ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα: Ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.......

 

Επειδή ένας ανοιχτός πόλεμος μεταξύ μεγάλων βιομηχανικών εθνών δεν μπορεί πλέον να διεξαχθεί χωρίς τον πλήρη κίνδυνο κλιμάκωσης, οι συγκρούσεις παγώνουν και συνεχίζονται σε υποσυνείδητο επίπεδο με στόχο την οικονομική και στρατιωτική εξάντληση του αντιπάλου. Τελικά ελπίζει κανείς στην κατάρρευση του αντιπάλου καθεστώτος.

 Στις αρχές του 20ου αιώνα, η στρατιωτική στρατηγική της φθοράς ήταν ευρέως διαδεδομένη. Γίνεται λόγος για πόλεμο φθοράς. Αυτή είναι μια στρατιωτική στρατηγική που περιλαμβάνει τη φθορά του εχθρού μέχρι το σημείο της κατάρρευσης μέσω συνεχών απωλειών προσωπικού και υλικού. Σε ακραίες περιπτώσεις, μιλά κανείς και για «πόλεμο αφανισμού» («στρατηγική αφανισμού»).

Αυτό συνέβη στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στον Πόλεμο της Κορέας και στον πόλεμο του Βιετνάμ. Στο δυτικό μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Σύμμαχοι και οι Γερμανοί διεξήγαγαν έναν πόλεμο φθοράς, ο οποίος συνοδεύτηκε από μεγάλες απώλειες σε υλικό και προσωπικό.

Χρησιμοποιήθηκε ο συνδυασμένος πόλεμος, στον οποίο όλα τα οπλικά συστήματα και οι στρατιωτικές ομάδες (στρατός, ναυτικό, αεροπορία) συνδυάζονταν τακτικά και στρατηγικά.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό περιελάμβανε τον σκληρό εξοντωτικό πόλεμο της Βέρμαχτ στην Ανατολή και τους βομβαρδισμούς των συμμαχικών χαλιών στη Γερμανία. Ο στόχος ενός τέτοιου πολέμου είναι η «άνευ όρων νίκη».

Το πρόβλημα με αυτή τη στρατηγική είναι ότι οι απώλειες είναι πολύ υψηλές για όλες τις πλευρές. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κανένα μεγάλο βιομηχανικό έθνος δεν διεξήγαγε τέτοιο πόλεμο εναντίον άλλου βιομηχανικού έθνους.

Ακόμη και οι αμερικανικές προσπάθειες να κατακτήσουν την Κορέα και το Βιετνάμ, τότε χώρες του Τρίτου Κόσμου, με αυτόν τον τρόπο αποδείχθηκαν δαπανηρές και δαπανηρές.

Γίνονταν ήδη προσπάθειες μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο να αντικατασταθεί αυτή η στρατηγική με μια άλλη, στην οποία ο στρατιωτικός αντίπαλος επρόκειτο να αδυνατίσει γρήγορα μέσω συνδυασμένου γρήγορου πολέμου («κοινός πόλεμος») χωρίς να οδηγήσει σε μακρύ πόλεμο φθοράς

Στην αρχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία είχε τη στρατηγική του λεγόμενου «Blitzkrieg», το οποίο έπρεπε να εγκαταλειφθεί στο δεύτερο μισό του πολέμου, επειδή η συμμαχική αντίσταση οδήγησε ξανά σε έναν πόλεμο φθοράς.

Οι Αμερικανοί έμαθαν από το Βιετνάμ. Από τότε, οι Αμερικανοί προσπάθησαν να περιορίσουν τους πολέμους σε συγκεκριμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις που έχουν σαφώς καθορισμένους στόχους.Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο Στρατός των ΗΠΑ, το Ναυτικό των ΗΠΑ, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και οι Πεζοναύτες των ΗΠΑ επικουρούνται από την Κοινή Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ (JSOC). Ωστόσο, στρατιωτικές επιχειρήσεις αυτού του είδους που είναι περιορισμένες σε χρόνο και χώρο είναι δυνατές μόνο με μεγάλη υπεροχή.Ούτε ένας πόλεμος εξόντωσης ή φθοράς ούτε μια ταχεία στρατιωτική επιχείρηση είναι δυνατές εναντίον κρατών όπως η Ρωσική Ομοσπονδία ή η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος κλιμάκωσης σε πλήρη καταστροφή, την οποία θέλει κανείς να αποφύγει μετά τα μαθήματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και λόγω της ύπαρξης όπλων μαζικής καταστροφής.Τις τελευταίες δεκαετίες, έχει γίνει ολοένα και περισσότερο προφανές ότι ένας ανοιχτός πόλεμος είναι σχεδόν πρακτικός με τα σημερινά οπλικά συστήματα.Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Ρωσική Ομοσπονδία,  η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας , αλλά και κράτη  όπως η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας , καθώς και ορισμένα άλλα κράτη, έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό τη νέα μορφή πολέμου. που προτάθηκε για πρώτη φορά από τον στρατιωτικό θεωρητικό Frank G Hoffman ορίστηκε σαφώς το 2005.

Κάποιος μιλάει για «υβριδικό πόλεμο».Αυτή η μορφή πολέμου, που έχει ήδη παρατηρηθεί στη Συρία, την Ουκρανία, την Υεμένη και άλλες ζώνες συγκρούσεων, είναι ένα υβρίδιο ανταρτοπόλεμου, κρυφού πολέμου, μιας επιχείρησης πληροφοριών και μιας μεθοδικής συνολικής επίθεσης στον εχθρό.Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι  ότι τα όρια μεταξύ πολέμου και ειρήνης είναι ασαφή . Αυτό γίνεται με τη χρήση μυστικών μαχόμενων στρατευμάτων. Στρατιώτες χωρίς εθνικά εμβλήματα δραστηριοποιούνται σε ξένο έδαφος.Πριν γίνει ένας ανοιχτός πόλεμος με πλήρη χρήση όπλων, συμπεριλαμβανομένων των όπλων μαζικής καταστροφής, χρησιμοποιούνται πρώτα όλες οι άλλες μορφές, όπως ο οικονομικός πόλεμος, τα οικονομικά όπλα, οι εκστρατείες προπαγάνδας και παραπληροφόρησης και οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο για να φθείρουν και να αποδυναμώσουν τον αντίπαλο. κρυφά μέσω συνεχούς παρενόχλησης.

 Πρόκειται για μια «στρατηγική εξάντλησης», για μια μακροχρόνια εξάντληση του αντιπάλου μέχρι να καταρρεύσει εσωτερικά.Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ είχαν κατηγορήσει τη Ρωσία ότι διεξάγει υβριδικό πόλεμο στην Ουκρανία από το 2014. Η Δύση επικαιροποίησε επανειλημμένα αυτούς τους ισχυρισμούς .Αντίθετα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών  Σεργκέι Λαβρόφ κατηγόρησε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ότι διεξάγουν υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας .

 «Οι Ρώσοι παλεύουν να μην γίνουν τόσο εκφυλισμένοι όσο εμείς»

 Ένας πολιτισμικός πόλεμος ενάντια στον ολοένα και πιο εκφυλισμένο δυτικό κόσμο και τις άρρωστες ιδέες του. Έτσι περιγράφει ο Καναδός ψυχολόγος Τζόρνταν Πίτερσον, ποιες πιστεύει ότι είναι οι αληθινές αιτίες του πολέμου στην Ουκρανία.

 Σύμφωνα με τον Καναδό ψυχολόγο Jordan Peterson, η Ρωσία είναι θεμελιωδώς μέρος του δυτικού πολιτισμού, αλλά η εστίαση των δυτικών ηγεμόνων σε διάφορες περήφανες θεωρίες φύλου και αντιλήψεις ότι δεν μπορεί πλέον να ορίσει κανείς τι είναι μια γυναίκα, μεταξύ πολλών άλλων παρόμοιων πραγμάτων, οδήγησε σε αυτό. οι Ρώσοι έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους να θέλουν να είναι πλέον μέρος των δυτικών χωρών του κόσμου.Οι Ρώσοι βλέπουν την εξέλιξη στην αυτοαποκαλούμενη «δύση των αξιών» και σκέφτονται: «Είναι τελείως τρελοί;» Υπάρχει ένας πολιτισμικός πόλεμος, λέει ο Peterson. Και το Kulturkampf στη Δύση είναι αληθινό. Και ο πολιτισμός χάνει.

 Αυτός ο πολιτισμικός πόλεμος σίγουρα εξηγεί γιατί υπάρχει τώρα και στρατιωτικός πόλεμος. «Και είναι ένας πραγματικός πόλεμος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ηθική δεν είναι όλα με το μέρος μας.Το πόσα πραγματικά έχουμε θα πρέπει δικαίως να είναι αντικείμενο σοβαρής συζήτησης», λέει ο Τζόρνταν Πίτερσον.

 Πιστεύει ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα προτιμούσε να διακινδυνεύσει έναν πυρηνικό πόλεμο παρά να ρουφήξει στην τρέλα του δυτικού κόσμου. Τα τελευταία χρόνια, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης απεικόνισαν επίσης πώς λειτουργεί το πολιτιστικό μαρξιστικό δόγμα στην πραγματικότητα σε πολλές δυτικές χώρες, με τον φεμινισμό, τις LGBTQ θεωρίες και τις εγκληματικές συμμορίες να φλερτάρονται από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης και να λαμβάνουν μουσικά βραβεία.

 «Οι Ρώσοι πιστεύουν ότι έχουν ηθικό καθήκον - ότι έχουν το υψηλότερο ηθικό καθήκον - να αντιταχθούν στις εκφυλισμένες ιδέες του δυτικού κόσμου. Και αυτό δεν είναι και τόσο λάθος», λέει ο Peterson.

 Στις 28 Απριλίου 2020 κυκλοφόρησε το " The Hollywood Code: Cult, Satanism and Symbolism - How Movies and Stars Manipulate Mankind " (επίσης διαθέσιμο στο Amazon  ), με ένα συναρπαστικό κεφάλαιο: " The Revenge of the 12 Monkeys, Contagion and the Corona Virus , ή πώς η μυθοπλασία γίνεται πραγματικότητα ».

 

Πηγές: PublicDomain/ freiewelt.net  στις 22/07/2022