Μαρία Μπαϊραχτάρη
Για πολλούς στη Μεσόγειο σήμερα και ειδικότερα στο Αιγαίο διαδραματιζεται το θέατρο του παραλόγου.
Για κάποιους είναι ξεκάθαρη μια μάχη ανάμεσα στο πνεύμα και στην ύλη.
Στο παλιό και στο νέο.
Στους εθνικοφρονες και στους ορθολογιστες τεχνοκρατες
Στους κρατιστές και στους εθνικιστές.
Κάποιοι ηλιθιοι τα τελευταία, τριάντα, χρόνια σίγουρα, θεώρησαν ότι μπορεί να υφίσταται κράτος ανεξάρτητα από το Έθνος ή ακόμα χειρότερα, ανεξάρτητα από το αν θα υπάρχει Έθνος.
Κι έρχεται μια τουρκια σήμερα να τους αποδείξει ότι έχουν πέσει μόνοι τους στην ίδια την παγίδα.
Στο ίδιο τους το αφήγημα δεσμιοι των καταστάσεων και των εξελίξεων.
Όσοι θεωρούσαν ότι είμαστε Ελβετία καλούνται σήμερα να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να τον φτυσουν.
Δεν αναφέρομαι σε πολιτικούς.
Αυτοί κάνουν συνειδητά όλες τους τις κινήσεις.
Μιλάω για τους ηλιθιους που μιλάνε ελληνικά αλλά Έλληνες δεν είναι.
Για κάτι ρεμάλια που ήθελαν απαξίωση οποιουδήποτε εθνικού προσημου, εθνικής ταυτότητας, εθνικού σχεδιασμού, εθνικού οράματος.
Για κάτι ζόμπι που ούρλιαζαν σαν σατανιασμένα για μείωση αμυντικών δαπανών, μείωση της στρατιωτικής θητείας, αναθεώρηση της ιστορίας μας, εκμοντερνιση της παιδείας μας και ξήλωμα της παράδοσης από την ζωή μας
Για κατι παρταλια που έκαναν καραμέλα και έδωσαν αρνητικό πρόσημο σε λέξεις Πατρίδα, έθνος, προσευχή, σημαία, Ελλάδα και με τον τρόπο αυτό δημιούργησαν σύνδρομα υποτέλειας, υποταγής κι εξάρτησης σε εθνικιστές ξένων χωρών πατριδων κι εθνων.
Κάτι γελοία πλάσματα που καθηλώνονται στις τηλεοράσεις τους να δουν τουν τούρκοεγκληματία τον μεγαλοπρεπή, ποιανης βυζι έχει καλλίτερη σιλικόνη και ποιος μπαγλαμάς ανύπαρκτος που θεωρεί τον εαυτό του καλλιτέχνη, καθηγητή, πλουτοβλαμμένο είπε την μεγαλύτερη παπαριά αντί να ανοίξουν ένα βιβλίο να ξεστραβωθουν.
Ολοι αυτοί οι επικίνδυνοι τύποι που δεν μπορούν να συνδέσουν στο μυαλό τους την γεωγραφία με την ιστορία και την παράδοση με την πρόοδο.
Αυτοί που νομίζουν ότι αν ξεπουλησουν τα πάντα θα ζουν σε Ειρήνη και ευημερία.
Όλοι αυτοί είναι δημιούργηματα ενός πολιτικού κατεστημένου που αγεται και φέρεται ανάμεσα στον διεθνισμο και στον φιλελευθερισμο χρησιμοποιώντας οικονομικούς όρους για να ζαλίζουν τον λαό, το οποίο ακόμη και στην οικονομική πολιτική είναι αποτυχημένο εφόσον μιλάμε για μια πτωχευμενη Ελλάδα.
Όποιος έχει έστω κι ένα δραμι μυαλού, θα κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν και θα δει στην ιστορία μας ότι είτε το πολίτευμα ήταν αριστοκρατία, είτε ολιγαρχία είτε δημοκρατία, η ύπαρξη της πόλης - κράτους στηρίζονταν αποκλειστικά στο έθνος.
Αν δεν νοιώσω ότι κάτι είναι δικό μου, μου ανήκει, με αφορά, δεν υπάρχει περίπτωση να αγωνιστώ για να το δυναμώσω, να το εξελιξω, να το μεγαλώσω.
Σε όλες τις δύσκολες στιγμές του το οποιοδήποτε κράτος στρέφεται στο έθνος για να ζητήσει την βοήθεια του και να μην χαθεί.
Η χώρα είναι γεωγραφικό έδαφος, ιστορία, αίμα, γλώσσα, Θεός και λαός.
Αυτά είναι τα μόνα σταθερά μιας χώρας
Οι κυβερνήσεις είναι εκλεγμενες και φθαρτες γι' αυτό κι αλλάζουν τακτικά.
Την ζωή την ζούμε σε παρελθόντα και παρόντα χρόνο, στην συγκεκριμένη χώρα του συγκεκριμένου Έθνους.
Σε δύσκολες στιγμές της χώρας πρέπει να υπάρχει σύμπνοια ανάμεσα σε εκκλησία του Δήμου και όποιον βρίσκεται στην ηγετική θέση του κράτους.
Σήμερα ζούμε το φαινόμενο να είναι το κράτος απέναντι στο έθνος κι απέναντι του ένα κράτος - έθνος να του παίζει τον καραγκιόζη.
Αν δεν σοβαρευτουν οι δικοί μας οι καραγκιοζηδες και δεν θέσουν πρώτη προτεραιότητα το Έθνος ώστε να χαραξουν εθνικό σχεδιασμό, όχι δεν θα αποκτήσουμε ποτέ την ανεξαρτησία μας αλλά θα χάσουμε και την ελευθερία μας.
Ας σοβαρευτουν λοιπόν γιατί είμαστε οριακά να τους φάμε ζωντανούς και να γίνει εδώ της Οδύσσειας το ανάγνωσμα.
Κι άμα ρίξει η Ευρυκλεια τις αμπαρες, τα βέλη δε θα τα γλιτώσετε.
Για κάποιους είναι ξεκάθαρη μια μάχη ανάμεσα στο πνεύμα και στην ύλη.
Στο παλιό και στο νέο.
Στους εθνικοφρονες και στους ορθολογιστες τεχνοκρατες
Στους κρατιστές και στους εθνικιστές.
Κάποιοι ηλιθιοι τα τελευταία, τριάντα, χρόνια σίγουρα, θεώρησαν ότι μπορεί να υφίσταται κράτος ανεξάρτητα από το Έθνος ή ακόμα χειρότερα, ανεξάρτητα από το αν θα υπάρχει Έθνος.
Κι έρχεται μια τουρκια σήμερα να τους αποδείξει ότι έχουν πέσει μόνοι τους στην ίδια την παγίδα.
Στο ίδιο τους το αφήγημα δεσμιοι των καταστάσεων και των εξελίξεων.
Όσοι θεωρούσαν ότι είμαστε Ελβετία καλούνται σήμερα να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να τον φτυσουν.
Δεν αναφέρομαι σε πολιτικούς.
Αυτοί κάνουν συνειδητά όλες τους τις κινήσεις.
Μιλάω για τους ηλιθιους που μιλάνε ελληνικά αλλά Έλληνες δεν είναι.
Για κάτι ρεμάλια που ήθελαν απαξίωση οποιουδήποτε εθνικού προσημου, εθνικής ταυτότητας, εθνικού σχεδιασμού, εθνικού οράματος.
Για κάτι ζόμπι που ούρλιαζαν σαν σατανιασμένα για μείωση αμυντικών δαπανών, μείωση της στρατιωτικής θητείας, αναθεώρηση της ιστορίας μας, εκμοντερνιση της παιδείας μας και ξήλωμα της παράδοσης από την ζωή μας
Για κατι παρταλια που έκαναν καραμέλα και έδωσαν αρνητικό πρόσημο σε λέξεις Πατρίδα, έθνος, προσευχή, σημαία, Ελλάδα και με τον τρόπο αυτό δημιούργησαν σύνδρομα υποτέλειας, υποταγής κι εξάρτησης σε εθνικιστές ξένων χωρών πατριδων κι εθνων.
Κάτι γελοία πλάσματα που καθηλώνονται στις τηλεοράσεις τους να δουν τουν τούρκοεγκληματία τον μεγαλοπρεπή, ποιανης βυζι έχει καλλίτερη σιλικόνη και ποιος μπαγλαμάς ανύπαρκτος που θεωρεί τον εαυτό του καλλιτέχνη, καθηγητή, πλουτοβλαμμένο είπε την μεγαλύτερη παπαριά αντί να ανοίξουν ένα βιβλίο να ξεστραβωθουν.
Ολοι αυτοί οι επικίνδυνοι τύποι που δεν μπορούν να συνδέσουν στο μυαλό τους την γεωγραφία με την ιστορία και την παράδοση με την πρόοδο.
Αυτοί που νομίζουν ότι αν ξεπουλησουν τα πάντα θα ζουν σε Ειρήνη και ευημερία.
Όλοι αυτοί είναι δημιούργηματα ενός πολιτικού κατεστημένου που αγεται και φέρεται ανάμεσα στον διεθνισμο και στον φιλελευθερισμο χρησιμοποιώντας οικονομικούς όρους για να ζαλίζουν τον λαό, το οποίο ακόμη και στην οικονομική πολιτική είναι αποτυχημένο εφόσον μιλάμε για μια πτωχευμενη Ελλάδα.
Όποιος έχει έστω κι ένα δραμι μυαλού, θα κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν και θα δει στην ιστορία μας ότι είτε το πολίτευμα ήταν αριστοκρατία, είτε ολιγαρχία είτε δημοκρατία, η ύπαρξη της πόλης - κράτους στηρίζονταν αποκλειστικά στο έθνος.
Αν δεν νοιώσω ότι κάτι είναι δικό μου, μου ανήκει, με αφορά, δεν υπάρχει περίπτωση να αγωνιστώ για να το δυναμώσω, να το εξελιξω, να το μεγαλώσω.
Σε όλες τις δύσκολες στιγμές του το οποιοδήποτε κράτος στρέφεται στο έθνος για να ζητήσει την βοήθεια του και να μην χαθεί.
Η χώρα είναι γεωγραφικό έδαφος, ιστορία, αίμα, γλώσσα, Θεός και λαός.
Αυτά είναι τα μόνα σταθερά μιας χώρας
Οι κυβερνήσεις είναι εκλεγμενες και φθαρτες γι' αυτό κι αλλάζουν τακτικά.
Την ζωή την ζούμε σε παρελθόντα και παρόντα χρόνο, στην συγκεκριμένη χώρα του συγκεκριμένου Έθνους.
Σε δύσκολες στιγμές της χώρας πρέπει να υπάρχει σύμπνοια ανάμεσα σε εκκλησία του Δήμου και όποιον βρίσκεται στην ηγετική θέση του κράτους.
Σήμερα ζούμε το φαινόμενο να είναι το κράτος απέναντι στο έθνος κι απέναντι του ένα κράτος - έθνος να του παίζει τον καραγκιόζη.
Αν δεν σοβαρευτουν οι δικοί μας οι καραγκιοζηδες και δεν θέσουν πρώτη προτεραιότητα το Έθνος ώστε να χαραξουν εθνικό σχεδιασμό, όχι δεν θα αποκτήσουμε ποτέ την ανεξαρτησία μας αλλά θα χάσουμε και την ελευθερία μας.
Ας σοβαρευτουν λοιπόν γιατί είμαστε οριακά να τους φάμε ζωντανούς και να γίνει εδώ της Οδύσσειας το ανάγνωσμα.
Κι άμα ρίξει η Ευρυκλεια τις αμπαρες, τα βέλη δε θα τα γλιτώσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου