ΟΤΑΝ Ο «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ» ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ
ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟ
Ὁ «ἀντιφασισμὸς» ἐν γένει ὡς πρόσχημα καὶ ὄργανο στήριξης τῆς πλουτοΔημοκρατίας.
Ὁ «ἀντιφασισμὸς» ἐν εἴδει ὡς πρόσχημα καὶ ὄργανο στήριξης τῆς ὑγειονομικῆς δικτατορίας τῆς (ἴδιας) πλουτοΔημοκρατίας.
Οἱ «ἀντιφάδες» στὸν φυσικό τους ρόλο ὡς παρακρατικοὶ στυλοβάτες τοῦ Συστήματος.
Στὶς πολυπληθεῖς διαδηλώσεις στὴν Γερμανία ἐναντίον τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων κοινωνικοῦ ἐξανδραποδισμοῦ (ποὺ σὲ λίγο ἀναμένεται νὰ περιλαμβάνουν καὶ τὴν ὑποχρεωτικότητα τοῦ ἐμβολιασμοῦ ἀλὰ Αὐστρία) δὲν ὑπῆρχαν μόνο χιλιάδες ἀστυνομικοί, ἕτοιμοι νὰ ἐπέμβουν, μαζὶ μὲ τὰ χημικὰ καὶ τὶς αὔρες, καὶ μὲ τὴν ἐπιστασία τῶν ντρόουν.
Ὑπῆρχε καὶ ἡ παρακρατικὴ ἀντισυγκέντρωση τῶν «ἀντιφάδων».
Στὸ εἰκονιζόμενο πανό τους τὸ κεντρικὸ σύνθημα γράφει «Φορᾶτε μάσκες-Ἔξω οἱ ναζί».
Τὰ καθ’ ἡμᾶς ἀδερφάκια τους ἔσπευσαν νὰ κάνουν ἀντισυγκέντρωση τὸν Ἰούλιο, στὴν πρώτη συγκέντρωση στὸ Σύνταγμα ἐναντίον τῶν μέτρων.
Ὅλος αὐτὸς ὁ πάλαι ποτὲ «κόσμος τοῦ ἀγῶνα», μὲ τὸ ὑποτιθέμενο «ἀπαράμιλλο ἠθικὸ πλεονέκτημα», ἐδῶ καὶ δύο σχεδὸν χρόνια, μὲ τὴν ἔναρξη ἐπιβολῆς τῶν μέτρων τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης, ἔσπευσε σὰν ἕνας ἄνθρωπος νὰ συνταχθεῖ μὲ τὸ Κράτος καὶ τὸ Κεφάλαιο, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι εἶναι οἱ χειρότεροι ἐχθροί του.
Ἡ Ἀριστερὰ εἶναι ἡ πολιτιστικὴ πρωτοπορία τοῦ σημερινοῦ Δυτικοῦ Νεοφιλελεύθερου Δεσποτισμοῦ.
Ἡ ἔνθερμη ὑποστήριξή της πρὸς ἕνα καθεστὼς κομμουνιστικοῦ καπιταλισμοῦ ἀπηχεῖ τὶς πραγματικές της ἱστορικὲς καταβολές: τὸν «πολιτισμὸ τῶν στρατοπέδων», μὲ τὰ ἑκατομμύρια νεκρῶν τροφίμων-δούλων στὶς «σωφρονιστικὲς ἀποικίες» τοῦ Στᾶλιν καὶ τοῦ Μάο, ποὺ οἱ ἐπίγονοί τους ἔχουν σήμερα σφιχταγκαλιαστεῖ μὲ τοὺς δημοκράτες καπιταλιστὲς τῆς Δύσης γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ τεχνοκρατικὸς καὶ βιοπολιτικοῦ ὁλοκληρωτικοῦ καπιταλισμοῦ.
Ὄχι, δὲν θὰ «χάψουμε» τὴν αὐτοκατανόησή τους, ὅτι δηλαδὴ δῆθεν ἔχουν μετατραπεῖ σὲ ἀτζέντηδες τοῦ ὑποκόσμου τῶν φαρμακομαφιῶν ἐξαιτίας τοῦ ἐπιστημονισμοῦ τους.
Ἄν ἦταν πράγματι ἔνθερμοι θιασῶτες τῆς ἐπιστήμης, θὰ ἔπρεπε νὰ βρίσκονται σήμερα στὰ «κεραμίδια» καταγγέλλοντας τὸ κραυγαλέα ἀσύστατο ἐπιστημονικὸ κῦρος τῶν ἐπιβαλλόμενων ὑγειονομικῶν μέτρων, ποὺ μετατρέπουν δισεκατομμύρια ἀνθρώπους σὲ ἰνδικὰ χοιρίδια τῆς βιοτεχνολογίας.
Ἄν ἦταν πράγματι ὑποστηρικτὲς τῆς ὑπαγωγῆς τῆς ἐπιστήμης στὴν ὑπηρεσία τῆς κοινωνίας, ὅπως ἀρέσκονται νὰ διατείνονται, θὰ ἦσαν αὐτοὶ ποὺ πρῶτοι θὰ εἶχαν καταγγείλει τὸ κερδοσκοπικὸ ὄργιο τῶν μεγάλων φαρμακοβιομηχανιῶν, ποὺ κάθε λεπτὸ κερδίζουν 65 χιλιάδες δολλάρια ἀπὸ τὰ «σωστικὰ» ἐμβόλια-φρανκεστάϊν.
Κι ἄν ἦταν, ἀλήθεια, πρόμαχοι τῶν «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» ἤ τῶν «ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν», τότε θὰ εἶχαν ἐξεγερθεῖ ἀπέναντι στὴν κρατικὴ ἐξουσία, ποὺ ἀρνεῖται ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἐξουσία οὔτε κἄν στὸ ἴδιο του τὸ σῶμα -οἱ ἴδιοι ποὺ ἐπικαλοῦνται μὲ στεντόρεια φωνὴ τὰ ἴδια αὐτὰ δικαιώματα, ὅταν ὑπερασπίζονται τὴν ἐτήσια γενοκτονία ἑκατομμυρίων ἀγέννητων ἀνθρώπων.
Οἱ ἐλάχιστες τιμητικὲς ἐξαιρέσεις, εἶναι μονάχα οἱ ἐξαιρέσεις ποὺ ἐπιβεβαιώνουν τὸν κανόνα. Καὶ γι’ αὐτὸ οἱ ἐλάχιστοι ἀριστεροὶ ποὺ ἔχουν πάρει τοῖς μετρητοῖς τὶς ἀπελευθερωτικὲς διακηρύξεις τοῦ κολεκτιβισμοῦ ἔχουν μείνει σήμερα, στὰ κρύα τοῦ λουτροῦ, ἀπομονωμένοι καὶ λοιδωρημένοι ἀπὸ τὴν μεγάλη πλειονότητα τῶν «συντρόφων» τους, μὲ τοὺς ὁποίους, ὡστόσο, ἐξακολουθοῦν νὰ μοιράζονται ὅλη τὴν πολιτικὴ ἀτζέντα τῆς μεταμοντέρνας ἀριστεροφροσύνης .
Ὄχι. Ἡ Ἀριστερὰ δὲν ἔρχεται ἀπ’ τὸ μέλλον καινούργιο τάχα κάτι νὰ μᾶς φέρει. Οἱ ρίζες της τὸ Σύστημα ἀγκαλιάζουν καὶ χάνονται βαθειὰ στὰ περασμένα.
Στὰ περασμένα τῶν δεκάδων ἑκατομμυρίων θυμάτων τῆς θηριωδίας τοῦ Στᾶλιν, τοῦ Μάο, τῶν μεγάλων «ἁγίων» τῆς ἀριστερᾶς, τῶν ἀνθρώπων ποὺ «φέρνουν μέσα στὶς καρδιές τους ἕναν καινούργιο κόσμο»: τὴν μετατροπὴ τῶν κοινωνιῶν σὲ ἕνα τεράστιο στρατόπεδο κρατουμένων, ὅπου ἡ ἐλευθερία εἶναι σκλαβιὰ καὶ ἡ ἄγνοια δύναμη, μὲ μόνο «δικαίωμα» τὴν τυφλὴ ὑπακοή.
Ὁ νέος καπιταλισμὸς ποὺ εὐελπιστεῖ νὰ θεμελιώσει σὲ πλανητικὴ κλίμακα ἡ Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση εἶναι ὁ καπιταλισμὸς στὴν κομμουνιστικὴ ἐκδοχή του, ποὺ συνδυάζει τὴν τυραννία τῆς οἰκονομίας μὲ τὴν ὁλοκληρωτικὴ διακυβέρνηση τῶν ἀνθρώπων, δημιουργώντας τὴν μεγαλύτερη δυστοπία ποὺ ἔχει ζήσει τὸ ἀνθρώπινο εἶδος, μέσα στὸ καθεστὼς μιᾶς βιοπολιτικῆς δεσποτείας.
Εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ ἐγχείρημα ποὺ ἐπισημοποιεῖ μὲ γάμο σήμερα τὸ προηγούμενο φλέρτ τῆς οἰκονομικῆς δεξιᾶς μὲ τὴν πολιτιστικὴ ἀριστερά.
Τὸ ὅτι ὁ κόσμος τῆς Ἀριστερᾶς ἔσπευσε νὰ ἐναγκαλισθεῖ τὴν σημερινὴ βιοδικτατορία καὶ τὸν «θαυμαστὸ καινούργιο κόσμο» ποὺ αὐτὴ ἀναγγέλλει σημαίνει μονάχα ὅτι ἦταν ἕτοιμη ἀπὸ καιρὸ γι’ αὐτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου