ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΟΥΤΟΥΛΑΣ
Ο ΥΠΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΥ.
Φωνασκεῖ ὁ Νεοέλλην γιὰ τούς " ἀρχαίους ἡμῶν προγόνους" ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ ξεχωρίσει τὸ νόημα τῆς λἐξης "παῖς" ἀπὸ τὸ νόημα τῆς λἐξης "υἱός" στὰ ἀρχαῖα κείμενα.
Ὑπεραμύνεται ἢ ὑβρίζει, ἐναλλὰξ καὶ κατὰ περίπτωση, τὸ Βυζάντιο, ἀγνοῶντας ὅμως ὅτι ὁ ὅρος αὐτὸς εἶναι συμβατικὸς καὶ οἱ βυζαντινοὶ ποτὲ δὲν αὐτοαποκλήθηκαν βυζαντινοί...
Νομίζει ὃτι ὁλη ἡ οἰκουμένη συνωμοτεῖ ἑναντίον του ,ἀλλὰ τρέχει νὰ ἀγοράσει ἐκδόσεις άρχαίων Λειψίας ἢ Ὀξφόρδης , ὀχι γιὰ νά διαβάσει —γιατὶ βαριέται αὐτὸ τὸ σπόρ...—ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐπιδειξει τὴν ἀνὐπαρκτη βιβλιοθήκη του στὸν ἄσχετο γείτονα ,τὴν ὥρα ποὺ κι οἱ δυὸ παρακολουθοῦν τό "μάστερ σέφ"...
Ὑμνεῖ τὸν Χριστὸ ἢ τὸν Ἀπολλώνιο Τυανέα —ἐναλλάξ καὶ κατὰ περίπτωση—ἐνῶ ἀγνοεῖ ἐν προκειμένῳ,τί σημαίνει ἡ φρἀση "μικρὸς τῇ ἡλικίᾳ ἦν" γιὰ τὸν Ζακχαῖο, τοῦ Εὐαγγελἰου ἤ ἡ φράση "τὴν ἄκραν ἀτθῖδα ἀποψάλλει" γιὰ τοὺς κατοίκους τῆς Ἀττικῆς ὑπαίθρου, τοῦ Φιλόστρατου.
Ψηφίζει ὁμως καὶ πάντα ψηφίζει τὸν... "καλὐτερο"
τὸν ὁποῖον βέβαια ἀργότερα, πάντα κατηγορεῖ , ἐπειδὴ τόν.."πούλησε" , ἀρχίζοντας τὴν γνωστὴ κλάψα.
Κι ἔτσι ζεῖ τὶς τελευταῖες μέρες τῆς Πομπηίας του, κοιμώμενος σὲ ὄρθια στάση τὸν ὕπνο τοῦ ἀνυποψίαστου.
ΥΓ. τὴν ἀλήθεια τῶν ἀνωτέρω μπορεῖ νὰ τὴν διαπιστώσει ὁ οἱοσδήποτε κοιτῶντας γύρω του·
ἁπλῶς ἐγὼ πῆρα ἀφορμὴ ἀκούγοντας τὸ σμῆνος ἀπὸ κοτσάνες ποὺ ἐξέπεμπαν κατὰ ριπὰς οἱ διπλανοὶ μου στὴν καφετέρια —καὶ ὄχι μόνο οἱ διπλανοί μου...
ΥΓ2 τελικὰ μεγαλώνοντας ἀπομονώνομαι ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ. Δὲν ἀντέχω τὴν ἀσχήμια καὶ ΜΑΚΑΡΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΩ, ὅπως ἔλεγε κι ὁ Μ. Χατζιδάκις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου