*Φ.Εμάς να δείτε πόσο μάς αγαπούσε ο εν λόγω ποιητής,ο λατρεμένος τών κομμουνιστών και των απανταχου παγκοσμιοποιητών!!!Οι Αγγλοσάξωνες πάντως εχουν μια παροιμία και ειναι σοφή!!"αν σου αρέσει ενας ποιητής,ποτέ μην ψάξεις λεπτομέρειες της ζωής του"...π'ερα απο τις γενοκτονίες και την φρικη, υπαρχει στο αρθρο και μια αναφορα σε τριτη χώρα,που οσοι γνωρίζετε την τεχνη της πολιτικής,θα διαπιστωσετε ενα μοτιβο συμπεριφοράς που εχουμε δει να επαναλαμβανεται στις μερες μας[κάτι αριστοτεχνικο που προιδεάζει για το ποιες χωρες προοριζεται να ζήσουν,ασκώντας μια πολιτική αδιανόητη για μικρόνοους σαν τον μέσο νεοελληνα....αλλά σας το αφηνω ως ασκηση!]
***
Του Κλ. Σαματιάδη
Στην Τουρκία όλα τα οξύμωρα δημιουργούνται σκόπιμα, όπου ξεκινούν από και καταλήγουν στην ίδια στέγη. Είναι σαν τα σκυλιά που αναγνωρίζουν το ένα το άλλο, μυρίζοντας τα ψαχνά τους…
Βρισκόμαστε στις αρχές του 1916. Το μεγαλύτερο μέρος της αρμενικής γενοκτονίας έχει πλέον ολοκληρωθεί, με περισσότερα από 1.000.000 θύματα, έως τα τέλη του 1915. Ωστόσο, πολλά γυναικόπαιδα είχαν καταφέρει να διαφύγουν στην περιοχή Der Zor και στην περιοχή Resul Ayn.
 |
| Αριστερά, o Salih Zeki, φυσικός αυτουργός της τελικής πράξης της αρμενικής γενοκτονίας το 1916 στην περιοχή Der Zor, με 300.000 θύματα αποκλειστικά γυναικόπαιδα. Η κύρια πράξη της αρμενικής γενοκτονίας είχε ξεκινήσει έναν χρόνο πριν. Δεξιά, ο ποιητής Nazim Hikmet, μέντορας και προστάτης του πρώτου στα μετέπειτα χρόνια, αφού τετέλεσται η γενοκτονία… |
Ο Ταλαάτ-πασά, ο ένας από την τριανδρία της εξουσίας των νεοτούρκων τότε, και θεματοφύλακας της αρμενικής γενοκτονίας, δίνει εντολή να δολοφονηθούν - και μάλιστα γρήγορα - όλα τα εν λόγω γυναικόπαιδα. Ο κυβερνήτης των Τούρκων της περιοχής, Ali Suad, δεν υπακούει στην εντολή και προβάλλει διάφορες δικαιολογίες για να μην εκτελεστεί. Καθαιρείται αμέσως και στην θέση του διορίζεται ο Salih Zeki, o οποίος έως τότε ήταν νομάρχης στην Καισαρεία, και είχε και το ανάλογο μητρώο από την ενεργή εμπλοκή του τις σφαγές των Ελλήνων το 1913, στην περιοχή Μανίσα.
Φτάνοντας ο ίδιος στην περιοχή Der Zor αρχίζουν αμέσως οι σφαγές. Παίρνει μέρος και ο ίδιος και εκπαιδεύει τους δημίους σε τεχνικές[1], ούτως ώστε να ολοκληρωθεί το έργο της τελικής πράξης της γενοκτονίας γρηγορότερα. Χρεώνει σε κάθε δήμιο (οι οποίοι ήταν μερικές χιλιάδες) αριθμό θυμάτων και τιμωρεί σκληρά αυτούς που χρονοτριβούν. Υπάρχουν πολλές αναφορές για το πώς σκότωνε τα παιδιά, ειδικά από τα απομνημονεύματα του Γερμανού στρατιωτικού επιτετραμμένου Ludwig Schraudenbach. Έτσι ολοκληρώνεται η αρμενική γενοκτονία στα μέσα του Σεπτεμβρίου 1916 στην τοποθεσία Der Zor, με θύματα 300.000 γυναικόπαιδα, η οποία είχε ξεκινήσει αρχές του 1915.
Η πρώην σύζυγός του, Halide Edip Adivar, την ίδια εποχή βρισκόταν στην ίδια περιοχή, διαλέγοντας μικρές Αρμένισσες για τα χαρέμια των πασάδων ή για υπηρετικό προσωπικό. Η ίδια θεωρείται σήμερα στην γείτονα χώρα εμπνευστής και θεματοφύλακας της χειραφέτησης των γυναικών της κεμαλικής Τουρκίας και η πρώτη φεμινίστρια της χώρας!!!
Μετά την Συνθήκη του Μούδρου και την άνευ όρων παράδοση των Τούρκων, όλη η ηγεσία των νεοτούρκων δραπετεύει πρώτα στην Γερμανία. Στην αγγλοκρατούμενη πλέον Κωνσταντινούπολη γίνονται δίκες αυτών που πήραν μέρος στην γενοκτονία των Αρμενίων. Ο Salih Zeki, ο οποίος δραπετεύει στο Μπακού, καταδικάζεται ερήμην σε θάνατο.
Στο Μπακού τον υποδέχεται ο κομμουνιστής ποιητής Nazim Hikmet και τον φιλοξενεί στο σπίτι του, όπως και άλλους πολλούς την εποχή εκείνη, που είχαν εμπλοκή στην αρμενική γενοκτονία. Όμως μεσολαβεί και για κάτι άλλο πιο εξωφρενικό. Είναι η εποχή που ο Κεμάλ ετοιμάζεται για την τελική αναμέτρηση με τον Ελληνικό Στρατό. Λαμβάνει μεγάλη βοήθεια από τους Σοβιετικούς, ισχυριζόμενος σε αυτούς ότι και ο ίδιος είναι… κομμουνιστής και πολεμά τον ιμπεριαλισμό. Οι Σοβιετικοί, φυσικά, γνωρίζουν ότι δεν είναι, αλλά έχουν τους δικούς τους λογαριασμούς. Και μαζί με την βοήθεια του στέλνουν και μια ομάδα Τούρκων πραγματικών κομμουνιστών, με αρχηγό τον Mustafa Suphi και αρκετούς παραστρατιωτικούς Τατάρους, προσκείμενους στην Μόσχα. Ο Κεμάλ δέχεται να έρθουν, αλλά τους δολοφονεί όλους κοντά στις ακτές της Τραπεζούντας και το κάνει να φανεί ότι είναι έργο ληστών και μόνο. Οι Σοβιετικοί καταλαβαίνουν, αλλά το καταπίνουν. Ο Κεμάλ αμέσως μετά τις εν λόγω δολοφονίες για να μη στερηθεί της βοήθειας, δημιουργεί το πρώτο αυτοαποκαλούμενο ιστορικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας, το οποίο φυσικά είναι μαϊμού, με δοτούς δικούς του, απο επιλεγμένους μεταξύ αυτών, που πήραν μέρος στην αρμενική γενοκτονία. Την επιλογή αυτών την κάνει ο ουμανιστής Nazim Hikmet, για λογαριασμό του Κεμάλ και με συνεννόηση του σταθμάρχη του Κεμάλ στο Μπακού, Tevfik Rustu Aras[2].
Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Salih Zeki, ο σφαγέας των 300.000 γυναικόπαιδων στην περιοχή Der Zor γίνεται όχι μόνο μέλος του Πολιτικού Γραφείου του αυτοαποκαλούμενου ιστορικού ΚΚ Τουρκιας, αλλά έχει και την ιδιότητα του συνιδρυτή!!!
Σήμερα στην Τουρκία τον γνωρίζουν μόνο με την ιδιότητα του μεγάλου μαθηματικού!!!
Εν κατακλείδι, το μοναδικό κόμμα που υπήρχε ανέκαθεν στην Τουρκία ήταν και είναι το κράτος και η βαθειά του φύση, με τις πολύ εξειδικευμένες ευρεσιτεχνίες και μεθόδους χειραγώγησης. Το οποίο κράτος, στην συλλογική συνείδηση των Τούρκων έχει χαρακτηριστικά καταλυτικής ιεροσύνης και απέραντου φόβου συνάμα.
ΠΗΓΕΣ:
Πρακτικά των Κομιτέρν Σοβιετικής Ένωσης της εποχής.
Αρχεία της ιστορικού Ayse Hur
του καθηγητού ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αννόβερου, Taner Akcam,
του δημοσιογραφου ιστορικου Selcuk Uzun
δημοσιεύματα της αρμενικής εφημερίδας AGOS,
του ιστορικού Mete Tuncay/Eski sol hakkinda yeni bilgiler.
TUSTAV Komitern belgelerinde Nazim Hikmet Erden Akbulut. Έχουν δημοσιευθεί στα τουρκικά από τα πρακτικά της Κομιτέρν περίπου 70 αρχεία. Ένα από αυτά είναι αυτό. Τα υπόλοιπα είναι στα ρώσικα και στα αρμένικα.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Μια τεχνική δικής του εμπνεύσεως - την οποία αργότερα χρησιμοποίησαν και οι ναζί στην Βουδαπέστη - ήταν το ομαδικό δέσιμο, ειδικά των παιδιών, όπου σέρνονταν από την μια ακτή ποταμιού στην απέναντι ακτή και έτσι στο ενδιάμεσο πνίγονταν.
[2] Μετά την επικράτηση του Κεμάλ, χρημάτισε υπουργός Εξωτερικών για πολλά χρόνια
arxeion-politismou.g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου