Η Αγγλία είναι τώρα μια σεχταριστική κοινωνία. Από τις γενικές εκλογές, στις4 Ιουλίου, ορισμένοι άνθρωποι στέλνονται στο κοινοβούλιο από συγκεκριμένες θρησκευτικές και εθνοτικές κοινότητες απλώς και μόνο επειδή είναι μέλη αυτών των κοινοτήτων, όχι λόγω των πολιτικών που ενστερνίζονται. Ένα σύστημα που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό στη θρησκευτική Βόρεια Ιρλανδία έχει έρθει τώρα στην αγγλική ηπειρωτική χώρα. Ο λόγος; Μαζική μετανάστευση στην Αγγλία τα τελευταία 25 περίπου χρόνια μουσουλμάνων της Νότιας Ασίας, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα συγκεντρωμένοι σε ορισμένες περιοχές.
Οι γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου οδήγησαν στην απόλυτη ταπείνωση του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος, το οποίο βρισκόταν στην εξουσία για 14 χρόνια και δεν έκανε τίποτα για να αντιστρέψει τη διαδικασία μαζικής μετανάστευσης που ξεκίνησε από το Εργατικό Κόμμα του Τόνι Μπλερ στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Στην πραγματικότητα, το επιτάχυναν, με περισσότερους από 745.000 νόμιμους μετανάστες να φτάνουν μόνο το 2022, ασκώντας τρομακτική πίεση στη στέγαση και τις δημόσιες υπηρεσίες, αφήνοντας στην άκρη τι κάνει αυτό στην εθνική ενότητα [Η καθαρή μετανάστευση στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασε το ρεκόρ των 745.000 το 2022, σύμφωνα με αναθεωρημένα στοιχεία, Των Patrick Butler και Peter Walker, The Guardian, 23 Νοεμβρίου 2023]. Υπό την ηγεσία του Rishi Sunak, ενός Ινδού μετανάστη δεύτερης γενιάς, το κόμμα, το οποίο υπάρχει από τον δέκατο έβδομο αιώνα, βυθίστηκε στη χειρότερη ήττα του, κερδίζοντας μόλις 121 έδρες στη Βουλή των Κοινοτήτων των 650 εδρών, η οποία, όπως και στις ΗΠΑ, εκλέγεται από το First Past the Post. Οι Εργατικοί, υπό τον μάλλον βαρετό ηγέτη τους, Sir Keir Starmer, πέτυχε τη δεύτερη μεγαλύτερη πλειοψηφία στην ιστορία της.
Αλλά πολύ πιο ενδιαφέρον και ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι αρκετοί βουλευτές των Εργατικών σε περιοχές των Εργατικών έχασαν τις έδρες τους. Συγκεκριμένα, τους έχασαν από ανεξάρτητους ισλαμιστές υποψηφίους που στέκονταν σε πλατφόρμες υπέρ της Γάζας. Στο Leicester South, στα East Midlands, ένας ανώτερος βουλευτής των Εργατικών έχασε την έδρα του από έναν μουσουλμάνο της Νότιας Ασίας, ο οποίος ήταν κάποτε υποστηρικτής των Εργατικών, ο οποίος δήλωσε, μετά τη νίκη, "Αυτό είναι για τη Γάζα!" και κράτησε ένα keffiyah. η μαντίλα που συνδέεται στενά με την παλαιστινιακή υπόθεση. Στο Μπλάκμπερν, στα βορειοδυτικά, ο εν ενεργεία βουλευτής των Εργατικών ηττήθηκε από έναν ανεξάρτητο ονόματι Αντνάν Χουσεΐν, έναν δικηγόρο που δήλωσε: «Αυτό είναι για τη Γάζα. Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι στέκομαι εδώ ως αποτέλεσμα μιας ψήφου διαμαρτυρίας στην πλάτη μιας γενοκτονίας». Ο Iqbal Mohammed, σύμβουλος πληροφορικής και κάποτε υποστηρικτής των Εργατικών, πήρε τον Dewsbury και τον Batley, επίσης στα βορειοδυτικά, από τους Εργατικούς σε ένα μανιφέστο μάχης για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Ο Ayoub Khan, δικηγόρος και πρώην σύμβουλος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, πήρε τον Birmingham Perry Bar από τους Εργατικούς ως ανεξάρτητο υπέρ της Γάζας [Ποιοι είναι οι ανεξάρτητοι υπέρ της Γάζας που ανέτρεψαν τους βουλευτές των Εργατικών; Από τον Haroon Sidique, The Guardian, 7 Ιουλίου 2024]. Επιπλέον, αρκετοί ανώτεροι βουλευτές των Εργατικών κόντεψαν να χάσουν τις έδρες τους από υποψηφίους υπέρ της Γάζας [Οι Εργατικοί δεν έχουν την πολυτέλεια να εφησυχάζουν για τις απώλειες ψήφων υπέρ της Γάζας, By Josh Halliday, The Guardian, July 5, 2024].
Οι Εργατικοί θεωρούν εδώ και καιρό δεδομένη τη μουσουλμανική ψήφο, αλλά η αποτυχία τους να καταδικάσουν τις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα έχει οδηγήσει σε μια πολιτική εξέγερση την οποία το First Past the Post System έχει συσταθεί μοναδικά για να παραδώσει. Με δημοκρατικούς όρους, οι γενικές εκλογές του 2024 είναι ένας παραλογισμός. Το Εργατικό Κόμμα πήρε 411 έδρες (64% των εδρών) και πλειοψηφία έναντι όλων των άλλων κομμάτων των 178, μόλις στο 33,7% των εθνικών ψήφων. Με 12,2% των ψήφων, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες έλαβαν 72 έδρες, ενώ το λαϊκιστικό συντηρητικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, υπό την ηγεσία του Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος πρωτοστάτησε στο Brexit, έλαβε μόλις 5 έδρες στο 14% των ψήφων. Όλες αυτές ήταν έδρες που υποστήριζαν πολύ σθεναρά το Brexit [Wikipedia]. (Το Συντηρητικό Κόμμα: 23,7% των ψήφων και 121 έδρες.)
Το μερίδιο ψήφου της Μεταρρύθμισης διέφερε τόσο πολύ από τον αριθμό των εδρών που κερδήθηκαν, επειδή ήταν σχεδόν ομοιόμορφο σε εθνικό επίπεδο. Ήρθαν δεύτεροι ή τρίτοι σε πολλές έδρες. Οι μουσουλμάνοι, ωστόσο, συγκεντρώνονται σε πολύ συγκεκριμένες περιοχές. Συνήθως πρώην βιομηχανικές πόλεις. Σε πολλές από αυτές τις πόλεις, έχουν δημιουργήσει παράλληλες κοινωνίες: όλοι είναι μουσουλμάνοι της Νότιας Ασίας (λόγω της Λευκής Φυγής και της εξελικτικής επιθυμίας των ανθρώπων να είναι με ανθρώπους σαν κι αυτούς), η κοινότητα επικεντρώνεται γύρω από έναν αριθμό (συχνά φονταμενταλιστικών) τζαμιών, οι άνθρωποι είναι εξαιρετικά θρησκευόμενοι και υπάρχει ένα ισχυρό αίσθημα μάχης ενάντια στην κυρίαρχη κοινωνία [βλ. Μεταξύ των τζαμιών: A Journey Across Muslim Britain, του Ed Husain, 2022]. Είναι συνθήκες όπως αυτή που επιτρέπουν την εκλογή ανεξάρτητων μουσουλμάνων, μόλις απορρίψουν το Εργατικό Κόμμα, κάτι που έκαναν λόγω της στάσης του στη Γάζα. Από αυτή την άποψη, σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι οι έδρες που έστειλαν τα μέλη του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος στο κοινοβούλιο ήταν συντριπτικά γηγενείς Βρετανοί και ουσιαστικά εργατική τάξη.
Φυσικά, μόλις συμβεί αυτό, υπάρχει σεχταρισμός και αυτό είναι το τέλος της δημοκρατίας, ή η αρχή του τέλους, επειδή οι άνθρωποι δεν ψηφίζουν για την πολιτική, απλώς ψηφίζουν για ένα άτομο που εκπροσωπεί την εθνοτική τους ομάδα. Ο Φινλανδός πολιτικός επιστήμονας Tatu Vanhanen το διατύπωσε αυτό στο βιβλίο του Ethnic Conflicts. Αν και είναι δυνατόν οι πολυεθνικές κοινωνίες να είναι δημοκρατίες – η Ινδία είναι ένα παράδειγμα – γενικά υπάρχει αρνητική συσχέτιση μεταξύ της εθνοτικής πολυμορφίας και της ικανότητας διατήρησης της δημοκρατίας. Αυτό διαμεσολαβείται από εθνοτικές συγκρούσεις. Στην πραγματικότητα, ο Vanhanen διαπίστωσε ότι η εθνοτική ποικιλομορφία εξηγεί το 66% της διακύμανσης των εθνοτικών συγκρούσεων όταν συγκρίνετε διαφορετικές χώρες. Με άλλα λόγια, η εθνοτική ποικιλομορφία είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε εθνοτικές συγκρούσεις και αυτό, με τη σειρά του, είναι πιθανό να οδηγήσει σε σεχταρισμό, ο οποίος θα καταστήσει τη δημοκρατία κενή.
Η Ινδία, αν και είναι πολυεθνική, μοιράζεται γενικά μια θρησκεία - περίπου το 80% των Ινδών είναι Ινδουιστές - και οι εθνοτικές ομάδες από τις οποίες αποτελείται είναι όλες σχετικά παρόμοιες. Αυτό δεν συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι ανεξάρτητοι βουλευτές είναι διαφορετικής φυλής και διαφορετικής θρησκείας από τον γηγενή πληθυσμό. Επομένως, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπορεί να συγκριθεί με την Ινδία και ότι πραγματικά βλέπει –με τον πιο έντονο τρόπο με την εκλογή αυτών των βουλευτών– αυτό που συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό ούτως ή άλλως· τη διάσπαση της χώρας σε παράλληλες κοινωνίες· σε μουσουλμανικές και μη μουσουλμανικές περιοχές.
Αυτό δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Όπως έχω διερευνήσει λεπτομερώς στο βιβλίο μου The Past is a Future Country: The Coming Conservative Demographic Revolution, η εθνοτική ποικιλομορφία, η μαζική μετανάστευση και ο κατακερματισμός μεγάλων πολιτειών συμβαίνει πάντα το χειμώνα του πολιτισμού και πιθανότατα συμβαίνει και στις ΗΠΑ. Πόσο απολαυστικά ειρωνικό είναι το γεγονός ότι οι υποψήφιοι των Εργατικών, οι οποίοι έχουν δογματικά ασπαστεί τη μαζική μετανάστευση και έχουν καταδικάσει τους επικριτές τους ως «ρατσιστές», χάνουν τώρα τις έδρες τους στο κοινοβούλιο λόγω του σεχταρισμού που έχει αναπτυχθεί λόγω της μαζικής μετανάστευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου