Ελληνα για αυτά που περνάς μη ζητάς αλλού ευθύνες, εσύ φταις!!!

 

του Ζαφείρη Χατζηδήμου

Τον Ιανουάριο του 2011, ο ισπανικός λαός ξεκίνησε το κίνημα ενάντια στα μέτρα λιτότητας της τότε κυβέρνησης Θαπατέρο ξεκινώντας μια σειρά κινητοποιήσεων ενάντια σε αυτή την πολιτική που έκανε τη μεσαία τάξη φτωχότερη και εξαΰλωνε την εργατική. Ηταν οι μαύρες μέρες της εφαρμογής του αυστηρού γερμανικού σχεδίου οικονομικής λιτότητας στην Ευρωζώνη. Οι χώρες που παρουσίαζαν ελλείμματα μπήκαν στην περίφημη διαδικασία των μνημονίων υπό την επίβλεψη κάθε μία μιας ξεχωριστής τρόικας των βορειοευρωπαίων. Μάλιστα το υποτιμητικό ακρωνύμιο αυτών των χωρών μέσα στις Βρυξέλλες ήταν PIGS Countries. To PIGS στα αγγλικά σημαίνει («Γουρούνια») για τους τεχνοκράτες ήταν το πρώτο γράμμα των χωρών που είχαν εισέλθει σε οικονομική κρίση. Portugal, Ireland, Greece, Spain.

Η μοναδική χώρα από τις από τις τέσσερεις χώρες που βρέθηκαν στη μέγγενη και ο λαός κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου ήταν η Ελλάδα. Μάλιστα είχε γίνει σύνθημα – ξεκινώντας από την Ισπανία – η φράση: «Μη φωνάζετε θα ξυπνήσετε τους Ελληνες».

Δεκατρία χρόνια μετά το ίδιο σύνθημα φαίνεται ξανά επίκαιρο ιδιαίτερα βλέποντας τις αντιδράσεις των λαών τόσο στη Μεγάλη Βρετανία όσο και στη Γαλλία.
Και στις δύο περιπτώσεις και οι Βρετανοί πολίτες και οι Γάλλοι κυριολεκτικά έστειλαν μήνυμα αγανάκτησης και τιμώρησαν με τον – πιο δίκαιο και δημοκρατικό τρόπο – τις ηγεσίες τους.
Ο τρόπος αυτός λέγεται : Ψήφος. Ελληνική εφεύρεση. Δημοκρατία λέγεται. Ετσι να σας το θυμίσουμε.  Κάτι Σόλων, Κλεισθένης, Εφιάλτης, Αρχέστρατος και Περικλής τη δημιούργησαν, τη βελτίωσαν και την εδραίωσαν. Και αυτοί οι «τυχαίοι» θεωρούσαν ως απαράβατο καθήκον τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, ώστε να ελέγχεται η εξουσία.

Και ερχόμαστε στο 2024. Η Ελληνική Δημοκρατία βρίσκεται στα όρια της διάλυσης του κοινωνικού ιστού της με μια εξουσιαστική ελίτ που έχει μετατρέψει τους πολίτες από υπηρετούμενους σε υπηρέτες. Αντί το κράτος να προσφέρει στους πολίτες , οι πολίτες προσφέρουν στο κράτος. Υπήκοοι δηλαδή. Με την βούλα.

Εξαήμερη εργασία, κοινωνικό κράτος διαλυμένο, δικαιοσύνη διαλυμένη, το βασικό αγαθό της ενέργειας στο χρηματιστήριο, άκρατη και ανέλεγκτη πώληση των ασημικών της χώρας, ανεργία, μισθοί πείνας που με το ζόρι μια οικογένεια να βγάλει το δεκαπενθήμερο του μήνα,  χωρίς εργασιακά δικαιώματα, στεγαστική κρίση, διαλυμένη και υποβαθμισμένη την παιδεία από την πρωτοβάθμια έως την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, με προϊόντα και είδη πρώτης ανάγκης να πωλούνται σε τιμές που τα κάνουν απλησίαστα, οι κάθε λογής εταιρίες-κοράκια να πλειστηριάζουν σπίτια, αυτοκίνητα και ότι βρεθεί μπροστά τους χωρίς προειδοποιήσεις ή κάνοντας τρελές απαιτήσεις διακανονισμού από τους πολίτες ώστε να μη μπορούν να ανταπεξέλθουν στις προτάσεις τους. Συστημικές τράπεζες που έχουν σωθεί με χρήματα δικά σου και δικά μου, αντί να επιστρέφουν τα χρήματα σε εμάς, στον λαό, διανείμουν προκλητικά μερίσματα στους μετόχους τους…

Ουφ! Μια ανάσα και συνεχίζουμε:

Υπερεξοπλισμοί λες και θα κάνουμε πόλεμο με την Κίνα, πεταμένα λεφτά δήθεν για την αναβάθμιση της άμυνας δεξιά και αριστερά (ασχετα αν ο φαντάρος έχει όπλο της δεκαετίας του ’60 και αρβύλες σκίζονται με την πρώτη βροχή), νέοι δικαστικοί νόμοι που μας πάνε στη περίοδο της δικτατορίας, ο Τύπος «πετσωμένος» ή εξαγορασμένος από την τοπική ελίτ, νόμοι που προστατεύουν τους δυνατούς και όχι τους αδύναμους, τα τροχαία δυστυχήματα να είναι ισοδύναμα με «απώλειες πολέμου», με τους δρόμους να έχουν να συντηρηθούν χρόνια, με ανύπαρκτα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κακοσυντηρημένα και επικίνδυνα και εσχάτως το να μη ξέρεις τι θα σου ξημερώσει και βρεθείς σε κανένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών και σε πάρει καμία αδέσποτη.

Θα μπορούσαμε να γράψουμε κι άλλα, μα θαρρώ ότι τούτα είναι αρκετά.

Οταν απέχεις από τα κοινά, τι απαιτήσεις μπορείς να έχεις;
Δεν σου ζητάει κανένας κάτι τρομερό, παρά να διαθέσεις μισή ώρα. Μισή ώρα κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια για να αποφασίσεις για το μέλλον σου. Βλέπεις ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ότι κάθε μέρα τα πράγματα χειροτερεύουν, σου δίνεται η ευκαιρία να το εκφράσεις να «ακουστείς». Φευ όμως, στα παλιά σου τα παπούτσια!

Ο Μαχάντμα  Γκάντι  είπε πει: «Κανείς δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα αν δεν το επιτρέψω εγώ».
Ποιος λοιπόν επιτρέπει να έχει μετατραπεί η ζωή του σε κόλαση και μια καθημερινή βάσανο για το πως θα τα βγάλει πέρα;

Εμείς! Ο υποτιθέμενος «κυρίαρχος λαός» τρομάρα μας!

Από πότε είναι η αποχή από τις εκλογές «πολιτική πράξη»; Ή «ψήφος διαμαρτυρίας»;

Η αποχή; Δηλαδή όταν απέχεις από τα κοινά, τι απαιτήσεις μπορείς να έχεις;

Δεν σου ζητάει κανένας κάτι τρομερό, παρά να διαθέσεις μισή ώρα. Μισή ώρα κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια για να αποφασίσεις για το μέλλον σου. Βλέπεις ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ότι κάθε μέρα τα πράγματα χειροτερεύουν, σου δίνεται η ευκαιρία να το εκφράσεις να «ακουστείς». Φευ όμως, στα παλιά σου τα παπούτσια.

Πριν από περίπου ένα μήνα είχαμε ξανά αυτή την ευκαιρία. Τι έκανες λοιπόν συμπολίτη μου; Πήγες για καφέ ή φαγητό ή κάθισες στον αναπαυτικό καναπέ σου απολαμβάνοντας την μιζέρια σου μέσω του καλωδιακού σου καναλιού.
Εφτασε στο 60% η αποχή! Επέτρεψες στη παρασιτική μειοψηφία – που υποστηρίζει την κάθε λογής ελίτ και μεταφέρεται σαν τις ακρίδες στα σιτηρά ανάλογα με τον άνεμο, να αποφασίσει για σένα.

Και την επόμενη μέρα τι έκανες; Συνέχισες να βλαστημάς την τύχη σου, την κακή σου μοίρα και οποιαδήποτε Θεότητα ή αγιοσύνη για το κακό μας το χάλι. Και γράφω «κακό μας», γιατί αυτή σου η στάση επηρεάζει κι εμένα. Που βλέπω, θέλω και προσπαθώ να κάνω τη ζωή όλων μας καλύτερη. Να δώσω μέλλον στα παιδιά μας. Υποφέρω όπως υποφέρεις και αγχώνομαι όπως αγχώνεσαι.

Ξέρω όμως ότι αυτά δεν αλλάζουν δια μαγείας. Εσύ πιστεύεις πως τίποτα δεν αλλάζει, ότι όλα έχουν προαποφασιστεί από διάφορα σκοτεινά και υποχθόνια κέντρα και η ψήφος σου είναι άχρηστη.

Οτι κανένας πολιτικός δεν σε εκφράζει και όλοι είναι πιόνια των παραπάνω σκοτεινών κέντρων. Ετσι σου έχουν μεταφέρει, έτσι πιστεύεις, αυτό μεταφέρεις στους άλλους γύρω σου, στην οικογένειά σου στον κοινωνικό σου περίγυρο. Μετά πως όλοι μας είμαστε έρμαια του ίντερνετ, έχουμε αποβλακωθεί από τις πολλές ώρες στην τηλεόραση και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Και φυσικά μη ξεχάσουμε και τις θεωρίες για τα εμβόλια του κορονοϊού που άλλαξαν το dna στη λεβεντογενημμένη ελληνική φυλή και βέβαια πως μας… ψεκάζουν!

Όμως οι χαζοί Φράγκοι, οι ηλίθιοι Λεβαντίνοι και τα βούρλα οι Σάξωνες – που και αυτοί έχουν τηλεοράσεις, ίντερνετ και έχουν κάνει εμβόλια – σου έστειλαν ένα μήνυμα: Πως όλα αλλάζουν και πως για όλα υπάρχουν λύσεις. Μη ψάχνεις πρόσωπα, ψάξε πολιτικές. Ισως ένας άνθρωπος που δεν είναι λαϊκιστής, που δεν φαμφαρονίζει, που δεν επιδιώκει την μη αναγκαία δημοσιότητα και δεν κάνει επίδειξη πλούτου, να είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει στην καλυτέρευση της ζωή σου.

Ενας ηγέτης που έχει στόχους, να είναι μετριοπαθής και να γνωρίζει πότε πρέπει να είναι άδολος σαν περιστέρι και προσεκτικός σαν φίδι, προστατεύοντας το συμφέρον των πολιτών. Γιατί η αποστολή του αυτή είναι.

Αρκεί φίλε συμπολίτη μου να μάθεις να λειτουργείς σαν σύνολο. Μέσα από την αλληλεγγύη και την κοινή σκέψη με στόχο το συμφέρον όλων.
Ένα σοφικό από Καύκασο πλευρά λέει ότι: «Οταν το δικό σου σπίτι μυρίζει φρέσκο ψωμί ο πεινασμένος θα προσπαθήσει να στο πάρει. Γιατί πεινάει. Όταν όμως όλα τα σπίτια μυρίζουν φρέσκο φωμί τότε πεινασμένος δεν θα υπάρχει».

https://neostrategy.gr/