Από την οικονομική στην εθνική υποταγή...
Οι σχετικές πληροφορίες υπήρχαν εδώ και πολύ καιρό σε πολιτικά γραφεία και έφταναν και σε κάποιους δημοσιογράφους. Οι εξελίξεις έρχονται τώρα να τις επιβεβαιώσουν και να μην αφήσουν καμία αμφιβολία ότι μετά τα μνημόνια χρησιμοποιούνται τώρα και τα σκάνδαλα, που έχουν διαπράξει διαχρονικά και διακομματικά οι πολιτικοί φωστήρες μας, για να οδηγηθεί η χώρα μας στην ταπείνωση και στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων…
Η αλληλουχία μάλιστα είναι πολύ συγκεκριμένη:
Πρώτα, η μνημονιακή υποταγή
Στη συνέχεια, η σαπίλα και τα σκάνδαλα
Και τέλος η καταστροφή και ο ακρωτηριασμός της Ελλάδας…
Πριν ακόμη ο Παπανδρέου βάλει από τη χώρα στο πρώτο μνημόνιο το 2010, υπήρχαν γνώστες των τεκταινομένων οι οποίοι έκαναν αυτήν την περιγραφή και εξηγούσαν τα «στάδια» που θα ακολουθούσαν μετά το Καστελόριζο. Αυτές ήταν οι τρεις μεγάλες ενότητες. Κι αυτά που έλεγαν τότε, ακόμη και σε «σοβαρά» δείπνα με ακριβό φαγητό και καλό κρασί, αντιμετωπίζονταν από τους συνομιλητές τους ως «υπερβολικά» και «συνωμοτικά»…
Μια οκταετία αργότερα, επιβεβαιώνονται με τον πιο δραματικό τρόπο όχι μόνο γιατί συχνά η πραγματικότητα ξεπερνάει και την πιο προχωρημένη φαντασία αλλά και γιατί όλα τα νεότερα στοιχεία και πληροφορίες καταδεικνύουν ότι υπάρχει σχέδιο κατά της χώρας που τέθηκε σε εφαρμογή τμηματικά.
Το πρώτο στάδιο ήταν η οικονομία γιατί αυτή ήταν η Κερκόπορτα. Με την οικονομική φούσκα που είχαν δημιουργήσει όλες οι κυβερνήσεις μετά το 1974, η μία μετά την άλλη, διαλύοντας τον εσωτερικό παραγωγικό ιστό της χώρας, η κρίση που ήρθε από την Αμερική με την κατάρρευση της Lehman Brothers έδωσε την κατάλληλη ευκαιρία για να ξεκινήσει η μεγάλη έφοδος κατά της Ελλάδας. Το «μαζί τα φάγαμε» που πλάσαρε ο Πάγκαλος χρησιμοποιήθηκε ταυτόχρονα σε μια προσπάθεια να ενοχοποιηθεί ολόκληρη η ελληνική κοινωνία και να μην αντιδράσει.
Σταδιακά και «λίγο λίγο» προχώρησε το πετσόκομμα και η φτωχοποίηση. Σχεδιασμένα το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και της δημόσιας περιουσίας έμεινε για το τέλος όταν πια οι Έλληνες δεν θα είχαν άλλες αντοχές, λόγω της δικής τους εξόντωσης, για να το εμποδίσουν. Την ώρα που η κοινωνική αγανάκτηση άρχισε να σχηματοποιείται, η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε τη βαλβίδα εκτόνωσης για τη λαϊκή οργή. Έτσι έγινε η αλλαγή φρουράς και ύστερα από ένα εξάμηνο κοροϊδίας και θεατρινισμών, συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε η οικονομική παράδοση.
Τα σκάνδαλα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, πάντοτε υπήρχαν και ήταν απολύτως συνδεδεμένα με την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ της χώρας. Όλα ήταν και είναι υπαρκτά, όπως συμβαίνει και με αυτά που παραμένουν θαμμένα και άγνωστα στην κοινή γνώμη. Αυτή τη φορά όμως το σκηνικό στο οποίο απλώνονται οι υποθέσεις των σκανδάλων είναι διαφορετικό. Μια αναλογία υπάρχει με την περίπτωση της Siemens όπως θυμίζουν αυτοί που ξέρουν.
Έχοντας από τον Χριστοφοράκο και όχι μόνο, οι Γερμανοί όλα τα στοιχεία για τα λαδώματα και τις μίζες στους Έλληνες πολιτικούς και στα κόμματα, τους είχαν σε ομηρία από την πρώτη στιγμή. Έτσι κανείς, παρά τα τσαλιμάκια που δήθεν έκαναν για εσωτερική κατανάλωση, δεν μπορούσε ούτε από το ΠΑΣΟΚ, ούτε από τη ΝΔ να κουνηθεί και υπέγραφε το ένα μνημονιακό μέτρο μετά το άλλο μέχρι την ώρα που ως στημένες λεμονόκουπες τους πέταξαν στα σκουπίδια έχοντας βρει νέο υποτακτικό στο πρόσωπο του Τσίπρα.
Τώρα, όπως με την Siemens, τα σκάνδαλα -σαν αυτό της Novartis- αποτελούν μια χαρά «εργαλεία» για να κρατείται το πολιτικό σύστημα υποταγμένο και βουβό απέναντι στις εθνικές προδοσίες και υποχωρήσεις αλλά και να μένει ακέφαλος ο λαόςο οποίος βρίσκεται ταυτόχρονα αντιμέτωπος με την οικονομική κρίση και εξαθλίωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι τώρα στην κυβέρνηση δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη …πίεση για να τα κάνει όλα αυτά. Προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία ο Τσίπρας με την παρέα του, παραδίδει τα πάντα και στα εθνικά θέματα. Δεν είναι ανάγκη να τον έχουν «δεμένο». Τα παραχωρεί και μόνος του. Μπορεί και να πιστεύει ότι θα πάρει κάποια …ανταλλάγματα από τους αμερικανοευρωπαίους στο περίφημο θέμα της ρύθμισης του δημοσίου χρέους, που κι αυτό αμφίβολο είναι.
Αυτοί που βρίσκονται κυριολεκτικά αλυσοδεμένοι είναι οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και μπορεί να μαχαιρώνονται για το ποιος θα τα φορτώσει στον άλλο, αλλά όλοι τους –Μητσοτάκης, Καραμανλής και Σαμαράς- είναι πλήρως εξουδετερωμένοι με τα σκάνδαλα του πρόσφατου ή του απώτερου παρελθόντος τους.
Όπως βοά το παρασκήνιο μάλιστα ο Αμερικανός πρέσβης Πάιατ με τις συναντήσεις που έκανε τους προηγούμενους μήνες φρόντισε να τους το «υπενθυμίσει». Κι έχοντας εξασφαλισμένη αυτή την κάλυψη, ο Τσίπρας παραδίδει άρον άρον την Μακεδονία την ώρα που φουντώνει το προπέτασμα καπνού από τα σκάνδαλα και αφήνει τους Τούρκους να μας επιτίθενται στο Αιγαίο με την ανοχή των ΗΠΑ που αφήνουν "χώρο", δυτικά, στον Ερντογάν αφού στριμώχνεται από τα ανατολικά του μετά τις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Αφρίν, στη Συρία.
«Επειδή είναι ανιστόρητος, μήπως πρέπει κάποιος να του θυμίσει τι έγινε το 1974 με την Κύπρο και τους Αμερικάνους και ότι ο ίδιος, που τείνει να μοιάσει στον Ιωαννίδη, θα έχει στο τέλος την τύχη του αν όχι χειρότερη;» έλεγε χθες το μεσημέρι παλαιός διπλωματικός σε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για να το μεταφέρει στον κ. Τσίπρα. Σιγά που θα τολμήσει όμως εκείνος να το κάνει…
Η αλληλουχία μάλιστα είναι πολύ συγκεκριμένη:
Πρώτα, η μνημονιακή υποταγή
Στη συνέχεια, η σαπίλα και τα σκάνδαλα
Και τέλος η καταστροφή και ο ακρωτηριασμός της Ελλάδας…
Πριν ακόμη ο Παπανδρέου βάλει από τη χώρα στο πρώτο μνημόνιο το 2010, υπήρχαν γνώστες των τεκταινομένων οι οποίοι έκαναν αυτήν την περιγραφή και εξηγούσαν τα «στάδια» που θα ακολουθούσαν μετά το Καστελόριζο. Αυτές ήταν οι τρεις μεγάλες ενότητες. Κι αυτά που έλεγαν τότε, ακόμη και σε «σοβαρά» δείπνα με ακριβό φαγητό και καλό κρασί, αντιμετωπίζονταν από τους συνομιλητές τους ως «υπερβολικά» και «συνωμοτικά»…
Μια οκταετία αργότερα, επιβεβαιώνονται με τον πιο δραματικό τρόπο όχι μόνο γιατί συχνά η πραγματικότητα ξεπερνάει και την πιο προχωρημένη φαντασία αλλά και γιατί όλα τα νεότερα στοιχεία και πληροφορίες καταδεικνύουν ότι υπάρχει σχέδιο κατά της χώρας που τέθηκε σε εφαρμογή τμηματικά.
Το πρώτο στάδιο ήταν η οικονομία γιατί αυτή ήταν η Κερκόπορτα. Με την οικονομική φούσκα που είχαν δημιουργήσει όλες οι κυβερνήσεις μετά το 1974, η μία μετά την άλλη, διαλύοντας τον εσωτερικό παραγωγικό ιστό της χώρας, η κρίση που ήρθε από την Αμερική με την κατάρρευση της Lehman Brothers έδωσε την κατάλληλη ευκαιρία για να ξεκινήσει η μεγάλη έφοδος κατά της Ελλάδας. Το «μαζί τα φάγαμε» που πλάσαρε ο Πάγκαλος χρησιμοποιήθηκε ταυτόχρονα σε μια προσπάθεια να ενοχοποιηθεί ολόκληρη η ελληνική κοινωνία και να μην αντιδράσει.
Σταδιακά και «λίγο λίγο» προχώρησε το πετσόκομμα και η φτωχοποίηση. Σχεδιασμένα το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και της δημόσιας περιουσίας έμεινε για το τέλος όταν πια οι Έλληνες δεν θα είχαν άλλες αντοχές, λόγω της δικής τους εξόντωσης, για να το εμποδίσουν. Την ώρα που η κοινωνική αγανάκτηση άρχισε να σχηματοποιείται, η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε τη βαλβίδα εκτόνωσης για τη λαϊκή οργή. Έτσι έγινε η αλλαγή φρουράς και ύστερα από ένα εξάμηνο κοροϊδίας και θεατρινισμών, συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε η οικονομική παράδοση.
Τα σκάνδαλα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, πάντοτε υπήρχαν και ήταν απολύτως συνδεδεμένα με την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ της χώρας. Όλα ήταν και είναι υπαρκτά, όπως συμβαίνει και με αυτά που παραμένουν θαμμένα και άγνωστα στην κοινή γνώμη. Αυτή τη φορά όμως το σκηνικό στο οποίο απλώνονται οι υποθέσεις των σκανδάλων είναι διαφορετικό. Μια αναλογία υπάρχει με την περίπτωση της Siemens όπως θυμίζουν αυτοί που ξέρουν.
Έχοντας από τον Χριστοφοράκο και όχι μόνο, οι Γερμανοί όλα τα στοιχεία για τα λαδώματα και τις μίζες στους Έλληνες πολιτικούς και στα κόμματα, τους είχαν σε ομηρία από την πρώτη στιγμή. Έτσι κανείς, παρά τα τσαλιμάκια που δήθεν έκαναν για εσωτερική κατανάλωση, δεν μπορούσε ούτε από το ΠΑΣΟΚ, ούτε από τη ΝΔ να κουνηθεί και υπέγραφε το ένα μνημονιακό μέτρο μετά το άλλο μέχρι την ώρα που ως στημένες λεμονόκουπες τους πέταξαν στα σκουπίδια έχοντας βρει νέο υποτακτικό στο πρόσωπο του Τσίπρα.
Τώρα, όπως με την Siemens, τα σκάνδαλα -σαν αυτό της Novartis- αποτελούν μια χαρά «εργαλεία» για να κρατείται το πολιτικό σύστημα υποταγμένο και βουβό απέναντι στις εθνικές προδοσίες και υποχωρήσεις αλλά και να μένει ακέφαλος ο λαόςο οποίος βρίσκεται ταυτόχρονα αντιμέτωπος με την οικονομική κρίση και εξαθλίωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι τώρα στην κυβέρνηση δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη …πίεση για να τα κάνει όλα αυτά. Προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία ο Τσίπρας με την παρέα του, παραδίδει τα πάντα και στα εθνικά θέματα. Δεν είναι ανάγκη να τον έχουν «δεμένο». Τα παραχωρεί και μόνος του. Μπορεί και να πιστεύει ότι θα πάρει κάποια …ανταλλάγματα από τους αμερικανοευρωπαίους στο περίφημο θέμα της ρύθμισης του δημοσίου χρέους, που κι αυτό αμφίβολο είναι.
Αυτοί που βρίσκονται κυριολεκτικά αλυσοδεμένοι είναι οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και μπορεί να μαχαιρώνονται για το ποιος θα τα φορτώσει στον άλλο, αλλά όλοι τους –Μητσοτάκης, Καραμανλής και Σαμαράς- είναι πλήρως εξουδετερωμένοι με τα σκάνδαλα του πρόσφατου ή του απώτερου παρελθόντος τους.
Όπως βοά το παρασκήνιο μάλιστα ο Αμερικανός πρέσβης Πάιατ με τις συναντήσεις που έκανε τους προηγούμενους μήνες φρόντισε να τους το «υπενθυμίσει». Κι έχοντας εξασφαλισμένη αυτή την κάλυψη, ο Τσίπρας παραδίδει άρον άρον την Μακεδονία την ώρα που φουντώνει το προπέτασμα καπνού από τα σκάνδαλα και αφήνει τους Τούρκους να μας επιτίθενται στο Αιγαίο με την ανοχή των ΗΠΑ που αφήνουν "χώρο", δυτικά, στον Ερντογάν αφού στριμώχνεται από τα ανατολικά του μετά τις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Αφρίν, στη Συρία.
«Επειδή είναι ανιστόρητος, μήπως πρέπει κάποιος να του θυμίσει τι έγινε το 1974 με την Κύπρο και τους Αμερικάνους και ότι ο ίδιος, που τείνει να μοιάσει στον Ιωαννίδη, θα έχει στο τέλος την τύχη του αν όχι χειρότερη;» έλεγε χθες το μεσημέρι παλαιός διπλωματικός σε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για να το μεταφέρει στον κ. Τσίπρα. Σιγά που θα τολμήσει όμως εκείνος να το κάνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου