Η ΧΕΙΡΩΝΙΟΣ ΛΑΒΗ-ΜΟΥΔΡΑ ΚΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ...

 

Λεωνίδας Πατσουράκος

Η χειρώνιος λαβή-μούδρα και ο έλεγχος της πρωτεϊκής φαντασίας…
Ο όρος χειρώνιος δεν υπάρχει σε αρχαίο κείμενο, είναι ένας ενδιαφέρον όρος που εισήγαγε ο ερευνητής κ. Καλόπουλος το 1995 εμπνεόμενος από την ομοιότητα του μαιάνδρου της κυματοειδούς επανάληψης με τον σύνδεσμο της λαβής των χειρών.
Η λαβή απεικονίζεται στους σχεδόν ερωτικούς εναγκαλισμούς των θνητών ηρώων όπως ο Πηλέας, ο Μενέλαος ή ο Ηρακλής, με τα φιλάνθρωπα σερπετά (nagas**) των ουράνιων υδάτων, δηλ. με τους ποτάμιους ευγενικούς αιθερικούς θεούς όπως οι Νηρέας-Πρωτέας και τις Νηρηίδες όπως η Θέτις που κατέληξαν στα Σεραφείμ-σερπετά των νεοπλατωνικών που τα εγκολπώθηκε στην συνέχεια η χριστιανική θεολογία…
Έτσι ο χαρακτηρισμός της λαβής ως «λαβής των θεομάχων» είναι μάλλον υπερβολικός, εφόσον πρόκειται για ερωτικό εναγκαλισμό. Οπότε σήμερα θα επιχειρήσουμε να εισέλθουμε βαθύτερα στο ζήτημα των μουδρών ή μαιάνδρων ή «χειρόνιων λαβών» όπως προτάθηκε και τείνει να επικρατήσει τα τελευταία χρόνια.
**Τα nagas του ναγουαλισμού-γνωστικισμού, όπου η γνώση είναι ο τριγωνομετρικός αστρολογικός Λόγος ως γωνία ή μοίρα > angle-angel του φωτός. Πρόκειται δηλ. για τις δημιουργικές αιθερικές ροές ή μαιάνδρους ή ουράνιους όφεις που φέρουν την αρχετυπική σφραγίδα της σβάστικας στο μέτωπο. Δηλαδή είναι οι Νηρηίδες ιδέες τις οποίες οι φυσικοί μας εννοούν πλέον στην κυματική θεωρία του φωτός…
Αυτά τα nagas ή Δράκοι (<δέρκω=βλέπω) του φωτός εμφανίζονται στον διαλογισμό ως οφιοειδείς ακτίνες με τεράστια στόματα-πύλες νοητών εκκλησιών ( < Μουσεία ζωσών πληροφοριών), οι οποίες σε καταπίνουν και σε μεταμορφώνουν όπως ακριβώς φαίνεται στην εικόνα της σκεπτομένης Αθηνάς σβάστικας…
Η «χειρώνιος λαβή» είναι λοιπόν μια βασική μούδρα «χειρισμού» των αιθερικών ενεργειών-μαιάνδρων. Την οποία δίδαξε στον Μενέλαο η φιλεύσπλαχνη κόρη του Πρωτέα, Ευδοθέα.
Οι αρχαίοι ναυτικοί τιμούσαν τον Πρωτέα ως προστάτη τους και με σεβασμό τον έλεγαν «άλιο γέροντα» (γέροντα της θάλασσας), όπως έλεγαν και τον Γλαύκο (κυανόλευκο φως), τον Νηρέα και τον Τρίτωνα πριν επικρατήσει η λατρεία των Ολυμπίων: (το τάγμα των Θρόνων) με τον Ποσειδώνα.
Εκεί, στη νησίδα Φάρο της Αλεξάνδρειας (βλ. και βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ), ο Μενέλαος αναζητώντας την Ελένη στην Αίγυπτο συνάντησε τη σοφή κόρη του Πρωτέα, την Ειδοθέα, που προθυμοποιήθηκε να του υποδείξει κάποιο τέχνασμα (μια μούδρα), για να μπορέσει να προσεγγίσει (ακινητοποιήσει στον νου του), τον διαφορετικά απρόσιτο Δαίμονα πατέρα της και να μάθει από τη μαντική τέχνη του τι ακόμα τον περιμένει ώσπου να γυρίσει στον τόπο του!
Όσοι εννοούν λοιπόν τον διαλογισμό σαν ένα ταξίδι της φέρουσας πληροφορίας ή Φερσεφόνης ή Ελένης (κατοπτρικής συνείδησης) στην κύρια ακολουθία της αστρικής εξέλιξης του φωτός. Ελπίζω ότι εννοούν και την σύγχρονη φυσική επιστήμη ως μια φαινομενολογία-μυθολογία. Όπου η Ελένη (το φως) και τα 7 παιδιά της με τον Μενέλαο είναι οι στιβάδες των ηλεκτρονίων που έχουν βρει καταφύγιο στον αιθερικό τάφο του Πρωτέα (πρωτόνιο)… στην Αίγυπτο (ηλεκτρική Αίγα > Γαία)
*Το αστρολογικό σύμβολο της γης είναι ο σταυρός μεσα στον κύκλο. Αυτό είναι ισοδύναμο με την σβάστικα, ελληνιστί: τετραπλό Γαμμάδιο .
Εδώ τα γράμματα μάλλον μας παραδίδουν μαθήματα επάνω στην φύση της ύλης...
Ελπίζω σιγά-σιγά να καταλάβουμε την μεταβολή του Α=αγελάδας, σε Γ=Γκαμήλα, δράκο
Οι ζωικές μορφες κρύβουν ιδιότητες του φωτός έλεγαν οι πυθαγόρειοι
**σήμερα δεν ξέρουμε τι μας γίνεται... Δεν έχουμε γλώσσα καθώς δεν έχουμε μυστήρια ούτε ιερείς γραμματοδιδάσκαλους να την ανανεώσουν προσαρμόσουν στην ανάγκη...
Η γλώσσα εκφυλίζεται συνεχώς όσο δεν υπάρχουν φιλόσοφοι που να διατηρούν ζωντανή την επαφή με τους φυλετικούς αγγέλους ή γράμματα…
***Στα απόκρυφα ευαγγέλια ο Χριστός τα βάζει με τον γραμματοδιδάσκαλο Ζακχαίο που τολμά να μιλά για την φύση των γραμμάτων όταν αγνοεί ακόμα και την φύση των 3ων γραμμών του Α...
Τα ιδεογράμματα εξακολουθούν να έχουν την παλιά τους σημασία, Η σειρά τους στο αλφάβητο διαφοροποιείται όπως και η πλανητική σειρά σε ένα κυκλικό ωροσκόπιο...
Οι μόνοι που εξηγούν τα γράμματα-κραδασμούς είναι οι ίδιοι οι άγγελοι ως γραμματοσφραγίδες του φωτός (δηλ. ως ζωδια=έδρες και πλανήτες-κορυφές των κανονικών στερεών
    

             Περί πετάλων ή μητρών και πεταλισμών ή χειρισμών-εξοστρακισμών της ουσίας…
Επειδή το ζήτημα το οποίο θίξαμε   με την ορολογία της «χειρώνιας λαβής», ως χειρισμού του αιθέρα της φαντασίας παραμένει απρόσιτο στον εξωστρεφή πολιτισμό μας. Με αποτέλεσμα οι αρχαίες λέξεις που σήμαιναν αυτήν την δυνατότητα να χάσουν σταδιακά το αρχικό τους νόημα.
Θα συνεχίσουμε και σήμερα την προσπάθεια εφόσον διαρκούντος του ερμητικού ζωδίου των Διδύμων που αντιστοιχεί στα χέρια του Άτλαντα ή Ουράνιου Ανθρώπου. Ευνοούνται οι συζητήσεις για τους χειρισμούς και τις λαβές > λήψεις της αιθερικής ουσίας.
Αφού η ίδια η ομιλία και οι γραμματοσειρές που αναπτύσσει ο ανθρώπινος πολιτισμός, είναι τα εργαλεία-λαβές με τα οποία μας προμήθευσε το ίδιο μας το τραγικό πνεύμα (o Προμηθέας) για να το θυσιάσουμε όπως τα παιδιά τον πατέρα τους, πεταλώνοντάς (εξορίζοντας) το στον Καύκασο της αρχέγονης ύλης. Προκειμένου να αποκτηθεί η πολύτιμη κοσμική συνείδηση
Μελετώντας τον Προμηθέα δεσμώτη εννοούμε πως πράγματι ο Αισχύλος φανέρωσε τα μυστήρια. Καθώς ο Ήφαιστος το πνεύμα της πύρινης αλήθειας, είναι ο πεταλωτής και ο Ερμής δηλ. η ομιλία μας εκφράζοντας την ένστικτη ανάγκη ή Δία (τον νόμο του Σειρίου) μεταφέρει την εντολή. Αναμένοντας από τον Έπαφο (την επέκταση της απικής συνείδησης), το τέκνο της Αγελαίας συνείδησης Ιούς την ελευθέρωσή Του στην ηλεκτρική Αίγυπτο … (η αφή είναι η εξωτερική ηλεκτρομαγνητική στιβάδα που επεκτείνεται στην αύρα μαζί με την συνείδησή μας)
Η λέξη πετάλωση που κατέληξε να σημαίνει το κάρφωμα των πετάλων στα άλογα, στην αρχαιότητα είχε πολλές άλλες σημασίες.
Το πέταλο αφορά κυρίως την κοιλότητα του φυλλώματος που υποδέχεται το ηλιακό φως. Με την φυτική εξέλιξη να οδηγεί την δημιουργία του νευροφυτικού μας συστήματος με τα άνθη των αισθήσεων εγκατεστημένα στον Καύκασο > καύκιο> κοιλότητα του κρανίου μας. Πιο συγκεκριμένα ο οφθαλμός μας και η λειτουργία του είναι μια εκδήλωση της κοιλότητας των πετάλων που σχηματίζουν το άνθος με τους στήμονες να έχουν γίνει τα ραβδία και τα κωνία στον αμφιβληστροειδή οφθαλμική μήτρα. Με τον καρπό να αποτελεί πλέον το είδωλο του αντικειμένου στον εγκέφαλο μας…
Η εγγραφή των πληροφοριών που μεταφέρουν τα φωτόνια στα κύτταρα των φύλλων και την στεφάνη των ανθέων έχει γίνει πλέον αντιληπτή στην φωτοχημεία. Η οποία ανακαλύπτει έκπληκτη πως τα φωτόνια μεταφέρουν τις απαραίτητες πληροφορίες (κραδασμούς) για την αναδόμηση της κατεστραμμένης σειράς στο γονιδίωμα ενός κυττάρου !!!
Βέβαια όλα αυτά δεν ήταν κρυφά στους Ευμολπίδες ιερείς που όπως ο Τριπτόλεμος διέδωσαν την γνώση που περιέχει ο σίτος ως ουράνιος άρτος (πεταλωτής) φορέας των 7 ακτινων του Χρασάωρα Απόλλωνα στην πόλη των Αθηνών…
Αποτελεί κεκτημένο της παγκόσμιας μυθολογικής παράδοσης η καταγραφική ιδιότητα των πετάλων. Αυτό άλλωστε οι ονοματοθέτες ιερείς το φανέρωσαν > φυτό > φως > οι φολίδες του όφεος, που πέφτουν ταξιδεύοντας από τον πύρινο ουρανό των ιδεών σαν σπείρες από ρόδακες, σφραγισμένες με γραμματοσύμβολα φωτεινών κραδασμών αλλά και με ολόκληρες φράσεις !!!
Τα αποκαλούν αιθερικά αρχεία, ενώ στην Ελλάδα τα λάτρευαν ως Μουσεία δηλ. ζώσες Εκκλησίες-βιβλιοθήκες της θεότητας (Βλ. Ευαγγέλια ή Βέδες-Βούδες, πολύχρωμα βόδια φωτός), όπως είναι ο Παρθενώνας με την Αγελάδα «Όγκα Ίσιδα Αθηνά» ένας Βούδας ένθρονος σε έναν λωτό με 92 μετόπες + τα αετώματα. Δηλ. στα πέταλα του άνθους-ρόδακα που είναι ο τρίτος οφθαλμός…
Ήδη οφθαλμών-μητρών είναι οι δέφακες (θαλάσσιοι χοίροι-ιερείς του Απόλλωνα τρίτου οφθαλμού) όπως και οι παλάμες-πεντάλφες των χεριών μας, με αποτέλεσμα ο Βούδας του ενστίκτου Παλαμήδης να φέρνει στους Έλληνες λαβές και γράμματα…
Άντε τώρα να εξηγήσεις τι σε ποιούς ? Ο καθένας πρέπει να γίνει πολίτης Αυτόλυκος (αυτοφωτισμένος) στην παρουσία της Θεονόας του πολιτεύματος.
 Η Πολιτεία είναι η ψυχή μας

Συνεχίζεται...…….