ΤΑ ΤΡΟΛ!!!

 

"......O Αλάριχος ήταν μισθοφόρος, κατσαπλιάς και αρχιμπαμπαμπούμ μπαμπούμ κατέργαρος. Ο Αλάριχος πήρε από τη Σύγκλητο όλα τα δαχτυλίδια κι έκαμε τους τιτουλάριους Καίσαρες σκουπίδια. Ο Αλάριχος πήρε τη διακυβέρνηση κι άσκησε την εξουσία κάνοντας πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια, με φαλαγγίτες και πεμπτοφαλαγγίτες, με γυμνίτες και κατάφρακτους, με αλλόμορφους και τρολ.Τα τρολ είναι ένα είδος φονιάδων που δεν φέρουν τον τιμητικό τίτλο του πολεμιστή. Κινούνται σε υπονόμους και καταγώγια, αλλάζουν μορφές κι ονόματα, αυτοπολλαπλασιάζονται όπως οι ιοί και οι τετμημένες σαύρες. Τα τρολ είναι κι αυτά μισθοφόροι. Για τριακόσια ευρώ σου βγάζουν τη Μάνα Μαρία πουτάνα και για εξακόσια ευρώ σου βγάζουν τον Χριστό σεξιστή και αντισημίτη.Τα τρολ δεν είναι δεξιά ή αριστερά, δεν είναι αρειανά ή ορθόδοξα, είναι πλάσματα νεκρά, χωρίς όνομα και πρόσωπο, συνεπώς χωρίς μάνα και πατέρα, χωρίς πατρίδα, είναι γυμνοσάλιαγκες επί χρυσίω, που τα διαχειρίζονται δεξιοί και «αριστεροί» – αριστεροί, από εκείνους που διαθέτουν το ηθικό πλεονέκτημα να αγιάζουν τα σκατά, για να πετύχουν τους στόχους τους. Δηλαδή την εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων –ιδίως εκείνων που βάζουν τον ντορβά με το κεφάλι τους στα μαρμαρένια αλώνια. Επί Δεξιάς τα τρολ έγιναν στρατός, άδοξος και άτιμος, επί ΣΥΡΙΖΑ έγιναν στρατιές. Απέκτησαν αρχηγεία και κολονέλους. Στέκια στα υπόγεια των κομμάτων και των υπουργείων ή σε κάτι μπαράκια όπως «Η φωλιά του Σπιούνου», καθώς χαριτολογούσε ένα απ’ αυτά στο Στρασβούργο προ εικοσαετίας, ανύποπτο ακόμα ότι ο τόπος

κι εκεί και εδώ και σε όλον τον κόσμο θα γέμιζε με τις «φωλιές των γουρουνιών» και την «καριέρα της χολέρας». Όμως μη νομίζετε ότι όλα τα τρολ τη βγάζουν σαν τους αρουραίους μέσα στους υπονόμους της ψυχής τους, ορισμένα απ’ αυτά που προσφέρουν διακεκριμένες υπηρεσίες αμείβονται με εκπομπές στην τηλεόραση, με θέσεις σε γραφεία Τύπου ή φυτεύονται σε εφημερίδες και ραδιόφωνα ώστε να απλώνεται η πανώλη στην κοινωνία, όπως κάποτε απλώθηκε ο Μαύρος Θάνατος από την Πόλη ως τη Φλωρεντία και το Λονδίνο. Έχουν τόση δύναμη τα τρολ;;; έχουν αυτοί που τα χρησιμοποιούν – οι Αλάριχοι των Μισθοφόρων. Σχεδόν ανοιχτά πλέον, φόρα παρτίδα και στην αγορά, διότι

τα τρολ, τα αρχηγεία τους και οι οπλαρχηγοί τους αποτελούν σήμερα στην Ελλάδα κοινό μυστικό. Και από το «κοινό» του διαδικτύου, μόνον όσοι είναι και οι ίδιοι ανθρωποφάγοι παρακολουθούν τα τρολ στις ανθρωποφαγικές ιεροτελεστίες που στήνουν, χωρίς να αηδιάζουν. Λέω για ιεροτελεστίες,

καθώς πρόκειται για πλάσματα βδελυρά που έρχονται από την κόλαση. Ο Μίλερ σε ένα βιβλίο του για τον Χίτλερ δεν εξετάζει τον Αδόλφο υπό το πρίσμα της ιστορίας και της λογικής, αλλά υπό την αύρα της μεταφυσικής, ως ένα βδέλυγμα που μόνον δαιμονικό δημιούργημα θα μπορούσε να είναι. Τα τρολ μιαίνουν την πολιτική, την κοινωνία, τον δημόσιο βίο και λόγο, ακριβώς ως βδελύγματα, όλοι τους με το ίδιο «ηθικό πλεονέκτημα»,

της υποτέλειας στους Επικυριάρχους και της αναπαραγωγής όλων των παθολογιών που κατατρώνε τη χώρα μας, είτε αυτά τα καλά παιδιά της διαπλοκής και της διαφθοράς είναι δεξιά είτε «αριστερά».

Τα τρολ είναι από κοινού παρακράτος εκείνων των δεξιών και των «αριστερών» που υπηρετούν το ίδιο τους μεγάλους αφέντες του χρήματος, είναι οι Γκοτζαμάνηδες και οι «καρφίτσες» του καιρού μας. Μόνον που τα τρολ και οι λοφιοφόροι κουφιοκεφαλάκηδες που τα χρησιμοποιούν χύνουν στα σπλάχνα της κοινωνίας δηλητήρια το ίδιο τοξικά με αυτά που παρασκεύαζε ο Γκάιμπελς. Που θα δηλητηριάζουν την κοινωνία επί μακρόν…

Ο Αλάριχος ο Μισθοφόρος είχε κακό τέλος. Φόρεσε την τήβεννο, φόρεσε και την τόγια, φόρεσε κι ένα ψευτοστέμμα τσίγκινο, αλλά πέθανε άδοξα, με τους μισθοφόρους του να κοιτάν’ αλλού («τον άχρηστο που απέτυχε και ποιος θα μας πληρώνει τώρα»), εκδήμησε για τα άδυτα του Άδη, κάπου στον νότο της Ιταλίας, όπως αργότερα και ο Κωνσταντίνος ο Κοπρώνυμος, το ίδιο μόνοι και οι δύο, το ίδιο δυσώνυμοι,

σαν να τους απαρνήθηκε ακόμα και ο διάβολος που τους προστάτευε, καθώς έγραψε ο Μίλερ για τον διάβολο - προστάτη του Αδόλφου. Διότι ακόμα και οι διαόλοι σιχαίνονται καμιά φορά τα δημιουργήματα τους και τα έργα τους…"από αρθρο του ΣΤΑΘΗ το 2018 στο ΠΟΝΤΙΚΙ

**

Στη γλώσσα του Διαδικτύου η λέξη τρολ (troll) περιγράφει κάποιον χρήστη του Ίντερνετ με πονηρά προκλητικές, σκόπιμα ανόητες ή επιτηδευμένα εκτός θέματος θέσεις και απόψεις σε μία online ανοιχτή κοινότητα, όπως ένα φόρουμ συζήτησης, mailing list, chat room ή μπλογκ, με πρωταρχική πρόθεση να προκαλέσει και να ερεθίσει άλλους χρήστες ή με κάθε τρόπο να επιφέρει διαταραχή σε μια διαδικτυακή συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα και να πετύχει μια αλυσίδα αντιδράσεων από άλλους χρήστες. Η συμπεριφορά αυτή που λέγεται τρολάρισμα (trolling) πολλές φορές συνοδεύεται από αμφιλεγόμενη διαμάχη των υπολοίπων περί του σκοπού του.

Ετυμολογία

Η σύγχρονη χρήση του όρου φαίνεται ότι εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Διαδίκτυο στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αλλά η πιο γνωστή καταγεγραμμένη αναφορά προέρχεται από συζήτηση του 1991.

Σύμφωνα με αυτή την έννοια, Troll είναι αυτός που κάνει trolling, αγγλική λέξη που αναφέρεται σε σύρσιμο του δολώματος μέσα στο νερό κατά την τεχνική της αλιείας θύννου (τόννου) και ξιφία, παρόμοια με την συρτή.

Η λέξη παραπέμπει επίσης και στα τρολλ (trolls), δαιμόνια πλάσματα που παρουσιάζονται στη σκανδιναβική λαογραφία. Τα τρολλ είναι πλάσματα αντίστοιχα των Καλικάντζαρων της ελληνικής λαογραφίας που με την σειρά της πηγάζει από την αρχαιοελληνική δοξασία περί «δαιμονίων». Σύμφωνα με την σύγχρονη δοξασία οι Καλικάντζαροι εμφανίζονται κατά το Δωδεκαήμερο 25 Δεκεμβρίου - 6 Ιανουαρίου.

Τρολ και τρολάρισμα

• Τρολ είναι αυτός που έχει σκοπό να κάνει κακό σε μια διαδικτυακή κοινότητα, προκαλώντας αναταραχή.
• Το τρολάρισμα είναι αποτέλεσμα συμπεριφοράς, όχι απαραίτητα με κακό σκοπό από τους φανερά εμπλεκόμενους, μια κατάσταση στην οποία μπορεί να έρθει η αλληλεπίδραση των χρηστών. Το τρολάρισμα κάνει την εμφάνισή του υπό διάφορες συνθήκες, όπως:

1. Λόγω ενός πονηρού τρολ, στα καμώματα του οποίου ανταποκρίνονται, ανυποψίαστα, αδαείς χρήστες.
2. Λόγω κάποιου αδαούς που παρασύρεται, ακούσια, σε συμπεριφορά αγανάκτησης.

Η ψυχολογία του Τρολ

Έρευνα των καναδών Erin Buckels, Paul Trapnell και Delroy Paulhus, οι οποίοι πήραν συνέντευξη από 1200 τρολ, βρήκε υψηλή συσχέτιση με τον σαδισμό, ψυχοπάθεια και μακιαβελλισμό. Ο σαδισμός σημαίνει πως αντλεί ευχαρίστηση με το να προκαλεί κακό στους άλλους, η ψυχοπάθεια είναι ψυχιατρική νόσος, αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας και ο μακιαβελισμός σημαίνει πως του αρέσει να εξαπατά και δεν έχει αισθήματα.

Ο αμερικάνος ερευνητής Ben Radford έγραψε για το φαινόμενο των Κλόουν (παλιάτσων) στην παλιά και σύγχρονη εποχή, στο βιβλίο του Bad Clowns και βρήκε ότι οι κακοί κλόουν έχουν εξελιχθεί σε Τρολ του διαδικτύου. Δεν ντύνονται ως παραδοσιακοί κλόουν, αλλά, για την διασκέδαση τους, προκαλούν και εκμεταλλεύονται ανθρώπινες αδυναμίες με σκοπό να πούνε την "αλήθεια" και να πάρουν αντιδράσεις. Όπως το μέικ απ των κλόουν, έτσι και τα τρολ χρησιμοποιούν ανώνυμους λογαριασμούς και ψεύτικα ονόματα. Στα μάτια τους, εκτελούν ένα έργο για το ανώνυμο ακροατήριο τους από το διαδίκτυο.

Αντιμετώπιση του τρολ

Ένα ιδιαίτερα επίμονο και ενοχλητικό τρολ μπορεί να αποτρέψει άλλους χρήστες από το να συμμετάσχουν σ' έναν κοινό διάλογο, ενώ μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τη διάλυση μιας διαδικτυακής κοινότητας. Αν ένα τρολ αγνοηθεί από την υπόλοιπη κοινότητα (πρόκειται συνήθως για το πιο αποτελεσματικό μέτρο), συνήθως αρχίζει να παράγει όλο και πιο ενοχλητικά και προσβλητικά μηνύματα με μόνο στόχο να προκαλέσει αντίδραση. Αν αυτή δεν έρθει, τότε το τρολ συνήθως εγκαταλείπει την κοινότητα.

Η συμμετοχή ή απάντηση σε συζήτηση που συμμετέχει το τρολ, σατιρικά περιγράφεται ως "τάισμα" του τρολ, γι' αυτό και υπάρχει η συνήθης παραίνεση «μην ταΐζετε τα τρολ» (Αγγλ. "Don't feed the trolls") ώστε να μην προκληθούν αντιδράσεις που θα ικανοποιήσουν το τρολ, ή περαιτέρω δυσάρεστες τροπές.

Εκτός από την αδιαφορία, σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν χρήσιμα τεχνικά μέσα για την καταπολέμηση ενός χρήστη - τρολ, όπως η άμεση αφαίρεση των μηνυμάτων του, η τεχνική με κατάλληλα φίλτρα προστασίας ώστε αυτά να καθίστανται αυτομάτως αόρατα, ή η φραγή του, αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα ώστε να μην έχει τη δυνατότητα να γράψει απολύτως τίποτα. Σε chat rooms οι διαχειριστές ("operators" ή "moderators") έχουν τη δυνατότητα να απομακρύνουν το τρολ από ένα "δωμάτιο" συζήτησης (kick) ή και να του απαγορεύσουν την επανείσοδο (ban). Δραστικότερη είναι η μέθοδος κατά την οποία το τρολ τίθεται αμέσως εκτός chat room με την απλή είσοδό του σε αυτό με συγκεκριμένο ψευδώνυμο ή από συγκεκριμένη IP (akick). Τέλος, αν η περίπτωση του τρολ είναι πολύ «βαριά», δεν του επιτρέπεται καν η σύνδεση με το διακομιστή (K-lined).

Στην Σκανδιναβική μυθολογία...Το όνομα Τρολ προέρχεται από την λέξη trolleri που χρησιμοποιούνταν για να χαρακτηρίσει κάθε πλάσμα που αντλούσε μαγεία από τη φύση ώστε να βάλει σε μπελάδες τους ανθρώπους – κάτι που δεν απέχει πολύ από την σημερινή έννοια τους τρολαρίσματος. Μικροσκοπικά ή γιγάντια, με μορφή από την πιο αποκρουστική έως την πιο χαριτωμένη, τα Τρολ είναι δημιουργήματα της Σκανδιναβικής Μυθολογίας που έχουν κερδίσει επάξια μια θέση στην ποπ κουλτούρα όπως σχεδόν κάθε άλλο μυθικό πλάσμα.

 

 

 

Σύμφωνα με το μύθο οι ογκόλιθοι που βρίσκονται διάσπαρτοι στη σκανδιναβική εξοχή πιστεύεται ότι αποτελούσαν όπλα των Τρολ ή ακόμα και Τρολ που είχαν πετρώσει – μάλιστα πολλές ονομασίες περιοχών στη Σουηδία και τη Νορβηγία εμπεριέχουν τη λέξη Τρολ. Υπάρχουν δυο είδη Τρολ, τα γιγαντιαία που αναφέρονται ως jontar και τα μεσαίου μεγέθους ή λιλιπούτεια που ονομάζονται huldrefolk.

Τα jontar συνδέονται με τους γίγαντες του πάγου της σκανδιναβικής μυθολογίας, έχουν πέτρινα άκρα και υπεράνθρωπη δύναμη ενώ πολλές φορές μπορεί να έχουν ένα ή παραπάνω μάτια. Οι κοινωνίες τους είναι πιο πρωτόγονες καθώς είναι άγρια, ζουν σε σπηλιές ή βαθιά στα δάση και χρησιμοποιούν ένα είδος μαγείας. Είναι επίσης νυχτόβια καθώς ο ήλιος τα πετρώνει.

Τα huldrefolk από την άλλη πολλές φορές μπερδεύονται με τους ανθρώπους με την ουρά τους να τα προδίδει, αν βέβαια δεν την έχουν κρύψει μέσα στα ρούχα τους. Tα huldrefolk αν και δεν έχουν την δύναμη των jontar έχουν υπέροχες φωνές και ταλέντο στις μιμήσεις των στοιχείων της φύσης, μαγεύοντας, παρασέρνοντας και νανουρίζοντας τους ανθρώπους με τα τραγούδια τους. Λέγεται ότι πάνω από όλα τα Τρολ απεχθάνονται τη θρησκεία κι ότι πρώτα ο κεραυνός του Θορ και μετά οι καμπάνες της εκκλησίας τα οδήγησαν στην εξορία. Ακόμη και αυτό, όμως, δεν τους εμπόδισε να απαγάγουν αβάφτιστα παιδιά.

 

 

 

 

Η μορφή και η ιδιοσυγκρασία των Τρολ άλλαξε μέσα στο χρόνο από το πιο παλιό κείμενο της σκανδιναβικής μυθολογίας που πρωτοεμφανίστηκαν (Prose Edda) μέχρι σήμερα σε ταινίες animation και βιβλία φαντασίας.

 

Απο βικιπαιδεια...

Για τόν φίλο μου Κ-Ταυρο