Η αληθινή φύση της σελήνης και το σύστημα του ανθρώπινου ελέγχου...

 

«Ό,τι ζει στη γη, άνθρωποι, ζώα, φυτά, είναι τροφή για το φεγγάρι... Όλες οι κινήσεις, οι ενέργειες και οι εμφανίσεις των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών εξαρτώνται και ελέγχονται από το φεγγάρι…. Το μηχανικό μέρος της ζωής μας εξαρτάται από το φεγγάρι, υπόκειται στο φεγγάρι. Εάν αναπτύξουμε συνείδηση και θέληση μέσα μας και υποβάλουμε τη μηχανική μας ζωή και σε αυτήν όλες τις μηχανικές μας εκδηλώσεις, θα ξεφύγουμε από τη δύναμη του φεγγαριού.»

Georges I. Gurdjieff

Ενώ ο Ντέιβιντ Άικ ήταν ο πρώτος που έκανε δημοφιλή την έννοια της σελήνης ως σύστημα ελέγχου ("Moon Matrix"), δανείστηκε τις γνώσεις του από άλλους χωρίς να αναφέρει τις πηγές του.

Η υπόθεση είναι ότι ο Icke είναι θυρωρός και αποκρύπτει ορισμένες πληροφορίες. Οι εσωτερικές έννοιες για το φεγγάρι χρονολογούνται από διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες και ο Ρώσος μυστικιστής Γκουρτζίεφ ήταν ο πρώτος που τις διατύπωσε με σαφείς όρους. Ήταν το 1914 όταν δημοσιοποίησε αυτή την έννοια και τότε ήταν η εποχή της εμφάνισης του αποκρυφισμού σε όλες τις δημόσιες σφαίρες της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της Θεοσοφίας, της Ανθρωποσοφίας κ.λ

 

Το περίεργο είναι ότι πριν από αυτές τις αποκρυφιστικές ομάδες στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, δεν υπήρχε σαφής έννοια της σελήνης ως τεχνητής δομής σχεδιασμένης να ελέγχει την ανθρώπινη πνευματική ανάπτυξη.

Οι πρώτες δύο (λεπτές) ενδείξεις για το φεγγάρι ως δομή ελέγχου ήταν εμφανείς

•           1) ένα βιβλίο του 1883 από τον AP Sinnet με τίτλο Εσωτερικός Βουδισμός , και

•           2) Fragments of Forgotten History (1885), και τα δύο συνδεδεμένα με τον αμφίβολο Blavatsky.

Φαίνεται ότι οι δημοσιεύσεις οδήγησαν σε έναν  εσωτερικό αγώνα μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων της Θεοσοφίας:

Το 1883, το AP Sinnet δημοσίευσε τον Εσωτερικό Βουδισμό, ένα βιβλίο που έγινε μπεστ σέλερ παρά το εσωτερικό του περιεχόμενο. Δύο χρόνια αργότερα, το 1885, το βιβλίο ήταν ήδη στην πέμπτη έκδοσή του. Το βιβλίο περιείχε λανθασμένες πληροφορίες και η Μυστική Δοξασία του Μπλαβάτσκυ συνέχισε σε αυτό το μονοπάτι των συγκεχυμένων ή λανθασμένων πληροφοριών - σαφώς από ένα πλεονέκτημα που ήθελε να διαγράψει τις διδασκαλίες της Παρόρμησης του Χριστού.

,

Αυτό πυροδότησε αντιδράσεις. Το 1893 ο άγνωστος CG Harrison παρέδωσε έξι (πιθανότατα εμπνευσμένες) διαλέξεις με βαθύ εσωτερικό περιεχόμενο.

Σε αυτές τις διαλέξεις, ο Χάρισον επιτίθεται κατά μέτωπο στον Μπλαβάτσκι ως ελεγχόμενη αντιπολίτευση:

 

Με άλλα λόγια, έχει στόχο να δημιουργήσει έναν ανταγωνισμό με την Καθολική Εκκλησία, και όσοι πιστεύουν ότι «κανείς δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο από αυτό που τίθεται» θα κάνουν καλά να θέσουν τα θεμέλια της θεοσοφικής πίστης και της θεοσοφικής πρακτικής. και οι αξιώσεις της Θεοσοφικής Εταιρείας για καθολικότητα.

Όσο για την ίδια τη Μαντάμ Μπλαβάτσκι, ελπίζω να δείξω, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι αγνοούσε σε μεγάλο βαθμό τις αληθινές πηγές της έμπνευσής της. ότι ήταν ένα όργανο στα χέρια αδίστακτων προσώπων που έκαναν κατάχρηση των αξιοσημείωτων χαρισμάτων της και, σαν να λέγαμε, τα εκμεταλλεύονταν για δικούς τους σκοπούς• και ότι όσο περισσότερα είναι γνωστά για τη φύση της σύγκρουσης που μαίνονταν γύρω από την ατυχή προσωπικότητά της, θα θεωρείται περισσότερο ως θύμα παρά ως αμαρτωλή.

Επιπλέον, ελπίζω να δείξω ότι, παρά τις τεράστιες γνώσεις της (τις οποίες πήρε από τον ουρανό, ξέρει πού, αλλά σχεδόν σίγουρα όχι από το Θιβέτ), μερικές φορές επιδεικνύει μια εξαιρετική άγνοια που είναι δύσκολο να εξηγηθεί χωρίς να μιλήσει με συνειδητή πρόθεση εξαπάτησης οι αμύητοι. Το «απόκρυφο δόγμα» τους είναι επίσης εξαιρετικά ελαττωματικό, τόσο ως προς την κοσμογένεσή τους όσο και ως προς την ανθρωπογένεσή τους, ειδικά το τελευταίο. Επιπλέον, είναι χρωματισμένο και διαποτισμένο από προσωπικότητα σε βαθμό που μειώνει σοβαρά την αξία του ως επιστημονικού έργου.

Ο Γκουρτζίεφ δεν συνδέθηκε ποτέ άμεσα με τους Θεοσοφιστές και ανέπτυξε τις ιδέες του ανεξάρτητα. Το δόγμα του Τέταρτου Δρόμου, το οποίο ξεκίνησε με τον Γκουρτζίεφ, υποθέτει ότι ο άνθρωπος είναι τροφή για το φεγγάρι και ότι ό,τι κάνουμε ελέγχεται άμεσα από το φεγγάρι και κυριολεκτικά κατευθύνουμε το φεγγάρι με τη συμπεριφορά ή την τροφή μας.

Ο Γκουρτζίεφ είπε ότι ήταν ο πρώτος που μίλησε δημόσια αυτή την αλήθεια και ότι ήταν από καιρό γνωστή και θεωρήθηκε μυστική γνώση στους εσωτερικούς κύκλους.

Αλλά σε όλη την ιστορία, το φεγγάρι συνδέθηκε πάντα με τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου και με τον κάτω κόσμο («τρέλα»), επομένως η γενική σύνδεση από μόνη της είναι αρκετά προφανής. Η αστρολογία θεωρούνταν αξιόπιστη επιστήμη από τους προγόνους μας και θεωρούνταν δεδομένο ότι ο άνθρωπος επηρεαζόταν από τα ουράνια σώματα. Θεωρήθηκε ότι κάθε άνθρωπος συνδέθηκε κυρίως με ένα συγκεκριμένο ουράνιο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του φεγγαριού - τουλάχιστον σύμφωνα με μια αμφίβολη μεσαιωνική πηγή που ονομάζεται  Hausbuch von Schloss Wolfegg . Αν και αυτό το βιβλίο είναι μια ανθρωπιστική πλαστογραφία, πιθανότατα βασίστηκε στις αρχαίες παραδόσεις και επομένως περιέχει έναν πυρήνα αλήθειας.

Όλοι είμαστε εξοικειωμένοι με τον όρο  Lunacy  και  Lunatic Asylums  - ήταν ακόμη και μέρος της επίσημης γλώσσας με τους νόμους Lunacy στην Αγγλία:  Lunacy Act - Wikipedia

Η έλευση των φρενοκομείων από το 1800 περίπου θα μπορούσε να εξηγηθεί από αλλαγές στη σύνθεση του κόσμου μας που οδήγησαν σε κυριαρχία της σεληνιακής ενέργειας και πνευματική πτώση της ανθρωπότητας.

Πιστεύω ότι ο Γκουρτζίεφ ήταν ο πρώτος που επανέφερε μια ιδέα για το φεγγάρι που χάθηκε κατά τον τελευταίο κατακλυσμό. Το πρόβλημα είναι ότι οι σκέψεις του Γκουρτζίεφ για το φεγγάρι είναι πιθανό να περιέχουν πολλά λάθη και να μας προσφέρουν μόνο μια διαστρεβλωμένη άποψη για αυτό που κάποτε πιστεύαμε ότι ήταν η αλήθεια. Ενώ θεωρώ ότι ο Γκουρτζίεφ είναι μια από τις πιο αξιόπιστες φιγούρες του αποκρυφιστικού κινήματος, εξακολουθεί να είναι σκιερός.

Υπάρχει επίσης μια  αναφορά  στο φεγγάρι σε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο του Mark Hedsel,  The Zelator : «Στα τέλη του περασμένου αιώνα ήρθε μια εκπληκτική αποκάλυψη, λόγω της διχόνοιας μεταξύ των μελών των κρυφών σχολείων. Πληροφορίες που είχαν φυλάξει ζηλότυπα τα πιο κλειστά μέλη του Τάγματος δόθηκαν στη δημοσιότητα. Τα μυστήρια που αποκαλύφθηκαν αφορούσαν ένα πολύ βαθύτερο επίπεδο γνώσης από αυτό που μέχρι τώρα είχε παρουσιαστεί ως εξωτερικό από τα σχολεία, ακόμη και σε αυτή τη φωτισμένη εποχή.» Το ίχνος του κυνισμού του φαινόταν να περνά απαρατήρητο.

 

"Το θέμα εδώ δεν είναι να τεκμηριώσουμε πώς ήρθε στο κοινό μια τόσο βαθιά εσωτερική ιδέα - ή ακόμα και να κρίνουμε αν ήταν σοφό να φέρουμε αυτήν την ιδέα στο κοινό. Όλα αυτά έχουν καλυφθεί στη βιβλιογραφία - και αν κάποιος από εσάς θα ήθελε να συνεχίσει, θα σας δώσω μερικούς τίτλους αργότερα.

,

Εν ολίγοις, αυτό που δημοσιοποιήθηκε στα σχολεία κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης ήταν η αλήθεια ότι το φεγγάρι μας είναι ένα είδος αντίθεσης σε μια άλλη σφαίρα που παραμένει αόρατη στο συνηθισμένο μάτι. Αυτή η αντισταθμισμένη σφαίρα ονομάζεται Όγδοη Σφαίρα στους εσωτερικούς κύκλους.

,

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτά τα λόγια, γιατί παρά τα όσα μόλις είπα, αυτή η ίδια η περιοχή δεν είναι σφαίρα, ούτε φεγγάρι. Ακόμα κι αν τα τοποθετήσετε πίσω από τη φυσική σελήνη, αυτό δεν είναι σωστό, γιατί στον κόσμο των πνευμάτων οι χώροι και οι αποστάσεις είναι διαφορετικοί. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η όγδοη σφαίρα δεν έχει καμία σχέση με ό,τι γνωρίζουμε στο φυσικό επίπεδο, και όμως πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λέξεις από το δικό μας λεξιλόγιο αν θέλουμε να δηλώσουμε την ύπαρξή της.

Αν χρησιμοποιούσαμε μια λέξη που ταιριάζει καλύτερα σε αυτή τη σφαίρα, θα έπρεπε στην πραγματικότητα να την ονομάσουμε κενό. Σίγουρα το κενό είναι πιο κατάλληλος όρος από τη σφαίρα, γιατί η Όγδοη Σφαίρα απορροφά τα πράγματα στη δική τους σκιώδη ύπαρξη.

,

Αυτή η σφαίρα είναι χαμηλότερη στην κλίμακα της ύπαρξης από την έβδομη σφαίρα (που είναι η γη). Λειτουργεί ως ένα είδος δαιμονικού αγωγού για να ρουφήξει ορισμένες εκφυλισμένες πνευματικές μορφές στη Γη μέσα στο μώλωμά της. Είναι μια σκιώδης σφαίρα που ελέγχεται από σκιερά όντα. Ωστόσο, το γεγονός ότι είναι πλάσματα σκιάς δεν θα πρέπει να μας κάνει να υποτιμήσουμε ή να υποτιμήσουμε τις ικανότητες και την ευφυΐα τους. Από πολλές απόψεις είναι πιο έξυπνοι από τους ανθρώπους, γιατί δεν περιορίζονται από τη δύναμη της αγάπης όπως η ανθρωπότητα.

,

Η λειτουργία αυτής της Όγδοης Σφαίρας είναι πολύπλοκη. Οι κάτοικοί του -αυτά τα σκιερά όντα για τα οποία είναι σπίτι- επιθυμούν να κατοικήσουν τη σφαίρα τους με ανθρωπότητα ή (ακριβέστερα) με ανθρώπινες ψυχές. Για το σκοπό αυτό, έχει δημιουργήσει κάτι που ονομάζεται τερματικά στη γη: αυτά τα τερματικά είναι κανάλια ψυχής που απορροφούν στο κατώτερο βασίλειο μια συγκεκριμένη μορφή υλοποιημένης πνευματικής ενέργειας που παράγεται στο γήινο επίπεδο.

Οι πιο συνηθισμένες περιστάσεις στις οποίες λαμβάνει χώρα αυτή η υλοποίηση ή η γενιά είναι σε συνεδρίες και άλλα μέρη όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να ανακατευτούν με τα κατώτερα αιθερικά επίπεδα, αντίθετα με τον κοσμικό νόμο.

Μια άλλη αναφορά σε ένα σύστημα που κλέβει τους ανθρώπους από την πολύτιμη ενέργεια της ζωής τους μπορεί να βρεθεί στα βιβλία του Robert A. Monroe (ο οποίος πιθανότατα συνδέθηκε με τη CIA με κάποιο τρόπο).

 

Ονόμασε  τη ζωτική ενέργεια των ανθρώπων "Loosh" και περιέγραψε επίσης ότι βλέπει τεράστιες δομές που μοιάζουν με σωλήνα που μετέφεραν την ενέργεια που παράγεται από τους ανθρώπους στη Γη σε άλλο μέρος :

Η γη, φαίνεται, ήταν το δημιούργημα ενός «κάποιου» που ήρθε από «κάπου» για να καλλιεργήσει αυτή την άθλια καλλιέργεια. Προφανώς, το Loosh έχει μεγάλη αξία στο Somewhere, αλλά σχετικά σπάνιο και δυσεύρετο. Αυτός ο κάποιος που ήρθε από κάπου ήταν το ον/οντότητα/νοημοσύνη που δημιούργησε το γήινο σύστημα ζωής που βλέπουμε σε αυτόν τον πλανήτη σήμερα.

Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, ανακαλύφθηκε ότι ο Loosh απελευθερώθηκε σε πολύ μη επεξεργασμένη κατάσταση ως φυσικό υποπροϊόν του κύκλου ζωής άνθρακα-οξυγόνου στη Γη.

Αν και η ταινία Moonfall δεν αναφέρει καμία από τις παραπάνω εσωτερικές γνώσεις, νομίζω ότι είναι καλή πληροφορία υπόβαθρο να υποθέσουμε ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις κατέχονται από το φεγγάρι. Κατά τη γνώμη μου, τα αποκρυφιστικά κινήματα διέδωσαν ορισμένες αλήθειες πριν από 100 χρόνια, επειδή ήταν μια εποχή που η ελίτ της εξουσίας δεν ήταν τόσο καλή όσο σήμερα στο να κρατά ορισμένα πράγματα εντελώς μυστικά.

Σε πιο επιφανειακό επιστημονικό επίπεδο, ορισμένα περίεργα γεγονότα έχουν ήδη τεκμηριωθεί:

•           Από τη δική μας οπτική γωνία, το φεγγάρι έχει το ίδιο μέγεθος με τον ήλιο. Αλλά οι επιστήμονες το εξηγούν λέγοντας ότι το φεγγάρι είναι απλώς 400 φορές πιο κοντά σε εμάς από τον ήλιο και επίσης 400 φορές μικρότερο, οπότε είναι λογικό στη θεωρία. Αλλά ακόμα κι αν το πιστέψει κανείς (που δεν πρέπει), θα ήταν μια αξιοσημείωτη σύμπτωση που απαιτεί εξήγηση.

•           Το φεγγάρι μας δείχνει πάντα την ίδια πλευρά, υποδηλώνοντας ότι εγκαταστάθηκε τεχνητά.

•           Υπάρχουν αναφορές ότι το φεγγάρι είναι κούφιο και ακούγεται σαν κοίλο κουδούνι.

Όλες αυτές οι βασικές παρατηρήσεις χρησιμοποιούνται - χαριτολογώντας - σε μια νέα ταινία του Roland Emmerich ως βάση για την ιστορία.

Στην ταινία, το φεγγάρι είναι μια γιγάντια κούφια σφαίρα Dyson που τροφοδοτείται από έναν λευκό νάνο, που αποθηκεύει τον γενετικό κώδικα για τη σπορά πλανητών όπως η Γη σαν μια γιγάντια κιβωτός.

 

Ο Roland Emmerich βλέπει την ταινία του ως μια μεταφορά για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής και επομένως είναι απόλυτα σύμφωνη με την τρέχουσα πολιτική προπαγάνδα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Έμεριχ είναι Τέκτονας 33 βαθμών.

Ενώ η ίδια η ταινία δεν προσφέρει τίποτα καινούργιο και γελοιοποιεί ως ένα βαθμό τους συνωμοσιολόγους, εισάγει την ιδέα ότι το φεγγάρι είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα και ότι, τελικά, οι συνωμοσιολόγοι έχουν πραγματικά δίκιο. Φυσικά, όπως συμβαίνει πάντα αυτές τις μέρες, αυτό συνδέεται με τη διασκεδαστική ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία έχει αντικαταστήσει την εξωγήινη απειλή στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Στο τέλος της ταινίας, η «συνείδηση» ενός ανθρώπου ανεβάζεται στο φεγγάρι, αναιρώντας την ψυχή, στο πνεύμα του μετανθρωπισμού. Και όπως πάντα, διαδίδεται το ηλιοκεντρικό, μηδενιστικό μοντέλο της γης μας που είναι αρκετό για να κρατήσει τους ανθρώπους στον ύπνο.Βλέπω τις (καλές) ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και φαντασίας να περιέχουν στοιχεία που λαχταρούν οι άνθρωποι, αλλά αυτά δεν πρέπει να αποτελούν μέρος της επίσημης αφήγησης για το πώς λειτουργεί ο κόσμος μας.

 

Αυτά τα βιβλία και οι ταινίες συχνά περιέχουν διάφορες πτυχές που έχουμε χάσει συλλογικά - κυρίως την ιδέα ότι υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή, ότι υπάρχουν αόρατοι κόσμοι που δεν γίνονται άμεσα αντιληπτοί και ότι υπάρχουν περισσότερα στη ζωή από τον υλικό κόσμο.

Οι υποτιθέμενες φανταστικές ιστορίες φαντασίας σχετίζονται σαφώς με τη δική μας ιστορία - η «μαγεία» θεωρούνταν αληθινή στο παρελθόν, πριν από την Εκκλησία και τη σύγχρονη επιστήμη, και διώκονταν.

Είναι σαφές ότι ο κόσμος της επίσημης αφήγησης για τη φύση του κόσμου μας είναι τόσο βαρετός που είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί αυτή η πραγματικότητα ως βάση για μια ενδιαφέρουσα ιστορία - επίσημα τίποτα δεν συμβαίνει εκτός από μια αργή, τυχαία εξέλιξη.

 

Η απειλή της κλιματικής αλλαγής είναι η έννοια που πλησιάζει περισσότερο στην επικείμενη καταστροφή - αλλά παραμένει πολύ αφηρημένη και επίσης όχι πολύ αξιόπιστη, επειδή η ιδέα της  σταδιακής αλλαγής  είναι τόσο ριζωμένη στον πολιτισμό μας. Νομίζω λοιπόν ότι οι άνθρωποι που προσπαθούν να μας πουλήσουν την ιδέα της κλιματικής αλλαγής χρησιμοποιούν τις συλλογικές μας αναμνήσεις από το καταστροφικό παρελθόν μας για να μας χειραγωγήσουν, και αυτή η ταινία δεν διαφέρει.

Μια ταινία για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 20 εκατοστά (αν και η στάθμη της θάλασσας στην πραγματικότητα δεν ανεβαίνει ούτε λίγο) και ότι μερικοί άνθρωποι έχουν περισσότερα προβλήματα στην καθημερινή ζωή λόγω του ελαφρώς θερμότερου καιρού και πρέπει να μετακινηθούν στην ενδοχώρα ή να αγοράσουν κλιματισμό. δεν πουλάει καλά.

...pravda tv