Στη Νανά!

Εισαγωγή

Σίγουρα διαβάσατε τη σχετική ειδησεογραφία των ημερών (πχ εδώ) : εδώ και κάμποσες ημέρες, το λιμάνι του Βόλου έχει γεμίσει μ’ ένα στρώμα νεκρών ψαριών που επιπλέουν, τα οποία άρχισαν πλέον ν’ αποσυντίθενται, καί η βρώμα είναι αφόρητη. Τα δέ θαλάσσια ρεύματα παρασύρουν τα ψοφίμια παραπέρα, με αποτέλεσμα οι βόρειες ακτές του Παγασητικού να έχουν νεκρά ψάρια σε μεγάλο μήκος τους. Εννοείται, μπάνια στη θάλασσα δεν κάνει πιά κανείς, ούτε γι’ αστείο.

Ένα στρώμα νεκρών ψαριών στην παραλία του Βόλου.

(Η φωτογραφία -όχι δική μου- είναι από τις πρώτες μέρες του φαινομένου.)

Στο βάθος φαίνεται η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου,

την οποία οι παλιότεροι αναγνώστες θυμούνται που την αναφέραμε συχνά-πυκνά.

Ίσως έχει σχέση με το σημερινό άρθρο, ίσως όχι.

Η εξήγηση που δόθηκε εξ αρχής, ήταν ότι πλημμύρισε η λίμνη Κάρλα (μάλλον επειδή κατεβάζει νερά ο Πηνειός, με τον οποίο επικοινωνεί), κι έτσι διοχέτευσαν τα νερά στον Παγασητικό μέσωι του αποστραγγιστικού αγωγού καί του χειμάρρου Ξηριά (ή «Μπουρμπουλήθρας») – γιά να μην πλημμυρίσουν τα χωριά καί τα χωράφια δίπλα στη λίμνη. Ωστόσο, το ρεύμα παρέσυρε καί πολλά από τα ψάρια της λίμνης, που βγήκαν κι αυτά στη θάλασσα. Αλλά, επειδή είναι ψάρια του γλυκού νερού, με την επαφή με το αλμυρό νερό ψόφησαν.

(…Οι εκβολές του Ξηριά βρίσκονται στα 200 μέτρα

από τη μονάδα πρώτης συγκέντρωσης του βιολογικού

καθαρισμού των αστικών λυμάτων!…

Σαπιοψαρίλα σε συνδυασμό με σκατίλα, δέ σου λέω τίποτε!… 🙂 🙂 )

Όμως, τα νεκρά ψάρια είναι πάρα πολλά, καί δεν μπορεί αυτά να είναι μόνο τα λιμνίσια. Άρα, ψόφησαν καί πολλά ψάρια της θάλασσας. Τώρα, το γιατί; ποιός να ξέρει!… Πιθανώτατα, όμως, η αιτία να είναι χημικές ουσίες, που κάποιοι ασυνείδητοι πέταξαν στο νερό, ή ίσως υπερβολικές ποσότητες φυτοφαρμάκων. Η φωτογραφία (επίσης όχι δική μου) που ακολουθεί, δείχνει έναν περίεργο μπλέ χρωματισμό σε κάποια κουφάρια, μάλλον δείγμα κάποιας ανεπιθύμητης χημικής αντίδρασης:

Τέλος πάντων, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα – καί τελούμε εν αναμονήι των επισήμων χημικών αναλύσεων καί πορισμάτων.

Επειδή, όμως, εμείς εδώ βλέπουμε τα γεγονότα με διαφορετική ματιά, ας πάμε σ’ ένα άλλο λιμάνι, αρκετά μακρυνό.

. . . . . . . . . . .

Χόνγκ Κόνγκ

Ναί, σίγουρα το γνωρίζετε (τουλάχιστον) από κινηματογραφικές ταινίες!… μία εκ των οποίων είναι με τον Τζέημς Μπόντ, με κυνηγητό με ταχύπλοα (καί πιστολίδι) ανάμεσα σε πλωτά Κινέζικα εστιατόρια, κτλ.

Ωστόσο, το Χόνγκ Κόνγκ διαθέτει επίσης πολύ όμορφα τοπία καί πάρκα με πολύ πράσινο. Σ’ ένα παραθαλάσσιο πάρκο, λοιπόν, στη λεγόμενη Ακτή Ρηπάλς, τη δεκαετία του 1960 φτιάξανε ένα τεράστιο άγαλμα της θεάς Τσ’ άν Γίν (Quan Yin), γιά να προστατεύει τους ναυτικούς. Είναι ετούτο εδώ:

(Η πρωτότυπη φωτογραφία σε μεγάλο μέγεθος, βρίσκεται εδώ.)

Όμως, δεν φαίνεται η βάση του αγάλματος.

Έ, καί λοιπόν; Τί να την κάνουμε να τη δούμε;

Πρέπει να τη δούμε, επειδή είναι άκρως σημαντική – κι όχι μόνον από καλλιτεχνικής πλευράς.

Αυτή, λοιπόν, φαίνεται σε μιά άλλη φωτογραφία που βρήκα, η οποία όμως έχει υδατογράφημα – καί δεν θα τη χρησιμοποιήσω. (Σιχαίνομαι τα κοπυράϊτς με το παραμικρό!… λές καί το άγαλμα τους ανήκει, ή λες καί δεν τό ‘χουν φωτογραφήσει εκατομμύρια τουρίστες, κι αυτοί κατάφεραν κάποιον ανεπανάληπτο άθλο!) Εσείς, βέβαια, μπορείτε να την απολαύσετε στην ολότητά της.

Αλλά, θ’ απομονώσω μιά λεπτομέρεια:

Ναί, ένα ψάρι!

Κι αν δεν κάνω λάθος, δεν είναι το μοναδικό. Πρέπει να έχει κι άλλα, γύρω-γύρω στα πόδια της θεάς.

. . . . . . . . . . .

Τσ’ άν Γίν

Ποιά είναι, όμως, αυτή η Κυρία, έ;

Θεωρείται «ο θηλυκός Βούδδας του ελέους». Αγάλματά της υπάρχουν σε αρκετούς βουδδιστικούς ναούς στην Κίνα (στο μπροστά μέρος το άγαλμα του Βούδδα, στο πίσω μέρος -με χώρισμα- το της Τσ’ άν Γίν), οι οποίοι ξανάνοιξαν (γιά καλόγερους καί κοινό) από τότε που ξαναεπετράπη η τέλεση θρησκευτικής λατρείας στην Κίνα. Υπάρχουν καί σε άλλες χώρες της ΝΑ Ασίας, βέβαια, αλλά ίσως όχι τόσα πολλά, όσο στην Κίνα.

Τί σημαίνει, όμως, τ’ όνομά της;

Από εδώ, γιά παράδειγμα (το βιβλίο το έχω στην κλασική σειρά των εκδόσεων Πένγκουϊν γιά τις θρησκείες), μαθαίνουμε ότι ο βουδδισμός Ζέν είναι παραφθορά του Κινέζικου Τσ’ άν (Quan) – μιά που τον βουδδισμό στην Ιαπωνία τον εισήγαγαν Κινέζοι ιεραπόστολοι…

…που με τη σειρά του είναι παραφθορά του Ινδικού ( ; ) Dhyana, που σημαίνει αυτοσυγκέντρωση καί διαλογισμός.

[Γιατί ερωτηματικό στη λέξη «Ινδικού»;

Διότι, ας μην ξεχνάμε ότι:

  • καί υπήρξε (καί υπάρχει) Ελληνικό φυλετικό υπόστρωμα στη βόρεια Ινδία, τουλάχιστον από το 8,500 πΧ, εξ ού καί η (ανοήτως καλούμενη) «Ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία»,
  • καί οι Έλληνες του Μεγαλέξανδρου έφτασαν στην Ινδία, όταν ο βουδδισμός ήταν ακόμη στα ντουζένια του.

Βλέπε (γιά τη δεύτερη περίπτωση) πχ το βιβλίο Μιλινταπάν(τ)α, που είναι οι συζητήσεις του βασιλιά Μενάνδρου με βουδδιστές.]

Το δέ «γίν» είναι, θα λέγαμε, η θηλυκή πολικότητα της Φύσης.

Αχά! Πλησιάζουμε!

Ντυάνα Γίν, λοιπόν…

ή αλλοιώς, Γυνή της Διάνοιας.

Την οποία, όμως, εμείς οι Έλληνες την ξέρουμε κάπως διαφορετικά… καί με παρόμοιο όνομα, φυσικά:

(Πλήρης εικόνα, εδώ.)

Ταυτόχρονα, επειδή το μέγιστο μέρος του συμβολισμού της θεάς μας σήμερα τον φέρει η Παναγία, η προσωνυμία «Ελεούσα» (Μερσέντες, στα Ισπανικά των καθολικών) είναι ακριβώς «ο θηλυκός Βούδδας του ελέους» στα καθ’ ημάς.

Καλό; 🙂

. . . . . . . . . . .

Αθήνα

Στο τσιμεντένιο κιτσαριό, το γνωστό με το όνομα «νέο μουσείο Ακρόπολης».

Δεν θυμάμαι, δά, όλα τα εκθέματα απέξω· άρα, δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή αν υφίσταται άγαλμα της θεάς Αθηνάς, όπως το έχω στο μυαλό μου – παναπεί, με την ενδυμασία, που θα δήτε αμέσως μετά. Πάντως, υπάρχουν κάμποσα αγάλματα κορών, στα οποία ευτυχώς έχει διασωθεί ο αρχαίος χρωματισμός τους, καί βλέπουμε όσα πρέπει να δούμε – γιά να μή χαθούν από τη φυλετική συλλογική μας μνήμη.

Ιδού ένα τέτοιο άγαλμα:

Αυτό το λένε (αν δεν κάνω λάθος) «η κόρη με το ρόδο». Δεν ξέρω αν κρατάει ρόδο, μήλο, ή καμιά πέτρα γιά τα κεφάλια ανοήτων. Πάντως, δεν είναι η θεά Αθηνά, αν καί φέρει τα σύμβολα της θεάς. Όμως, νά ‘την σε μεγέθυνση η μπορντούρα του ενδύματός της – καί δεξιά, η της Τσ’ άν Γίν:

Ομοιότητες, που ίσως είναι ενοχλητικές γιά πολλούς, καθώς καί σύμβολα επίσης μάλλον ενοχλητικά, έ; (Βλέπετε καθαρά καί τον ισοσκελή «χριστιανικό» σταυρό.) Αλλά η Ιστορία καί το παρελθόν δεν αλλάζουν κατά το δοκούν του κάθε φανατικού.

Ωστόσο, υπάρχει καί μία διαφορά: ο αγκυλωτός σταυρός της Τσ’ άν Γίν είναι αριστερόστροφος, καί συμβολίζει τη σοφία, ενώι ο της κόρης δεξιόστροφος, καί συμβολίζει τη δύναμη. Συμπεραίνουμε, επομένως, ότι η εικονιζόμενη κόρη είναι ιέρεια της θεάς – ίσως αρρηφόρος.

[Ο αριστερόστροφος αγκυλωτός σταυρός -της σοφίας- είναι το σύμβολο του δευτέρου βαθμού των αρχαίων Ελληνικών Μυστηρίων, δηλαδή του επόπτη. Κι ο δεξιόστροφος -της δύναμης- του τρίτου, δηλαδή του ιερέα.

Κάποτε θα σας μιλήσω (καί) γι’ αυτά.]

Τώρα, όμως, ανεβαίνουμε λίγο βορειότερα.

. . . . . . . . . . .

Πίσω, στον Βόλο

Επιστρέφουμε στον Βόλο, καί στα νεκρά ψάρια.

«- Πάς καλά, ρέ Εργοδότη; Τί σχέση έχει ο Βόλος με την Τσ’ άν Γίν καί τη θεά Αθηνά; Έχει θεά Αθηνά ο Βόλος;»

Αμέ!!!… Πώς δεν έχει;!

Αρχίζει, τώρα, να διαφαίνεται κάποιος συσχετισμός;

. . . . . . . . . . .

Σε πρώτη ανάγνωση, η θεά Α-θέε-νάα / Παρ-θέ-νος (ως ζώδιο) έχει ως απέναντι αστερισμό τους Ιχθύες, το καρμικό ζώδιο, που ταυτόχρονα συμβολίζει τον θάνατο!

[Μπερδεγουέη, καί με την παρατήρηση ότι το εικονιζόμενο πεύκο είναι πιά κομμένο, κοιτάχτε οι παρατηρητικοί κάτι πλακίτσες που κάνει το Μάτριξ: τα καλώδια του ρεύματος από πίσω είναι οκτώ (ο αριθμός καί το σύμβολο του ιεροφάντη, τετάρτου καί τελειωτικού βαθμού των αρχαίων Ελληνικών Μυστηρίων), καί διατεταγμένα σέ δύο ομάδες, των πέντε (της οικιακής τάσης) καί των τριών (της μεσαίας υψηλής). Ακολουθία Φιμπονάτσι, παναπεί – ο 5ος καί ο 4ος όρος της!

Να το χοντρύνουμε, να πούμε ότι πρόκειται γιά υπενθύμιση της πεντάλφας καί της σβάστικας;…]

Όμως, δεν σας είπα τί ακριβώς συμβολίζει το ψάρι στα πόδια της Τσ’ άν Γίν! Διότι οι Κινέζοι έχουν μέν κι αυτοί 12 ζώδια, αντίστοιχα με τα δικά μας (περίπου τα μισά σχεδόν ταυτίζονται – αν καί οι Ιχθύες σ’ αυτούς είναι ο Κόκκορας), αλλά με διαφορετικές ερμηνείες. Όθεν, τα ψάρια στα πόδια της θεάς τους δεν είναι το ζώδιο των Ιχθύων.

Ο συμβολισμός τους είναι οι εχθροί!

Μ’ άλλα λόγια, η Τσ’ άν Γίν πατάει από κάτω τους εχθρούς (σας θυμίζει, λιγάκι, τον χαρακτηρισμό «Πρόμαχος»; ), οι οποίοι εκλιπαρούν γιά έλεος! (Προσέξτε λίγο καί τη φάτσα του ψαριού στη βάση του αγάλματος!)

. . . . . . . . . . .

Καί τα νεκρά ψάρια στον Βόλο, πού κολλάνε; Στο κάτω-κάτω, το ψάρι της Τσ’ άν Γίν απεικονίζεται ζωντανό.

Χμ… αν προσέξετε λιγάκι, το ψάρι της Τσ’ άν Γίν έχει μουστάκια. Που σημαίνει ότι ανήκει στο είδος των κυπρίνων, που είναι ψάρια του γλυκού νερού (λιμνών καί ποταμών). Το βάζω δίπλα-δίπλα με τη φωτογραφία ενός πραγματικού, γιά σύγκριση (έχουν αρκετά υποείδη, ακόμη καί …αμούστακα, όπως πχ το γνωστό μας χρυσόψαρο, αλλά εδώ απεικονίζεται ο λεγόμενος Cyprinus carpio, εκλεκτός μεζές γιά τους Κινέζους) :

Λοιπόν;

Αρχίζουν τώρα να δένουν όλα μεταξύ τους;

Δεν γνωρίζω αν τα «Καρλιώτικα» ψάρια είναι της ομοταξίας των κυπρίνων, αλλά…

. . . . . . . . . . .

Συμπέρασμα;

Ίσως είναι αφελές, ίσως όχι· αλλά, η προσωπική μου γνώμη είναι πως η θεά Αθηνά, ως Πρόμαχος, αρχίζει να εξοντώνει εχθρούς. Έτσι δείχνουν οι οιωνοί.

Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά η ιστορία με τα νεκρά ψάρια παρατράβηξε τόσο πολύ, ώστε την πρόσεξε καί ο πλέον καθυστερημένος.

Δεν μπορούσε ν’ αγνοηθεί τέτοιος οιωνός.