Ἀδιαφορία στήν Σύνοδο τοῦ ΝΑΤΟ – Μέ τήν πενταετῆ σιωπή τῆς Κυβερνήσεως τῆς Νέας Δημοκρατίας στήν συστηματική παραβίαση τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν γιά βιβλία, ἐμπορικές ὀνομασίες, ἀλυτρωτισμό, στρώσαμε τό χαλί στούς ἐθνικιστές τοῦ VMRO νά χρησιμοποιοῦν τό ὄνομα «Μακεδονία» σκέτο
- Τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Ναί μέν ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης εἶχε δεσμευθεῖ ὅτι θά θέσει στήν Σύνοδο Κορυφῆς τοῦ ΝΑΤΟ στήν Οὐάσιγκτων τό ζήτημα τῆς παραβιάσεως τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν ἀπό τά Σκόπια, ἤδη ὅμως διαφαίνεται ὅτι ἡ στάσις του θά εἶναι χλιαρή, ἐνῶ εἶναι βέβαιον ὅτι οἱ ἐπισημάνσεις του, ὅποια μορφή καί ἄν ἔχουν, θά ἀπευθύνονται σέ ὦτα μή ἀκουόντων. Οἱ σύμμαχοι τοῦ ΝΑΤΟ αὐτήν τήν στιγμή «καίγονται» γιά τήν Οὐκρανία καί τήν ἐξέλιξη τοῦ πολέμου. Ἐλαχίστη σημασία θά δώσουν στά ὅσα θά δηλώσει ὁ Πρωθυπουργός γιά τό ἱστορικό ὄνομα τῆς Μακεδονίας καί τήν σημασία πού ἔχει γιά τούς Ἕλληνες νά σταματήσει ἡ καπηλεία του ἀπό τούς Σκοπιανούς. Ἀρκετοί ξένοι ἡγέτες, περιλαμβανομένων καί τῶν Ἀμερικανῶν, θά ἀντιδράσουν μέ δυσφορία στό γεγονός ὅτι ἡ Ἑλλάς «ἀνοίγει» ἕνα ζήτημα πού γιά τούς ἰδίους εἶναι ἥσσονος σημασίας ἤ ἀκόμη καί ἀνύπαρκτο. Πῶς θά μποροῦσε νά ἐξηγήσει κανείς σέ ἕναν Ἀμερικανό, πού τό ἔθνος του ἀριθμεῖ μόλις τρεῖς αἰῶνες ζωῆς, τήν σημασία πού μπορεῖ νά ἔχουν τά ἱερά καί τά ὅσια μιᾶς ἄυλης κληρονομιᾶς γιά ἕνα ἔθνος 3.000 ἐτῶν;
Ἀλλά δέν εἶναι μόνον αὐτό. Διαχρονικῶς ἡ Ἑλλάς ἔδειξε, ὅσον ἀφορᾶ στό σκοπιανό ζήτημα, μιάν ἀσύγγνωστη ἀνοχή. Ποτέ δέν ἤγειρε τό θέμα μέ τήν ἐπιμονή πού ἀπαιτεῖτο, ὥστε νά καταλάβουν οἱ ἡγέτες τῶν ἄλλων χωρῶν, ἐχθρικῶν καί φιλικῶν, πόσο σοβαρό εἶναι τό ζήτημα καί μέχρι ποῦ μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει. Ἀπό τήν ἡμέρα πού διαλύθηκε ἡ Γιουγκοσλαβία καί τά Σκόπια κατέστησαν ἀνεξάρτητο κράτος, ἡ Ἑλλάς περιοριζόταν σέ εὐχολόγια καί ὀμφαλοσκοποῦσε γύρω ἀπό εὐσεβεῖς πόθους, γιά τήν ὑλοποίηση τῶν ὁποίων δέν ἔκανε ἀπολύτως τίποτε.
Ἔτσι, ἐνῶ εἴχαμε ξεκινήσει ἀπό μιάν ἀπόλυτη ἄρνηση τῆς καπηλείας τοῦ ἱεροῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, ἐν τέλει διολισθήσαμε μέχρι τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Ἀνεχθήκαμε μάλιστα, ἀπό τήν ἑπομένη ἡμέρα τῆς ὑπογραφῆς της, ἀπανωτές καί κατάφωρες παραβιάσεις της. Πρῶτα ἦλθε ἡ ἀμφισβήτησις τῶν συμπεφωνημένων γιά τά ἐμπορικά σήματα. Οἱ Σκοπιανοί διατηροῦσαν τό ὄνομα «μακεδονικά» γιά τά προϊόντα τους, τήν συντομογραφία ΜΚ γιά τίς πινακίδες τῶν αὐτοκινήτων τους καί ἤγειραν ἀπαιτήσεις νά διδάσκεται τό γλωσσικό τους ἰδίωμα, ὡς «μακεδονική» γλῶσσα. Καί ὅλα αὐτά ὑπό τήν ἀνοχή τῆς Ἑλλάδος. Τόσο ἐπί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ (ἀπό τήν ὁποία δέν περιμέναμε καί τίποτε καλύτερο) ὅσο καί ἐπί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, ἡ ὁποία ἀνεκάλυψε ὅτι «τό κράτος ἔχει συνέχεια».
