Πως οι Rockefellers χειραγώγησαν την επιστήμη και δημιούργησαν 990 ιδρύματα και ομάδες ακτιβιστών για να προβάλλουν την ατζέντα της «Κλιματικής Αλλαγής».

 

Γράφει η Ελίζαμπεθ Νίκσον Καναδή συγγραφέας και δημοσιογράφος.

Στην αρένα της κλιματικής αλλαγής, οι Ροκφέλερ καλούν τους ακτιβιστές του κλίματος να κάνουν όλο και μεγαλύτερες εξτρεμιστικές ενέργειες, αυτο το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές σε μουσεία, ιστορικά μνημεία, αγάλματα κτλ.. Το όλο θέμα ξεκίνησε, όταν πήραν μια ανόητη αλλά ενδιαφέρουσα θεωρία και την ενίσχυσαν με εκατοντάδες και εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Ίδρυσαν θεσμούς και συνέδεσαν την επιβίωση αυτών των ιδρυμάτων με την προώθηση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση του πληθυσμού (αυτά πάνε πακέτο, μαζί με την θεωρία πως για όλα φταίει ο άνθρωπος). Έτσι λοιπόν στήριξαν τον έναν πολιτικό μετά τον άλλο που θα αποδεχόταν αυτή τη θεωρία.

Οι Ροκφέλερ έχουν δημιουργήσει 990 οργανώσεις ακτιβιστών για την κλιματική αλλαγή. Τους δίνουν κατευθύνσεις, τους χρηματοδοτούν και τους στέλνουν να κάνουν ακτιβιστικές ενέργειες. Το «Πράσινο Κίνημα» ξεκίνησε, χρηματοδοτήθηκε, οργανώθηκε και στρατιωτικοποιήθηκε από τους Ροκφέλερ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, όταν η οικογένεια βρισκόταν στις αρχές αυτού του σχεδίου. Στη δεκαετία του 1950 άρχισαν να στηρίζουν αμέτρητα ιδρύματα, επιτροπές, πανεπιστημιακά τμήματα, πανεπιστημιακά ιδρύματα, και κόμματα που συγκεντρώθηκαν γύρω από αυτή τη μοναδική ιδέα.

Ας κάνουμε μια παύση εδώ και ας αναγνωρίσουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς είναι ανεπτυγμένες κατά 5%. Αν ήταν 50%, τότε ίσως θα είχαμε λόγους να ανησυχούμε για τις επιπτώσεις του ιχνοαερίου που καταλαμβάνει το 0,04% της ατμόσφαιρας, εκ των οποίων το 3% συνεισφέρει σήμερα στον άνθρωπο. Αλλά αν είχαμε αυτό το επίπεδο ανάπτυξης, η επιστήμη μας θα είχε λύσει προ πολλού το πρόβλημα. Η αίσθηση της αναλογίας, του μεγέθους και των συνεπειών έχει διαστρεβλωθεί και προπαγανδιστεί μέσω εκατοντάδων δισεκατομμυρίων στοχευμένων δολαρίων. Και όλα αυτά είναι απατηλή επιστήμη που έγινε από επιστήμονες που συμβιβάστηκαν με τα χρήματα των Ροκφέλερ.

Μέχρι το 1998, η οικογένεια Ροκφέλερ είχε καθαρίσει κάθε διαφωνία απο τον επιστημονικό διάλογο σε αυτή τη μοναδική ιδέα. Οποιοσδήποτε επιστήμονας δεν συμμετείχε στην ατζέντα χλευάζεται και τίθεται σε κίνδυνο. Οποιοδήποτε πανεπιστημιακό τμήμα δεν συνεργαζόταν προς αυτό τον ένα μοναδικό τεχνητό στόχο, κινδύνευε να περιθωριοποιηθεί. Η διείσδυση είχε αρχίσει σε κάθε οργανισμό μέσων ενημέρωσης, σε κάθε τμήμα ψυχαγωγίας και κάθε μεγάλη εταιρεία. Αυτό, όπως αναφέρεται παρακάτω, θα ήταν ένας στόχος μιας ολόκληρης γενιάς. Για όλους.

Αυτό που που μπορεί να αποδειχθεί και σε ένα δικαστήριο, αντί για άποψη, ωστόσο, είναι ότι οι Fabians (σοσιαλδημοκράτες), ξεκίνησαν την ιδέα ολόκληρου αυτού του ενιαίου κόσμου, χωρίς εθνικό κράτος. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Fabians χρησιμοποίησαν τη δεύτερη γενιά των Rockefeller. Αυτό σήμαινε ότι είχαν την Αμερική μαζί τους. Είχαν σκοπό να αλλάξουν την ανθρωπότητα, με την έννοια να σκοτώσει τον Homo Sapiens και να τον μετατρέψει σε Homo Universalis.

Ο πρώτος Ροκφέλερ, όπως σχεδόν όλοι γνωρίζουν, ήταν ο Τζον Ντ., κατά γενική ομολογία ένα τυρανικό άτομο, που αφού ο ιδιωτικός του στρατός σκότωσε χιλιάδες διαδηλωτές, συμβουλεύτηκε να περάσει στην πλευρά τις φιλανθρωπίας για να σώσει τη φήμη του. Κάτι που έκανε, και κατάφερε να χτίσει την αυτοκρατορία του πάνω στα πτώματα των ανταγωνιστών του. Και μετά, το δευτερο σχέδιο, ήταν να αγοράζει τα μέσα. Από τη δεκαετία του ’60 το Time-Life καβάλησε στον κόσμο των μέσων ενημέρωσης, προσελκύοντας τους καλύτερους, την αυθεντία σε κάθε θέμα. Εκπαιδεύτηκα κι εγω εκεί και εκπαιδεύτηκα καλά, αλλά όλη η συγγραφή έγινε στη Νέα Υόρκη, στο κτίριο Time-Life στο Rockefeller Centre. Έγινε μασάζ εγκεφάλου για να ταιριάζει στο μήνυμα τους. Αυτός ήταν ο λόγος που έφυγα.

Μέχρι τη δεύτερη γενιά, η οικογένεια είχε βρει τον σκοπό της, το νόημα για όλο τον πλούτο, την πορεία προς τα εμπρός. Ο John D., σύμφωνα με τον Sir Stephen  Wilkinson , ο οποίος τον μελετούσε όλη του τη ζωή, πίστευε στον πυρήνα του ότι ο Θεός τον είχε ευνοήσει με τόσα πολλά πλούτη επειδή ήταν εκλεκτός. Η πίστη του σε συνδυασμό με τον τιτάνιο πλούτο τον έκαναν σύγχρονο ιερέα. Η οικογένειά του, οι κληρονόμοι του, θα ήταν ένα βασιλικό ιερατείο που θα οδηγούσε την ανθρωπότητα σε έναν νέο παράδεισο. Κατάφερε να κάνει σαγηνευτικό τον σοσιαλισμό για την τάξη των διανοουμένων. Τους έδινε το δικαίωμα, όντας έξυπνοι, να διατάξουν την ανθρωπότητα και να την καθοδηγήσουν.

Η αποπλάνηση του μεγάλου πλούτου είναι λίγο πολύ ακαταμάχητη. Όλοι πέφτουν στη παγίδα. Η τελευταία φορά που ήμουν «σε αυτό» ήταν σε έναν γάμο  που διοργάνωσαν  οι Bostonian Cabots. Όπως είναι γνωστό, «Οι Στοές μιλούν μόνο στους Cabots και οι Cabots στον Θεό». Έτσι είναι μεγάλοι. Ο πλούτος τους που απλώθηκε εκείνο το Σαββατοκύριακο ήταν σαν να μπήκαν οι καλεσμένοι στον παράδεισο, όλα τόσο όμορφα, τόσο τέλεια σε κάθε λεπτομέρεια. Ήταν ένα καταπράσινο συναίσθημα βύθισης, εντελώς σαγηνευτικό για το εγώ τους. Οποιοσδήποτε Κλίντον, Γκορ, Ομπάμα, Κέρι, Μπους, οποιοσδήποτε φτωχός επιστήμονας, κάθε φιλόδοξος διοικητικός υπάλληλος πανεπιστημίου, κάθε έρανος, κάθε περιθωριοποιημένος στρατιωτικός, θα έπεφτε σαν μια φιλόδοξη 20χρονη πλανεμένη στην αγκαλιά με τον πρώτο της δισεκατομμυριούχο – Πάρε με είμαι δικιά σου.

Και αυτό έγινε. Έτσι το έκαναν, προσκαλώντας πιθανούς υπηρέτες στα σπίτια και στα κυνηγετικά τους καταφύγια, δωρίζοντας κτίρια, αγοράζοντας τη γη για τον ΟΗΕ, χρηματοδοτώντας οργανώσεις, κάνοντας έκκληση στη ματαιοδοξία και την απληστία και πάνω απ’ όλα στην απελπισμένη ανάγκη του ανθρώπου για δόξα. Δημιούργησαν μια υπερ-τάξη αδέσμευτη στην πραγματικότητα και εξ ολοκλήρου 100% καταστροφική για την ανθρώπινη ζωή. Ήταν συστηματικό, ένα σκληρό, ασταμάτητο, λεπτομερές σχέδιο διακοσίων ετών. Κάθε γενιά σε αυτό έχει συνεισφέρει.

Ξεκίνησε με την αισθητή ανάγκη μείωσης του πληθυσμού και μετατροπής του ανθρώπου σε κάτι άλλο. Το άγχος, ο περιβαλλοντισμός, ο νεομαλθουσιανισμός. η «σωτηρία του πλανήτη» ήταν το κίνητρο για καθεμία από τις ακόλουθες ενέργειες. Εάν αποδεχτήκατε τη χρηματοδότηση του Ροκφέλερ, κάνατε τη καριέρα σας και ήσασταν στην σωστή πλευρά, που κανένας δεν μπορούσε πια να σας αμφισβητήσει.

Υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι που απλά αποδέχτηκαν όλα αυτα τα προνόμια, με το τίμημα ότι ο πλανήτης πέθαινε και σε αυτό ευθυνόταν ο άνθρωπος – και πως χρειαζόμαστε μια νέα μορφή ανθρώπου. Όλες αυτές οι ιδέες βγήκαν απο τους σοσιαλιστές και έκαναν μετάσταση στην κουλτούρα της διανόησης σαν ένα νόστιμο δηλητήριο. Κάθε διανοούμενος, όλα τα πανεπιστήμια άρχισαν να προωθούν αυτήν την ιδέα. Ήταν μεθυστικό, συναρπαστικό. Τιμούσε τον άνθρωπο, όχι κάποια απρόσωπη μακρινή θεότητα. Οι σοασιλιστές είχαν πολλά εμπόδια σε αυτό, όπως τον Χριστιανισμό και την παράδοση και ήθελαν, πάνω από όλα, να τον αντικαταστήσουν. Αλλά πρώτα, έπρεπε να διοικούν κάθε θεσμό της κοινωνίας των πολιτών ακόμα και την εκλησσία.

Ακολουθεί μια μερική λίστα των θεσμών με τους οποίους η οικογένεια Ροκφέλερ έχτισε τον σύγχρονο κόσμο, σε κάθε πτυχή του πολιτισμού. Ήταν αριστοτεχνικό. Οι αρχαίοι βασιλιάδες και οι αυτοκράτορες θα το είχαν θαυμάσει.

Το 1920, ο John D. συνίδρυσε την Κοινωνία των Εθνών. Ήταν ο κύριος δωρητής. Απέτυχε επειδή οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να υπογράψουν. Η οικογένεια άρχισε να διεκδικεί αξιώματα, προκειμένου να χειραγωγεί παρασκηνιακά τους μοχλούς εξουσίας. Σήμερα, υπάρχει σχεδόν πάντα ένας Ροκφέλερ στην εξουσία σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης.

Το 1921 ίδρυσαν το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων («CFR»). Ο David έχτισε και δώρισε τα κεντρικά γραφεία της CFR. Το CFR είναι στενά συνδεδεμένο με το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων («RIIA») στο Λονδίνο, το Chatham House, το οποίο είναι στενός σύμμαχος με τη Βρετανική Στρογγυλή Τράπεζα και φυσικά με τους σοασιαλιστές.

Το 1944, συνίδρυσαν όλοι μαζί την Παγκόσμια Τράπεζα, τα ιδανικά και ο σκοπός της που επινοήθηκε, ήταν απο την Επιτροπή Μελετών Πολέμου και Ειρήνης του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.

Το 1945, συνίδρυσαν τα Ηνωμένα Έθνη, με το CFR και το RIIA. Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ έγραψε το προοίμιο του Χάρτη του ΟΗΕ. Ο John D. Jr αγόρασε τα 17 στρέμματα για το κτίριο του ΟΗΕ. Ο Νέλσον επέλεξε τον αρχιτέκτονα, Φίλιπ Τζόνσον, εισήγαγε έτσι το Διεθνές Στυλ και η οικογένεια έκτισε το περίφημο κτίριο του ΟΗΕ.

Το 1948, ήρθε η δήλωση του σκοπού τους:

«Αν ο σκοπός της παγκόσμιας κυβέρνησης θέλει να θριαμβεύσει, θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από τη συμπαθητική υποστήριξη της πλειοψηφίας. Οι άνθρωποι πρέπει να αισθάνονται ότι η δική τους ασφάλεια, ελευθερία, ευημερία, και επιβίωση, εξαρτώνται από τη δημιουργία μιας νέας εποχής, που θα αφορά ένα παγκόσμιο κράτος δικαίου. Πρέπει να πιστέψουν ότι η ίδρυση μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης είναι πιο επείγουσα από τη διατήρηση ενός υψηλού εγχώριου προτύπου και περισσότερο, πρακτική από την επιδίωξη μιας παραπλανητικής ασφάλειας με άμυνα και πλήρη στρατιωτική ετοιμότητα». – Ατομικός φυσικός, Edwin Rabinowitch, πελάτης/υπηρέτης του Rockefeller, 1948

Το 1948, σε συνεργασία με τον Julian Huxley, (αδερφό του Άλντους Χάξλεϋ που εξέθεσε τα σχεδια τους) Mr. Population, ηγετικό μέλος της British Eugenics Society και της British Humanist Society, σχημάτισαν τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης («IUCN»). Ο διακηρυγμένος στόχος: καλύτερη κατανομή του παγκόσμιου πληθυσμού (που βρίσκεται πίσω από την ατζέντα της μεταναστευτικής κρίσης) και έλεγχος της γονιμότητας. Η IUCN έχει εκκαθαρίσει συστηματικά δεκάδες εκατομμύρια παραδοσιακούς και αυτόχθονες πληθυσμούς από τα εδάφη τους στην Αφρική και την Ανατολή.

Το 1948 ίδρυσαν το Ίδρυμα Διατήρησης. Το 1953, το χρηματοδότησαν με 53 εκατομμύρια δολάρια, που ισοδυναμεί με 650 εκατομμύρια δολάρια σήμερα.

Το 1954, ίδρυσαν, με τον Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας (που θεωρείται κορυφαίος θηρευτής παιδιών) την ομάδα Bilderberg.

Το 1955, συνίδρυσαν το Διεθνές Μετεωρολογικό Ινστιτούτο («IMI»).

Το 1959, η πρώτη δημοσίευση του Ινστιτούτου Rockefeller Press περιλάμβανε μια ενότητα με θέμα « Αλλαγές στην περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας και της θάλασσας λόγω της καύσης ορυκτών καυσίμων ».

Ο Λόρανς Ροκφέλερ είχε αναλάβει τον πνευματικό βραχίονα της επιχείρησης. Ξεκινώντας από τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Ο Λόρανς ίδρυσε 50 περιβαλλοντικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Άγριας Ζωής (“WWF”), του Παγκόσμιου Ιδρύματος Πόρων, της IUCN και της UNESCO.

Ο Laurence βρίσκεται πίσω και από το Esalen και τον Σύνδεσμο Lindisfarne και είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία του όρου «New Age». Ίδρυσε και χρηματοδότησε το Ταμείο για την Προώθηση του Ανθρώπινου Πνεύματος, το Ίδρυμα για τη Συνειδητή Εξέλιξη και το Ίδρυμα Διατήρησης. Ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του National Resources Defense Council, της National Geographic Society, του Woods Hole Geographic Society, του Resources for the Future και του Sloan Foundation. Ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου Περιβαλλοντικής Άμυνας και του WWF. Συνίδρυσε το Rockefeller Brothers Fund και διετέλεσε πρόεδρος του από το 1958-1979. Ο Λόρανς Ροκφέλερ ίδρυσε επίσης  την τεχνητή νοημοσύνη  ως επιστημονικό κλάδο χρηματοδοτώντας τις μελέτες της.

Στάθηκε όρθιος και χρηματοδότησε τους περισσότερους γκουρού της Νέας Εποχής που ακολουθήθηκαν σήμερα από δεκάδες εκατομμύρια, αν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια. Η Νέα Εποχή λέει: «Μείνετε μακριά από το πεδίο της μάχης, μην ανησυχείτε για τον γείτονά σας, την οικογένειά σας, την πόλη σας, τη χώρα σας. Ανησυχείτε για την προσωπική σας πνευματική εξέλιξη, την ανοχή και τη συγχώρεση σας. Εργαστείτε για τον εαυτό σας. Κάντε τη « σκιώδη  δουλειά σας», όλα είναι, αντανάκλασή των πράξεών σου».

Χρηματοδότησε το Disclosure Movement, το οποίο ισχυρίζεται ότι οι εξωγήινοι ζουν ανάμεσά μας και ότι η τεχνολογία τους, απελευθερώθηκε από τα Ναυτικά Ερευνητικά Εργαστήρια (άλλη γένεση Rockefeller), και πως θα σώσει την ανθρωπότητα.

Στη συνέχεια, η οικογένεια ίδρυσε, χρηματοδότησε και οργάνωσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον ΟΠΕΚ και το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του ΟΗΕ.

Το 1973 ίδρυσαν την Τριμερής Επιτροπή.

Τα σχέδια για το Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών του Πρίνστον είχαν εκπονηθεί από τον Τομ Τζόουνς από το Βρετανικό Στρογγυλό Τραπέζι, που προοριζόταν ως η αμερικανική εκδοχή του All Souls στην Οξφόρδη, το οποίο είναι κυρίως ένα ακαδημαϊκό ερευνητικό ίδρυμα με ιδιαίτερες δυνάμεις στις ανθρωπιστικές, κοινωνικές και θεωρητικές επιστήμες. Οι Ροκφέλερ συμμετείχαν στενά μέσω της χρηματοδότησης του Ινστιτούτου και της χρηματοδότησης όλων των επικεφαλής του και ιδιαίτερα σημαντικών επιστημόνων, παρέχοντας επιχορηγήσεις για το έργο τους.

Εδώ η επιστήμη της κλιματικής πρόβλεψης αναπτύχθηκε με την χρήση μοντελοποίησης του κλίματος κατά τη δεκαετία του 1950. Αρχικά, θεωρήθηκε ότι η γεω-μηχανική θα ήταν η κύρια μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί, αντί για τη μείωση των εκπομπών. Ήταν μια απάτη των μαθηματικών, ένας από τους βασικούς λόγους στους οποίους στηρίχθηκε η κλιματική αλλαγή.

Η οικογένεια έστρεψε την προσοχή της στην τέχνη και την αρχιτεκτονική για να προβάλλει το φόβο του κλίματος. Η κατάλυση της αρχιτεκτονικής παράδοσης ήταν σκόπιμη. Η μοντέρνα αρχιτεκτονική, το «Διεθνές Στυλ» δημιουργήθηκε για να διαταράξει και να κάνει ανήσυχο τον Homo Sapiens.

«Το Διεθνές Στυλ ταίριαζε στις διεθνιστικές φιλοδοξίες των αδελφών Ροκφέλερ σαν γάντι. Ενέπνευσε επίσης ριζικά νέους νόμους για τη χωροθέτηση και μοντέλα πολεοδομικού σχεδιασμού, που οδήγησαν όχι μόνο σε έναν ορίζοντα ορθογώνιων πολυώροφων λωρίδων, αλλά σε μια εκτεταμένη εξάπλωση και εξάρτηση από τα αυτοκίνητα – που ήταν επίσης πολύ κερδοφόρα για τις βιομηχανίες πετρελαίου και αυτοκινήτων. (Nordangard)

Μόνο στη Νέα Υόρκη, ανέθεσαν τα ακόλουθα κτίρια, όλα χτισμένα για να είναι σκόπιμα ανησυχητικά, εσκεμμένα καταστροφικά. Ο μοντερνισμός έσβησε σκόπιμα το παρελθόν. Είχε σκοπό να κάνει τον άνθρωπο που περπατά μέσα από αυτά τα κτίρια, να αισθάνεται τον εαυτό ασήμαντο, υποταγμένο και υποκείμενο.

Μερικά από τα κτίρια που χρηματοδοτήθηκαν από τον Ροκφέλερ:

• Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ
• Η έδρα του ΟΗΕ
• Κέντρο Καρκίνου Memorial Sloan Kettering
• Εκκλησία δίπλα στο ποτάμι
• The Cloisters
• Lincoln Center of the Performing Arts
• Empire State Plaza στο Όλμπανι
• One Chase Manhattan Plaza
• Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου

Ο Κίσινγκερ, τότε καθηγητής στο Χάρβαρντ, ήταν ένα από τα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας. Πίστευε ότι «θα χρειαζόταν μια νέα πολιτική αρχιτεκτονική, καλύτερα ικανή να προσφέρει σε μια μακροπρόθεσμη διακυβέρνηση». Έγινε μέρος του «φορητού εγκεφάλου εμπιστοσύνης» του Nelson, του ταμείου Rockefeller Brothers και του Special Studies Project («SSP»). Το SSP εργάστηκε από το 1956-1961 για να χτίσει αυτή τη νέα πολιτική αρχιτεκτονική:

Συνίδρυσαν το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole . Συνίδρυσαν το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Scripps. Συνίδρυσαν την Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών και το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών ενώ ο Νέλσον Ροκφέλερ ήταν στην εξουσία.

Το 1989, απεικονίζοντας την εμβέλεια της οικογένειας στο εξωτερικό, η Διακήρυξη της Χάγης (με 24 υπογράφοντες) ζήτησε μια νέα διεθνή θεσμική αρχή που θα μπορούσε να διατηρήσει την ατμόσφαιρα της Γης και να καταπολεμήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Στη συνέχεια, το ίδιο έτος, το 1989, το Rockefeller Brothers Fund υπό την ηγεσία του David Rockefeller και του Henry Kissinger ίδρυσε τη Διεθνή Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (“IPCC”) και τη χρηματοδότησε με απεριόριστους πόρους στο μέλλον.

Στα παραρτήματα του βιβλίου του Nordangard παραθέτει όλα τα ιδρύματα που ίδρυσε η οικογένεια. Χαζεύοντάς τα, άρχισα να φωνάζω στο κενό. Ο σκύλος μου εξαφανίστηκε. η γάτα κρύφτηκε. Είναι εξοργιστικό – χρησιμοποίησαν τη δύναμή τους για να διαφθείρουν κάθε ίδρυμα που θα εξυπηρετούσε το τελικό τους παιχνίδι. Εδώ είναι μια σελίδα για να βγάλετε τα συμπεράσματα σας:

Το Τελικό Παιχνίδι

Το 2012, το Ταμείο του ΟΗΕ για το κλίμα ανακοίνωσε την καθιέρωση του μοντέλου για τις πόλεις του μέλλοντος, έξω από τη Σεούλ της Κορέας, που ονομάζεται Songdo. Το Songdo όμως αποτυγχάνει. Κανείς δεν θέλει να ζήσει εκεί. Όσοι το επισκέπτονται περιγράφουν ως ένα μέρος άψυχο, καταθλιπτικό, χωρίς κόσμο και ζωή. Για τη δημιουργία του δαπανήθηκαν δισεκατομμύρια.

Ο Nordangard το περιγράφει:

Η ροή της κυκλοφορίας και η συμπεριφορά των πολιτών παρακολουθούνται συνεχώς σε πραγματικό χρόνο μέσω πεντακοσίων καμερών παρακολούθησης. Τα οικιακά απορρίμματα μεταφέρονται αυτόματα μέσω του πνευματικού συστήματος κάτω από την πόλη και μετατρέπονται σε ενέργεια. Όλα τα διαμερίσματα διαθέτουν έξυπνες κλειδαριές, με έξυπνες κάρτες που μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για δανεικά ποδήλατα, πάρκινγκ, μετρό και εισιτήρια κινηματογράφου. Όλα τα διαμερίσματα διαθέτουν έξυπνους μετρητές (που δίνουν τη δυνατότητα στους κατοίκους να συγκρίνουν την κατανάλωση ενέργειας με αυτή των γειτόνων τους…) και ενσωματωμένες κάμερες παντού. Οι αισθητήρες δαπέδου ανιχνεύουν αλλαγές πίεσης και ειδοποιούν αυτόματα μια υπηρεσία συναγερμού για πιθανή πτώση. Δοκιμάζονται συστήματα όπου οι κάτοικοι μέσω της οθόνης της τηλεόρασης μπορούν να λαμβάνουν μαθήματα γλώσσας ή να επικοινωνούν με τον γιατρό τους καθώς και με γείτονες και συγγενείς, τα παιδιά τους φορουν βραχιόλια για τον εντοπισμό τους μέσω GPS.

Με άλλα λόγια, ένα φουτουριστικό όνειρο κατευθείαν από το όραμα της World Future Society της δεκαετίας του 1970 – ή το 1984 του Orwell. Και αυτή είναι η Νότια Κορέα. Το πόσο επιτυχημένο, φιλικό προς το περιβάλλον και χωρίς αποκλεισμούς αποδείχτηκε πραγματικά το Songdo έχει αμφισβητηθεί. Κατασκευάστηκε κυρίως για μια εύπορη μεσαία τάξη που αναμένεται να είναι σε θέση να αντέξει οικονομικά τα υψηλότερα πρότυπα και τη νέα τεχνολογία. Η ηλεκτρική ενέργεια προέρχεται από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και τα κτίρια είναι πλήρως απο τζάμια με παράθυρα που δεν ανοίγουν, κάτι που απαιτεί κλιματισμό όλο το χρόνο. Επίσης, το πνευματικό σύστημα διάθεσης απορριμμάτων δεν λειτουργεί πάντα σωστά. Από τον Μάρτιο του 2018, δεν υπήρχε ακόμα πολιτιστική ζωή, ούτε πλανόδιοι πωλητές ή ηλικιωμένοι, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα συστήματα μεταφορών ήταν άδεια και τα τρία τέταρτα των σπιτιών επίσης.

Το κακό έχει ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά παρά τα δισεκατομμύρια που πετάγονται στους ανθρώπους της γης, όλο και λιγότεροι το ερωτευόμαστε. Αυτή η τελευταία ανάρτηση στο Facebook-υστερία-ο ουρανός-πέφτει από το Κέντρο Κλιματικής Αλλαγής της NASA έλαβε 5.600 αντιδράσεις. 5.300, συμπεριλαμβανομένου του δικού μου, ήταν emoji για γέλια. Και το κορυφαίο σχόλιο ανέφερε  
τον Torecelli , με το έργο ενός ανθρώπου να αντικρούει κάθε μεμονωμένη θεωρία της κυβερνητικής προπαγανδιστικής μηχανής. Το Facebook, θυμηθείτε, είναι ελεγχόμενη προπαγάνδα αλλά παρόλα αυτά, ο κόσμος κερδίζει. Δεν έχουν καταφέρει ακόμα το αντιανθρώπινο τους όραμα.

Σχετικά με την Συγγραφέα

Η Ελίζαμπεθ Νίκσον είναι Καναδή συγγραφέας και δημοσιογράφος. Άρχισε να κάνει ρεπορτάζ για το TIME, έγινε European Bureau Chief of LIFE και έχει γράψει για τους Harper’s, the Guardian , Observer , Independent , The Telegraph , The Sunday Times , The Globe and Mail , Bloomsbury , Knopf και Harper Collins US . 

https://anazitiseis.g