά να έχουν επιτυχία.

Σωστά; σωστά.

Όμως, προσέξτε: εδώ ακριβώς βρίσκεται η παγίδα!!!

Τί θέλω να πω;

Ότι πρώτον, ενώι σήμερα οι πάντες γνωρίζουν από Αστρολογία, άρα κοιτάζουν (καί προσπαθούν να ερμηνεύσουν) συνόδους Δία-Κρόνου κτλ κτλ κτλ, αντιθέτως, ελάχιστοι κοιτάζουν τις αστρονομικές ( = ηλιοκεντρικές) αμοιβαίες θέσεις των πλανητών.

Καί δεύτερον, εφ’ όσον στο συλλογικό ασυνείδητο έχει επικρατήσει η Αστρολογία (καί κανείς δεν κοιτάζει τίποτ’ άλλο), τότε «αυτοί» έχουν πλεονέκτημα· διότι, κάλλιστα, μπορεί ν’ αρχίζουν τις βρωμοδουλειές τους ΠΡΙΝ έρθει αυτό που εσύ περιμένεις αστρολογικώς. Οπότε, όση προετοιμασία κι αν έχεις κάνει, όση ψυχική άμυνα κι αν πάς ν’ αντιτάξεις, τζάμπα κόπος! Σε πιάνουν στον ύπνο, καί τελείωσες.

Ως παράδειγμα, πιστεύω είδατε στο διάγραμμα που παραθέτει ο Γκόρο (στον σύνδεσμο που σας έδωσα) ότι η σύνοδος Δία-Κρόνου έγινε ήδη στις 2 με 3 Νοεμβρίου. Άρα, δεν ξέρω τί ακριβώς περιμένετε στις 21 Δεκεμβρίου καί προετοιμάζεστε!  

Με απλά λόγια καί πρακτική ψυχολογία, μην κοιτάς μέσα από τα μάτια άλλων (ειδικά εχθρών)· να κοιτάς μονάχα με τα δικά σου.

 

…Το αστροπακέτο που εσχάτως απασχολεί τα ΜΜΕ καί τα Ιντερνέτια, είναι το εξής:

Σύνοδος Δία-Κρόνου επάνω στο χειμερινό ηλιοστάσιο, συμβαίνει μία φορά κάθε τόσα χρόνια, επαναλαμβάνεται το Άστρο της Βηθλεέμ, μπλά-μπλά-μπλά – άρα, από τις 21 του μήνα αναμείνατε αυτά κι εκείνα, μπλά-μπλά-μπλά.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι μέσα σε τέτοιο πλαίσιο, τα άσχημα γεγονότα (γιά τα οποία μιλάνε όλοι) θα έρθουν μεν… αλλά όχι επειδή τα προβλέπει η Αστρολογία. Επειδή τα περιμένει όλος ο λαός!!!!!

Επειδή έχει φτιάξει ένα δεκτικό ψυχικό πλαίσιο, καί τα «τραβάει» σαν αλεξικέραυνο. (Αφού ξέρει Αστρολογία… καλά να πάθει!    )

Ωστόσο, το πραγματικό παιχνίδι παίζεται αλλού – καί δεν γνωρίζω αν μπορώ να ξυπνήσω εγκαίρως όσους δεν πήραν χαμπάρι.

 

Σαν επίλογος

Μπορούμε, λοιπόν, να κοιτάζουμε καί τον αστρονομικό «χάρτη», πέρα απ’ τον αστρολογικό. Μπορούμε, όμως, καί κάτι άλλο:

Ν’ αγνοήσουμε παντελώς Αστρονομίες κι Αστρολογίες, καί να κάνουμε τα δικά μας.

Γιατί;

• Επειδή κάθε στιγμή είναι στιγμή δημιουργίας.
• Επειδή η ψυχονοητική μας θωράκιση είναι μεγάλη, άρα είμαστε μάγκες καί το μπορούμε.
• Επειδή ίσως θεωρούμε πως έχουν περισσότερη σημασία τα («πυθαγόρεια») Μαθηματικά του Μάτριξ, κι όχι η (αστρο)Φυσική του Μάτριξ.
• Επειδή, τέλος, δεν είναι πρακτικό (ούτε έξυπνο) να περιμένουμε τα κατάλληλα αστροκριτήρια, που πιθανόν να έρθουν αφού εμείς θά ‘χουμε ψοφήσει! Έστω, που θα έρθουν όταν θα είμαστε γιά τα ΚΑΠΗ.

Τί θα γίνει, δηλαδή; θα καθήσουμε αδρανείς μέχρι νά ‘ρθει το κριτήριο; ΤΩΡΑ ό,τι κάνουμε! (Βλέπε Σπαρτιάτες στον Μαραθώνα. Είχαν τη γιορτή της Πανσελήνου, λέει, καί γι’ αυτό δεν ήρθαν εγκαίρως, λέει. Ευτυχώς, βέβαια, που νενικήκαμεν. Αλλοιώς…)

 

Τελικώς, το Άστρο της Βηθλεέμ φέτος θα ξαναφανεί μονάχα στις βιτρίνες των καταστημάτων. Η Πραγματική Ελλάδα δεν ξέρω πότε θα ξαναφανεί…

…ενόσωι όλοι περιμένουν αστρολογικούς συσχετισμούς, καί δεν σηκώνονται να δράσουν!

 

Υγ: Ακόμη ένα παράδειγμα μεγάλου καί μικρού Μάτριξ είναι ο περίφημος «αριθμός του θηρίου» στην Αποκάλυψη. Το 666!

Κι όμως, που-θε-νά στην Αποκάλυψη δεν γράφεται ςςς’, όπως θα περιμέναμε γιά τον πρώτο μεταχριστιανικό αιώνα της Ελληνιστικής Εποχής! Ο Ιωάννης αποδεικνύεται «καθαρευουσιάνος» γιά την εποχή του, καί γράφει αρχαιοπρεπώς: χξς’.

Ωστόσο, κι ενώι τρία εξάρια δεν υπάρχουν στο αρχικό κείμενο, όλοι (ακόμη κι «αυτοί» – ειδικά «αυτοί») έχουν γεμίσει τον τόπο απεικονίσεις με τρία εξάρια! Κι έτσι, το παγκόσμιο συλλογικό ασυνείδητο έχει πλέον διαμορφωθεί έτσι, ώστε να περιμένει να δεί οπωσδήποτε τρία εξάρια, ως δηλωτικό αριθμό του κακού.

Προσέξτε: άλλο ένας αριθμός (η αριθμητική αξία εξακοσίων εξηνταέξι μονάδων, δηλαδή), κι άλλο η αναπαράστασή του στο εκάστοτε εν χρήσει αριθμητικό σύστημα (πχ χξς’, ή ςςς’, ή 666). Μην τα μπερδεύετε! Ο Ιωάννης έγραψε γιά εξακόσια εξήντα έξι (ως αριθμητική αξία), αλλά όχι γιά τρία εξάρια (ως αναπαράσταση της αξίας αυτής)!