Ὅταν λοιπόν τόσα χρόνια καί μέ τόσες κατάφωρες παραβιάσεις ἁπλῶς ἀδιαφορούσαμε καί ἀνεχόμαστε, νομοτελειακῶς θά ἐρχόταν ἡ ἡμέρα πού οἱ Σκοπιανοί θά διεκδικοῦσαν τό ὄνομα. Ἐν τῷ μεταξύ βεβαίως θά εἶχε δημιουργηθεῖ ἕνας «ἐθισμός» τῆς διεθνοῦς κοινότητος, μέ ἀποτέλεσμα οἱ ἡγέτες τοῦ κόσμου, τῶν χωρῶν τοῦ ΝΑΤΟ ἐν προκειμένῳ, νά μᾶς ποῦν: «Τώρα τό θυμηθήκατε; Τόσα χρόνια τί κάνατε; Τώρα πού κινδυνεύουμε ἐξ αἰτίας τῆς Οὐκρανίας θέλετε νά μᾶς ἀνοίξετε καί ἄλλη πληγή;».
Εἶναι ἡ ἴδια ἀκριβῶς κατάστασις τήν ὁποία εἴχαμε ἀντιμετωπίσει καί κατά τά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ’ ‘80. Ἀφοῦ εἴχαμε ἀνεχθεῖ ἐπί τρεῖς δεκαετίες νά ὑπάρχει ἡ ὁμόσπονδη δημοκρατία τῆς «Μακεδονίας» στό πλαίσιο τοῦ γιουγκοσλαβικοῦ κράτους, «ξυπνήσαμε» ὅταν ἡ χώρα διελύθη. Μέ ἀποτέλεσμα νά μᾶς ἐγκαλοῦν σύμμαχοι καί ἑταῖροι μέ τήν ἴδια ἐρώτηση: «Τώρα τό θυμηθήκατε; Καί τόσα χρόνια τί κάνατε;». Τόσα χρόνια, δυστυχῶς, δέν θέλαμε νά κακοκαρδίσουμε τούς Ἀμερικανούς καί τούς ἄλλους συμμάχους στό ΝΑΤΟ, οἱ ὁποῖοι ἔβλεπαν στό πρόσωπο τοῦ Τίτο ἕναν δυνητικό σύμμαχο ἀπέναντι στήν Σοβιετική Ἕνωση καί μᾶς «συνιστοῦσαν» νά μήν ἐγείρουμε θέματα πού θά μποροῦσαν νά τοῦ εἶναι ἐνοχλητικά. Εἶναι οἱ ἴδιοι σύμμαχοι οἱ ὁποῖοι καί τώρα «κλείνουν τά αὐτιά τους» στίς ἐκκλήσεις τῆς Ἑλλάδος γιά τήν Μακεδονία. Ἄλλωστε ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης δέν θέτει τό ζήτημα μετ’ ἐπιτάσεως. Ἡ ἐκτίμησις αὐτή δέν εἶναι μόνον δική μας. Τήν συμμερίζονται καί φιλοκυβερνητικοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Στό Συμβούλιο Ἐξωτερικῶν Σχέσεων, ὅπου παρεκάθησε μέ τόν πρώην πρέσβυ τῶν ΗΠΑ στήν Ἀθήνα Νταίηβιντ Σπέκαρτ, ἐδήλωσε ἁπλῶς ὅτι «ἀνησυχεῖ». Ὅτι ἡ στάσις τῶν Σκοπίων «δέν εἶναι ἐποικοδομητική». Ὅτι «δημιουργεῖ προβλήματα στήν εὐρωπαϊκή πορεία τῆς χώρας»! Μόνον αὐτό… Δηλαδή ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός μας ἴσα πού θέτει τό ζήτημα δεικνύοντας ἐξ ἀρχῆς ὅτι δέν προτίθεται νά τό ὑποστηρίξει, δέν προτίθεται νά φέρει τούς συμμάχους πρό τῶν εὐθυνῶν τους, δέν προτίθεται νά ἀναλάβει διπλωματικές πρωτοβουλίες. Βεβαίως εἶναι ἀργά. Διότι ἐν τέλει τό κρατίδιο τῶν Σκοπίων «συνέχεια» δέν ἔχει φαίνεται. Ἡ νέα κυβέρνησις καπηλεύεται τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας ἀσυδότως καί ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργός ἀνέχεται νά κάθεται στό ἴδιο τραπέζι μέ τόν ἀνεκδιήγητο Πρωθυπουργό τῶν Σκοπίων Μίτσκοσκι καί νά τόν ἀναγνωρίζει ὡς σύμμαχο…
ΕΣΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου