Cloud Atlas - Όλα είναι συνδεδεμένα

 

ΝΗΛ ΧΑΙΓΚ

«Μια εξερεύνηση του πώς οι πράξεις των ατομικών ζωών επηρεάζουν η μία την άλλη στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, καθώς μια ψυχή διαμορφώνεται από δολοφόνος σε ήρωα και μια πράξη καλοσύνης κυματίζει ανά τους αιώνες για να εμπνεύσει μια επανάσταση».

Το Cloud Atlas είναι μια γερμανική δραματική και επιστημονική φανταστική ταινία του 2012 σε σενάριο, παραγωγή και σκηνοθεσία των Lana και Andy Wachowski και ο Tom Tykwer επίσης υποψήφιος για τα 'Saturn Awards' 2013... Λοιπόν, τι δεν είναι;

Το Wachowski μας έδωσε φυσικά την Τριολογία Matirx και τα εξαιρετικά σημαντικά συμβολικά της θέματα, κυρίως όταν πρόκειται για την «ανθρώπινη υποδούλωση», κάτι που αναφέρεται επίσης στο Cloud Atlas .

Από πού ξεκινάει κανείς; Λοιπόν, η ταινία αποτελείται από έξι αλληλένδετες και συνυφασμένες ιστορίες που εκτείνονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η ταινία είναι δομημένη, σύμφωνα με τον Βρετανό μυθιστοριογράφο Ντέιβιντ Μίτσελ και συνυφαίνει πολλές «παράλληλες αφηγήσεις – ζωές» που, όπως αναφέρει ο συγγραφέας στο βιβλίο του, 

«Οι ζωές μας δεν είναι δικές μας. Είμαστε δεμένοι με τους άλλους, παρελθόν και παρόν, και με κάθε έγκλημα και κάθε καλοσύνη γεννάμε το μέλλον μας. ” 

Ο αγώνας για ελευθερία ενάντια στην τυραννία περικλείεται στην ιστορία του, μαζί με θέματα που μπορούν να βρεθούν κατά καιρούς σε όλους τους μύθους και τις θρησκείες και πιο κραυγαλέα στη σημερινή τέχνη και τον κινηματογράφο.
 Σε όλες τις περιπτώσεις μια δύναμη επιδιώκει να διαφωτίσει και να απελευθερώσει την ανθρωπότητα, η άλλη επιδιώκει να κυριαρχήσει και να ελέγξει και αυτός ο αγώνας υπάρχει σε πολλά επίπεδα, ακόμα και στον σημερινό κόσμο. Ωστόσο, όταν κάποιος βλέπει τα αντίθετα από μια ανώτερη οπτική γωνία, αυτό που συχνά συνειδητοποιούμε είναι ότι και οι δύο πλευρές είναι «προβολές» της ίδιας πηγής ή γνώσης. Ακόμη και η λέξη   «κακό» που αντιστρέφεται μας δίνει   «ζωντανά» και η   «δύναμη της ζωής» μας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κάνουμε μεγάλα έργα τόσο καλά όσο και κακά. Αυτό που ονομάζουμε παρελθόν, παρόν και μέλλον υπάρχουν όλα ταυτόχρονα μέσω της ζωτικής μας δύναμης. Είμαστε «ηθοποιοί» που παίζουμε ρόλους στο μεγάλο σινεμά της ζωής, και το Cloud Atlas το απεικονίζει πολύ καλά, κατά τη γνώμη μου. 

Το πώς αντιλαμβανόμαστε το παρελθόν και το μέλλον, όπως πάντα, εξαρτάται από τη γνώση ή τις πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας στο «παρόν». Με την ανθρώπινη αντίληψη, πάντα «προβάλλονται περισσότερες από μία ταινίες» κάθε φορά. 

Έξι ταινίες στο "One" - Πολλές ζωές σε μία

Η ταινία «κινείται» μέσα από 6 κύριες πλοκές, από τον Νότιο Ειρηνικό, το Κέιμπριτζ, το Εδιμβούργο (Ηνωμένο Βασίλειο) στο Σαν Φρανσίσκο, μια φουτουριστική Κορέα και φυσικά ένα μέρος που ονομάζεται Big Island όπου κατοικεί μια απομονωμένη κοινωνία μετά από αυτό που ονομάζεται «Πτώση» (Θα έρθω σε αυτό αργότερα).

 Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικότερα την πλοκή εδώ

Έχουμε μια συλλογή ζωών (σκηνές στην ταινία) που παίζονται έξοχα από μια χούφτα ηθοποιούς και ηθοποιούς που μας δείχνουν συμβολικά πώς ζούμε επίσης πολλούς «ρόλους» (αυτό που κάποιοι αποκαλούν προηγούμενες ζωές) που αλληλοσυνδέονται με τους ίδιους ανθρώπους (ψυχές) άσχετα τι ώρα, ή σε ποιο μέρος «βλέπουμε» τον εαυτό μας, μέσα στη μεγάλη ψευδαίσθηση. 

Έχουμε θέματα υποδούλωσης, απόδρασης και φυσικά «ζωή και θάνατος». Ειδικά το «Cavendish tale» που βασίζεται στον εκδότη Tmothy Cavendish (καμία σχέση με τον Δούκα και τη Δούκισσα του Cavendish) που υποδύεται ο Jim Broadbent (κάτω) και πώς παλεύει με τις προηγούμενες επιλογές και αποφάσεις που σχετίζονται με την «αγάπη». 

Τα δεινά του Cavendish δεν διαφέρουν από έναν άλλο χαρακτήρα της ταινίας που ονομάζεται Issac Sachs (τον υποδύεται ο Tom Hanks), ένας άντρας που συναντά τη δημοσιογράφο Luisa Rey (Halle Berry), ενώ «εκθέτει την ατζέντα» για να αφήσει τον τρόμο μιας εταιρείας πυρηνικής ενέργειας που αντιμετωπίζει. από τον Λόιντ Χουκς (Χιου Γκραντ) και την κληρονομιά που θα αφήσει τελικά την ανθρωπότητα «νεκρή» - αυτό που ονομάζεται «Πτώση» στην ταινία. 

Για την αγάπη και το πεπρωμένο ο χαρακτήρας Issiac Sachs λέει:

"Η πίστη, όπως ο φόβος ή η αγάπη, είναι μια δύναμη που πρέπει να γίνει κατανοητή καθώς κατανοούμε τη θεωρία της σχετικότητας και τις αρχές της αβεβαιότητας. Φαινόμενα που καθορίζουν την πορεία της ζωής μας. Χθες, η ζωή μου είχε κατεύθυνση προς μια κατεύθυνση. Σήμερα, είναι κατευθύνθηκε σε άλλο. Χθες, πιστεύω ότι δεν θα έκανα ποτέ αυτό που έκανα σήμερα. Αυτές οι δυνάμεις που συχνά αναπλάθουν τον χρόνο και τον χώρο, μπορούν να διαμορφώσουν και να αλλάξουν αυτό που φανταζόμαστε ότι είμαστε, να ξεκινήσουν πολύ πριν γεννηθούμε και να συνεχίσουν μετά Οι ζωές μας και οι επιλογές μας, όπως οι κβαντικές τροχιές, γίνονται κατανοητές από στιγμή σε στιγμή, σε κάθε σημείο τομής, σε κάθε συνάντηση, προτείνουν μια νέα πιθανή κατεύθυνση».

 

Προσωπικά το έχω νιώσει αυτό πολλές φορές στη ζωή μου όπου έχουν διασταυρωθεί διαφορετικά σημεία, όταν συναντάμε κάποιον (ή ένα μέρος), που μπορεί να μας φέρει πίσω σε μια ανάμνηση μιας ζωής που ήταν τόσο «πραγματική» όσο αυτή που βιώνουμε τώρα . 

Ταυτόχρονα βλέπουμε και άλλες διάφορες παράλληλες σκηνές (realities): 

Το έτος 2321 ο Zachry (Tom Hanks) καθοδηγεί τον Meronym σε μια πόλη που κάποτε ήταν προηγμένη.

Το 1849, καθώς ο Άνταμ είναι άρρωστος, ο Δρ Χένρι Γκους (κάτω) κόβει ένα από τα κουμπιά του γιλέκου του Άνταμ και χαμογελά στον εαυτό του καθώς τον ετοιμάζει αργά για τον πλούτο του...

Το 1973 η Luisa βρίσκει την αναφορά του Sixsmith στο καπό του αυτοκινήτου της. Το 2012 ο Cavendish κάθεται στο δωμάτιό του και βλέπει ένα σημείωμα να γλιστράει κάτω από την πόρτα. Το 1936 ο Frobisher γράφει τη μουσική του (παρακάτω). Το 2144 οι Επιμελητές συνοδεύουν τη Sonmi-451 έξω από το κελί της και «Όλοι οι κόσμοι συγκρούονται και όλοι οι ηθοποιοί είναι οι ίδιες ψυχές που παίζουν διαφορετικούς ρόλους σε αυτό που «αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ζωές».

Ο θάνατος (και η αυτοκτονία) φυσικά είναι ένα κοινό θέμα στην κύρια πλοκή της ταινίας, που έφερε στο σπίτι ο χαρακτήρας Robert Frobisher, ένας αμφιφυλόφιλος Άγγλος μουσικός, ο οποίος εργάζεται ως amanuensis στον συνθέτη Vyvyan Ayrs, επιτρέποντας στον Frobisher (παραπάνω) τον χρόνο και έμπνευση για να συνθέσει το δικό του αριστούργημα, "The Cloud Atlas Sextet. The same Cloud Atlas είναι ο χάρτης με τον οποίο κινούμαστε στη ζωή. Ο Robert Frobisher γράφει στον αληθινό έρωτά του, τον Saxsmith στα τέλη της δεκαετίας του 1930, ενώ συνέθετε το Sextet, 

«Τι δεν θα έδινα τώρα για έναν αμετάβλητο χάρτη του πάντα σταθερού άρρητου; Να κατέχω, σαν να λέγαμε, έναν άτλαντα από σύννεφα».

Είναι ένας μεγαλύτερος Σάξμιθ που συναντά τελικά τη δημοσιογράφο Λουίζα Ρέι το 1973 (συμπτωματικά) και την τοποθετεί στο ταξίδι της για να εκθέσει την ατζέντα του πυρηνικού εργοστασίου που αναφέρθηκε παραπάνω. Δεν υπάρχει σύμπτωση, αν καταλαβαίνετε πώς κυλά η ζωή και πώς αλληλεπιδρούμε με τη «χαρτογράφηση της αληθινής φύσης της ζωής» και ακολουθώντας την καρδιά μας. Η ταινία είναι παρόμοια με τη βρετανική/αμερικανική ταινία Sliding Doors , η οποία εξετάζει επίσης επιλογές και παράλληλες πραγματικότητες που δημιουργούν τη ζωή μας.

Και πάλι αργότερα έχουμε εκπληκτικές εικόνες του Frobisher να σπάει στολίδια στη δεκαετία του 1930 (επάνω αριστερά) και να λέει "Όλα τα όρια είναι συμβάσεις, που περιμένουν να ξεπεραστούν".

ενώ το έτος 2144 ο απελευθερωμένος πλέον σκλάβος Sonmi και ο Chang κάνουν έρωτα καθώς η σκηνή πηγαίνει πίσω στον Robert Frobisher, λέγοντας

«Μπορεί κανείς να ξεπεράσει οποιαδήποτε σύμβαση, αν μόνο μπορεί πρώτα να συλλάβει να το κάνει».

Ενώ βρίσκεται μακριά στο λεγόμενο μέλλον, (2321) ο Zachry (Tom Hanks) κάθεται στην κορυφή ενός βουνού καθώς ο ήλιος δύει με τον Meronym να κοιμάται δίπλα στη φωτιά, βγάζει τον μανδύα του και της τον βάζει καθώς κοιμάται...

Και πάλι ο Frobisher λέει: 

«Στιγμές σαν κι αυτή, νιώθω την καρδιά σου να χτυπά τόσο καθαρά όσο κι εγώ τη δική μου, και ξέρω ότι ο χωρισμός είναι μια ψευδαίσθηση».

Φυσικά ο χωρισμός είναι η «πτώση της ανθρωπότητας» όπως καταγράφεται σε πολλά αρχαία κείμενα και μορφές τέχνης και δυνατές δράσεις μέσα από «πράξεις αγάπης» είναι που μας φέρνουν στη συνειδητοποίηση ότι δεν είμαστε χωρισμένοι ο ένας από τον άλλο. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να είσαι στη δόνηση της αγάπης!

Η πτώση

Η ταινία κινείται μέσα και έξω από αυτές τις μίνι πλοκές που προσπαθούν έξυπνα να δείξουν στιγμές 'de ja vu', συγχρονιστικούς χρόνους και την αίσθηση που όλοι μοιραζόμαστε όταν συναντάμε κάποιον και απλώς "ξέρουμε" ότι τον έχουμε ξανασυναντήσει; Αυτό μου έχει συμβεί αρκετές φορές και είναι ισχυρό όταν συμβαίνει. Γιατί; γιατί είναι αυτό που συνιστά τη μαγεία της ζωής. Και μας δείχνει ότι είμαστε κάτι περισσότερο από ένας απλός άνθρωπος σε μια ζωή, μια γενετική διαστημική στολή, σε μια χωροχρονική συνέχεια. Είμαστε κάτι παραπάνω από αυτό. 

Η μαγεία των «τέλειων συγχρονισμών» και το πώς ακολουθούμε τη διαίσθησή μας για να αλλάζουμε ξαφνικά τη «διαδρομή ζωής» μας και να γίνουμε μέρος του «άλλου τρόπου», της «άλλης ζωής» φαίνεται στην ταινία. Δεν είναι η ζωή μας σαν να είμαστε σε ταινία; Αυτή η ιδέα παρουσιάζεται αρκετά γραφικά όταν ο χαρακτήρας Zachry (Tom Hanks) είναι μάρτυρας (παρακολουθεί φοβισμένος) την καναβλιστική δολοφονία του Adam και του γιου του καθώς κάνουν τις προσφορές τους στο Big Island (αυτό που σημαίνει Χαβάη), από τους Kona (α φυλή των κανίβαλων παρακάτω). 

Ενδιαφέρουσες οπτικές συνδέσεις με την ταινία του Mel Gibson Apocalypto (πάνω δεξιά) , η οποία παραπέμπει σε αρχαίες φυλές που έπιναν αίμα που ήταν επίσης απομεινάρια ενός πολύ προγενέστερου «πεσμένου» παγκόσμιου πολιτισμού.

Ο Zachry (Tom Hanks) ωθείται πίσω στο ίδιο σημείο σε μια άλλη στιγμή (ζωή) και οι δύο πραγματικότητες «συγχωνεύονται» γι 'αυτόν, όταν αντιμετωπίζει τη δική του «διαβολική φωνή, το μέρος που ο προσωπικός του «δαίμονας» ονομάζεται «Old Georgie» ( παρακάτω) στην ταινία, εμφανίζεται για πρώτη φορά.

 

 

Η πτώση του Zachry είναι από πολλές απόψεις η «πτώση του ανθρώπου» συμβολικά, και αυτό που συμβαίνει σε κάποιον «μας επηρεάζει όλους». Έτσι δεν είναι;

Είναι ενδιαφέρον ότι το όνομα Ζαχαρίας (Ζαχρί) προέρχεται από το εβραϊκό που σημαίνει «ο Θεός θυμήθηκε», κάτι που ο χαρακτήρας Χανκς «κάνει» ακριβώς αυτό στην ταινία. Η μουσουλμανική θεολογία υποστηρίζει ότι ο Ζαχαρίας, μαζί με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και τον Ιησού, εγκαινίασαν μια «νέα εποχή προφητών» που όλοι προέρχονταν από την ιερατική καταγωγή του Αμράμ, του πατέρα του προφήτη Ααρών. Το γεγονός ότι, από όλους τους ιερείς, ο Ζαχαρίας στον οποίο δόθηκε το καθήκον της «φροντίδας» της Μαρίας, δείχνει την ιδιότητά του ως ευσεβούς ανθρώπου. Ο Zachry στην ταινία δεν είναι ευσεβής, αλλά σίγουρα ένας «θρήσκος» άνθρωπος στο είδος του.

Ο Διάβολος στον ώμο του Ζάχρυ

Η επισκιαστική παρουσία του Zachry, μια οντότητα που ονομάζεται Old Georgie που υποδύεται ο Hugo Weaver (Agent Smith στο Matrix ), είναι η γκρίνια «φωνή στο κεφάλι του». Το γεγονός ότι ο χαρακτήρας του Hugo Weavers μου θύμισε τον Παπά Λαζάρου από την επιτυχημένη κωμωδία The League of Gentlemen, με έκανε να γελάσω. «Είσαι η «ζωή» μου τώρα»…

Ο Γέρος Τζόρτζι (ο διάβολος) κινείται αόρατος και εμφανίζεται και επανεμφανίζεται για να βασανίσει το «μυαλό» του Ζαχρί, όπως ακριβώς κάνουν οι Άρχοντες στην αρχαία Γνωστική λογοτεχνία ως «παράσιτα του νου». Μια κατοχή μυαλού λαμβάνει χώρα και αυτό είναι συμβολικό του τι θα μπορούσε να είναι ο «διάβολος στο αυτί σου» στα θρησκευτικά κείμενα. Ο συγγραφέας Colin Wilson έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο The Mind Parasites το 1967, το οποίο έλεγε την ιστορία για τη σύγκρουση του καθηγητή Gilbert Austin με αυτούς που ονομάζονταν Tsathoguans, «αόρατα παράσιτα του νου» που «απειλούν τους πιο λαμπρούς ανθρώπους στη γη». Το βιβλίο του Wilson βασίστηκε στο προηγούμενο έργο του ποιητή Clark Ashton Smith, και φυσικά στον Tsathoggua (ο κοιμισμένος του N'kai) (βλ. παρακάτω), μια φανταστική υπερφυσική οντότητα στο Cthulhu Mythos , η οποία έγινε επίσης δημοφιλής από το The American horror συγγραφέας HP Lovecraft. Ήταν ο Λάβκραφτ που αναφερόταν συνεχώς στους «Μεγάλους Παλιούς»: ένα χαλαρό πάνθεον «αρχαίων, ισχυρών θεοτήτων» από το διάστημα που κάποτε κυβέρνησαν τη Γη και που έκτοτε έχουν πέσει σε θανατηφόρο ύπνο. Προσωπικά δεν το πιστεύω φίλε, είναι ζωντανοί και ακόμα! 

Ανθρώπινη Κατασκευή

Άλλος συμβολισμός μέσα στο Cloud Atlas προέρχεται από την παράλληλη ζωή ενός γενετικά κατασκευασμένου κατασκευαστή (ανθρώπινου κλώνου) που ονομάζεται Sonmi-451 (κάτω αριστερά), του οποίου η ζωή διασταυρώνεται με έναν Διοικητή (Hae-Joo Chang (δεξιά), μέλος ενός ανταρτικό κίνημα γνωστό ως «Ένωση». 

Το έτος προορίζεται να είναι το 2144 και φυσικά όποιος γνωρίζει κάτι για την «παγκόσμια ατζέντα» σήμερα το 2013, δεν θα χρειαστεί να «απλώσει τη φαντασία του» πολύ μακριά για να δει ότι οι σκηνές σε αυτό που προορίζεται να είναι η Νέα Σεούλ, (Κορέα), και τα δεινά των ανθρώπων που ονομάζονται κατασκευαστές και είναι κυριολεκτικά σκλάβοι μιας «χωρίς φύση» «τάξη αγορών», είναι πολύ κοντά σε αυτό που θέλουν οι δυνάμεις που ελέγχουν τον κόσμο μας για τις μελλοντικές γενιές, όχι τόσο μακριά στο μέλλον !

Όπως γράφει ο Ντέιβιντ Μίτσελ

«Η απεριόριστη δύναμη στα χέρια περιορισμένων ανθρώπων οδηγεί πάντα στη σκληρότητα».

 

Sonmi-451, αφού γλίτωσε από την κυψέλη «εργάτρια μέλισσα» και την ύπαρξη του Shopping Central (πάνω αριστερά) με τη βοήθεια του Διοικητή. Κρύβεται και παρακολουθεί μια ταινία βασισμένη στην περιπέτεια του Timothy Cavendish και την απόδραση από ένα παλιό σπίτι το 2012 (προφανώς μια παλιά «απαγορευμένη» ταινία από το 2144).

 

Η Ένωση τελικά επαναστατεί και της αποκαλύπτει (Sonmi-45) ότι οι κατασκευαστές «όπως αυτή» απελευθερώνονται από την εργασιακή τους δουλεία και «αναγκάζονται να πιστέψουν» ότι θα εξυψωθούν μόνο για να σκοτωθούν σαν ζώα σε σφαγεία και να «ανακυκλωθούν» σε τροφή. για κατανάλωση μελλοντικών κατασκευαστών. Βλέπουμε φρικτές σκηνές ανθρώπινων κλώνων που οδηγούνται στη σφαγή τους (ντυμένοι με ρούχα Lady Gaga - ή είναι η Kylie) ενώ νομίζουν ότι «ελευθερώνονται» για να ενταχθούν στα ανώτερα επίπεδα της κοινωνίας, σε κάτι που μοιάζει με κάποιο είδος θρησκευτικής εκπνοής. Τι σοκαριστικό!

Τα υφάσματα σφαγιάζονται από μηχανές σε πλοία (πάνω) και μετατρέπονται σε υγρή τροφή (σαπούνι) για «δική τους κατανάλωση», έτσι ώστε οι κλώνοι να συνεχίσουν να γεννιούνται και να εκτρέφονται σε μια πραγματικότητα σκλάβων - χωρίς αμφιβολία... Its the League of Κύριοι πάλι και τα «ειδικά πράγματα»...

Πόσες φορές έχει εμφανιστεί αυτό το «θέμα» των ανθρώπινων «τραπεζών τροφίμων» (trafficking) με τη μια ή την άλλη μορφή σε άλλες ταινίες; Από το Matrix , το Blade , το V και φυσικά κάθε ταινία βαμπίρ κλπ, μέχρι να πάρουμε το μήνυμα; Αν είναι στις ταινίες, τότε θα «συνεχίζεται» κάπου στον κόσμο μας με κάποιο τρόπο. Κρέας αλόγου κανείς; Επίσης, με τους αριθμούς των αγνοουμένων μόνο στις ΗΠΑ να είναι περίπου 2.000 την ημέρα , δεν πειράζει αλλού, τότε πρέπει να αναρωτηθείτε τι συμβαίνει εδώ στη Γη;

Ο "Κόσμος της μηχανής" από τις ταινίες Matrix (επάνω αριστερά) και ακριβέστερα οι Archontic κόσμοι, που είναι δονητικές φυλακές που δημιουργήθηκαν για να συλλέξουν την αληθινή δύναμη της ανθρωπότητας - τη φαντασία μας, είναι πιο αληθινοί από όσο τολμάμε να σκεφτούμε. Αυτό είναι ένα από τα κύρια θέματα μέσα στον Άτλαντα του Νέφους - τι έκπληξη;

 Όπως έχουν δείξει πολλοί συγγραφείς, έχουμε αυτόν τον πιθανό εφιάλτη μέσα στα γραπτά των παραπάνω Georgia Guide Stones που εξηγούν πώς θα μειωθεί ο πληθυσμός. Πιο προφανές είναι να δούμε όλες τις μορφές εταιρικής σφαγής, την τραπεζική αυτοκρατορία, το Big Pharma, τον στρατό και φυσικά την Ατζέντα 21 , (μαζί με τις πολιτικές της Ευγονικής) των «πλούσιων σε εθνικό επίπεδο» και της ιερατικής τάξης όπως εκτίθενται στα βιβλία του Ντέιβιντ Άικς και αλλού-κάπου αλλού. Στις ταινίες και στη λεγόμενη πραγματικότητα, ποια είναι η διαφορά πραγματικά;

   

 

Η αποκάλυψη

 Η συνομιλία μεταξύ της Sonmi-451 και της Joo Changand εξηγεί πώς την έβγαλαν από τη σκλαβιά για να είναι μέρος της πλοκής για να αφυπνίσει τις μάζες, αλλά πρώτα έπρεπε να ανοίξουν τα μάτια της για να «δει» το «αληθινό αληθινό» όπως λέει ο Zachry. στη γλώσσα του στο Big Island. 

Ο διάλογος τους έχει ως εξής:

Hae-Joo Chang: Η βιομηχανία της γονιδιωματικής απαιτεί τεράστια ποσότητα βιούλης για τις δεξαμενές κύησης, αλλά το πιο σημαντικό για να διατηρήσει το κατασκευασμένο εργατικό τους δυναμικό. Τα ανακυκλωμένα υφάσματα είναι μια φθηνή πηγή πρωτεΐνης.

[Η Sonmi παρακολουθεί τρομοκρατημένη με δάκρυα να κυλούν στο πρόσωπό της]

Sonmi-451: Σαπούνι. Μας ταΐζουν μόνοι μας.

[αργότερα στο δωμάτιό τους, ο Chang είναι κουλουριασμένος γύρω από το σώμα της Sonmi καθώς ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους]

Sonmi-451: Αυτό το πλοίο...αυτό το πλοίο πρέπει να καταστραφεί.

Hae-Joo Chang: Ναι.

Sonmi-451: Τα συστήματα που τα κατασκεύασαν πρέπει να απορριφθούν.

Hae-Joo Chang: Ναι.

Sonmi-451: Ανεξάρτητα από το αν έχουμε γεννηθεί σε δεξαμενή ή μήτρα, είμαστε όλοι Pureblood.

Hae-Joo Chang: Ναι.

Sonmi-451: Πρέπει όλοι να πολεμήσουμε, και αν χρειαστεί, να πεθάνουμε για να διδάξουμε στους ανθρώπους την αλήθεια.

[γυρίζει να κοιτάξει τον Τσανγκ]

Hae-Joo Chang: Αυτό περιμέναμε.

Τι περιμένουμε?

Αποφασίζει ότι το σύστημα της κοινωνίας που βασίζεται στη σκλαβιά και την εκμετάλλευση κατασκευαστών είναι απαράδεκτο, και οδηγείται στη Χαβάη για να κάνει μια δημόσια μετάδοση της ιστορίας και του μανιφέστου της. Το twist (τώρα σας το χάλασα, αν δεν έχετε δει την ταινία), που είναι ότι γίνεται «θεότητα» για τους μελλοντικούς χωρικούς του Big Isalnd και αλλού, που τελικά λατρεύουν για αιώνες το «επαναστατικό κάλεσμα» της και η «σοφία» της

Θρησκευτικά σχέδια κανείς; Μπορώ απλά να το δω. Ολόκληρος ο πολιτισμός μας καταστρέφεται και μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα μια μικρή αποικία από τη Σκωτία που ονομάζεται «Hogworti» βρίσκεται να λατρεύει τον Χάρι Πότερ ως «καταστροφέα του σκότους». Γιατί κάποιος το βρήκε σε ένα βιβλίο ή είδε την ταινία σε μια μακρινή εποχή...

Φυσικά είναι η Meronym (Halle Berry), μέλος των "Prescients", (μια κοινωνία που κρατά τα υπολείμματα της τεχνολογίας πριν από την πτώση) που το αποκαλύπτει όταν μπαίνει στον Άτλαντα του Cloud, (ένας σταθμός επικοινωνίας στο Big Island) , όπου η Sonmi-451 αρχικά μετέδωσε το επαναστατικό της μήνυμα στις αποικίες της Γης το 2144. 

Καθώς η ταινία κινείται πέρα ​​δώθε ανάμεσα σε διαφορετικούς χρόνους (ζωές) και πραγματικότητες, τελικά η Hae-Joo σκοτώνεται σε μια πυρομαχία στη Νέα Σεούλ και η Sonmi-451 συλλαμβάνεται και μεγάλο μέρος της ταινίας την δείχνει να λέει την ιστορία της και την πρόθεσή της στον Αρχειοφύλακα. (Τζέιμς Ντάρσι). Στη συνέχεια εκτελείται τελετουργικά για το έγκλημά της. Πρέπει πάντα να τελειώνει με μια θρησκευτική προσφορά θυσίας όταν οι Wachowski αφήνουν το στίγμα τους στην ταινία.

Εδώ και τώρα

Πάντα ένιωθα ότι η ανθρωπότητα είναι σαν κρύσταλλος (το DNA μας είναι κρυστάλλινο) στον πυρήνα μας και σαν κρύσταλλος, όταν κρατιόμαστε ψηλά στο «φως, «προβάλλουμε και αντανακλούμε» πολλά διαφορετικά «πιθανά μονοπάτια». Είμαστε πολλά διαφορετικά πρόσωπα της ίδιας πηγής. Είμαστε πολυδιάστατοι και όλοι έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε την πραγματικότητά μας και επομένως τον κόσμο μας. Ταινίες όπως το Cloud Atlas προσφέρουν μια αναλαμπή αυτής της αλήθειας όταν παρακολουθούμε το ταξίδι μας.

 Τα προβλήματά μας σήμερα μπορεί να μην προέρχονται από μια πλοκή επιστημονικής φαντασίας και «έτσι στο πρόσωπό μας», όπως ήταν για τους «Κλώνους Fabricant» που σφαγιάστηκαν στην ταινία για να ταΐσουν μια μηχανή (ένα τέρας) στη Νέα Σεούλ. αλλά παρ' όλα αυτά 'έχουμε ακόμα' σκλαβιά, χρηματική δουλεία και συμμόρφωση από τους πολλούς προς τους λίγους στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας.
Αν αφεθούν χωρίς αμφισβήτηση, οι μηχανές που συλλέγουν ανθρώπους όπως απεικονίζονται σε αυτήν και σε πολλές άλλες ταινίες θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν «πραγματικότητα» για τις πολλές επόμενες γενιές.

Έχουμε επίσης τη δύναμη της φαντασίας μας  και αυτή η ταινία όπως πολλές άλλες μορφές τέχνης μας δίνει μια κλίση για το τι είμαστε πραγματικά ικανοί, «τώρα», «στη στιγμή», το μέρος όπου διασταυρώνονται οι «ρόλοι» του παρελθόντος και του μέλλοντός μας. . Όπως γράφει ο Μίτσελ στο βιβλίο,

«Δύναμη, χρόνος, βαρύτητα, αγάπη. Οι δυνάμεις που πραγματικά κάνουν τον κώλο είναι όλες αόρατες».

Όπως έγραψε ο John O'Donohue:  «Η Φαντασία βλέπει μέσα από ένα πράγμα στο σύμπλεγμα των δυνατοτήτων που το καλύπτουν». 

Μέχρι την επόμενη φορά.

Στην υγειά σας

Ο Νιλ     www-neilhague-com