Αν κάποτε η Ιστορία μιλήσει για τα εγκλήματα του Αντρέα,
είναι βέβαιο πως θα παρακάμψει το τερατούργημα ΠΑΣΟΚ,
θα προσπεράσει το ανοσιούργημα ΣΥΡΙΖΑ,
θα σκάσει δέκα φάσκελα στον φασουλή Αλέξη,
θα ρίξει μια περιποιημένη ροχάλα στον Μήτσουλα,
μήπως και αυτό επισπεύσει την ωρίμανση των συνθηκών,
θα πλαντάξει στο γέλιο με τον Κούλη του Μητσοτάκη,
που αγνοεί τη διαφορά μεταξύ πρωθυπουργού και Mr. Bean,
θα στρώσει στα μπουκέτα το χρυσό αγόρι που ακούει Πιτσιλής
με εξειδίκευση στις νομικές φόρμουλες αφαίμαξης του λαού,
και θα σταθεί σε κάποιο χειμωνιάτικο βράδυ του 1951,
που έξω τα κογιότ ούρλιαζαν
και η βρόχα έπεφτε right through
στο μακρινό Berkeley της Καλιφόρνια Γιούζα,
όταν ο νεαρός τότε, καθηγητής του πανεπιστημίου της πόλης,
χαμουρευόταν με την Μαργαρίτα, του χιλιαστή Ντάγκλας Τσαντ
εκ Illinois Indiana Γιούζα, εφορμωμένης,
χωρίς προφυλάξεις, χωρίς να τραβηχτεί
και χωρίς έστω την αντισύλληψη της επόμενης μέρας,
ή την κινεζιά καθ ην η γυνή με το που αισθάνεται
την αντρικήν εκτόνωσιν εγγύς και προσεγγίζουσαν και άφευκτην,
τα παρατάει όλα, πηδάει ψηλά τρίς έως πεντάκις κατά περίστασιν
και αμέσως squat ώστε να αποβληθεί τυχόν παρεισφρύσασα βλένα.
Στην μακρινή Κορέα, ο πόλεμος των δύο Κορεών, ήδη μαινόταν,
τον τροφοδοτήσαμε άλλωστε, ευπειθείς στις νατοϊκές επιταγές,
με 186 νεκρούς, 566 τραυματίες, έναντι κάτι χιλιάδαι περίπτερα Α.Π.,
ο πρόεδρος Τρούμαν σχεδίαζε την ανακατάληψη της Σεούλ,
στην επίσης μακρινή Ελλάδα, οι κυρίες θα ψήφιζαν γιά 1η φορά,
σχεδόν 100 χρόνια αφότου είχαν αλλάξει λέβελ
από οικόσιτα σε οικόσιτους πολίτες,
ενώ ο ΙΔΕΑ έξυνε τα νύχια του με τον κομμουνιστικό κίνδυνο,
όπως ξυνόταν και ο Παπάγος, που γεννήθηκε ξεόμενος,
και που ήθελε να γίνει βεζύρης στη θέση του βεζύρη,
με τον βασιλιά Παύλο στην κόντρα,
που ήταν ήδη και βεζύρης στη θέση του βεζύρη,
αλλά είχε μπερδέματα με μια Φρίκη
που ήθελε να βολέψει τον Κοκό της στη σχολή Αναβρύτων,
όπου την είχε δει Μπρους Λι, πριν απ' τον Μπρους Λι
και τσάκιζε στις καρατιές τα συμμαθητόπουλα,
όλους γόνους καλών οικογενειών, από Παπασταύρου και πάνω
(μετά τον έγραψαν στα ΛΟΚ όπου έδερνε ελεύθερα τα φαντάρια)
και ως εκ τούτου η Φρίκη χαμουρευόταν με τον Εθνάρχη,
όπως και με κάθε άλλον χαμουρεύσιμον χλιμίτζουρα της εποχής,
στην Αθήνα έκλαιγαν με το "εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν",
και με το "Άστα Τα Μαλάκια Σου Ανακατωμένα"
που ερμήνευε και καλά, ο από τότε κούκλος, Αλεξανδράκης,
με ντούμπλα από τον Φώτη Πολυμέρη,
που δεν ήταν και τόσο κούκλος, χώρια που μύριζε σκορδοστούμπι,
αλλά όλες τότε ξεκάβλωναν με τον Αλέκο και καμιά δεν σκέφτηκε,
ότι ένα ντούρο αρσενικό δε γίνεται να τραγουδάει σα γατούλα,
η Όλγα Τρέμη είχε γεννηθεί και έψαχνε για ΚΟΒΑ πριν τον γκόμενο,
ενώ Πορτοσάλτας, Καψής, Τσίμας, Παπαχελάς, Αυτιάς,
Πρετεντέρης, Βαρεμένος, Ανδρουλάκης, Τσιτσιολίνα κλπ,
είχαν ήδη πάρει σειρά ως ψευδομυξώματα....
Και εκεί ακριβώς ήθελα να καταλήξω αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί.
Καλύτερα "kids swallower bitch", φίλες και φίλοι μου.
Δεν υπάρχει λόγος να μας σιχτιρίζουν οι επερχόμενες γενεές,
για γενετήσια ανοσιουργήματα κατά του ελληνισμού.
---------------------------------------------Εμουτουιδίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου