Αν καί η Ελλάδα καίγεται άσχημα (στην κυριολεξία), μαζί μ’ εμάς τους Έλληνες, κι αναρωτιέμαι αν αξίζει τελικά τον κόπο να συνεχίσω τα συγγραφιλίκια, ή να τα παρατήσω τελείως, θα σφίξω τα δόντια καί θα προσπαθήσω να σχολιάσω επιτροχάδην διάφορα περιστατικά της επικαιρότητας.

Θυμίζω πως είμαστε σε φάση «καί μισή», λίγο πρίν σκάσουμε στον γκρεμό. Το να παρακολουθούμε την ειδησεογραφία καί να σχολιάζουμε / καταγγέλουμε, έχει πρό πολλού καταστή άνευ νοήματος. Αυτό που έχει νόημα, είναι η με κάθε τρόπο επιβίωση έστω καί μισού εκατομμυρίου απολύτως ομονοούντων Ελλήνων κι Ελληνίδων. Γιά τους υπόλοιπους-ες δεν μου καίγεται καρφί· κι ούτε θα καθήσω να τους ανοίξω τα μάτια.

Φροντίστε τα πρόσωπα που αγαπάτε.

. . . . . . . . . . . . . .

α. Τα μύγδαλα

Όλα ξεκίνησαν από μιά δήλωση που έκανε ο κουκλοχαιρετάκιας (καί την έκαναν σημαία οι φιλοκυβερνητικοί αρδ), ότι δήθεν είναι ολιγαρκής (ή γιά το πώς διατηρείται γκόμενος, δεν θυμάμαι), επειδή γιά πρωϊνό τρώει εφτά αμύγδαλα.

Πολλοί γέλασαν· λογικό, διότι το άτομο μας έχει συνηθίσει σε εκτόξευση βλημάτων εδάφους-εδάφους.

Άλλοι, πάλι, τό ‘ψαξαν λιγάκι, καί βρήκαν πως ακριβώς τέτοια συνήθεια έχει κι ο βαψομαλλιάς αγάπης, ο τέως του Λευκού Οίκου (ανοχής)… αν κι ο ίδιος σχολίασε πως το είπε γιά πλάκα. Η διαφορά με τον δικό μας νομπελίστα είναι πως ο αγάπης τα τρώει γιά βράδυ, όχι πρωϊνό.

Επειδή, όμως, αυτά δεν ειπώθηκαν από μπαρμπάδες των καφενείων, αλλά από αρχηγούς κρατών, τότε τα εφτά αμύγδαλα είναι κώδικας. Η δέ δημόσια υπενθύμιση είναι δήλωση προς κάποιες άλλες …»αόρατες αρχές», πίσω απ’ τα παρασκήνια.

Τί συμβολίζουν, λοιπόν, τα εφτά αμύγδαλα;

Πολύ απλό να το βρούμε, διότι έχουμε τα ιντερνέτια. Λίγο παίξιμο με τα ψαχτήρια, καί ιδού!

  • Το λουλούδι της αμυγδαλιάς είναι πενταπέταλο. (Ναί, πεντάλφα, κτλ.)
  • Η αμυγδαλιά ανθίζει λίγο πρίν την άνοιξη, κατά το ζώδιο του Υδροχόου.
  • Η αμυγδαλιά συμβολίζει κάτι, που έρχεται από πολύ παλιά στο παρελθόν.
  • Το αμύγδαλο συμβολίζει: το αιδοίον / τη γυναίκα / την Παναγία.

[Μή σοκάρεστε, στους αποκρυφιστικούς κύκλους πάντα παίζουν τέτοιοι πολλαπλοί συμβολισμοί. Είναι πολύ συνηθισμένο γιά τη γυναίκα να τη βλέπουν ως το τρίπτυχο: θεά / ιέρεια / πόρνη. Επιπροσθέτως, πιστεύω ότι αν ζούσε ο μακαρίτης ο Κυράγγελος, εδώ θα μας έλεγε κάτι σαν: «Μαρία …Αμυγδαληνή«! Πάλι η πολλαπλότητα ιερό πρόσωπο / πόρνη…

Τέλος πάντων, δεν επιμένουμε.]

Το όλο πακέτο σημαίνει πως μιλάμε γιά εφτά γυναίκες, περίπου θεές – καί, εν πάσει περιπτώσει, ιερά πρόσωπα.

Ποιές μπορεί να είναι αυτές;

Μά, οι Πλειάδες! Ποιές άλλες;

Καί ο πατήρ αυτών; ο Άτλας!

Καταλάβατε, τώρα, πού πάει η δουλειά με τα μύγδαλα;

Προφανώς πρόκειται γιά καθημερινή δήλωση συμμετοχής καί πίστης σε κάποιο υπεραπόκρυφο τάγμα νεο-Ατλάντων, μέλη του οποίου είναι οι προειρηθέντες.

Χεστήκαμαν. (Εδώ κοντεύουμε να πεθάνουμε, τα τάγματα του καθενός θα κοιτάμε…) Προσωπικώς, περιμένω οι λεγάμενοι κάποια στιγμή να φάνε αμύγδαλα άγουρα, ώστε να καταπιούν υδροκυάνιο! 🙂

. . . . . . . . . . . . . .

β. Το τσίγκλισμα παναρχαίων υπερδυνάμεων

Ετούτο εδώ το θέμα είναι καί πολυεπίπεδο, καί βαθύ. Μόνο που εμείς θα πούμε λίγα, απλά έτσι γιά αρχή της έρευνας. Τα υπόλοιπα, ψάξτε τα εσείς.

Τα δεδομένα μας είναι:

  • Μιά περίεργη τελετή στη Δήλο, όπου οι «4 Εποχές» του Βιβάλντι παίζονται …ανάποδα.
  • Πυρκαϊά που κατακαίει τη Φωκίδα, τον ελαιώνα της κοιλάδας του Πλειστού, καί απειλεί Άμφισσα-Ιτέα …καί τους Δελφούς.
  • Το ότι κάθε χρόνο στους Δελφούς γίνεται κάποιο παγκόσμιο οικονομικό συνέδριο, με διοργανωτές καί προεξάρχοντες τη φαμίλια των Χανίων.
  • Το ότι η κοιλάδα του Πλειστού από πάνω μοιάζει με τεράστιο φίδι. (Ναί, ο Πύθων – που ο Απόλλων τον έκανε παρελθόν.)

Εντάξει, γνωστό πως οι Δελφοί δεν ήταν τίποτε Παναγίες (είχε εισχωρήσει γιά τα καλά το κρυπτο-Κρόνιο ιερατείο εκεί πέρα, από εποχή πρίν τον Τρωϊκό), αλλά εδώ κάνει μπάμ ότι παίζει κάποιο κατάμαυρο μαγικοθρησκευτικό μοτίβο. Οι δέ ερμηνείες γιά ανεμογεννήτριες, βωξίτες, καί τα ρέστα, ακόμη καί γιά την -κατ’ απομίμηση των ηπαπάρα- επερχόμενη επιβαλλόμενη πείνα (να δω τί ελαιοπαραγωγή θα υπάρχει από Οκτώβρη, τί λάδι θα χρησιμοποιούμε στα φαγητά μας!), είναι απλώς το προκάλυμμα γιά όσους νομίζουν πως τα πάντα ξεκινάνε από την οικονομία καί καταλήγουν σ’ αυτήν. (Αυτή η ερμηνεία των γεγονότων, χάρισμά τους.)

[Δε λέω, ισχύουν κι αυτά, αλλά είναι απλώς το πρώτο επίπεδο ερμηνείας των γεγονότων· η βιτρίνα! Ή, τί θαρρείτε; Αν δοθούν κι οι βωξίτες των Δελφών μπίρ παρά στις διάφορες πολυεθνικές, μετά αυτές θα σεβαστούν τον χώρο; Σιγά!]

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τί σκατά επιδιώκουν! Να γυρίσει ο χρόνος προς τα πίσω («4 Εποχές» ανάποδα), ώστε να πάμε πάλι σε παμπάλαιες εποχές καί ν’ αναστηθεί ο Πύθων με την ενέργεια της φωτιάς;

Κι είναι, άρα γε, τόσο απλό, ώστε να επιτυγχάνεται με το ν’ αποβιβάσεις μερικούς βιολιτζήδες στη Δήλο… καί με μερικά σπίρτα καί βενζίνη στα λιόδεντρα;

Δεν γνωρίζω. Μόνο βλέπω την καταστροφή της Ελλάδας μας, καί θλίβομαι. Καί οργίζομαι.

Δεν είναι εύκολο να τα βάλω… να τα βάλει ο οποιοσδήποτε με μιά διαβολική νοημοσύνη, που τα υπαγορεύει αυτά.

. . . . . . . . . . . . . .

Ως υστερόγραφο στην ενότητα: Σκατά στις ψυχές των αρδ!!! Τόσο σημαντικό θέμα, όπως η καταστροφή της χώρας μας, καί να το μαθαίνουμε από τα διάφορα «κοινωνικά μέσα» (social media – φατσομπούκια, κτλ) ; Γιατί; Γιά να μην πειραχτεί η δημόσια εικόνα του κουκλοχαιρετάκια εν όψει εκλογών;

Άσταδγιάλα, ρέ! Αληταράδες!!!

. . . . . . . . . . . . . .

γ. «Δαίδαλος», ή «Παίδαρος», το ίδιο κάνει

Μιά που μιλάμε γιά διαβολική νοημοσύνη… Μπορεί μεν αυτή, που υπαγορεύει την καταστροφή της Ελλάδας κι όλοι κάθονται σούζα, να μην τη βλέπουμε· αλλά, βλέπουμε πολύ καλά την Τεχνητή Νοημοσύνη της Πληροφορικής.

Η είδηση: αγοράστηκε, λέει, ένας υπερυπολογιστής, με κόστος καμιά εβδομηντάρα μύρια ευρά, πληρωμένο -υποτίθεται- από Ευρώπες καί τα ρέστα.

[Βέβαια, άμα βάλεις καί τις μίζες, βγαίνουν …ογδομήντα, που λέει κι ο Καραγκιόζης, όταν τον ρωτάει ο πασάς πόσες λίρες θέλει γιά τη δουλειά που του ανέθεσε.

Καί ποιά «Ευρώπη»; Το έχουμε πεί πως εμείς δίνουμε στο κοινό ταμείο της «Ε»Ε περισσότερα απ’ όσα παίρνουμε. Τέλος πάντων…]

Αυτός ο υπερυπολογιστής θα συναρμολογηθεί στο Λαύριο, σε ένα κτίριο παλιάς βιομηχανίας. Το δε όνομα αυτού (διότι τον βαφτίσανε κιόλας), «Δαίδαλος»!

Εδώ, τώρα, έχουμε ένα άριστο (αντι)παράδειγμα, του κατά πόσο μπορεί να ξεστρατίσει η σκέψη ακόμη καί των (κατά τεκμήριο ευφυιών) «συνομωσιολόγων», καί να κυνηγάει ανεμόμυλους.

  • Είναι, άρα γε, η θέση του υπερυπολογιστή σε συνάφεια με αρχαία ιερά;
  • Είναι τοποθετημένος επάνω από αρχαίο ιερό;
  • Σημαίνει κάτι το όνομά του; Επικαλείται κάποιες δυνάμεις;

Καί λοιπές κλασικές ερωτήσεις.

Κυρίες καί κύριοι, το κακό μ’ εμάς τους «συνομωσιολόγους» είναι πως βιαζόμαστε να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα, αλλά τείνουμε να παραβλέπουμε… να μην ξεζουμίζουμε, αν θέλετε, τα χειροπιαστά δεδομένα. Κι αυτά, στην περίπτωση του υπερυπολογιστή μας, είναι:

  • Ποιός τον αγόρασε;

Βλέπετε, τέτοια αντικείμενα δεν είναι όπως πχ τα κινητά, να πας να δείς τί έχει το μαγαζί, να διαλέξεις, καί μετά ταμείο. Αυτά παραγγέλονται – με προκαταβολές, ιδιωτικά συμφωνητικά διεθνούς ισχύος, καί τα λοιπά. Καί παραγγέλλονται, αν ξέρεις τί τα θες. Όχι γιά πλάκα.

Από την είδηση, συνάγεται εμμέσως ότι τον υπερυπολογιστή τον αγόρασε το ψευδοκράτος ημών, καί τον παραχωρεί γιά χρήση πχ στο ΕΜΠ, ή/καί άλλους οργανισμούς. (Εξ ού καί η συνυπογραφή μνημονίων συνεργασίας, πράγμα άλλως παράλογο καί μή εξηγήσιμο.)

Πάει, αυτό, το απαντήσαμε. Επόμενο ερώτημα:

  • Τί τον θέλουν;

Εδώ, θα έλεγε κανείς το προφανές: γιά φακέλλωμα των πολιτών. Αλλά αυτή η δουλειά είναι ήδη παλιά, δεν περίμεναν το συγκεκριμένο θηρίο να μας φακελλώσουν. Ήδη με τεχνολογία του 1990 (τριάντα χρόνια πρίν!) μας έχουν σε βάσεις δεδομένων μέχρι καί το τί φάσμα βγάζουν οι φωνές μας, ώστε όταν μιλάμε στο τηλέφωνο να μην υπάρχει ανωνυμία. (Το «φωνόγραμμα» κάθε ανθρώπου είναι μοναδικό, σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα.)

Τη χρήση του «Δαιδάλου» μας τη λένε οι ίδιοι: πρόκειται να σηκώσει εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ, σε συντομία).

. . . . . . . . . . . . . .

Εδώ, οφείλω μερικές επεξηγήσεις.

Η καθημερινή χρήση υπολογιστών (καί κινητών) έχει χτυπήσει ταβάνι. Δεν έχει κανένα νόημα, πλέον, να βελτιωθούν είτε οι δυνατότητές του υλικού τους, είτε τα προγράμματά τους, διότι υπερκαλύπτουν κατά πολύ τις καθημερινές απαιτήσεις μας: εφαρμογές γραφείου / επικοινωνία (καί Διαδίκτυο) / πολυμέσα (φωτογραφήσεις, βίντεο, μουσική, τηλεφωνικές κλήσεις). Είμαστε πλήρως καλυμμένοι!

Ακόμη καί η αναγνώριση φωνής είναι υπόθεση λυμένη ήδη από πρίν το 2000 γιά την Αγγλική γλώσσα, ενώι γιά την φωνητικώς πιό ζόρικη Ελληνική δουλεύει μιά χαρά από κάπου μιά δεκαετία. (Σημειώστε ότι η ανάλυση των φωνημάτων της Ελληνικής έγινε το 1991.) Εάν, λοιπόν, χρειαστούμε ισχυρώτερους υπολογιστές, τότε αυτοί θα έχουν τη μορφή ανθρωπομόρφων ρομπότ, που θα μιλάνε μαζί μας, θα μας αντιλαμβάνονται, θα μας εξυπηρετούν σαν κανονικοί άνθρωποι. (Μπορούμε καί να γ@μάμε κιόλας! lol lol lol!!!)

Όθεν, μιλάμε γιά ένα (μικρό) τεχνολογικό άλμα, το οποίο θα το κάνουν οι βιομηχανίες, όποτε κρίνουν αυτές απαραίτητο εμπορικώς. Αλλά η βελτίωση υπολογιστών «γραφείου» καί κινητών τηλεφώνων είναι τζάμπα κόπος. Μόνο διαφημιστική σημασία έχει στις μέρες μας.

Είναι σα να φτιάχνεις αυτοκίνητα του εμπορίου, που μπορούν να τρέξουν πχ με 600 km/h. Μπορείς, ναί. Αλλά, να τα οδηγήσει σε τέτοιες ταχύτητες, ποιός;

Όμως, η ΤΝ είναι το κάτι άλλο.

. . . . . . . . . . . . . .

Η ΤΝ είναι το υπερπρόγραμμα, που χρειάζεται μονάχα στους υπερυπολογιστές τύπου «Δαιδάλου», γιά πολύ εξειδικευμένες εφαρμογές. Κι αυτές είναι μονάχα γιά λύσεις επιστημονικού επιπέδου πολύ δυσκόλων προβλημάτων.

Δεν μιλάμε, τώρα, γιά βλακείες, του τύπου πόσους νεκρούς θα έχουμε από τον ιό σε ένα εξάμηνο, πράγμα που μπορεί κανείς να βάλει ένα απλό λογιστικό φύλλο (σ’ έναν απλό υπολογιστή 25ετίας) να του σχεδιάσει την καμπύλη. Μιλάμε πχ να τροφοδοτήσουμε το θηρίο με όλα τα διαθέσιμα ιστορικά δεδομένα, καί να το βάλουμε μας βρεί την ανάποδη εξέλιξη (δηλαδή, την προέλευση) της ανθρωπότητας είκοσι χιλιάδες χρόνια πίσω. Ήδη, υπάρχουν γιά πλάκα εφαρμογές ΤΝ, που πχ σχεδιάζουν πρόσωπα ανθρώπων ανυπάρκτων!

Άλλο, που μπορεί να κάνει η ΤΝ, είναι να μας σχεδιάσει νέους υπολογιστές καί νέα προγράμματα (ή, μήπως, νομίζετε ότι κάτι δισεκατομμύρια γραμμές κώδικα γράφονται με το χέρι πλέον; )… κι αυτές είναι μονάχα κάποιες χονδροειδείς αρχικές δυνατότητές της. Η δέ επικοινωνία μαζί της… το μαντέψατε! Δεν γίνεται απαραίτητα με πληκτρολόγιο καί ποντίκι! Θα ήταν σα ν’ αγοράσεις μιά Φερράρι, …γιά να τη σπρώχνεις!

Στην κυριολεξία, αυτά που μπορεί να κάνει η ΤΝ, περιορίζονται μονάχα από τη φαντασία.

Οπότε, προκύπτουν νέα ερωτήματα:

  • Τί δουλειές θ’ αναθέσουν στον «Δαίδαλο»;
  • Ποιοί;
  • Γιά ποιούς σκοπούς;

Ειλικρινά, δεν γνωρίζω το πρώτο, υποψιάζομαι το τρίτο (γιά καλό, δεν θά ‘ναι…), αλλά μπορώ μιά χαρά να σας απαντήσω το δεύτερο.

. . . . . . . . . . . . . .

Παρά την τρομερή αιμορραγία καλού επιστημονικού μας δυναμικού νεαρής ηλικίας (το λεγόμενο «brain drain»), έ! Κάποιοι καλοί νέοι επιστήμονές μας θα πρέπει να κάτσουν εδώ, ώστε να χειρίζονται το Δαιδαλο-θηρίο. Βέβαια, ο χειρισμός μπορεί να γίνει κι απ’ το σπίτι μας, ακόμη κι αν φοράμε μπυτζάμες (ή είμαστε ντίπ ξεβράκωτοι – δεν θα παρεξηγηθεί ο υπερυπολογιστής! 🙂 ) Οπότε, δεν είναι απαραίτητη η τοπική εγγύτητα των νεαρών ικανών προγραμματιστών με τον «Δαίδαλο».

Ποιοί θα είναι αυτοί; Δηλαδή, τί προσόντα θα έχουν, πέραν της ακαδημαϊκής τους ικανότητας, ώστε να γίνουν δεκτοί ως χειριστές του θηρίου; (Καί πέραν του γεγονότος ότι θα είναι «δικά τους παιδιά» – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.)

Δεν γνωρίζω.

Καταλαβαίνω, όμως, ότι οδηγούμαστε σ’ έναν εσώτατο κύκλο διανοιών, κάτι σαν τους αντίστοιχους των μεσαιωνικών ταγμάτων. Κι αυτό από μόνο του είναι αρκούντως αρνητικό. Βλέπετε, πάντα η υπεροψία κι ο εγωϊσμός δημιουργούν καθαρματάκια – καί τέτοια ισχύς σε χέρια παλιανθρώπων ποτέ δεν είναι γιά καλό.

Τώρα, βέβαια…

  • …Αφού δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεσαι δίπλα στον «Δαίδαλο», γιά να τον χειριστείς, τότε γιατί τον φτιάξαν στην Ελλάδα, κι όχι πχ στις ηπαπάρα;

Η απάντηση εδώ είναι πολυεκδοχική:

  • Είτε γιά να δώσει μιά αίσθηση εξοικείωσης σε προγραμματιστές Ελληνικής καταγωγής, που δουλεύουν στο εξωτερικό. (Διότι, όταν θες να εκμεταλλευτείς κάποιον, χωρίς να σε πάρει χαμπάρι, τον καλοπιάνεις.)
  • Είτε οι προγραμματιστές του θα διαμένουν Ελλάδα, γιά λόγους ασφαλείας… αν καί η μυστικότητα των επικοινωνιών σήμερα διασφαλίζεται με πρωτόκολλα άσπαστα από απλούς πολίτες.
  • Τρίτη εκδοχή: πιθανώτατα η Ελλάδα, ως προτεκτοράτο, διευκολύνει την ψήφιση αντιδημοκρατικών νόμων, οπότε όλοι αυτοί οι κομπιουτεράδες θα είναι νομοθετικώς δεσμευμένοι πολύ άσχημα. (Αν πήγαινε να γίνει κάτι τέτοιο πχ στην Ιταλία, πιθανώτατα οι εμπνευστές του νά ‘τρωγαν ξύλο.)

Δεν γνωρίζω, αλλά γιά τον «εσώτατο κύκλο» (κάτι σαν τη Ντάρπα των ηπαπαραίων, αλλά πολύ χειρότερον) είμαι περισσότερο από σίγουρος.

Βλέπετε, λοιπόν, ποιά μέρη του συνομωσιολογικού προβλήματος «Δαίδαλος» έχουν σημασία (σκοπός, χειριστές), καί ποιά όχι (τοποθεσία, όνομα). Ακόμη κι αν τον ονόμαζαν «Μεχμέτ ο Β», ή τον τοποθετούσαν στην Άνω Ραχούλα, πάλι μπελάδες θα μας έφερνε.

Κι αυτοί (οι μπελάδες) είναι, που πρέπει πάσηι θυσίαι να εμποδίσουμε / αποφύγουμε.

. . . . . . . . . . . . . .

Εσείς, τώρα, όλα καλά;

Ποιόν πιάσαν γιά ναρκωτικά;

Ποιά «στάρ» (μπορεί καί «κριθάρ’ «) έβγαλε το βρακί της καί μας έδειξε τί έχει από μέσα;

Πότε προκηρύσσονται οι εκλογές;

Ποιά «εθνίκια» τρώγονται με ποιά;

Ά, ρέ, δύστυχη Ελλάδα! Έρμη Ελλάδα!…