Τι ενώνει τον κόσμο σήμερα…
Η ψήφος στις εκλογές δεν είναι πια «υποχρεωτική».
Και τα κόμματα είναι αναγκασμένα να κινητροδοτούν τους ψηφοφόρους τους, ώστε αυτοί οι τελευταίοι να φτάσουν στην κάλπη.
Τα «κίνητρα» είναι πολύ διαφορετικά για το κάθε κόμμα.
Πολλοί ψηφοφόροι μπορεί να νιώθουν ότι ανήκουν στον ένα ή στο άλλο «χώρο» (δεξιά, κεντροδεξιά, αριστερά, κεντροαριστερά), αλλά δεν πάνε κατ’ ανάγκην να ψηφίσουν το κόμμα που εκπροσωπεί ή «κυριαρχεί» στο χώρο τους.
Χώρια που υπάρχουν και ψηφοφόροι, που δεν νιώθουν πια ότι ανήκουν σε οποιοδήποτε «χώρο».
Κι αυτά ακριβώς τα «κίνητρα» προσπαθούν να διερευνήσουν διάφοροι «επικοινωνιολόγοι» και την… πατάνε μεγαλοπρεπώς.
Νομίζουν ότι οι προτιμήσεις και οι ευαισθησίες των ψηφοφόρων «αποκαλύπτονται» μέσα από… συνεδρίες των περιβόητων focus groups.
Δηλαδή μέσα από κλειστές και ελεγχόμενες συζητήσεις που οργανώνονται με προεπιλεγμένες ομάδες, όπου μετρώνται και καταγράφονται, οι πρώτες αντιδράσεις των παρεβρισκομένων σε λέξεις, συνθήματα, και προτάσεις.
Και υποτίθεται ότι από αυτές τις ενδεικτικές αντιδράσεις τα κόμματα προσπαθούν να χαράξουν την «επικοινωνιακή πολιτική» τους.
Οπότε προκύπτουν και οι πιο απερίγραπτες γκάφες.
Αυτό το «εργαλείο» των focus groups έχει μια σειρά από πολύ σοβαρά μειονεκτήματα. Κι όποιοι το χρησιμοποιούν θα πρέπει να τα γνωρίζουν για να μη διαπράττουν επικοινωνιακές αστοχίες.
* Πρώτον, είναι πολύ εύκολα χειραγωγήσιμα. Ανάλογα με την ερώτηση που θα θέσει ο «συντονιστής» της ομάδας, είναι δυνατό να «εκμαιεύσει» και το αποτέλεσμα (που επιδιώκει).
Για παράδειγμα, στην ερώτηση: «θέλετε νέους ανθρώπους στην Πολιτική», όλοι σχεδόν θα απαντήσουν: ναι!
Όμως τα τελευταία χρόνια (που το ελληνικό κοινοβούλιο ανανεώθηκε σε τεράστιο ποσοστό) τα αποτελέσματα ήταν εντελώς αποκαρδιωτικά.
«Νέοι» στην Πολιτική ήταν και ο Πολάκης και η Μεγαλοοικονόμου, μη ξεχνάμε…
«Νέα» και η κα Σβίγγου. Νέα και η κα Δούρου…
Δεν άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις! Έτσι;
Αν αντίθετα, ο συντονιστής έθετε το ερώτημα: μείνατε ευχαριστημένοι από τις επιδόσεις των νέων πολιτικών στην τρέχουσα Βουλή; οι απαντήσεις θα ήταν πολύ διαφορετικές. Και τα συμπεράσματα ακριβώς αντίστροφα.
Κάποτε η Coca-Cola International ανέθεσε σε μια εταιρία έρευνας αγοράς να μάθει αν το ευρύ κοινό ήθελε αλλαγή στο προϊόν της.
Οργανώθηκαν αλλεπάλληλες συνεδρίες focus groups που ρώταγαν τους παρευρισκόμενους, αν ήθελαν ένα νέο προϊόν από την Coca-Cola. Η απάντηση «ναι» ήταν συντριπτική! Σε ένα κόσμο που όλα αλλάζουν, όλοι ένιωθαν ότι «έπρεπε» να απαντήσουν θετικά. Δεν μπορεί το πιο διάσημο αναψυκτικό στον κόσμο να παραμένει το ίδιο για ένα αιώνα περίπου.
Όταν η Coca-Cola πείστηκε (μετά από πολλούς δισταγμούς) να αλλάξει το βασικό προϊόν της επήλθε… καταστροφή! Οι πωλήσεις της έπεσαν κατακόρυφα. Τα έσοδα τα κέρδη και η μετοχή της το ίδιο. Το ευρύ κοινό σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο απέρριψε το νέο προϊόν, αλλά ζητούσε επιτακτικά την επιστροφή στο παλιό.
Το new Coke αποσύρθηκε αμέσως. Και ξανά-κυκλοφόρησε το παλιό δοκιμασμένο προϊόν με το τίτλο Coca-Cola classic. Ακόμα ως classic κυκλοφορεί, κι ας έχουν περάσει 35 χρόνια σχεδόν από το αποτυχημένο πείραμα «εκσυγχρονισμού» της.
Από τότε τα focus groups χρησιμοποιούνται διεθνώς με πολύ μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα:
- --Πρώτον γιατί αυτό που λένε οι συμμετέχοντες στις συνεδρίες δεν αποκαλύπτει αναγκαστικά τις «προτιμήσεις» τους (μπορεί να θέλουν να φανούν «σύγχρονοι» και «μοντέρνοι», χωρίς να το πιστεύουν αναγκαστικά) και
- --Δεύτερον, γιατί το consenus που διαμορφώνεται σε μια κλειστή συζήτηση με ένα συντονιστή, δεν αντανακλά αναγκαστικά τις ενδόμυχες προτιμήσεις του ευρέως κοινού, τις διαθέσεις ή τις εμμονές του.
* Έτσι όταν ρωτάνε σήμερα οι συντονιστές σε κάποια προεκλογικά focus groups στην Ελλάδα: «θέλετε τα κόμματα να συγκρουστούν με επιχειρήματα ή με ύβρεις», όλοι θα απαντήσουν «με επιχειρήματα»!
Καλά θα κάνουν αυτοί, αλλά εσείς μη το… «δέσετε» κι όλας!
Διότι τα «λογικά επιχειρήματα», όσο πιο σοβαρά είναι, τόσο πιο «τεχνικά» ακούγονται. Κι όσο πιο «τεχνικά» ακούγονται, τόσο λιγότεροι τα καταλαβαίνουν.
Ενώ μια καλή «μομφή» κατά των αντιπάλων, την πιάνουν όλοι!
* Όταν ρωτάνε οι συντονιστές στα focus groups, «τι σας ενδιαφέρει περισσότερο τα εθνικά θέματα, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, ή τα οικονομικά θέματα, δηλαδή τι θα μπει στην τσέπη σας»; οι περισσότεροι θα απαντήσουν το δεύτερο.
Λογικό φαίνεται, αλλά μη το «δέσετε» - ούτε αυτό!
Γιατί οι Έλληνες τα τελευταία δέκα χρόνια δεν κατέβηκαν στους δρόμους μαζικά για τα μνημόνια που μείωσαν το βιοτικό τους επίπεδο! Κατέβηκαν όμως επανειλημμένα σε τεράστιους αριθμούς και απ’ άκρου σ’ άκρου της χώρας, για το Μακεδονικό!
Κάτι χάνουμε λοιπόν…
* Κι όταν ρωτάνε οι συντονιστές στα focus groups: «αυτή η προτεραιότητα που δίνετε στην Οικονομία και σε ό,τι αφορά την τσέπη σας (It’s the economy, stupid) πού την εντοπίζεται: στις μεγάλες επενδύσεις που ΘΑ έλθουν ή σε αυξήσεις έστω και μικρές που μπορεί να μπουν από τον επόμενο μήνα στο λογαριασμό σας»; όλοι θα απαντήσουν το δεύτερο…
Κι αυτό μη το «δέσετε»…
Γιατί τα 300 ευρώ που μοίρασε ο ΣΥΡΙΖΑ λίγες μέρες πριν τις εκλογές δεν τον βοήθησαν, ιδιαίτερα. Και πάντως τέτοιες απαντήσεις, όταν τις παίρνουμε στα σοβαρά, μας οδηγούν να μοιράζουμε υποσχέσεις για επιδόματα – πράγμα που πρέπει να αποφεύγουμε – γιατί αυτός είναι ένας από τος λόγους που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία.
Ο λαϊκισμός από τέτοιες«λαϊκές απαιτήσεις» εκτράφηκε και γιγαντώθηκε.
Σας έδωσα τρία πραγματικά παραδείγματα, τα οποία αποδείχθηκαν εντελώς παραπλανητικά!
Ο κόσμος άλλα πράγματα λέει πως τον ενδιαφέρουν κι άλλα πράγματα αληθινά των αγγίζουν και τον συγκινούν. Κι αυτά που πραγματικά ενδιαφέρουν τον κόσμο, μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα «χρήσιμα» στον προεκλογική αντιπαράθεση, γιατί κάποια από αυτά δεν μπορούμε να τα αγγίξουμε, χωρίς να επιστρέψουμε σε παλιές – και βλαβερές - συνήθειες (παροχολογίας) που πρέπει να κοπούν.
Αφήστε λοιπόν, τα focus groups (ή μπορείτε να ακούτε τις σας λένε όσοι τα «τρέχουν», δίχως να τα παίρνετε κατ’ ανάγκην, «τοις μετρητοίς») κι αφουγκραστείτε τι θέλει η κοινωνία, ή τουλάχιστον η μεγάλη πλειονότητά της.
--Πρώτον - και άμεσο – θέλει να φύγει ο Τσίπρας! Και η ψήφος στη ΝΔ είναι ο πιο σίγουρος και ασφαλής τρόπος να φύγει ο Τσίπρας (ώστε να πάρει η ΝΔ καθαρή αυτοδυναμία και βάλε…)
Η ΝΔ λοιπόν, έχει ήδη ένα πανίσχυρο κίνητρο να φέρει τον κόσμο στις κάλπες να την ψηφίσει. Και πιστούς ψηφοφόρους της, και παλαιούς ψηφοφόρους της, και ανθρώπους που δεν υπήρξαν ποτέ ψηφοφόροι της και θέλουν σήμερα οπωσδήποτε να φύγει ο Τσίπρας.
--Δεύτερον, να μειωθούν οι φόροι! Σταδιακά, αλλά όλοι οι φόροι σε βάθος χρόνου. Ώστε να ανασάνουν όλοι.
Το θέμα της φορολογίας υπήρξε πάντα το ισχυρότερο κίνητρο για πολιτικές αλλαγές και μεγάλες κοινωνικές ανατροπές – ενίοτε και επαναστατικές! Από την αρχαιότητα ακόμα μέχρι και σήμερα…
Γιατί η φορολογία συνδέεται πάντα με τη μεσαία τάξη. Χωρίς την οποία διαλύονται οι κοινωνίες (και καταρρέουν οι δημοκρατίες).
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το λάθος να υπερφορολογήσει τη χώρα. Δηλαδή να τη φορολογήσει πολύ παραπάνω από ό,τι ήταν απαραίτητο για να μηδενίσει τα ελλείμματα και να ελέγξει το χρέος.
Αυτή η υπέρ-φορολόγηση οδήγησε σε αναπτυξιακή στασιμότητα. Δεν μιλάμε πια για την ύφεση που προκάλεσε η κρίση δανεισμού και διάρκεσε ως το 2013 (το 2014 ήταν η πρώτη χρονιά ανάπτυξης)…
Μιλάμε για την πρόσθετη ύφεση που προκάλεσε το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ και για την αναιμική «ανάπτυξη» που προκάλεσαν τα υπέρ-πλεονάσματα του ΣΥΡΙΖΑ που επεκτείνονται πολύ πέραν της αρχικής ύφεσης.
Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί περίμεναν την Ελλάδα μετά το 2014 να αναπτυχθεί με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, όπως ακριβώς αναπτύχθηκαν όλες οι άλλες χώρες που είχαν μπει σε μνημόνια. Και τώρα οι ίδιοι οργανισμοί προβλέπουν εντελώς αναιμικούς ρυθμούς για την Ελλάδα, ως το 2060…
Εξ αιτίας του ΣΥΡΙΖΑ και της πολιτικής του!
Όλα αυτά δεν χρειάζεται να τα εξηγούμε σε κάθε λεπτομέρεια. Αρκεί να πείθουμε πως η σταδιακή μείωση των φόρων είναι απολύτως εφικτή, απολύτως απαραίτητη και μόνον εμείς μπορούμε να την κάνουμε (χωρίς να δημιουργήσουμε ξανά ελλείμματα) γιατί εμείς το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν (2012-14).
Κυρίως γι’ αυτό το τελευταίο!
--Τρίτον ασφάλεια του πολίτη! ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει αριστερό παρακράτος κουκουλοφόρων, «άβατα» παντού, απελευθέρωση βαρυποινιτών, αφοπλισμό της αστυνομίας, ανοικτά σύνορα σε διακινητές και λαθρομετανάστες! Και «Ρουβίκωνες» που εκβιάζουν δικαστές για να… πάρει ο άδεια ο Κουφοντίνας!
Αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ τα έφερε, και μόλις φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ θα κοπούν! Δεν θα είναι απλό, δεν είναι εύκολο – αλλά και μόνο γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φύγει το συντομότερο. Και μάλιστα με συντριπτικό ποσοστό για να το θυμάται…
--Τέταρτον, εθνικά θέματα! Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εθνομηδενιστικό κόμμα! Δεν πιστεύει σε σύνορα, δεν πιστεύει στην υπεράσπιση των εθνικών δικαίων, δεν πιστεύει στην εθνική ταυτότητα, δεν πιστεύει σε όλες τις πρόνοιες του Συντάγματος περί του Έθνους και της εθνικής συγκρότησης της χώρας…
Απέδειξε ότι είναι έτοιμος να ξεπουλήσει εθνικά συμφέροντα (όπως έκανε στις Πρέσπες) και έδειξε πως είναι έτοιμος να ξεπουλήσει και εθνικά συμφέροντα έναντι της Τουρκίας! Πρέπει να φύγει άμεσα για να ματαιωθούν τα νέα «ξεπουλήματα»που ετοιμάζει. Και για να διορθωθεί η ζημιά από τα «ξεπουλήματα» που ήδη έκανε.
Ο κόσμος μπορεί να χάνεται στις λεπτομέρειες του Διεθνούς Δικαίου και τις περιπλοκές της διπλωματίας. Αλλά καταλαβαίνει πολύ καλά τι θα πει «εθνομηδενισμός», έχει πλήρως πειστεί ότι ο Τσίπρας είναι εθνομηδενιστής και ότι αυτό μόνο άσχημα πράγματα προοιωνίζει, κάθε μέρα που παραμένει στη διακυβέρνηση.
Θα μπορούσα να αραδιάσω και πολλά ακόμα. Για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, για τοπικά ή περιφερειακά προβλήματα κλπ. Αυτά πρέπει και μπορούν να λέγονται σε ειδικά/τοπικά κοινά.
Αλλά τα τέσσερα βασικά προτάγματα της «επικοινωνιακής μας πολιτικής είναι αυτά που μόλις ανέφερα:
-- Ψήφο στη ΝΔ για να φύγει ο Τσίπρας για τα καλά.
-- Για να αρχίσει η ανακούφιση των υπερφορολογημένων Ελλήνων και μαζί η αναζωπύρωση της οικονομίας (η αντίδραση του Χρηματιστηρίου στην ήττα του Τσίπρα την περασμένη Κυριακή, είναι η καλύτερη και σαφέστερη επιβεβαίωση).
-- Για να αρχίσει να προστατεύεται η δημόσια ασφάλεια, να ξηλώνεται το αριστερό παρακράτος και να κλείσουν τα σύνορα στους λαθροδιακινητές.
-- Για να παραμεριστεί η κυβέρνηση των εθνομηδενιστών και η χώρα να αποκτήσει ξανά κυβέρνηση που σέβεται το εθνικό συμφέρον, την εθνική υπόσταση και την εθνική ταυτότητα του λαού της. Σε μια «γειτονιά» που είναι όλο και πιο αποσταθεροποιημένη.
Και κάτι τελευταίο: Δεν πασχίζουμε να μας ψηφίσουν οι… «ακραιφνείς» ΣΥΡΙΖΑίοι! Που είναι ως ποσοστό του πληθυσμού κάτω από 20%. Και θα πέσουν πιο χαμηλά…
Πασχίζουμε να τραβήξουμε από τη «δεξαμενή» του 72% που απεχθάνεται το ΣΥΡΙΖΑ (είτε από πάντα - είτε και κάποιοι που τον ψήφισαν το 2015 και τώρα χτυπάνε το κεφάλι τους).
Δεν «καλοπιάνουμε» τους ΣΥΡΙΖΑίους που παραμένουν αμετανόητοι, γιατί αυτοί δεν θα μας ψηφίσουν.
Αλλά μπορεί να «ξενερώσουμε» (δηλαδή, να από-συσπειρώσουμε) την πραγματική «δεξαμενή» μας: όσων απεχθάνονται το ΣΥΡΙΖΑ.
Καλά τα «ενωτικά μηνύματα» αλλά να μη ξεχνάμε:
Εκείνο που ενώνει σήμερα τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας, είναι η ανάγκη να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ - όχι τα… «χάδια» προς τους ΣΥΡΙΖΑίους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου