Η "ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ" Η ΜΑΛΛΟΝ Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΝΕΝΤΑΝΙΑΧΟΥ

Η «παγίδα του Θουκυδίδη», που φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, χρήσιμο εργαλείο για την ανάλυση του μέλλοντος του Παλαιστινιακού πολέμου

ΕΚΤΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ , ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΙΔΑ ΣΟΥ Ν ETANYAHU

---

Υπάρχουν εκείνοι που επινόησαν την παγίδα του Θουκυδίδη για να ντύσουν μια κοινοτοπία σε μια ελκυστική συσκευασία, αλλά θα μπορούσαμε με πολύ περισσότερο λόγο να μιλήσουμε για την παγίδα του Νετανιάχου που συνίσταται στο να βάλει κανείς τον εαυτό του σε μια κατάσταση από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει και σε κάθε περίπτωση να μην βγει νικητής. Όποια και αν είναι τα αίτια και οι κρυφοί παράγοντες αυτής της νέας έκρηξης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών Σιωνιστών, είναι απολύτως σαφές ότι το Ισραήλ έχασε τον καπλαμά της απόλυτης στρατιωτικής υπεροχής ή την αποτροπή του όταν η Χαμάς προκάλεσε σε μια μέρα, περισσότερες απώλειες από όσες είχε υποστεί ποτέ το Ισραήλ. προηγούμενος πόλεμος. Τώρα λοιπόν ο Νετανιάχου πρέπει να αποκαταστήσει την αποτροπή για να προσφέρει στους Σιωνιστές ξανά ένα αίσθημα ανωτερότητας. Αλλά δεν μπορεί να το κάνει.

Πελοποννησιακός πόλεμος μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης

Οποιαδήποτε χερσαία επίθεση στη Γάζα θα σήμαινε έναν αστικό πόλεμο σε μια ήδη κατεστραμμένη πόλη και έναν πόλεμο με μεγάλες υπόγειες κατασκευές, πράγμα που σημαίνει ότι ο ισραηλινός στρατός θα εξακολουθούσε να υφίσταται ένα κύμα θυμάτων που θα μείωνε την εικόνα που δημιούργησε με την πάροδο του χρόνου, επίσης χάρη στην κατάλληλες παραλείψεις της δυτικής αφήγησης. Επιπλέον, μπορεί να αναμένεται ότι η Χεζμπολάχ και άλλες αντιστασιακές ομάδες θα μπορούσαν να επιτεθούν στο Ισραήλ από τον βορρά, εάν το Τελ Αβίβ αποφασίσει να εισέλθει στη Γάζα. Πρόκειται για δυνάμεις που διαθέτουν περίπου 100 χιλιάδες πυραύλους, περισσότερους από αρκετούς για να φτάσουν σε οποιαδήποτε πόλη του Ισραήλ και να εξαντλήσουν πολλαπλάσιες άμυνες, οι οποίες, επιπλέον, έχουν αποδειχθεί πολύ λιγότερο αποτελεσματικές από το αναμενόμενο. Ο πόλεμος του Λιβάνου το 2006 έδειξε ότι η Χεζμπολάχ είναι εδραιωμένη και πολύ ικανή να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Έκτοτε έχει αποκτήσει περισσότερη εμπειρία πολεμώντας το ISIS στη Συρία. Ούτε οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ ούτε μια χερσαία εισβολή μπορούν να εμποδίσουν τη Χεζμπολάχ από το να εκτοξεύσει τους πυραύλους της.

Ως εκ τούτου, ο Νετανιάχου πρέπει να επιτεθεί στη Γάζα για να αποκαταστήσει την αποτροπή που συνιστά το αήττητο του Ισραήλ, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να το κάνει γιατί αυτό θα κατέστρεφε τον μύθο του ανώτερου κράτους, ακόμη περισσότερο από ό,τι έχει κάνει μέχρι τώρα η Χαμάς. Το Ισραήλ, με τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών, προσπάθησε να ωθήσει τον πληθυσμό της Γάζας προς την Αίγυπτο και από την άποψη του Καΐρου αυτή θα ήταν μια ανθρωπιστική λύση, τουλάχιστον μέχρι να υποστούν οι άλλοι τις συνέπειες, αλλά θα προκαλούσε ένα σοβαρό στρατηγικό πρόβλημα: Η αντίσταση της Χαμάς και άλλων κατά του Ισραήλ θα συνεχιστεί επ' αόριστον και η Αίγυπτος, που δεν μπορεί και δεν θέλει να επωμιστεί αυτό το βάρος, θα θεωρηθεί υπεύθυνη.

Για να ξεφύγει από αυτή την παγίδα, ο Νετανιάχου σκέφτηκε να λιμοκτονήσει τη Γάζα, αλλά η απώλεια της συμπάθειας προς το Ισραήλ και τον Αμερικανό φύλακά του θα ήταν συντριπτική, αν όντως το έκανε: ακόμη και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ο οποίος είναι διαβόητος υπηρέτης της Ουάσιγκτον, έχει προκαλέσει ο μεγάλος ισπανόφωνος κώλος του να πάει να επισκεφτεί  το πέρασμα της Ράφα , ενώ άλλοι οργανισμοί όπως ο ΠΟΥ και ο ASEAN έχουν εκφράσει αμφιβολίες για αυτήν την ενέργεια: οι εικόνες ανθρώπων που πεθαίνουν από την πείνα θα καταστήσουν αδύνατο για τη Δύση να υποστηρίξει αυτήν την τραγική «λύση». Ήδη τώρα οι άποικοι που σκοτώνουν Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη, φυσικά με τη βοήθεια του στρατού που τους καλύπτει, προκαλούν συγκίνηση σε όλο τον κόσμο, εκτός από εδώ που οι πληροφορίες δεν τολμούν να περιγράψουν πραγματικά αυτά τα πράγματα. Τελικά, η διαδικασία λήψης αποφάσεων του Ισραήλ είναι πραγματικά παράλυτη: προς το παρόν, θα συνεχίσει να γίνεται λόγος για χερσαία εισβολή η οποία, ωστόσο, δεν θα εξαπολυθεί ενώ η Γάζα θα συνεχίσει να λιμοκτονεί.

Ωστόσο, αργά ή γρήγορα κάτι θα σπάσει, ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να υπάρξει μια νέα μεγάλη θηριωδία στη Γάζα (η προσπάθεια να ξεφορτωθεί κανείς τη συνείδησή του στο νοσοκομείο της Γάζας είναι ιδρυτική εν μέσω αδιαμφισβήτητων γεγονότων) ή ένα πογκρόμ στη Δυτική Όχθη: κάθε λάθος υπολογισμός στο βόρεια θα μπορούσε να ξεκινήσει αυτό το μέτωπο σε έναν θερμό πόλεμο. Η Χεζμπολάχ θα μπορούσε να αρχίσει να εισβάλλει «προληπτικά» στο ισραηλινό έδαφος. Ωστόσο, η ισραηλινή κοινή γνώμη συνεχίζει να απαιτεί έναν πόλεμο εκδίκησης, χρειάζεται ακόμα να αποκαταστήσει την αποτρεπτική και ανωτερότητά της και δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι αυτό δεν είναι πλέον δυνατό. Αν το καλοσκεφτείς, είναι η ίδια κατάσταση που έχουμε στην Ουκρανία, όπου το αήττητο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ έχει καταρρεύσει: η συνέχιση του πολέμου σημαίνει ότι διακινδυνεύεις (πράγματι είναι βέβαιο) να κάνεις την ήττα ακόμη πιο εμφανή ακόμα και στους τουρσί Η κοινή γνώμη ότι περιπλανιέται στη Δύση, αλλά το να τελειώνει εδώ σημαίνει ακόμα ανεπανόρθωτη παραδοχή της ήττας. Και έτσι η Ουάσιγκτον λειτουργεί σαν ο γάιδαρος του Μπουριντάν που δεν ξέρει τι να διαλέξει ανάμεσα στα δύο πράγματα. Παίρνει το χρόνο της και περιμένει κάποιο θαύμα για να τη βγάλει από τα προβλήματα.

www-inchiostronero-it.