Ήδη θα καταλάβατε γιά ποιόν λέω.

Εν πάσει περιπτώσει, μέσα στη ζοφερή μας πραγματικότητα υπάρχουν καί ευχάριστες ειδήσεις… σαν μερικές απ’ αυτές, που μου φέρνει αυτομάτως κάθε μέρα το κινητό μου, όταν πάω ν’ ανοίξω τον browser.

Το ευχάριστο νέο ήταν (αυτή τη φορά) πως εκδόθηκε ένα βιβλίο, από τον συγγραφέα Ντέηβιντ Μποντάνις (Αμερικανός, πιθανώτατα Λιθουανικής καταγωγής, διότι τα επίθετα αυτωνών ακούγονται σαν Ελληνικά – δεν τον κόβω γιά ομογενή, πάντως), που στηλιτεύει τις ανοησίες του Αϊνστάϊν. Το βιβλίο το παρουσιάζει -ποιός θα το περίμενε;!- η γνωστή εφημερίδα «Καθημερινή»… καί μου αρκεί το πολύ μικρό κομμάτι από το περιεχόμενό του, γιά να χαρώ: επιτέλους , βρέθηκε ακόμη ένας άνθρωπος, γιά να χαρακτηρίσει (ευγενικώς πως) «άσχετον» τον όντως άσχετο!!! (Διότι σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι «συνάδελφοι» τον περνάνε γιά σοφό!)

Καί μόνο το γεγονός, ότι ο παπάρας αποφάσισε να μην ξαναστηριχτεί σε πειραματικά δεδομένα (όπως γράφει το παρουσιαζόμενο απόσπασμα του βιβλίου), δείχνει καθαρά ότι γιά τη Φυσική πάντοτε υπήρξε παρείσακτος καί ένας κακός ερασιτέχνης – καί τίποτε άλλο.

Βλέπετε, στη Φυσική (το λέει καί η λέξη) ισχύει απολύτως το: «Είς ο Θεός (παρατήρηση) καί είς ο προφήτης Αυτού (πείραμα)!» Όθεν, ό,τι βγάζει ο καθένας απ’ τη γκλάβα του ως αυθύπαρκτο, χωρίς στήριξη σε πειραματικά δεδομένα, δεν έχει καμμία απολύτως αξία. Καί …φυσικά, Φυσική ΔΕΝ είναι.

. . . . . . . . . .

Εκείνο, που (φαίνεται πως) αγνοεί ο Μποντάνις, είναι ότι ολόκληρη η Γενική Σχετικότητα στηρίζεται όχι σε -μέχρι τότε ανεξήγητες/τα- παρατηρήσεις καί πειράματα (ως προσπάθεια εξηγήσεως αυτών), αλλά σε μία καί μοναδική ελλιπή λογική υπόθεση: το περίφημο «νοητικό πείραμα του επιταχυνόμενου ανελκυστήρα»! Παναπεί, αν βρίσκεσαι μέσα σ’ ένα ασανσέρ χωρίς παράθυρα, χωρίς γενικά επικοινωνία με το έξω περιβάλλον, το οποίο ασανσέρ επιταχύνει προς τα πάνω, αισθάνεσαι σαν μιά δύναμη να σου αυξάνει το βάρος. Επειδή, όμως, δεν έχεις επικοινωνία με το έξω περιβάλλον, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την πραγματική βαρύτητα από την «μαϊμού» βαρύτητα της επιτάχυνσης.

Επάνω, λοιπόν, σ’ αυτή την υπόθεση, στηρίχτηκε όοοοολη η Γενική Σχετικότητα, ως προσπάθεια να ερμηνευτεί το Σύμπαν!!!

Δυστυχώς, κανείς δεν κάθησε να ρωτήσει:

  • «- Καλά, ρέ παπάρα! Κι άμα σταματήσει το ασανσέρ, τί γίνεται; Δεν θα καταλάβεις τότε ότι βαρύτητα είναι μονάχα η πραγματική;»
  • Κι αν το ασανσέρ πάει προς τα κάτω, δεν καταλαβαίνεις ότι δεν ευσταθεί η υπόθεσή σου;
  • Καί γίνεται να κινείται το ασανσέρ προς τα πάνω, επ’ άπειρον;

[Μου φαίνεται ότι θα κάνω εντατικό φροντιστήριο Φυσικής στον Παλαιό, καί θα τον αφήσω αμολητόν στο CERN! Τυχεροί είναι, που μέχρι τώρα δεν τον έχουν στα πόδια τους, οι «συνάδελφοι»! Χέχέ!!!]

Αντίθετα, έσπευσαν όλοι να θριαμβολογήσουν, ότι δεν χρειαζόμαστε πλέον πραγματικά πειράματα (γιά να καταλάβουμε τί παίζει με τη Φύση), αλλά μας αρκούν τα «νοηθέντα πειράματα» (gedankenexperimente – μία λέξη σιδηρόδρομος, Γερμανία γάρ!), σαν την παπαριά με το ασανσέρ.

«Φυσικά», κανείς δεν είπε ότι τα «νοηθέντα πειράματα» είναι αποτυχημένη σχολή σκέψης, που την χρησιμοποίησαν κατά κόρον οι δικοί μας οι σοφιστές, πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια! Τί, τώρα; Να ξανακάνουμε μνεία των αρχαίων Ελλήνων (ακόμη καί των παπατζήδων της ρητορικής τέχνης), καί να μην αποδώσουμε εύσημα εξυπνάδας καί πρωτοτυπίας στον βλάκα;

. . . . . . . . . .

Απ’ όσο έριξα μιά ματιά στο βιογραφικό του συγγραφέα στη Γουΐκι, διάβασα πως σπούδασε (σε προπτυχιακό επίπεδο) Μαθηματικά, Φυσική, καί Οικονομικά. Δεν είναι σαφές αν πήρε τρία πτυχία, αλλά φαντάζομαι ότι το πιθανώτερο είναι να παρακολούθησε κάποια μαθήματα καί στις τρείς ειδικότητες, πηδώντας από ειδικότητα σε ειδικότητα (όπως γίνεται στις ηπαπάρα), απλά κατοχυρώνοντας όσα μαθήματα πέρασε (σύστημα των «πιστωτικών μορίων» – credits· δεν ισχύει στην Ελλάδα). Συμπερασματικώς, δεν είναι το καταλληλότερο άτομο να την πεί στον βλάκα· αυτό που λέμε, «- Άσ’ τα, ρέ Χρυσόστομε, να τα πεί κανας άλλος!» 🙂

Αλλά, εν πάσει περιπτώσει, έχει απόλυτο δίκιο. Πράγμα που, δυστυχώς, δεν καταλαβαίνουν ούτε οι Σερνατζήδες!… οι οποίοι θα αιτιολογήσουν, λέει, το Μπίγκ Μπάνγκ, επειδή βρήκαν ( ; ) το σωματίδιο του Χίγγζ! Πούουουου πάτε, ρέ Καραμήτροι, να αιτιολογήσετε ένα πιθανό πόρισμα (υπάρχουν κι άλλα, αλλά το αγνοείτε αυτό, καθ’ ό ημιμαθείς!) μιάς θεωρίας, που δεν στηρίζεται πουθενά;

Το Σύμπαν είναι χαοτικό, καί δεν καταλαβαίνει από Αλμπέρτους καί Στεφανήδες! Αλλά το κεφάλι σας το κλούβιο έχει κολλήσει εκείειειει, στον «μεγαλοφυιή», γι’ αυτό δεν λέτε να καταλάβετε το τί παρατηρούν τα τηλεσκόπια καί λοιπά όργανα καί το τί σας υπαγορεύουν να συμπεράνετε!

[Μπερδεγουέη, κοιτάχτε τρομερά ενδιαφέρον θέμα γιά έρευνα – γιά όποιον επιθυμεί, διότι εγώ βαρυέμαι: Χώκινγκ καί Αϊνστάϊν πέθαναν στα 76 τους, ο δέ Χώκινγκ τη μέρα που γεννήθηκε ο Αϊνστάϊν, 14 Μαρτίου… η οποία είναι καί η παγκόσμια ημέρα των Μαθηματικών!!! (14 Μαρτίου, στα αμερικάνικα 3/14, σαφέστατη αναφορά στον αριθμό 3.14 = π .)

Σύμπτωση, Μάτριξ, ή τί;]

. . . . . . . . . .

Πολλά θα μπορούσα να πω γιά τον ανόητο καί (ανατρέποντας) τους μύθους που τον περιβάλλουν, αλλά θα καταντούσα να εκπονήσω εργασία μεγέθους διδακτορικής διατριβής. (Άσε που πρέπει -προς χάριν των αναγνωστών μου- να κάτσω να κάνω πενηνταράκια αρκετά κεφάλαια της Φυσικής!) Θ’ αρκεστώ μονάχα στα εξής:

(α) Τα άτομα που τον βοήθησαν.

…Διότι είχε ολόκληρο επιτελείο από πίσω του. Μόνος του, ούτε παπούτσια δεν μπορούσε να διαλέξει σωστά!

[Αναφέρομαι στην περίφημη φωτογραφία, όπου φοράει τα σάνταλα της γυναίκας του, διότι αυτά βρήκε πρόχειρα! Βέβαια, σε συνδυασμό με το κοντοβράκι, φέρνει στο μυαλό καί κάτι συνειρμούς με τη λέξη «λοάτκι», αλλά άσ’ τ’ αφήσουμε αυτό! lol!!!]

Επιτροχάδην αναφέρω (από μνήμης) :

  • Τον γηραιό καθηγητή των Μαθηματικών Νταβίντ Χίλμπερτ.
  • Την (ευφυέστατη) μαθηματικό Έμμυ Νέτερ, η οποία «καθάριζε τη μπουγάδα» σε μεγάλο βαθμό, προς χάριν του βλάκα. (Όταν ο Καραθεοδωρή απεκάλεσε τον Αϊνστάϊν «ευφυές τίποτε», έκανε λογοπαίγνιο με το επίθετο της Νέτερ.) Περί αυτής, ακόμη κάμποσα αξιόλογα γράφονται στο βιβλίο «Το παντελόνι του Πυθαγόρα».
  • Τον Κάρλ Σβάρτσιλντ, στον οποίο (πολύ χοντρικά) οφείλονται οι πολλές πιθανές λύσεις της «κοσμολογικής εξίσωσης» του βλάκα, ΜΙΑ εκ των οποίων είναι το «Μπίγκ Μπάνγκ».
  • Καί τον μεγαλοφυιή μέν, μισότρελλο δέ Κούρτ Γκαίντελ.

Όλα τα παραπάνω πρόσωπα, ιουδαϊκού θρησκεύματος μεν, σαν τον υπαλληλάκο του γραφείου ευρεσιτεχνιών – αλλά με μυαλό. Αυτή ήταν η διαφορά τους μ’ αυτόν.

(β) Άλλο τα Μαθηματικά, άλλο η Φυσική!

Τα παραπάνω «δεκανίκια» του βλάκα ήσαν Μαθηματικοί, πλήν του Σβάρτσιλντ (φυσικός). Ποιά η σημασία αυτού του γεγονότος, όμως; Ότι στα Μαθηματικά μπορείς να κάνεις όποια υπόθεση θέλεις, (σχεδόν) χωρίς συνέπειες. Αντίθετα, στη Φυσική, πρέπει να συμφωνεί μαζί σου η Φύση! Επομένως, οι σπουδές σου σε μία από τις δύο επιστήμες, λογικά καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την επιστημονική σου νοοτροπία.

Γιά παράδειγμα, η Ευκλείδεια Γεωμετρία λέει ότι: από σημείο προς ευθεία άγεται μία καί μόνη κάθετος. Οι μή Ευκλείδειες Γεωμετρίες ( των Ρήμανν καί Λομπατσέφσκυ) λένε πως: είτε καμμία κάθετος δεν άγεται, είτε πως κάθε γραμμή από σημείο προς ευθεία είναι κάθετος σ’ αυτήν. Ωραία όλ’ αυτά, όσο παραμένουν στο επίπεδο της νοητικής έρευνας· αλλά άντε να χτίσεις πολυκατοικία με μή Ευκλείδειες γεωμετρίες!…

[Αν καί οι μάστορες κατά κανόνα δείχνουν πως έχουν προηγούμενα με τον Ευκλείδη, καί του το κρατάνε μανιάτικο! Δεν είναι σπάνιο η πλάκα του πέμπτου ορόφου να φεύγει καμιά δεκαριά εκατοστά απ’ την κάθετο, μαζί με τα ντουβάρια από το ισόγειο μέχρις εκεί πάνω!

«- Πηρικλίσ’!», που έλεγε κι η γριά στο ανέκδοτο! lol!!!]

Εν πάσει περιπτώσει, ούτε ο βλάξ κατενόησε ποτέ (μεταξύ άλλων…), ούτε οι σύγχρονοι θαυμαστές του νογάνε, ότι δεν γίνεται να ισχύουν ταυτόχρονα δύο «αλλήλοις αποκλειόμενα» αξιώματα: ότι, δηλαδή (στην περίπτωση των δύο θεωριών της Σχετικότητας), υπάρχουν (Ειδική Σχετικότητα)… αλλά καί δεν υπάρχουν (Γενική) αδρανειακά συστήματα αναφοράς!!!

Γνώσεις επιπέδου Β’ Γυμνασίου αυτά, αλλά φαίνεται πως τους πήρε φαλάγγι η καθαρόαιμη μαθηματική νοοτροπία, του «δεν τρέχει τίποτε, ακόμη κι αν έχουμε αντίθετα αξιώματα». Εννοείται, βέβαια, πως η Γενική Σχετικότητα -καί ΟΛΑ τα πορίσματά της, τύπου «Μπίγκ Μπάνγκ»- είναι κατ’ ευθείαν γιά τα σκουπίδια, διότι η Ειδική στηρίζεται σε πειράματα (είναι προσπάθεια εξηγήσεως αυτών) καί επιβεβαιώνεται από άλλα, ενώι η Γενική είναι ονειροπολήσεις – οι οποίες δεν επιβεβαιώνονται πουθενά. (Απόλυτα λογικό!) Ακόμη χειρότερα, οι σημερινοί θαυμαστές του υπαλληλάκου ισχυρίζονται πως η Γενική Σχετικότητα είναι συνέχεια καί γενίκευση της Ειδικής!… καί θα την «επιβεβαιώσουν» στο CERN!

Κούνια που τους κούναγε, τους ημιμαθείς!!! Να φχαριστάνε τον όποιο θεό πιστεύουν, που δεν τους είχα φοιτητές.

(γ) Φωνάξτε, μωρέ!

Αν ο βασιλιάς είναι γυμνός, φωνάξτε το! Μην περιμένετε τον πιτσιρικά!

Λοιπόν, η λογική λέει ότι ένα καθυστερημένο παιδί στα 14 του δεν θα γίνει ΠΟΤΈ του μεγαλοφυιΐα αργότερα – καί δή, με κάποιον μαγικό τρόπο. Θα γίνει απλά ένας καθυστερημένος ενήλικας. Αν παραβούμε αυτό το συμπέρασμα, σημαίνει πολύ απλά πως η λογική μας δεν δουλεύει σωστά.

Απόδειξη; τα ευάριθμα πανεπιστήμια που του ρίξανε πόρτα, όταν πήγε σ’ αυτά (γύρω στα 25 του) απλά γιά να εκπονήσει διδακτορικό. (Σε μερικά είχε το θράσος να ζητήσει να γίνει καί καθηγητής…) Κάτι βλέπανε – την ανεπάρκειά του γιά το αντικείμενο· καί δεν μπορεί τόσα άτομα, επιστήμονες της καριέρας, να μαλακιζόντουσαν ομαδικώς, ή να τον μισούσαν μπουλουκηδόν.

Βέβαια, αργότερα, τα ίδια πανεπιστήμια που τον απέρριψαν, τον κάνανε καί πραγματικώς καί τιμητικώς καί δόκτορα καί προφέσσορα… καί μας έμεινε ο διάτρητος μύθος του μέχρι σήμερα. Αλλά, προφανώς, θέλαν ν’ ακολουθήσουν την πέραν του Ατλαντικού μόδα, που τον ήθελε σοφόν. Δεν ξέρω (καί δεν λέω) αν πήραν καί κανα χαρτζηλίκι προς τούτο, αλλά κάτι με γαργαλάει να το υποθέσω.

Δυστυχώς, στο αμάρτημα της αφωνίας αυτού του είδους πέσανε τόσο ο συγγραφέας Μποντάνις, όσο κι ο εκδότης του βιβλίου στα Ελληνικά. Ο πρωτότυπος τίτλος (Αγγλικά) περιλαμβάνει την έκφραση «a flawed genius», που σημαίνει «μιά αποτυχημένη μεγαλοφυιΐα» (μεγαλοφυιΐα; από πού κι ως πού; 🙂 ), η οποία, όμως, έκφραση δεν περιλαμβάνεται στον Ελληνικό τίτλο.

Τέλος πάντων… συγχωρούνται. Θέλει να είσαι (ΠΟΛΥ) κάποιος, γιά να τα βάλεις με ολόκληρο κατεστημένο φανατικών ημιμαθών, που πίνουν νερό στ’ όνομα του υπαλληλάκου.

. . . . . . . . . .

Αυτά!

Τίποτε το ιδιαίτερο, γνωρίζω ότι η Φυσική εδώ καί χρόνια έχει πάρει στραβό δρόμο καί υπηρετεί την προπαγάνδα.

[Άμα ακούω γιά «πείραμα του αιώνα»!… Ρέ βλήματα, από πότε ένας αιώνας έχει μονάχα οκτώ χρόνια; Κι από πότε ένα πείραμα γίνεται δεκτό, αν δεν επαναληφθεί σε άλλη διάταξη με άλλους ερευνητές, καί δεν βγάλει ίδια αποτελέσματα; Τί σκατά διδαχθήκατε από πειραματική δεοντολογία;

Αλλά θέλετε να επιβεβαιώσετε την «Παλαιά Διαθήκη» («…Καί είπεν ο Θεός, γεννηθήτω φώς!») μέσωι του -ανύπαρκτου- Μπίγκ Μπάνγκ, σωστά; Γιά να δώσετε επιστημονικό ( ; ) υπόβαθρο στην εκκολαπτόμενη αίρεση της «Πανθρησκείας», σωστά; ]

Απλώς, χάρηκα τα μάλα που ο Μποντάνις τόλμησε έστω κι αυτό το ημιχέσιμο στον σκουριασμένο κι ετοιμόρροπο αδριάντα ενός σοφού, ο οποίος δεν υπήρξε ποτέ.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . .

Υγ: Τώρα, βέβαια… Πολύ μεγάλη συζήτηση, αν στο Σέρν θέλουν να δώσουν πάτημα σε μιά καινούργια εβραίϊκη αίρεση, ή σε κάτι άλλο. Βλέπετε, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως οι πολύ-πολύ «μυημένοι» δεν δίνουν δεκάρα γιά Γιαχβέ καί Σαββαώθ, αλλά ενδιαφέρονται καθαρά γιά την αρχαία Αιγυπτιακή θρησκεία!

Δεν είναι τυχαίο, επομένως, που το Σέρν ξαναπήρε μπρός στις 5 Ιουλίου φέτος, ημέρα που ο Σείριος ανέτειλε μαζί με τον Ήλιο.

Αφήστε τα! Μέγιστο (καί μεγίστου ενδιαφέροντος) ερευνητικό θέμα μεν, αλλά από μεριάς γράφοντος δεν υπάρχει χρόνος γιά ψάξιμο.