Ο ΧΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ[ΚΑΙ Η ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ]....

 

Ο χαφιές της γειτονιάς (και η ένοχη σιωπή της Εκκλησίας)

Σήμερα ο πιστός αποτελεί μία νέα μορφή δράστη με σοβαρά ποινικά αδικήματα

Νίκος Καραβέλος* |> Ο γράφων, ουδέποτε υπήρξε θρήσκος. Ουδέποτε, όμως, συγχωρεί την

ασέβεια και την αμετροέπεια έναντι της πίστης και των συμβόλων της. Θεωρεί ότι οι πιστοί έχουν, 

τουλάχιστον,

το ίδιο (αν όχι εκ του Συντάγματος ισχυρότερο) δικαίωμα να υπερασπίζονται την πίστη τους, με 

τους λοιπούςπιστούς συμπατριώτες ή “μουσαφίρηδες”.Ο γράφων αποδίδει την απρέπεια, που

 “θάλλει” τελευταία, στην εκτεταμένη αμορφωσιά μερίδας του κόσμου, και δυστυχώς του 

λεγόμενου προοδευτικού χώρου.

Εκείνοι όφειλαν να είναι οι πρώτοι υπερασπιστές του δικαιώματος στην θρησκευτική ελευθερία, που

πλήττεται σήμερα, γιατί είναι μέρος της γενικής ελευθερίας που έχει καθήκον και δικαίωμα να απολαμβάνε

ι ο πολίτης.Σε κανένα, τουλάχιστον ορθόδοξο, κράτος δεν καταλύθηκε με το στανιό η απρόσκοπτη μετάβαση

και συμμετοχή στις εκκλησίες, με τους όρους προστασίας της δημόσιας υγείας..

Δεν επετράπη το αυτονόητο, η έκφραση της αγωνίας των πιστών, με τήρηση βεβαίως των υγειονομικών

 κανόνων,

 έστω και κι αν τους συνέταξαν αισθητικά ανάπηροι και κοινωνικά και μορφωτικά αστοιχείωτοι , όπως ο Τάδε

(ο τσίγκινος ψαλτάκος) και ο Δείνας (ο νεκρούφης με τα κοκάλινα μαύρα γυαλάκια ), μετά της απόκοσμης

ανδρικής και γυναικείας χορωδίας των εντεταλμένων ιατρών της εξουσίας.

Απλή επισκόπηση, καταδεικνύει τη “μοναδικότητα” της ελληνικής περίπτωσης, που οφείλεται αφ ενός στην εμπαθή

έλλειψη ιστορικής παιδείας, μέρους του πολιτικού (υπηρετικού) προσωπικού και μέρους του κόσμου που ανέχεται,

 και αφ¨ετέρου στην διαχρονική, πλην εξαιρέσεων, δουλική προσκόλληση των μεγαλοϊερέων στις ορέξεις

εξουσίας, προς χάριν της φορολογικής τους “ευταξίας” και της ακόρεστης οικονομικής τους βουλιμίας. Χωρίς να

 αποκλείεται η φοβία τους και η περιπτώσεις των “άστατων ράσων”. Δεν εξηγείται αλλιώς η εκκωφαντική

σιωπή της επίσημης Εκκλησίας

Στις 13 του μηνός Δεκεμβρίου, του δέκατου μνημονιακού (τα ξεχάσαμε;) έτους, τα όργανα της καταστολής

 στο Κορωπί, όρμηξαν προς αποκατάσταση της τάξης, όχι κατά των ληστών αλλά κατά των πιστών!

Να σημειωθεί, (για όσους δεν παρακολουθούν τα νέα εγκληματολογικά χρονικά) ότι σήμερα ο λεγόμενος

 πιστός, αποτελεί νέα μορφή ποινικού δράστη, το δε πλείστον των πράξεών του, συγκροτεί σοβαρά ποινικά

 αδικήματα.

Επέδραμαν, λοιπόν τα “καλόπαιδα με στολή” και βρήκαν σε έκταση 500 τ.μ μια χούφτα κοσμάκη που λιτάνευε.

Ω! του εγκλήματος! Είπαν, και επέπεσαν θαρραλέα επί του Ναού και της κακοποιού νεωκόρου και μοίρασαν

1500 ευρώ στον Ναό και 300 ευρώ στην κακομοίρα τη νεωκόρο! Τι ανδρεία αστυνομική!

Οι ιερείς και οι επίτροποι συνελήφθησαν, έξω από τον ναό, διότι, ως γνωστόν, οι Έλληνες καταστολείς εις

 τούτο διαφέρουν από τους ναζί και τους άγριους γενειοφόρους ληστές του Φαρ Ουέστ: Δεν μπουκάρουν

στους Ναούς την ώρα της λειτουργίας. Λίγο είναι στις μέρες μας;

Το σπουδαιότερο είναι ότι η επέλαση του “ιππικού” της ΕΛ.ΑΣ πραγματοποιήθηκε κατόπιν επίμονων

καταγγελιών του Χαφιέ της Γειτονιάς, ενός νέου είδους “συνειδητού πολίτη”, που επιβιώνει μέσα στην κοπριά

που συγκεντρώνεται πλέον επικίνδυνα από τα περιττώματα που μας κυβερνούν και από τα σκουπίδια

της δικής μας ανοχής και αδιαφορίας.

(*) Ο κ. Νίκος Ι. Καραβέλος, είναι δικηγόρος και λογοτέχνης

(typospeiraiws.gr)