Λάμπει καί είναι! – 2
(προηγούμενο)
ς κάνουμε ακόμη μία τολμηρή ( ; ) υπόθεση:
Προκειμένου να δοθεί το έναυσμα να μεταστοιχειωθούν τα ευτελή μέταλλα σε αλχημικό χρυσό, τότε πρέπει ο Ήφαιστος να διασχίζει τον ηλιακό δίσκο, κι αυτό το φαινόμενο να φαίνεται από τη Γή.
Δηλαδή, αν κάποιος διαθέτει τη «συνταγή» γιά μεταστοιχείωση ευτελών μετάλλων σε χρυσό (συν ένα Ντάτσουν με παλιοσίδερα προς μετατροπήν, εννοείται… μαζί με το ίδιο το Ντάτσουν! lol!!!), τότε το χρονικό «παράθυρο» γιά να συμβεί αυτή, είναι όσο ο Ήφαιστος φαίνεται να διασχίζει τον ηλιακό δίσκο.
Δεν γνωρίζω αν μπορείς να κάνεις μεταστοιχείωση μόνο τότε, ή γιά κάμποσο διάστημα μετά (καί πόσο), όμως αυστηρά ξεκινώντας από τη διέλευση του Ηφαίστου. Εν πάσει περιπτώσει, τη διέλευση τη θεωρώ εκ των ούκ άνευ. (Φυσικά, με το ίδιο σκεπτικό δεν θα είναι δυνατή η μεταστοιχείωση, όταν ο Ήφαιστος θα έχει πλέον διασχίσει τον ηλιακό δίσκο. Ή, όταν θα έχουμε περάσει το επιτρεπτό χρονικό «παράθυρο».)
Πάμε, τώρα, να δούμε κάθε πότε (μπορεί να) συμβαίνει η διέλευση.
Εάν πάρουμε παράδειγμα από τη Σελήνη, της οποίας το επίπεδο περιστροφής στρέφεται ανάποδα στον ζωδιακό, τότε ας υποθέσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει καί με το επίπεδο περιστροφής του Ηφαίστου. (Αυτό προφανώς γίνεται γιά λόγους οικονομίας στην ξοδευόμενη ενέργεια. Είπαμε, η Φύση είναι τσιγγούνα!) Τότε, θα έχουμε μιά εικόνα κάπως έτσι:
Δηλαδή, το επίπεδο περιστροφής του Ηφαίστου περιστρέφεται από τα δεξιά της εικόνας προς τα αριστερά (όπως βλέπουμε σε πρώτο πλάνο), με τον Ήφαιστο να διαγράφει αλλεπάλληλες σπείρες, οπότε κάποια στιγμή η περιστροφή αυτή θα τον φέρει τον Ήφαιστο μπροστά στον Ήλιο.
Πόσο μεγάλη, είναι αυτή η περίοδος; δεν γνωρίζουμε, αλλά θα προσπαθήσουμε να τη μαντέψουμε από την χρονογραμμή των …τριών καμπαλλέρος.
Ξεκινάμε από τους ναζιστές, καί την υπόθεσή μας ότι ο χρυσός βρίσκεται στον Άρη. Εάν μεταφέρθηκε εκεί, τότε αυτή η δουλειά έγινε με ιπταμένους δίσκους…
…των οποίων η ιστορία αρχίζει (σύμφωνα με φήμες) από τότε που το μέντιουμ Μαρία Όρσιτς -λέγεται πως- ήρθε σε πνευματιστική επαφή με «Άρειους» από τον Αλντεμπαράν, που της έδωσαν οδηγίες γιά κατασκευή τέτοιων ιπταμένων μηχανημάτων. Δυστυχώς, περί της Όρσιτς δεν θα βρήτε πολλά ελεύθερα άρθρα της προκοπής στο Διαδίκτυο, τα δε βιβλία που έχουν αξιόλογες πληροφορίες είναι δεσμευμένα. (Κοινώς: γιά να τ’ αποκτήσεις, πέσε χρήμα.)
Ειρήσθω, ότι σύμφωνα με πολλούς στα ιντερνέτια (αλλά καί τον «δικό μας» τον Κυνοστωϊκό), η Όρσιτς δεν υπήρξε ποτέ ως φυσικό πρόσωπο. Δηλαδή, όλα τα περί αυτής ήταν παραμύθι, γιά να καλυφθούν άλλα – ένας «αστικός θρύλος», εν άλλαις λέξεσιν. (Όπως ακριβώς το υποθετικό 16χρονο κορίτσι, το οποίο δήθεν ερωτεύτηκε ο Ληντσκάλνιν, καί -πάλι δήθεν- γιά χάρη του οποίου έφτιαξε το Κοραλλένιο Κάστρο.)
Ουδόλως το αποκλείω γιά στημένο παραμύθι, πάντως εμάς μας ενδιαφέρει το ζουμί – το τελικό αποτέλεσμα. (Διότι, να την πετύχουμε πουθενά καί να την παντρευτούμε την -υποτίθεται ορκισμένη παρθένα- Όρσιτς, μάλλον αποκλείεται! lol!!!) Επίσης, λέγεται ότι είχε αφήσει τα μαλλιά της πολύ μακριά, διότι τα χρησιμοποιούσε ως «πνευματιστικές κεραίες». Τέλος πάντων… ο καθένας με τη μούρλα του.
Εν πάσει περιπτώσει, η πρώτη επαφή με τους Αλντεμπαραναίους λέγεται πως έγινε κάπου τα Χριστούγεννα του 1941, ή του 1942· δεν θυμάμαι καλά, αλλά ας πάρουμε τη χειρότερη εκδοχή (από χρονικά περιθώρια), το 1942.
Οπότε, τί συμπεραίνουμε;
Ότι, αφού δόθηκαν οι οδηγίες προς κατασκευή ufo’s, ξεκαθαρίστηκαν (διότι κάθε χρησμός κάθε Πυθίας χρειάζεται ξεκαθάρισμα πρώτα), καί καταγράφτηκαν, τότε -συμπεραίνω πως- η ταχυκίνητη οργανωτικότητα των ναζιστών έφτιαξε ufo’s μέσα σ’ ένα εξάμηνο… άντε, δεκάμηνο. Αυτά, τώρα, πρώτα χρησιμοποιήθηκαν ως μεταφορικά μέσα (προς Ανταρκτική, προς Σελήνη -όπου το 1969 βρέθηκαν καί γυάλινες κατασκευές σε σχήμα σβάστικας-, προς Άρη, προς…), καί όταν η πλάστιγγα της νίκης είχε ήδη γείρει επικινδύνως προς τη μεριά των «Συμμάχων», τότε καί μόνον τότε εφοδιάστηκαν με πολυβόλα καί ρίχτηκαν στις μάχες.
[Τα πολεμικά ufo’s των Γερμαναράδων είναι γνωστά ως foo fighters, η πρώτη καταγραφή των οποίων έγινε σε «συμμαχικό» ραντάρ στις 27 Νοεμβρίου 1944. Εδώ, γιά περισσότερα.]
Στο διαδίκτυο, υπάρχουν πληροφορίες ότι το πρώτο (Γερμανικό) ufo κατασκευάστηκε τόσο νωρίς, όσο το 1921… ή, τέλος πάντων, ξεκίνησε να κατασκευάζεται επειδή ήδη ήταν γνωστός ο τρόπος προς τούτο. (Χωρίς να γνωρίζω αν ολοκληρώθηκε – διότι, ό,τι καί να φτιάξεις σ’ αυτόν τον ντουνιά, χρειάζονται καί παράδες… Κι αν δεν υπήρχαν; ) Αλλά, όπως είπα, παίρνουμε τη χειρότερη εκδοχή (από στενά χρονικά περιθώρια) : από Δεκέμβριο του 1942, μέχρι 20 Ιουλίου του 1944 (άντε, καί κάτι μέρες ακόμη), οπότε καί συνελήφθη ο φόν Κανάρης. Πάντως, αν διαθέτεις σοβαρό κράτος, αυτός ο ενάμισης χρόνος υπερεπαρκεί… καί θα το διαπιστώσετε παρακάτω.
Πάμε, λοιπόν, να φτιάξουμε τη χρονογραμμή των τριών κατασκευαστών αλχημικού χρυσού:
Βγαίνει κάποιο νόημα; ναί.
Παρ’ ό,τι η περίοδος περιστροφής των επιπέδων περιστροφής άλλων πλανητών είναι πολύ μεγάλη (πχ της Γής κάπου 41 χιλιάδες χρόνια, του Ερμή περίπου (360/((5600/3600)))*100 χρόνια = 23,143 χρόνια, κτλ), εδώ καταλαβαίνουμε πως η σχετική περίοδος θα είναι μέχρι κάποιων δεκαετιών. Δεν μπορεί κάν να είναι ενός αιώνα, διότι:
Άρα, κάνουμε ό,τι κάνουν καί τα κομπιούτερς: κατεβάζουμε την τιμή με βήματα, καί κάνουμε δοκιμές. Πάμε στα 95 χρόνια, οπότε 1944-3*95 = 1659· να έφτιαξε ο Νεύτων αλχημικό χρυσό ως έφηβος 16 ετών; απλά, αδύνατον!
Πάμε στα 90 χρόνια. Καί ναί… έχουμε την πρώτη εύλογη υπόθεσή μας!
Ο Νεύτων 29 ετών· συν τρείς ευνοϊκές περίοδοι γιά τους Ναΐτες, ώστε να κατασκευάσουν αλχημικό χρυσό.
Ωστόσο, νομίζω πως πρέπει να κάνουμε μία μικρή διόρθωση.
γ2. Ο χρυσός στον Άρη
Γιά να υπάρχει τόσος χρυσός στον Άρη, είτε μεταφέρθηκε εκεί, είτε κατασκευάστηκε εκεί!!!
Η πρώτη υπόθεση (η μεταφορά) έχει πολλά αναπάντητα ερωτήματα, ως μείον· το κυριώτερο: πώς καί δεν πήρε κανείς άλλος χαμπάρι τόσο μεγάλη ποσότητα χρυσού; διότι η όποια διαδικασία παρασκευής καί μεταφοράς του σαφώς καί δεν κράτησε μονάχα μερικές μέρες!
Εδώ, σήμερα, κι έχουμε ένα σωρό ιστορίες γιά ολόκληρα θαμμένα ναζιστικά τραίνα με χρυσό καί πολυτίμους λίθους (από πλιάτσικο), γιά κιβώτια με ναζιστικό χρυσό πεταμένα στον πάτο Αυστριακών λιμνών, γιά μυστικά τέτοιας φύσεως, που μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά αυστηρά επιλεγμένων ατόμων (καλή ώρα, όπως εδώ με τις αντάρτικες χρυσές λίρες), καί δέ συμμαζεύεται. Χρυσάφια καί πετράδια, που τα κυνηγάνε αμέτρητοι θησαυροκηνυγοί! Τα ναζιστικά -υποτιθέμενα- τεχνητά χρυσάφια του 1944 δεν θα τά ‘παιρνε χαμπάρι κανένας, λέτε; ούτε κάν οι πανταχού παρόντες χαφιέδες των Ές-Ές; Απίθανο.
Η δεύτερη υπόθεση (της κατασκευής αλχημικού χρυσού επί του Άρεως) είναι μέν τελείως φευγάτη, αλλά στέκεται μιά χαρά…
…αρκεί από τον Άρη να βλέπανε τη διέλευση του Ηφαίστου μπροστά από τον ηλιακό δίσκο ταυτόχρονα με τους παρατηρητές επί Γής!
Αυτό σημαίνει ότι Ήλιος / Γή / Άρης τη στιγμή εκείνη θα ήταν συνευθειακά σώματα. Γιά την ακρίβεια, η Γή θα είχε πρόσωπο στον Ήλιο καί «πλάτη» στον Άρη. Καί γιά την ακρίβεια, πάλι, ο Άρης θα ήταν λίγο ψηλώτερα της Γής, γιά να «βλέπει» ευθέως διέλευση Ηφαίστου… όπως ακριβώς γίνεται στο σινεμά, που λέμε στον μπροστά μας: «- Σκύψε λίγο, ρέ ψηλέ, να βλέπω!»
Ή λίγο χαμηλώτερα.
Αυτή η δουλειά στην Αστρολογία ονομάζεται «αντίθεση» – καί την ψάχνουμε. Πρακτικώς, ψάχνουμε (μέσα στην περίοδο 1942-1944) τον Ήλιο σ’ ένα ζώδιο, καί τον Άρη στις ίδιες μοίρες στο ακριβώς απέναντι.
Με λίγο ψάξιμο εδώ, βρίσκουμε:
Κι επιβεβαιώνουμε με το Stellarium:
Ο Ήλιος στις 28 μοίρες αζιμουθιακό ύψος, κι ο Άρης ακριβώς απέναντι στις -24. Λίγο ψηλώτερα από την ευθεία Ήλιου-Γής, δηλαδή. (Οι μοίρες αζιμουθιακού ύψους δεν φαίνονται στην εικόνα.)
Η 6η Δεκεμβρίου 1943 είναι η μοναδική δυνατή ημερομηνία (γι’ αυτό που ζητάμε), ανάμεσα στα 1942-44.
Άρα, με βάση αυτήν, κι αν το επίπεδο περιστροφής του Ηφαίστου κάνει ακριβώς 90 χρόνια να διαγράψει 360 μοίρες, τότε κάνουμε τη διόρθωσή μας, καί οι προκύπτουσες ημερομηνίες που μας ενδιαφέρουν (καί πηγαίνοντας προς το παρελθόν), είναι οι εξής:
Η αλήθεια είναι, ότι μπορούμε να συνεχίσουμε τη δοκιμή με περίοδο σε ακόμη χαμηλώτερες αριθμητικές τιμές: 85 χρόνια, 80… κτλ. Ειδικά, δέ, στα υποπολλαπλάσια του 90 – είτε διά 2 (45 χρόνια, 22.5, κτλ), είτε διά 3 (30 χρόνια, 10, κτλ), είτε διά 5… Όμως, έχουμε μερικούς καλούς λόγους να μήν το πράξουμε.
ς κάνουμε ακόμη μία τολμηρή ( ; ) υπόθεση:Προκειμένου να δοθεί το έναυσμα να μεταστοιχειωθούν τα ευτελή μέταλλα σε αλχημικό χρυσό, τότε πρέπει ο Ήφαιστος να διασχίζει τον ηλιακό δίσκο, κι αυτό το φαινόμενο να φαίνεται από τη Γή.
Δηλαδή, αν κάποιος διαθέτει τη «συνταγή» γιά μεταστοιχείωση ευτελών μετάλλων σε χρυσό (συν ένα Ντάτσουν με παλιοσίδερα προς μετατροπήν, εννοείται… μαζί με το ίδιο το Ντάτσουν! lol!!!), τότε το χρονικό «παράθυρο» γιά να συμβεί αυτή, είναι όσο ο Ήφαιστος φαίνεται να διασχίζει τον ηλιακό δίσκο.
Δεν γνωρίζω αν μπορείς να κάνεις μεταστοιχείωση μόνο τότε, ή γιά κάμποσο διάστημα μετά (καί πόσο), όμως αυστηρά ξεκινώντας από τη διέλευση του Ηφαίστου. Εν πάσει περιπτώσει, τη διέλευση τη θεωρώ εκ των ούκ άνευ. (Φυσικά, με το ίδιο σκεπτικό δεν θα είναι δυνατή η μεταστοιχείωση, όταν ο Ήφαιστος θα έχει πλέον διασχίσει τον ηλιακό δίσκο. Ή, όταν θα έχουμε περάσει το επιτρεπτό χρονικό «παράθυρο».)
Πάμε, τώρα, να δούμε κάθε πότε (μπορεί να) συμβαίνει η διέλευση.
Εάν πάρουμε παράδειγμα από τη Σελήνη, της οποίας το επίπεδο περιστροφής στρέφεται ανάποδα στον ζωδιακό, τότε ας υποθέσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει καί με το επίπεδο περιστροφής του Ηφαίστου. (Αυτό προφανώς γίνεται γιά λόγους οικονομίας στην ξοδευόμενη ενέργεια. Είπαμε, η Φύση είναι τσιγγούνα!) Τότε, θα έχουμε μιά εικόνα κάπως έτσι:
Δηλαδή, το επίπεδο περιστροφής του Ηφαίστου περιστρέφεται από τα δεξιά της εικόνας προς τα αριστερά (όπως βλέπουμε σε πρώτο πλάνο), με τον Ήφαιστο να διαγράφει αλλεπάλληλες σπείρες, οπότε κάποια στιγμή η περιστροφή αυτή θα τον φέρει τον Ήφαιστο μπροστά στον Ήλιο.
Πόσο μεγάλη, είναι αυτή η περίοδος; δεν γνωρίζουμε, αλλά θα προσπαθήσουμε να τη μαντέψουμε από την χρονογραμμή των …τριών καμπαλλέρος.
Ξεκινάμε από τους ναζιστές, καί την υπόθεσή μας ότι ο χρυσός βρίσκεται στον Άρη. Εάν μεταφέρθηκε εκεί, τότε αυτή η δουλειά έγινε με ιπταμένους δίσκους…
…των οποίων η ιστορία αρχίζει (σύμφωνα με φήμες) από τότε που το μέντιουμ Μαρία Όρσιτς -λέγεται πως- ήρθε σε πνευματιστική επαφή με «Άρειους» από τον Αλντεμπαράν, που της έδωσαν οδηγίες γιά κατασκευή τέτοιων ιπταμένων μηχανημάτων. Δυστυχώς, περί της Όρσιτς δεν θα βρήτε πολλά ελεύθερα άρθρα της προκοπής στο Διαδίκτυο, τα δε βιβλία που έχουν αξιόλογες πληροφορίες είναι δεσμευμένα. (Κοινώς: γιά να τ’ αποκτήσεις, πέσε χρήμα.)
Ειρήσθω, ότι σύμφωνα με πολλούς στα ιντερνέτια (αλλά καί τον «δικό μας» τον Κυνοστωϊκό), η Όρσιτς δεν υπήρξε ποτέ ως φυσικό πρόσωπο. Δηλαδή, όλα τα περί αυτής ήταν παραμύθι, γιά να καλυφθούν άλλα – ένας «αστικός θρύλος», εν άλλαις λέξεσιν. (Όπως ακριβώς το υποθετικό 16χρονο κορίτσι, το οποίο δήθεν ερωτεύτηκε ο Ληντσκάλνιν, καί -πάλι δήθεν- γιά χάρη του οποίου έφτιαξε το Κοραλλένιο Κάστρο.)
Ουδόλως το αποκλείω γιά στημένο παραμύθι, πάντως εμάς μας ενδιαφέρει το ζουμί – το τελικό αποτέλεσμα. (Διότι, να την πετύχουμε πουθενά καί να την παντρευτούμε την -υποτίθεται ορκισμένη παρθένα- Όρσιτς, μάλλον αποκλείεται! lol!!!) Επίσης, λέγεται ότι είχε αφήσει τα μαλλιά της πολύ μακριά, διότι τα χρησιμοποιούσε ως «πνευματιστικές κεραίες». Τέλος πάντων… ο καθένας με τη μούρλα του.
Εν πάσει περιπτώσει, η πρώτη επαφή με τους Αλντεμπαραναίους λέγεται πως έγινε κάπου τα Χριστούγεννα του 1941, ή του 1942· δεν θυμάμαι καλά, αλλά ας πάρουμε τη χειρότερη εκδοχή (από χρονικά περιθώρια), το 1942.
Οπότε, τί συμπεραίνουμε;
Ότι, αφού δόθηκαν οι οδηγίες προς κατασκευή ufo’s, ξεκαθαρίστηκαν (διότι κάθε χρησμός κάθε Πυθίας χρειάζεται ξεκαθάρισμα πρώτα), καί καταγράφτηκαν, τότε -συμπεραίνω πως- η ταχυκίνητη οργανωτικότητα των ναζιστών έφτιαξε ufo’s μέσα σ’ ένα εξάμηνο… άντε, δεκάμηνο. Αυτά, τώρα, πρώτα χρησιμοποιήθηκαν ως μεταφορικά μέσα (προς Ανταρκτική, προς Σελήνη -όπου το 1969 βρέθηκαν καί γυάλινες κατασκευές σε σχήμα σβάστικας-, προς Άρη, προς…), καί όταν η πλάστιγγα της νίκης είχε ήδη γείρει επικινδύνως προς τη μεριά των «Συμμάχων», τότε καί μόνον τότε εφοδιάστηκαν με πολυβόλα καί ρίχτηκαν στις μάχες.
[Τα πολεμικά ufo’s των Γερμαναράδων είναι γνωστά ως foo fighters, η πρώτη καταγραφή των οποίων έγινε σε «συμμαχικό» ραντάρ στις 27 Νοεμβρίου 1944. Εδώ, γιά περισσότερα.]
Στο διαδίκτυο, υπάρχουν πληροφορίες ότι το πρώτο (Γερμανικό) ufo κατασκευάστηκε τόσο νωρίς, όσο το 1921… ή, τέλος πάντων, ξεκίνησε να κατασκευάζεται επειδή ήδη ήταν γνωστός ο τρόπος προς τούτο. (Χωρίς να γνωρίζω αν ολοκληρώθηκε – διότι, ό,τι καί να φτιάξεις σ’ αυτόν τον ντουνιά, χρειάζονται καί παράδες… Κι αν δεν υπήρχαν; ) Αλλά, όπως είπα, παίρνουμε τη χειρότερη εκδοχή (από στενά χρονικά περιθώρια) : από Δεκέμβριο του 1942, μέχρι 20 Ιουλίου του 1944 (άντε, καί κάτι μέρες ακόμη), οπότε καί συνελήφθη ο φόν Κανάρης. Πάντως, αν διαθέτεις σοβαρό κράτος, αυτός ο ενάμισης χρόνος υπερεπαρκεί… καί θα το διαπιστώσετε παρακάτω.
Πάμε, λοιπόν, να φτιάξουμε τη χρονογραμμή των τριών κατασκευαστών αλχημικού χρυσού:
Βγαίνει κάποιο νόημα; ναί.
Παρ’ ό,τι η περίοδος περιστροφής των επιπέδων περιστροφής άλλων πλανητών είναι πολύ μεγάλη (πχ της Γής κάπου 41 χιλιάδες χρόνια, του Ερμή περίπου (360/((5600/3600)))*100 χρόνια = 23,143 χρόνια, κτλ), εδώ καταλαβαίνουμε πως η σχετική περίοδος θα είναι μέχρι κάποιων δεκαετιών. Δεν μπορεί κάν να είναι ενός αιώνα, διότι:
- 1944-2*100 = 1744, καί
- 1944-3*100 = 1644,
Άρα, κάνουμε ό,τι κάνουν καί τα κομπιούτερς: κατεβάζουμε την τιμή με βήματα, καί κάνουμε δοκιμές. Πάμε στα 95 χρόνια, οπότε 1944-3*95 = 1659· να έφτιαξε ο Νεύτων αλχημικό χρυσό ως έφηβος 16 ετών; απλά, αδύνατον!
Πάμε στα 90 χρόνια. Καί ναί… έχουμε την πρώτη εύλογη υπόθεσή μας!
Ο Νεύτων 29 ετών· συν τρείς ευνοϊκές περίοδοι γιά τους Ναΐτες, ώστε να κατασκευάσουν αλχημικό χρυσό.
Ωστόσο, νομίζω πως πρέπει να κάνουμε μία μικρή διόρθωση.
γ2. Ο χρυσός στον Άρη
Γιά να υπάρχει τόσος χρυσός στον Άρη, είτε μεταφέρθηκε εκεί, είτε κατασκευάστηκε εκεί!!!
Η πρώτη υπόθεση (η μεταφορά) έχει πολλά αναπάντητα ερωτήματα, ως μείον· το κυριώτερο: πώς καί δεν πήρε κανείς άλλος χαμπάρι τόσο μεγάλη ποσότητα χρυσού; διότι η όποια διαδικασία παρασκευής καί μεταφοράς του σαφώς καί δεν κράτησε μονάχα μερικές μέρες!
Εδώ, σήμερα, κι έχουμε ένα σωρό ιστορίες γιά ολόκληρα θαμμένα ναζιστικά τραίνα με χρυσό καί πολυτίμους λίθους (από πλιάτσικο), γιά κιβώτια με ναζιστικό χρυσό πεταμένα στον πάτο Αυστριακών λιμνών, γιά μυστικά τέτοιας φύσεως, που μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά αυστηρά επιλεγμένων ατόμων (καλή ώρα, όπως εδώ με τις αντάρτικες χρυσές λίρες), καί δέ συμμαζεύεται. Χρυσάφια καί πετράδια, που τα κυνηγάνε αμέτρητοι θησαυροκηνυγοί! Τα ναζιστικά -υποτιθέμενα- τεχνητά χρυσάφια του 1944 δεν θα τά ‘παιρνε χαμπάρι κανένας, λέτε; ούτε κάν οι πανταχού παρόντες χαφιέδες των Ές-Ές; Απίθανο.
Η δεύτερη υπόθεση (της κατασκευής αλχημικού χρυσού επί του Άρεως) είναι μέν τελείως φευγάτη, αλλά στέκεται μιά χαρά…
…αρκεί από τον Άρη να βλέπανε τη διέλευση του Ηφαίστου μπροστά από τον ηλιακό δίσκο ταυτόχρονα με τους παρατηρητές επί Γής!
Αυτό σημαίνει ότι Ήλιος / Γή / Άρης τη στιγμή εκείνη θα ήταν συνευθειακά σώματα. Γιά την ακρίβεια, η Γή θα είχε πρόσωπο στον Ήλιο καί «πλάτη» στον Άρη. Καί γιά την ακρίβεια, πάλι, ο Άρης θα ήταν λίγο ψηλώτερα της Γής, γιά να «βλέπει» ευθέως διέλευση Ηφαίστου… όπως ακριβώς γίνεται στο σινεμά, που λέμε στον μπροστά μας: «- Σκύψε λίγο, ρέ ψηλέ, να βλέπω!»
Ή λίγο χαμηλώτερα.
Αυτή η δουλειά στην Αστρολογία ονομάζεται «αντίθεση» – καί την ψάχνουμε. Πρακτικώς, ψάχνουμε (μέσα στην περίοδο 1942-1944) τον Ήλιο σ’ ένα ζώδιο, καί τον Άρη στις ίδιες μοίρες στο ακριβώς απέναντι.
Με λίγο ψάξιμο εδώ, βρίσκουμε:
Κι επιβεβαιώνουμε με το Stellarium:
Created with GIMP
Ο Ήλιος στις 28 μοίρες αζιμουθιακό ύψος, κι ο Άρης ακριβώς απέναντι στις -24. Λίγο ψηλώτερα από την ευθεία Ήλιου-Γής, δηλαδή. (Οι μοίρες αζιμουθιακού ύψους δεν φαίνονται στην εικόνα.)
Η 6η Δεκεμβρίου 1943 είναι η μοναδική δυνατή ημερομηνία (γι’ αυτό που ζητάμε), ανάμεσα στα 1942-44.
Άρα, με βάση αυτήν, κι αν το επίπεδο περιστροφής του Ηφαίστου κάνει ακριβώς 90 χρόνια να διαγράψει 360 μοίρες, τότε κάνουμε τη διόρθωσή μας, καί οι προκύπτουσες ημερομηνίες που μας ενδιαφέρουν (καί πηγαίνοντας προς το παρελθόν), είναι οι εξής:
- 6 Δεκεμβρίου 1673. (Καί ο Νεύτων 30 ετών, σχεδόν 31.)
- 6 Δεκεμβρίου 1313.
- 6 Δεκεμβρίου 1223.
- 6 Δεκεμβρίου 1133.
Η αλήθεια είναι, ότι μπορούμε να συνεχίσουμε τη δοκιμή με περίοδο σε ακόμη χαμηλώτερες αριθμητικές τιμές: 85 χρόνια, 80… κτλ. Ειδικά, δέ, στα υποπολλαπλάσια του 90 – είτε διά 2 (45 χρόνια, 22.5, κτλ), είτε διά 3 (30 χρόνια, 10, κτλ), είτε διά 5… Όμως, έχουμε μερικούς καλούς λόγους να μήν το πράξουμε.
- Πρώτον, δεν διαθέτουμε άπειρο ελεύθερο χρόνο!
- Δεύτερον, ουσιαστική πρακτική δουλειά (ώστε να βρούμε την πραγματική τιμή) θα γίνει μονάχα με ανιχνευτές νετρίνων, καί δεν διαθέτωμεν τέτοια μαραφέτια! (Να τρέξουν να ψάξουν αυτοί που έχουν! Εκτός αν είναι υπεράνω χρυσού καί χρημάτων… που δεν το πιστεύω! lol!!!) Εμείς εδώ, ψάχνουμε μονάχα με το μυαλό μας – καί ΉΔΗ βρήκαμε πολλά!
- Τρίτον, θα δήτε ότι αυτές ακριβώς οι ημερομηνίες επιβεβαιώνονται από την ιστορική έρευνα. (Παρακάτω το πώς.)
- Τέταρτον, άμα ήταν τόσο εύκολη η παρασκευή αλχημικού χρυσού, δηλαδή αν ο καθένας είχε ευκαιρία να το πράξει πεντέξη φορές τον χρόνο, τότε γιά τον χρυσό δεν θα σκοτωνόταν κανείς. Ο χρυσός θα ήταν άνευ αξίας, μονάχα διακοσμητικός· να μπαίνει, φερ’ ειπείν, στα πόμολα, στις πόρτες των καμπινέδων – ως λέγεται ότι έχουν οι πόρτες του απόπατου σ’ ένα Χανιώτικο σπίτι (μιάς φαμίλιας Μητσο-…κάπως), καί σ’ ένα πατριαρχείο της μΠόλης, ξέρω ‘γώ. (Θά ‘μπαινε καί στα καλώδια, καθ’ ό καλύτερος αγωγός του χαλκού.)
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου