γράφει ο Ιωάννης Μιχαλάκης
Νά ψοφήσει ἡ Εὐρώπη μπάς καί ζήσει ἡ Ἑλλάδα
Ὁ πατριωτισμός τοῦ Γιώργου Θεοτοκᾶ εἶναι ἀναμφισβήτητος. Πιστεύει στό ἔθνος, στόν ἑλληνισμό καί τήν περίοδο τοῦ Β Παγκόσμιου Πολέμου θέλησε νά καταταγεῖ στόν στρατό.
Στό τελευταῖο βέβαια ρόλο διαδραμάτισε καί ἡ κοινωνική κατακραυγή, διότι τότε ὅσοι δέν στρατεύονταν, κατακρίνονταν. "Αἰσθάνουμαι μειωμένος μέ τό νά μήν εἶμαι στρατιώτης σέ μία τέτοια στιγμή...". Ἐπίσης, Ὅλον αὐτόν τόν μῆνα πού πέρασε, ἔνιωθα τήν ἀνάγκη νά δίνω ἐξηγήσεις στόν ἕναν καί στόν ἄλλον γιά τόν λόγο πού δέν εἶμαι ἀκόμα στρατιώτης...".
Ἄς ἐπιστρέψουμε ὅμως στό ἀρχικό μας θέμα γιατί παρεκλίναμε. Ὁ Θεοτοκᾶς λοιπόν, ἄν καί θερμός πατριώτης, λόγο τῶν δυτικολάγνων θεωριῶν του κατάντησε ἄθελα του ...προδότης καί καταστροφέας τοῦ ἔθνους του. Καί αὐτή ἡ ζημιά προῆλθε διότι οἱ θεωρίες του εἶναι ἀναπόφευκτα ἀντεθνικές καί ἐθνοκτόνες. Διότι ἔγινε πολέμιος τοῦ ἔθνους-κράτους.
Τί πιστεύει λοιπόν ὁ Θεοτοκᾶς; Ὅτι ἡ Ευρώπη πρέπει νά ἑνωθεῖ σέ ὀμοσπονδία. Λέγοντας ἑνωμένη Εὐρώπη δέν περιλαμβάνει τήν Ρωσία, τήν δέ Βρετανία δέν τήν ἀπαρνιέται πλήν τήν κατατάσσει σέ ξεχωριστή κατηγορία μέ τήν Ἀμερική. Δηλαδή ἡ Εὐρώπη του εἶναι ἡ Εὐρώπη τοῦ Ριχάρδου Κουντενχόβε Καλλέργη (βλέπε βιβλίο του "Πανευρώπη").
Ὃρίστε καί τί λέει γιά τό ἔθνος-κράτος στό "Δοκίμιο γιά τήν Ἀμερική" στήν σελίδα 189: "Βρισκόμαστε στό σημεῖο ὅπου ὁ θεσμός τοῦ ἐθνικοῦ κράτους ξεπεράστηκε, φανερά πιά καί ἀναμφισβήτητα, ἀπό τήν ἀνάπτυξη τῆς τεχνικῆς καί τῆς οἰκονομίας".
Ἄλλωστε ὡς πρόοδο ὅριζε μεταξύ ἄλλων τήν "ὁμοσπονδιακή ἰδέα σέ ὄσο γίνεται, κάθε τόσο, μεγαλύτερη βάση", ἐνῶ στήν ἴδια σελίδα (192) συμπληρώνει πώς "Ἀντιδραστικές θά χαρακτηρίζαμε τίς πολιτικές καί πνευματικές δυνάμεις πού ἀντιστρατεύονται στήν συνθετική αὐτή ἕνοια πρόοδος".
Ἀλλά πιό εἶναι τό τραγικότερο ὅλων αὐτῶν τῶν δυτικολάγνων θεωριῶν; Πώς ὄχι μόνο καθίστανται πολέμιοι τοῦ θεσμοῦ τοῦ ἔθνους-κράτους πού ἀποτελεῖ ἀπαραίτητη προύπόθεση ἐλευθερίας καί ἐθνικῆς ἐπιβίωσης, ἀλλά πώς ἡ δυτική πόρωση τούς ἔχει τυφλώσει τόσο ἔτσι ὤστε νά μήν φαντάζονται τήν Ἑλλάδα χωρίς τούς Δυτικούς. Ἑλλάς καί Εὐρώπη ἀποτελοῦν τήν ἀγία δυάδα, τήν ἀδιαίερετη μέ τήν μία οὐσία καί τίς δύο ὑποστάσεις.
Ἑλλάς-Εύρώπη ἤ θάνατος! Ἑλλάς-Εὐρώπη ἤ Κούγκι! Διαβάζουμε στό "Ἀναζητώντας τήν Διαύγεια" τό θλιβερό: "..δέν μποροῦμε νά χωρίσουμε τήν τύχη μας ἀπό τήν τύχη τῆς Εὐρώπης, ὅτι θά σωθοῦμε ἤ θά χαθούμε μαζί της... (σελ. 97)".
Ὁ κοντινά μελλοντικός μάς κόσμος ὅπου οἱ Κινέζοι θά πρωταγωνιστοῦν καί οἱ μαῦροι θά ἀφυπνιστοῦν ἀπτόν βαθύ λήθαργο (ἡ Νιγηρία τέλη τοῦ αἰώνα θά εἶναι παγκόσμια οἰκονομική δύναμη) εἶναι ὁ ἐφιάλτης τῶν δυτικολάγνων. Θά προτιμήσουν μία Ἑλλάδα πουτάνα καί ἀποικία τῆς παρηκμασμένης πόρνης Γερμανίας πού θά σέρνεται πίσω ἀπό φράγκικα φουστάνια, παρά μία ἀνεξάρτητη ἑλληνική πολιτική πού συμμαχεῖ μέ ὅποιον τήν ὠφελεί. Ὅπως εἴπαμε, Ἑλλάς-Εὐρώπη ἤ Κούγκι.
Εὐτυχῶς γιά τήν ἐθνική ἐπιβίωση τῆς Ἑλλάδας ἡ κυριαρχία τῶν λευκῶν τελείωσε ὁριστικά. Ἡ Ἀσία καί ἡ Ἀφρική ξύπνησαν καί παίρνουν τήν πρωτοκαθεδρία. Πιθανῶς ἔτσι νά ὑπάρξει μία ἐλπίδα νά ἐπιβιώσουμε, καθῶς ἡ δυτικολαγνία ἐχθρεύται πιά τήν ἴδια τήν ὀντότητα καί ὑπαρξη τοῦ ἑλληνισμοῦ. Νά ψοφήσει λοιπόν ἡ Εὐρώπη γιά νά ζήσει ἡ Ἐλλάδα.
--Ὅταν πρίν τρία χρόνια διάβασα τά ἄπαντα τοῦ Παπαδιαμάντη ἔμεινα ἔκπληκτος ἀπτήν βαθιά, πλατιά καί εὐρεία μόρφωση καί καλλιέργεια τοῦ Σκιαθίτη. Ἐκεῖ πού περίμενα νά βρώ κάποιον μέ περιορισμένους ἑλληνοκεντρικούς ὀρίζοντες καί ἐνδιαφέροντα μονάχα ἐκκλησιαστικά, εἶδα ἀπέραντες γνώσεις. Τό ἴδιο παρατήρησε κι ὁ Θεοτοκᾶς. Βρῆκε στό ἔργο του: "ἕνα γνήσιο καλλιτέχνη μέ ἀπέραντη εὐρωπαϊκή μόρφωση, πρωτοπόρο τῆς ἐποχῆς".
Γιατί ὁ πρόλογος αὐτός γιά τό Παπαδιαμάντη; Διότι ὁ κοσμοκαλόγερος στό ἔργο τοῦ "Γυφτοπούλα" διατυπώνει βαθυστόχαστες κρίσεις γιά τόν Γεώργιο Γεμιστό ἤ Πλήθωνα. Ἐκεῖ, γράφει πώς ὁ Πλήθωνας ἄν καί ἀντιχριστιανός ἦταν σφόδρα ἀντίθετος στήν ἕνωση τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, ἀφοῦ καταλάβαινε πώς ὁ ἑλληνισμός μέ αὐτήν τήν ὑποχώρηση θά πούλαγε τήν ψυχή του, γεγονός τό ὁποῖο θά τόν καθιστοῦσε ἀνήμπορο νά ἀντισταθεῖ στόν Τοῦρκο, μιάς καί τό ψυχικό του σθένος θά εἶχε πιά πληγεῖ ἀνεπανόρθωτα.
Τό ἴδιο λοπόν καταλαβαίνω πώς ἔγινε σήμερα στόν σύγχρονο ἐλληνισμό καί δέν τό ἔχουμε πάρει χαμπάρι. Ἡ ὁλοκληρωτική ἐπικράτηση τῶν ἑνωτικῶν/δυτικολάγνων τά τελευταῖα 200 χρόνια διέλυσε, σμπαράλιασε καί ἐκμηδένισε ὅλες τίς ζωτικές δυνάμεις τοῦ ἑλληνισμοῦ.
Εἶναι θλιβερό νά βλέπεις πνευματικούς ἀνθρώπους πού λόγο τής δυτικολαγνείας ἔχουν πλήρη πνευματική σύγχυση! Γιά παράδειγμα, ὁ Γιῶργος Θεοτοκᾶς ἦταν πολέμιος τοῦ ἔθνους-κράτους, ζητώντας τήν ὁμοσπονδοποίηση τῆς Εὐρώπης.
Ὁ Μ.Καραγάτσης ἐνστερνιζόταν ὅτι τό Βυζάντιο ἦταν παρακμή καί πώς ὁ ἑλληνισμός διασώθηκε στήν Δύση μέ τήν Ἀναγέννηση. Ἀπτήν Δύση θά ξαναβρίσκαμε τήν ἐθνική μας παράδοση ἔλεγε. Ἦταν ἔνας κοραϊστῆς μέ δύο λόγια.
Τρίτο παράδειγμα κι ἀκόμα πιό θλιβερό ὁ ὑμνητῆς τῆς ἐλευθερίας Ἀνδρέας Κάλβος. Ὁ Κάλβος λοιπόν πού λέει πώς "θέλει ἀρετή καί τόλμη ἡ ἐλευθερία", λόγο τῆς δυτικοπληξίας του (προσχώρησε μάλιστα καί στόν προτεσταντισμό) δέν λογάριαζε τήν δυτική κατοχή τῶν ἑπτανήσων ὡς ...κατάκτηση!
Στό ποίημα του "Ζάκυνθος" διαβάζουμε: "Είσαι ευτυχής· και πλέον
σε λέγω ευτυχεστέραν, ότι συ δεν εγνώρισας ποτέ την σκληράν μάστιγα εχθρών, τυράννων". Ἀπίστευτοι στίχοι πού δείχνουν τήν βαθιά ἀλλοτρίωση τῶν πνευματικῶν ἐγκεφάλων τῶν δυτικόπληκτων νεοελλήνων.
Δέν ὑπάρχει πιά ἐλπίδα ἀνάνηψης. Εἶναι τόσος πιά ὁ φανατισμός, ἡ πόρωση καί ἡ τύφλωση τῶν δυτικολάγνων πού κάθε προσέγγιση μέ τήν Δύση ὑλοποιείται μόνο μέσα σέ πλαίσια ὑποταγῆς, ὑποδούλωσης καί καρπαζιᾶς. Στήν καλύτερη πιά τῶν περιπτώσεων, διότι στήν χειρότερη ἐπιζητοῦν ἕνωση, δηλαδή ὑποταγή καί ἀφομοίωση.
Δυστυχῶς, γιά νά ὑπάρξει ἐλπίδα ἐπιβίωσης τοῦ ἑλληνισμοῦ πρέπει νά ψοφήσει ἡ Δύση. Νά ψοφήσει λοιπόν ἡ Εὐρώπη, γιά νά ζήσει ἡ Ἑλλάς.
=Όπως ψόφησαν οι Ρωμαίοι και σωθήκαμε, έτσι πρέπει να γίνει και τώρα. Δυστυχώς ο ελληνικός εγκέφαλος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον δυτικό κόσμο με μετριοπάθεια και λογική
=Αλλά δεν το απορρίπτω το έθνος-κράτος μόνο και μόνο επειδή είναι δυτικό. Από την στιγμή που ωφελεί το έθνος το θέλω. Την ομοσπονδοποίηση δεν θέλω που θα μας στερήσει την εθνική αυτονομία και θα μας οδηγήσει σε ταχύτατη αφομοίωση απτήν Δύση ἤ σε ταχύτατη αποδόμηση που θα μας κάνει εύκολη λεία τού απειλητικού ισλάμ. Ο Θεοτοκάς βέβαια πίστευε ότι στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία θα κρατάγαμε την εθνική ταυτότητα αλλά ζούσε σε φενάκες. Πίστευε άλλωστε σε παραμύθια ΕΕ και σοσιαλδημοκρατίας, αυτά δηλαδή που ακολουθήσαμε από το 74 και εντεύθεν και μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Τα ευρωπαϊκά έθνη είναι σε παρακμή. Και να βγουν από αυτήν δεν υπάρχει νόημα. Έκλεισε ο πρωταγωνιστικός ιστορικός τους κύκλος. Όχι μόνο παγκόσμια μα κι ευρωπαϊκά. Οι Ρώσοι τα τελευταία 70 χρόνια είναι η ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης και θα συνεχίσει να είναι. Η δυτική Ευρώπη είναι τελειωμένη και μόνο τελειωμένοι σαν και τους Έλληνες ασχολούνται μαζί της. Ο ελληνισμός είναι πολύ μεγάλος για να γίνει προσάρτημα γελοίων κι εκφυλισμένων πια λαών όπως οι δυτικοευρωπαίοι.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου