Φωτογραφία: The Guardian. Επιθέσεις απο τις 7 Οκτωβρίου
Διαστάσεις παίρνει η επίθεση του Ιράν με βαλλιστικούς πυραύλους κατά της Συρίας, του Ιράκ και του Πακιστάν. Το Πακιστάν, όπως είναι γνωστό, αντέδρασε με αντίποινα χτυπώντας σε επαρχία του ιρανικού Βελουχιστάν. Η Συρία δεν έχει κάνει καμιά δήλωση,ακόμη και το Ιράκ έχει προσφύγει σε διεθνείς οργανισμούς κατά του Ιράν.
Όπως όμως αναλύουν αξιόλογοι Τούρκοι δημοσιογράφοι, η επίθεση του Ιράν και στις τρείς περιπτώσεις στέλνει μήνυμα στην Τουρκία.
Η επίθεση του Ιράν με βαλλιστικούς πυραύλους κατά του Ερμπίλ, της πρωτεύουσας της Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης (KRG) έχει μερικούς βασικούς στόχους, γράφει στο Habertürk ο Çetiner Çetin και τους παραθέτει:
– Το Ιράν προσπαθεί να καταστείλει τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις πολιτικές διαμάχες στο εσωτερικό του με εξωτερικές τρομοκρατικές ενέργειες και περιστασιακές πυραυλικές επιθέσεις.
– Ενώ σύρεται στον πάτο από την οικονομική κρίση, το Ιράν θέλει να παρασύρει σε οικονομική αστάθεια μια ευρεία γεωγραφική περιοχή από τον Κόλπο του Άντεν έως τη λεκάνη της Μεσογείου. Και βραχυπρόθεσμα, το έχει πετύχει. Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, θα δούμε τις επιπτώσεις αυτού.
– Το Ιράν δεν μπορεί να επιτεθεί στο Ισραήλ. Επειδή και οι δύο χώρες τρέφονται πολιτικά η μία από την άλλη. Το είδαμε αυτό την περίοδο που το Ισραήλ σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες αθώους ανθρώπους στη Γάζα, ενώ το Ιράν δεν μπόρεσε να κάνει κάτι με τις παραστρατιωτικές του δυνάμεις στην περιοχή έστω για μια απλή πολιτική προπαγάνδας. Στο Λίβανο, ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Nasrallah έκανε μια ομιλία σαν αθλητικός σχολιαστής.
– Το Ιράν δεν θυσίασε τη στρατηγική του θέση στη Συρία για τη Γάζα. Και δεν έστειλε τις παραστρατιωτικές του δυνάμεις από τη Συρία στη συνοριακή γραμμή με το Ισραήλ.
– Ο πόλεμος στην Υεμένη δεν θα περιοριστεί στους Χούθι. Ο κύριος στόχος του Ιράν είναι να εξεγερθούν πέρα από τα σύνορα της Υεμένης οι σιίτες, που αποτελούν το 27% του πληθυσμού της Σαουδικής Αραβίας, και να τεθεί στο στόχαστρο ο σαουδαραβικός πετρελαϊκός γίγαντας Aramco.
– Μέχρι στιγμής, το Ιράν δεν πείραξε ποτέ τις γραμμές εφοδιασμού του PKK στην περιοχή Σιντζάρ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το PKK στο Σιντζάρ βρίσκεται υπό ιρανικό έλεγχο και οι ιρακινές αρχές πληρώνουν μισθούς σε 4.700 τρομοκράτες του PKK ως μέρος της παραστρατιωτικής δύναμης Hashti Shabi του Ιράν. Από την άλλη πλευρά, η τρομοκρατική οργάνωση του PKK λειτουργεί ως φύλακας εφοδιασμού στο Σιντζάρ τόσο για το Ιράν όσο και για τις ΗΠΑ στα περάσματα προς τη Συρία.
– Το Ιράκ δεν θεωρεί το PKK τρομοκρατική οργάνωση.
– Ας έρθουμε στο θέμα του Καντίλ (στο όρος Καντίλ βρίσκεται η ηγεσία του PKK). Σήμερα η πρόεδρος του κόμματος IYI Μεράλ Ακσενέρ δήλωσε ότι το Ιράν, σε συνεργασία με το Ιράκ, πέτυχε στη μάχη κατά του PJAK, του ιρανικού παραρτήματος του PKK. Ωστόσο, αυτή η εικόνα είναι ελλιπής. Από το 1992 μέχρι σήμερα, η τρομοκρατική οργάνωση PKK έχει συνάψει συμφωνία με τον Quds, την παραστρατιωτική δύναμη του Ιράν. Με μια πολύ απλή λογική, το PKK παραμένει στο Καντίλ και εγγυάται στο Ιράν να μην δεχτεί ομάδες της ιρανικής αντιπολίτευσης στο Καντίλ. Επιπλέον, δεδομένου ότι το PKK εμποδίζει την Αλ Κάιντα, το ΙΚ και, κυρίως, την Ansar al-Islam να εισέλθουν στο Ιράν, το Ιράν βλέπει το PKK και τις συνδεδεμένες οργανώσεις του ως δύναμη φύλαξης των συνόρων. Με τη δημιουργία της στρατιωτικής βάσης Χαρίρ από τις ΗΠΑ, η τρομοκρατική οργάνωση PKK απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη σημασία για το Ιράν.
– Ο τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δήλωσε ότι η PUK (Patriotic Union of Kurdistan, Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν) άνοιξε χώρο για το PKK. Ναι, αυτή είναι μια πολύ σαφής παρατήρηση. Η οργάνωση βρίσκεται σε μια ευρεία περιοχή που εκτείνεται από πόλεις όπως το Κιρκούκ, το Μαχμούρ και το Σιντζάρ, οι οποίες περιλαμβάνονται στο άρθρο 140 του ιρακινού συντάγματος και το σε ποιόν θα μεταφερθούν οι πόλεις αυτές θα καθοριστεί με δημοψήφισμα, μέχρι τη Σουλεϊμανίγια και το Καντίλ. Τώρα, το σημείο στο οποίο θα πρέπει να προσέξουν οι [τουρκικές] υπηρεσίες Εξωτερικών και Πληροφοριών είναι πώς μπορεί να υπάρξει μια λύση πριν το PKK μονιμοποιηθεί και πολιτικά στην περιοχή που ορίζεται ως «ΖΩΝΗ 140»;
– Διότι ο Kubat Talabani (Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Ιρακινού Κουρδιστάν) και ο Bafel Talabani (Πρόεδρος της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν) βρίσκονται στη διαδικασία να συνδέσουν την ιρακινή δομή της οργάνωσης του PKK με τους ίδιους. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή δεν σχετίζεται μόνο με την υποστήριξη των ΗΠΑ, αλλά και το Ιράν εμπλέκεται σε αυτή τη διαδικασία.
Το Ιράν δεν μπόρεσε να χτυπήσει άμεσα τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Αλλά στόχευσε το Ερμπίλ ως απάντηση για την Υεμένη. Το Ιράν επιδιώκει να μετατρέψει ολόκληρη την περιοχή σε πύρινο κλοιό.
Πάντα κατά τον Çetiner Çetin
Το να αποκτήσει σήμερα πυρηνικά όπλα το Ιράν είναι απειλή για το Ισραήλ, είναι και για μας [την Τουρκία] απειλή, πρέπει να δούμε κι αυτό. Εμείς, για αιώνες, υπάρχει ένας ανταγωνισμός δηλαδή. Το Ιράν για μας είναι γείτονας, αλλά δεν είναι ούτε στρατηγικός εταίρος μας, ούτε φίλη χώρα μας. Κοιτάξτε, το χτύπημα στο Ερμπίλ. Αμέσως έκαναν δήλωση, να χτυπήσαμε γραφείο του Ισραήλ, της Μοσάντ. Τι χτυπήσαν γραφείο της Μοσάντ, που επιχειρηματίας ήταν, ήταν στενός μου φίλος, εγώ μόλις πριν τρεις εβδομάδες στο Ιράκ τον είχα επισκεφθεί, στη ζωή του δεν είχε υπάρξει ποτέ… επιχειρηματίας του Ισραήλ.
Ένας άλλος δημοσιογράφος, ο Zeynep Gürcanlı επισημαίνει:
Εκ πρώτης όψεως, θεωρήθηκε ότι στόχος των ιρανικών επιθέσεων ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες υποστήριξαν άνευ όρων τη στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα που αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας και έπληξαν στόχους των φιλοϊρανών Χούθι στην Υεμένη. Ωστόσο, όταν εξετάζονται οι στόχοι που χτυπήθηκαν από τους έξυπνους πυραύλους [ επιθέσεις που έκανε το Ιράν], είναι δυνατόν να συμπεράνουμε ότι το πραγματικό μήνυμα απευθύνεται στην Τουρκία.
Πρώτα απ’ όλα, θα ήταν χρήσιμο να αναλύσουμε την επίθεση του Ιράν στο Ιράκ,
Η Κουρδική Αυτόνομη Περιφέρεια στο Βόρειο Ιράκ είναι de facto διαιρεμένη μεταξύ των φυλών Barzani και Talabani. Η Τουρκία έχει ένα δίκτυο σχέσεων με τη διοίκηση Barzani, η οποία ελέγχει το Ερμπίλ, την πρωτεύουσα της Αυτόνομης Περιφέρειας, το οποίο έχει σταδιακά βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια.
Το Ιράν βρίσκεται σε εγγύτητα με τη διοίκηση Talabani που εδρεύει στη Σουλεϊμανίγια. Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, κατηγορεί επίσημα τη διοίκηση Talabani ότι υποστηρίζει την τρομοκρατική οργάνωση PKK.
Από αυτή την άποψη, είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα και η Τεχεράνη βρίσκονται σε σύγκρουση συμφερόντων στο Βόρειο Ιράκ.
Η πρόσφατη πυραυλική επίθεση του Ιράν στην ελεγχόμενη από τον Barzani πόλη Ερμπίλ είναι σημαντική από αυτή την άποψη.
Το Ιράν δεν στόχευσε το Γενικό Προξενείο των ΗΠΑ στο Ερμπίλ ή τους Αμερικανούς στρατιώτες που σταθμεύουν στο αεροδρόμιο του Ερμπίλ. Αντ’ αυτού, χτυπήθηκε μια βίλα στο Ερμπίλ από προηγμένους βαλλιστικούς πυραύλους.
Ο ιδιοκτήτης της βίλας, ο Peshrev Diyazi, ήταν ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες του Ιράκ. Τα προσωπικά του περιουσιακά στοιχεία υπολογίζονται σε 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Diyazi ήταν επίσης γνωστός ως η κρυφή «τράπεζα» της διοίκησης Barzani στο Βόρειο Ιράκ.
Μετά την επίθεση, ιρανικοί λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διέδωσαν την πληροφορία ότι ο Diyazi έγινε στόχος λόγω του «ρόλου του στη μεταφορά ιρακινού πετρελαίου στο Ισραήλ». Οι επίσημες ιρανικές δηλώσεις δεν ανέφεραν θέμα πετρελαίου, αλλά έκαναν λόγο για στενούς δεσμούς του Diyazi με την ισραηλινή μυστική υπηρεσία Mossad.
Θα πρέπει να προστεθεί ότι οι ομάδες αντιπροσώπων του Ιράν στην περιοχή κατηγορούν την Τουρκία ότι εμπορεύεται πετρέλαιο με το Ισραήλ από την αρχή του πολέμου στη Γάζα- ο Nasrallah, ο επικεφαλής της Χεζμπολάχ στο Λίβανο, του μεγαλύτερου συμμάχου του Ιράν στην περιοχή, εξακολουθεί να έχει στον λογαριασμό του στο Twitter σκίτσα που δείχνουν την Τουρκία να κάνει δηλώσεις υποστήριξης της Γάζας, ενώ πουλάει πετρέλαιο στο Ισραήλ από την πίσω πόρτα.
Το Ιράν πραγματοποίησε παρόμοια επίθεση στο Βόρειο Ιράκ στις 13 Μαρτίου 2022, χρησιμοποιώντας και πάλι βαλλιστικούς πυραύλους που έπληξαν τη βίλα του Baz Karim Barzanji, ιδιοκτήτη του ομίλου KAR, ο οποίος κάνει εμπόριο φυσικού αερίου με την Τουρκία. Είναι πολύ προφανές για να πρόκειται για σύμπτωση.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το πετρελαιοφόρο St Nikolas, το οποίο το Ιράν κατέλαβε την περασμένη εβδομάδα ενώ έπλεε στον Κόλπο του Ομάν. Το δεξαμενόπλοιο φέρει σημαία Marshall Islands. Ωστόσο, είναι σημαντικό ότι ο προορισμός του πετρελαίου που μετέφερε ήταν η Τουρκία. Το ένα μήνυμα μετά το άλλο έρχεται από την Τεχεράνη στην Άγκυρα.
Η πυραυλική επίθεση του Ιράν κατά του βόρειου γείτονά του Πακιστάν είναι επίσης σημαντική- το Πακιστάν είναι ένας από τους στενότερους συμμάχους της Τουρκίας.
Ο στόχος της επίθεσης του Ιράν στη Συρία ήταν μια ένοπλη τρομοκρατική ομάδα που συνδέεται με την Αλ Κάιντα στο Ιντλίμπ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ρόλος που ανατέθηκε στην Άγκυρα στις συμφωνίες που υπογράφηκαν στο πλαίσιο της τριμερούς διαδικασίας Τουρκίας-Ιράν-Ρωσίας για τη Συρία ήταν η εξάλειψη των τρομοκρατικών στοιχείων στο Ιντλίμπ.
Είναι προφανές ότι η Τεχεράνη έστειλε μήνυμα στην Άγκυρα ότι «θα κάνω εγώ αυτοπροσώπως τη δουλειά που δεν κάνετε εσείς».
Θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη και οι πρόσφατες επιθέσεις εναντίον Τούρκων στρατιωτών στο Βόρειο Ιράκ.
Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την τρομοκρατική οργάνωση PYD-YPG που συνδέεται με το PKK στη βόρεια Συρία, αλλά τι γίνεται με το Ιράν;
https://www.anixneuseis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου