Του Σωτήρη Σιδέρη
Ολική επαναφορά στις στρατηγικές σχέσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ με την Τουρκία , προοιωνίζονται οι κινήσεις της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα Τζεφ Φλέικ, στάζει μέλι για την “αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη», την Τουρκία δηλαδή και απροκάλυπτα, δηλώνει ότι την θέλει εγγυήτρια δύναμη στο μεταπολεμικό καθεστώς της Γάζας. Την ίδια στιγμή, η ΕΕ προσκαλεί τον Τούρκο ΥΠΕΞ Φιντάν στην ιδιαίτερα σημαντική Άτυπη Συνάντηση των ΥΠΕΞ της ΕΕ, που θα πραγματοποιηθεί στις 29 Αυγούστου στις Βρυξέλλες, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στην Άγκυρα, που βλέπει μια ευκαιρία για να αλλάξει τις αποφάσεις της ΕΕ του 2019 που προετοίμαζαν το έδαφος για κυρώσεις κατά της Τουρκίας και τις οποίες αδρανοποίησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το θέμα δεν είναι ο διάλογος με την Τουρκία, αλλά ο ρόλος της Άγκυρας που αναβαθμίζεται στρατηγικά, την στιγμή που η Αθήνα είναι αόρατη στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα. Η κυβέρνηση έχει συναινέσει σε αυτή την μεταστροφή της ΕΕ, χωρίς να διαπραγματεύεται το παραμικρό και ενώ η τουρκική επιθετικότητα κλιμακώνεται. Να θυμίσουμε την ωμή , όσο και θριαμβευτική διαπραγμάτευση του Ερντογάν για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ….
Τα γεγονότα είναι αποκαλυπτικά
Η Τουρκία δεν ασκεί ενεργητική διπλωματία μόνο στον ρωσοουκρανικό πόλεμο, αλλά εμπλέκεται πλέον σοβαρά ως τακτικός παίχτης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή με τις ευλογίες και των ΗΠΑ και της ΕΕ. Για την Ελλάδα το κρίσιμο πρόβλημα είναι ότι αυτή η θριαμβευτική επιστροφή και αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας , καταγράφεται ταυτόχρονα με την εκτόξευση του τουρκικού εθνικισμού στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και τις απειλές κατά της Ελλάδας., χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αντίδραση από την Αθήνα. Αντίθετα η καλλιέργεια κλίματος εφησυχασμού είναι επικίνδυνος χειρισμός.
Η Τουρκία έχει να εμφανιστεί σε Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ από το 2019. Τότε, στο Ευρωπαικό Συμβούλιο στις 20 Ιουνίου, είχε προκληθεί κρίση, όταν ο Αλέξης Τσίπρας είχε πετύχει την δρομολόγηση κυρώσεων κατά της Άγκυρας.
Η πρόσκληση για τη συμμετοχή του Φιντάν στην Σύνοδο θεωρήθηκε από την Άγκυρα ως μια ευκαιρία για τροποποίηση των αποφάσεων της ΕΕ, τόσο από το Συμβούλιο Υπουργών, όσο και από τη Σύνοδο Κορυφής. Στα κείμενα αυτά , η ΕΕ καταδίκασε τις παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην Κύπρο και την στάση της στο Αιγαίο και έβαλε στο τραπέζι την δυνατότητα να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία. Αμέσως όμως μετά την νίκη της ΝΔ στις εκλογές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέσυρε την δυνατότητα αυτή και χάθηκε η ευκαιρία για την ελληνική εξωτερική πολιτική να ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο στην τουρκική επιθετικότητα. Με την ίδια ακριβώς ανευθυνότητα, ο Κώστας Καραμανλής απέσυρε το 2004 τις αποφάσεις του Ελσίνκι χωρίς την παραμικρή διαπραγμάτευση και τότε πάλι εκτοξεύθηκε η τουρκική επιθετικότητα.
Η υποχωρητικότητα του Μητσοτάκη απογείωσε πάλι την τουρκική επιθετικότητα όπως αποδείχθηκε λίγους μήνες αργότερα με το Ουρούτς Ρέις , μέχρι τα τελευταία γεγονότα της Κάσου. Τώρα η Τουρκία θέλει να αλλάξει αυτές τις αποφάσεις και ταυτόχρονα, επιδιώκει να προωθηθεί η αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης με την ΕΕ, να δρομολογηθεί ο ανώτατος πολιτικός διάλογος, ενώ και στο διπλωματικό πεδίο, η Ευρώπη θέλει την Τουρκία ενεργό παίχτη. Η κυβέρνηση δεν έχει πει ούτε λέξη τι θέλει να κάνει και τι θα πει σε αυτή την σημαντική Σύνοδο.
Ύμνοι στην Τουρκία
Η Ελλάδα έχει γεμίσει αμερικανικές βάσεις στρατηγικής σημασίας για την πολιτική των ΗΠΑ σε μια τεράστια περιοχή, από τα βαλκάνια, μέχρι την Μαύρη Θάλασσα και την Ρωσία και προς το νότο για την Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία διαφοροποιείται σημαντικά από την πολιτική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με στόχο να ωφεληθεί γεωπολιτικά και να αναδειχθεί ως περιφερειακή δύναμη. Οι ύμνοι του πρέσβη των ΗΠΑ στην Άγκυρα Τζεφ για την Τουρκία,που αποχωρεί από την Άγκυρα, την χρησιμότητά της και τον ρόλο της σε όλο το πεδίο που προαναφέρθηκε συνιστούν παράγοντα εύλογης ανησυχίας για κάθε σκεπτόμενο Έλληνα. Άλλωστε η τοποθέτηση του συμπαθούς , αλλά γραφικού διπλωματικά Τζορτζ Τσούνη στην Αθήνα ήταν μια κίνηση υποβάθμισης του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Οι δεδομένοι δεν διεκδικούν, δεν παρεκκλίνουν, δεν ανησυχούν κανέναν.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προσωπικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός δείχνουν παντελώς υποταγμένοι σε μια πολιτική που βαίνει εις βάρος των εθνικών συμφερόντων. Όταν ένας σημαντικός Αμερικανός αξιωματούχος, με επίσημες δηλώσεις του υπογραμμίζει τον ρόλο της Άγκυρας ως περιφερειακής δύναμης, “εξαφανίζοντας” την Ελλάδα από τον γεωπολιτικό χάρτη, είναι πηγή ανησυχίας, από όποια οπτική, γεωπολιτική, απλά διπλωματική, ή πολιτική αντιμετωπιστεί. Η Τουρκία , υπογραμμίζουμε συνεχώς από τις στήλες του omegapress.gr , έχει αναβαθμίσει το εύρος των απειλητικών πιέσεων προς την Ελλάδα, εν μέσω σιωπής και του πρωθυπουργού και του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και με ευθύνη φυσικά της Αθήνας που έχει αποσυρθεί από την διεθνή διπλωματία...
Ο Φλέικ μιλώντας σε δημοσιογράφους του Politico, δήλωσε πως “όταν η υφήλιος διανύει περίοδο ειρήνης, η Τουρκία έχει σημαντική θέση και μόνο λόγω γεωγραφίας. Αλλά όταν ο κόσμος διανύει περιόδους ταραχών, τότε εκείνη είναι ακόμη πιο σημαντική».
Ο Αμερικανός αξιωματούχος αποκαλύπτει ότι οι ΗΠΑ είναι αυτές που ζητούν από την Τουρκία να παρεμβαίνει σε διάφορα μέτωπα, τονίζοντας «ζητήσαμε από την Τουρκία να προσπαθήσει να συμβάλει ώστε να αποκλιμακωθεί η ένταση με το Ιράν” και πρόσθεσε: “είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη λύση στην κατάσταση της Γάζας στην οποία δεν θα διαδραματίζουν κάποιον ρόλο περιφερειακοί παίκτες όπως η Τουρκία, είτε ως εγγυήτριες δυνάμεις είτε ως δυνάμεις που θα πάρουν μέρος στην ανοικοδόμηση». Δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το Ισραήλ θα δεχθεί την Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη στη Γάζα, αλλά αυτό δεν πτοεί την Άγκυρα, ούτε τις ΗΠΑ όπως φαίνεται από τις δηλώσεις Φλέικ.
Ο ίδιος , όταν ρωτήθηκε τι συμβουλή θα έδινε στον επόμενο πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αγκυρα, απάντησε ότι θα τον καλούσε «να συνεχίσει να καλλιεργεί αυτήν τη σχέση γιατί η Τουρκία είναι «μια αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη», ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός στις τάξεις του ΝΑΤΟ, αλλά και «ένας απαραίτητος σύμμαχος».
Η Αθήνα έλαβε το μήνυμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου