Τα άνθη του κακού και το «Ελληνικόν» του Ηροδότου!!!

 του Παντελή Σαββίδη

Όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι κοντά στο σήμερα το 479 π.Χ, η Μάχη των Πλαταιών. Η τελευταία μάχη των Περσικών Πολέμων, των πολέμων που καθόρισαν την μοίρα της Ευρώπης. Η Ευρώπη θα ήταν διαφορετική από ό,τι είναι σήμερα αν δεν νικούσαν σε εκείνο τον πόλεμο οι Έλληνες. Δεν θα υπήρχε καν Ελλάδα ούτε ο πολιτισμός ο οποίος επηρέασε και καθόρισε την ευρωπαϊκή εξέλιξη.

Πολύ διαφορετικά θα ήταν επίσης τα πράγματα αν και οι Τούρκοι δεν είχαν εγκατασταθεί το 1071 μ.Χ. στα υψίπεδα της Ανατολίας μετά τη Μάχη του Ματζικέρτ με απώτερο  στόχο να επεκταθούν δυτικά καταλαμβάνοντας την Βιέννη  και αν οι Έλληνες δεν διέλυαν την Οθωμανική αυτοκρατορία

Μπορεί να ειπωθεί πως η γεωπολιτική γεννάται την ίδια περίοδο. Είναι η πρώτη σύγκρουση Ασίας- Ευρώπης  και η διάσταση αυτή φαίνεται καθαρά στις ιστορίες του Ηροδότου.

Οι Περσικοί Πόλεμοι μπορεί να μην αποτέλεσαν την αιτία αλλά σίγουρα επέδρασαν ως καταλύτης και επιτάχυναν τον κλασικό πολιτισμό.

Και τα δύο, και η γεωπολιτική σύγκρουση Ασίας- Ευρώπης  και ο κλασικός πολιτισμός είναι παρόντα σήμερα στην περιοχή, αλλά με μια  αβεβαιότητα ως προς την κυρίαρχη παρουσία τους και αυτό διότι ένας παρηκμασμένος και αναχρονιστικός αμερικανικός ηγεμονισμός οδηγεί σε μια παρακμιακή συνοδοιπορία την Ευρώπη και ολόκληρη τη Δύση. Αν και δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο στην ιστορία,  δεν διακρίνεται, προς το παρόν, σε ποιες περιπέτειες θα βάλει την ανθρωπότητα.

Τα δύο επίμαχα σημεία των σημερινών συγκρούσεων, η Ουκρανία και η Γάζα βρίσκονται στα όρια Δύσης-Ανατολής.

ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΕΤΩΠΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΥΣΗ.

Δεν είναι σίγουρο αν ο Αισχύλος και ο Ηρόδοτος που έζησαν και έγραψαν για την πρώτη αυτή σύγκρουση από το 490 π.χ. ως το 479 π.Χ. θα αποδέχονταν αυτήν την εκπροσώπηση.

Μεσολάβησαν πολλά ιστορικά γεγονότα αλλά στην ουσία η αντιπαράθεση, πέραν της οικονομίας δίνεται στο ιδεολογικό δίλημμα της ελευθερίας και της ταυτότητας. Υπέρ μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης και της υπεράσπισης των τάφων των προγόνων, άρα της γης που ζούμε, δηλαδή της ταυτότητας που σήμερα η κυρίαρχη ιδεολογία την αμφισβητεί στο όνομα μιας πολτοποιημένης παγκοσμιοποίησης.

Η παγκόσμια ηγεμονία κρίνεται θεωρητικά σ αυτό το δίλημμα (Ελευθερία ή Ανατολικός Δεσποτισμός, καλύτερα Αυταρχισμός) παρ’ όλον ότι  και η Δύση εκφύλισε στην πορεία του χρόνου τη έννοια και της ελευθερίας και της δημοκρατίας που  δεν έχουν σχέση με την πηγή τους, την πρώτη δημιουργία τους.

Ο Μαρδόνιος, ο οποίος απορούσε πως οι Αθηναίοι ενώ έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης κρίσης και απόφασης πηγαίνουν στον πόλεμο και δεν λιποτακτούν,  προσέφερε στους Αθηναίους την πόλη τους όταν την  εγκατέλειψαν καθώς οι Πέρσες προήλαυναν μετά τη Μάχη των Θερμοπυλών υπό την προϋπόθεση να δηλώσουν υποταγή στον Ξέρξη. Αλλά δεν δέχθηκαν. Ήθελαν να εκδικηθούν για την καταστροφή της πόλης τους, τους τάφους των προγόνων, την βεβήλωση των ιερών και τις συνέπειες του πολέμου σε όλους τους Έλληνες. Το Ελληνικόν.

ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΪΜΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ «ΕΘΝΟΤΙΚΗ» Ή «ΕΘΝΙΚΗ» ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Οι Έλληνες ή οι ελληνικές πόλεις κράτη από κοινού έστω και αν δεν συμμετείχαν όλοι και όλες στην αντίσταση κατά των Περσών. Από τις 200 τόσες πόλεις μόνο 31 συμμάχησαν και πολέμησαν. Η «πολιτική» (οι υποθέσεις, δηλαδή, της πόλης κράτους εξακολουθεί να έρχεται πρώτη. Όμως, οι Αθηναίοι συνεχίζουν στην απάντησή τους στον Μαρδόνιο και αυτό αξίζει να προσεχθεί από τους σύγχρονους Έλληνες:

« Επιπλέον υπάρχει το Ελληνικόν, η ταυτότητα του αίματος και της γλώσσας, των ναών και της θρησκείας. Ο κοινός μας τρόπος ζωής. Η Αθήνα δεν θα μπορούσε ποτέ να τα προδώσει όλα αυτά». (Ρόντερικ Μπήτον: οι Έλληνες).

Δεν μπορούσε να τα προδώσει τότε. Σήμερα;

Ήταν τραγικές οι εικόνες που είδαμε τις τελευταίες ημέρες από το νεκροταφείο της Χειμάρας όπου προσήχθη σιδηροδέσμιος ο Φρέντυ Μπελέρης, συνοδεία δεκάδων Αλβανών αστυνομικών για να δώσει τον τελευταίο ασπασμό στην νεκρή γιαγιά του.

Αν προσέξει κανείς τα βίντεο θα διαπιστώσει πως οι δυνάμεις ασφαλείας προκαλούν συνειδητά βεβηλώνοντας τάφους νεκρών σε χριστιανικό νεκροταφείο.

Αν αυτά συνέβαιναν  σε κάποια χώρα με τις ευαισθησίες της αρχαίας Αθήνας και του τότε Ελληνικόν, θα γινόταν χαμός. Στην σημερινή Ελλάδα, απλώς, πέρασε στα ψιλά του διαδικτύου. Ίσως να αποτέλεσε και θέαμα στις τηλεοράσεις.

Η Αλβανία συνειδητά προκαλεί το ελληνικό κράτος χωρίς η ελληνική κυβέρνηση να αντιδρά. Η σημερινή πολιτική νομενκλατούρα της Αθήνα έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Το εκτόπισμά της είναι ανύπαρκτο.

Το παρακμιακό κατεστημένο της Αθήνας, πολιτικό, οικονομικό, πνευματικό αλλά, εν μέρει, και κοινωνικό νοιάζεται μόνο για τη νομή και τους καρπούς της εξουσίας και δεν το ενδιαφέρει τίποτε περισσότερο.

Παρακολουθείστε, επίσης, πως χειρίζονται οι Αμερικανοί το θέμα των F-16 και της Σουηδίας με την Τουρκία. Την απειλούν πως αν δεν συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ θα δώσουν τα F-35 στην Ελλάδα χωρίς η ίδια, η Τουρκία, να πάρει τα F-16.

Η Ελλάδα, δηλαδή, παίγνιο στα αμερικανικά χέρια. ‘Έχουν κάποια σχέση όλα αυτά με την ελληνική διαχρονία;

Λίγο ανατολικότερα, η Μέση Ανατολή, προέχει σε επικινδυνότητα  μετά την βάρβαρη επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου και την υπερβίαιη και αδιάκριτη απάντηση του εβραϊκού κράτους που επιδιώκει να πυροδοτήσει πόλεμο σε περιφερειακή κλίμακα.

Οι «δυνάμεις της Αντίστασης» όπως χαρακτηρίζονται οι δυνάμεις που συνεργάζονται με το Ιράν, έχουν αντιληφθεί την επιδίωξη ενός περιφερειακού πολέμου από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ και αποφεύγουν την κλιμάκωση που θα στοχεύσει την καταστροφή της πυρηνικής ικανότητας του Ιράν που επιδιώκει να γίνει το δεύτερο μουσουλμανικό(σιιτικό ) κράτος με πυρηνική ικανότητας μετά το Πακιστάν. Αλλά η βόμβα είναι ενεργή.

Δεν υπάρχει κανένας διεθνής θεσμός, του ΟΗΕ μη εξαιρουμένου, που να μπορεί να διαδραματίσει ρόλο σε αυτήν την διαμάχη. Τα πάντα έχουν απαξιωθεί. Η ανθρωπότητα είναι στο έλεος δυνάμεων με σκοπιμότητες απόλυτης κυριαρχίας. Ένα βήμα απέχουμε από μια ανεξέλεγκτη αναταραχή. καταστροφή.

Για δεύτερη φορά το τελευταίο διάστημα, ο Ισραηλινός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ πρότεινε τη μαζική απομάκρυνση των Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας, απορρίπτοντας τις επικρίσεις των ΗΠΑ οι οποίες χαρακτήρισαν προηγούμενες αντίστοιχες δηλώσεις του «ανεύθυνες».

«Οι ΗΠΑ είναι καλοί μας φίλοι, αλλά πάνω απ’ όλα θα κάνουμε αυτό που είναι καλό για το κράτος του Ισραήλ: η ενθάρρυνση της μετανάστευσης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από τη Γάζα θα επιτρέψει στους (Ισραηλινούς) κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να ζήσουν με ασφάλεια, προστατεύοντας παράλληλα τους στρατιώτες μας», έγραψε ο Μπεν Γκβιρ στο Χ απαντώντας στις αμερικανικές επικρίσεις.

Θέλει να διώξει τους Παλαιστινίους από τα σπίτια τους και να αναγκάσει άλλες χώρες να τους δεχθούν στο έδαφός τους. Δεν είναι απλώς θρασύτητα. Είναι η δύναμη που παρέχει η αίσθηση ασυλίας που έχει εδραιωθεί στη συνείδηση των Εβραίων. Γιατί; Από που αυτό το δικαίωμα; Οι ΗΠΑ, δήθεν, αντιδρούν. Αλλά αντιδρούν για τον τύπο. Στην ουσία η πολιτική τους είναι εξαρτημένη από τα ισραηλινά συμφέροντα. Με τις πράξεις τους οι ΗΠΑ υπονόμευσαν οι ίδιες την παγκόσμια κυριαρχία τους. Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ηνωμένα αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία γίνονται μέλη των Brics. Κράτη συνάπτουν διμερείς συμφωνίες απεξάρτησης από το δολάριο. Αλλά το κυριότερο πρόβλημα των ΗΠΑ είναι ο εσωτερικός διχασμός. Οι εκλογές του Νοεμβρίου θα σημάνουν πολλά.

Γάζα

Τέλος, στο μέτωπο της Ουκρανίας ηττάται, ουσιαστικά, η Ευρώπη και ο αμερικανικός παράγοντας , πολιτικά , αξιακά και οικονομικά. Ο πόλεμος δεν πάει καλά για την Ουκρανία. Αυτό σημαίνει ότι, κατ’ επέκταση, πηγαίνει άσχημα για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οι οποίες έχουν χρηματοδοτήσει την πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας και την οικονομία της σε ύψος δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Αν η Ρωσία κερδίσει τον πόλεμο, η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία, όλες μέλη του ΝΑΤΟ – είναι πεπεισμένες ότι  θα έρθει η σειρά τους μέσα σε πέντε χρόνια, με τις ΗΠΑ, απλώς, να περιορίζονται σε υποσχέσεις.

Ο χρόνος που πέρασε ήταν μια σειρά αποτυχιών για τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και άλλες μεγάλες δημοκρατίες στη διεθνή πολιτική σκηνή. Καμιά δεν ήταν, απολύτως, καταστροφική, προς το παρόν. Ωστόσο, υπογραμμίζουν μια μεταβαλλόμενη ισορροπία δυνάμεων μακριά από τις κυριαρχούμενες από τις ΗΠΑ, δυτικές αξίες που επικρατούν εδώ και χρόνια.

Σε ό,τι αφορά τα καθ ημάς, ο εκφυλισμός κάθε αξίας που κράτησε συνεκτική την κοινωνία στην διαχρονική πορεία της είναι το κυρίαρχο στοιχείο της σημερινής ταυτότητάς της. Ακόμη και στην περίοδο που δέχονταν επιθέσεις από άλλες δυνάμεις οι Έλληνες ήταν διχασμένοι αλλά την κρίσιμη στιγμή ομονοούσαν. Και έδιναν την μάχη έστω και αν υπήρχαν οι μηδίσαντες, ο Εφιάλτης, όλοι αυτοί που ο Κολοκοτρώνης απειλούσε με φωτιά και τσεκούρι.  Σήμερα η διάσταση στο ελληνικό κοινωνικό σύστημα  είναι βαθύτερα ιδεολογική και αξιακή. Εκείνο που χωρίζει είναι το σύνολο των πιστεύω, το αξιακό σύστημα της κοινωνίας. Και αυτή η διάσταση δεν αίρεται. Ακόμη και στον ορισμό του τι αποτελεί απειλή, όχι εχθρό υπάρχει έντονη διαφωνία.

Τα άνθη του κακού κυριαρχούν. Και το Ελληνικόν του Ηροδότου υποχωρεί. Δεν διακρίνεται δύναμη που θα σταματήσει την παρακμιακή πορεία.

ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