(προηγούμενο)

άμε, λοιπόν, να ξαναδούμε τα ωροσκόπια που μας έδωσε ο Παλαιός (καί με τα ίδια δεδομένα ημερομηνίας / ώρας, που επίσης συνέλεξε με κόπο ο Παλαιός – καί μπράβο του), με μιά μικρή παραλλαγή δική μου. Συγκεκριμένα, δεν έχω περιλάβει το βέρτεξ καί τον λεγόμενο «κλήρο της τύχης» (το σύμβολο του οποίου είναι παρόμοιο με το αλχημικό-αστρολογικό σύμβολο της Γής· αλλά δεν πρέπει να υπάρχει σύγχυση, καθ’ ό η Γή δεν συμμετέχει στα ωροσκόπια). Αντιθέτως, έχω περιλάβει τους αστεροειδείς «Παλλάς» (υπ’ αριθμόν 2) καί «Ήρα» (υπ’ αριθμόν 3), καθώς καί το ουράνιο σώμα «Έρις» (αν καί δεν είναι πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος -άσχετο τί λένε οι «επίσημοι» αστρονόμοι-, αλλά βρίσκεται πολύ έξω από τα όριά του). Είπαμε, μας οδηγεί η κρίση του (Πα)Πάρη! Lol!!!
Φυσικά, όποιος θέλει, δεν έχει παρά να ανατρέξει στο astro.com, καί να βάλει τη δική του εκδοχή προς υπολογισμόν.
Μερικά τινά ακόμη, πριν την παρουσίαση:
  • Γνωρίζω τους μύθους που λένε ότι άλλο (ήταν) η Παλλάς, κι άλλο η (θεά) Αθηνά… αλλά εδώ θεωρούμε τα δύο ονόματα αναφερόμενα στο ίδιο πρόσωπο: στην υπεραγαπημένη θεά μας!
  • Σημειώστε ότι κάποιες φορές υπάρχουν δύο (ίσως καί παραπάνω) αστεροειδείς, είτε με το ίδιο όνομα με άλλον, είτε με δύο διαφορετικά ονόματα, που όμως αναφέρονται στο ίδιο πρόσωπο. Το έχω διαπιστώσει το φαινόμενο (δεν τα πολυπροσέχουν αυτά οι «επίσημοι»!) με τον Εχνατόν (υπ’ αριθμόν 4,415) καί τον Ακχενάτεν (υπ’ αριθμόν 326,290).
Τί να σας πω!… Προφανώς, όταν κοιταζόταν ο Εχνατόν στον καθρέφτη, έβλεπε …κάποιον άλλον! Lol!!! («- Είναι κάποιος μέσα στο κεφάλι μου, αλλά δεν είμ’ εγώ!», όπως τραγουδούσαν οι Πίνκ Φλόϋντ.) Ά, ρέ, «επιστήμονες»!…
  • Ο αστεροειδής 3, γιά την ακρίβεια δεν ονομάζεται «Ήρα», αλλά Τζούνο· έχει, δηλαδή, το λατινικό όνομα της θεάς. Πιθανώτατα, όμως, να υπάρχει καί αστεροειδής «Ήρα», με τα μυαλά που κουβαλάνε στα αστεροσκοπεία! Lol!!! Εδώ, πάντως, χρησιμοποιούμε τον υπ’ αριθμόν 3.
  • Τα ωροσκόπια, τα παρουσιάζω σε δύο εκδοχές: (α) με το πώς έβλεπαν τον ουρανό τότε· δηλαδή, με τις γνώσεις αστρονομίας που είχαν τότε. Καί (β) με το πώς ήταν ο ουρανός με τις σημερινές γνώσεις. (Αυτό θα μας διευκολύνει να συμπεράνουμε την ύπαρξη -ή μή- κρυφής βιβλιογραφίας, κατά αγγλίτσα μεριά· ξέρετε, απ’ τα κλεψιμέϊκα των αρχαίων ημών.)
  • Ειρήσθω, ακόμη, πως όλες οι ημερομηνίες των ιστορικών γεγονότων έχουν υποστεί αναγωγή στο «νέο» ημερολόγιο (το «Γρηγοριανό»).
Αυτή η ιστορία με τις ημερομηνίες είναι μία πληγή, διότι δεν μπαίνουν όλοι οι ιστορικοί στον κόπο να γράψουν καί τις δύο – δηλαδή, την τότε εν ισχύει, καί τη «διορθωμένη» (αυτή, με τη σημερινή αρίθμηση ημερολογίου). Εν πάσει περιπτώσει, μερικές φορές το μαντεύουμε εύκολα αυτό. Τις υπόλοιπες, θεωρούμε πως έχουμε ημερομηνία με αναγωγή στο σημερινό ημερολόγιο – καί το κρίμα (του λάθους) στο λαιμό των ιστορικών! 
  • Τις εικόνες των ωροσκοπίων τις ανέβασα σε μορφή .png, ώστε να μεγενθύνονται χωρίς αλλοίωση. (Γιά όσους ίσως θέλουν να δουν καλύτερα κάποιες λεπτομέρειες.) Μάλλον είναι λίγο μεγάλες (κάπου 190 kBytes η καθεμία), αλλά κάντε υπομονή στο φόρτωμα.
  • Δεν έβαλα να σημειώνονται οι γραμμές των γωνιακών σχέσεων – διότι, αυτό το αλαλούμ που προκύπτει, εμένα μ’ ενοχλεί. Όμως, ξαναλέω: όποιος θέλει διαφορετικά, πάει καί βάζει τις δικές του παραμέτρους στο άστρο τελεία κόμ. Δεν κάνει ούτε ένα δευτερόλεπτο ο υπολογισμός!
  • Τέλος, γιά τη Λίλλιθ, που επίσης συμπεριέλαβα στα ωροσκόπια (διότι αποτελεί αγαπημένο θέμα «αυτών»), δεν βρήκα συγκεκριμένες πληροφορίες γιά το πότε μπήκε στην Αστρολογία.
Φαίνεται, πάντως, ότι η Λίλλιθ είναι φρούτο των αρχών του 20ου αιώνα, όταν κάποιος πρότεινε ότι υπάρχει ένας μικρός δορυφόρος της Σελήνης, που δεν τον βλέπουμε. (Κι ο οποίος δεν βρέθηκε ποτέ «επισήμως».) Σήμερα, η Λίλλιθ είναι απλά ένα ακόμη μαθηματικό σημείο των ωροσκοπίων.
Τέλος πάντων, θα δούμε τί θα δούμε καί με δαύτην (είπαμε, αγαπημένο θέμα κάποιων …κύκλων) – γι’ αυτό την συμπεριέλαβα, καλού-κακού.
Ως ξεχωριστή σημείωση: Προσέξτε τα -όποια- αριθμητικά δεδομένα, διότι πολλές φορές «παίζουν» σημαδιακοί αριθμοί (χρυσή αναλογία, κτλ). Σαφές δείγμα ότι έπεσε ολίγος …ποδιτσοδάκτυλος στις συνελεύσεις των φουστανελλοφόρων! (Καί πώς θα ήταν αλλοιώς, δηλαδή; σάμπως ήξεραν γράμματα οι περισσότεροι επαναστάτες τότε πρόγονοι; )

Αυτά εισαγωγικώς στο δεύτερο μέρος – κι ελπίζω να σας ικανοποιήσουν (έστω γιά αρχή) τα δυό λογάκια, που παραθέτω κάτω από κάθε ωροσκόπιο.
Πρίν ξεκινήσουμε την παράθεση των ωροσκοπίων, σημειώστε καί το εξής: ότι οι τότε πρόγονοι, ακόμη κι αν δεν ήξεραν την ύπαρξη ενός άστρου που γνωρίζουμε σήμερα (πχ του Πλούτωνα), αισθανόντουσαν ενστικτωδώς τις ενέργειες των τότε «κρυμμένων» ουρανίων σωμάτων.

β1-1. 04 Απριλίου 1821 – ύψωση της σημαίας του Αγώνα

i. Τότε



Βλέπουμε τα ουράνια σώματα να παίζουν επίθεση στο μισό γήπεδο! Lol!!! Αυτή η διάταξη πλανητών σε ωροσκόπιο ονομάζεται «καλάθι χωρίς λαβή», καί μάλλον δείχνει ότι οι σχεδιαστές του 1821 περίμεναν την κατάλληλη χρονιά, ώστε τα ουράνια σώματα να μαζευτούν σε ημικύκλιο, καί να μήν σχηματίζονται αντιθέσεις (δηλαδή γωνίες 180 μοιρών) μεταξύ τους. Διότι, τότε η αντίθεση εθεωρείτο κάτι το πολύ κακό.
[Τα πενηνταένα χρόνια -μισός αιώνας!- από την επανάσταση του 1770, είναι όντως πολλά. Στο μεταξύ, κρύωσε η διάθεση. Αν είναι να κάνεις επανάσταση, στη βράση κολλάει το σίδερο! Ξεκίνησες τη μία καί δεν έπιασε; Έ! Κατ’ ευθείαν την επόμενη!
Είναι στρατηγικό λάθος να αναβάλεις, όταν όλοι είναι ήδη στα όπλα – έστω καί ύστερ’ από ήττα, ή αποτυχία.]
Η επιθυμία γιά επανάσταση φαίνεται από την trine (120 μοίρες) της Σελήνης με τον Ουρανό, ο δε καρμικός (Ιχθύες) καί αποφασιστικός (10ος οίκος) επαναστατικός λόγος φαίνεται από τη συζυγία Ερμή-Άρη. Το κακό είναι ότι ο Κρόνος προηγείται του Ήλιου στο «τραινάκι» μέσα στον Κριό, που σημαίνει ότι «χρωματίζει» με το δικό του «χρώμα» τη σχετική συζυγία. Όμως, δεν μπορούσαν να περιμένουν δυό-τρείς μέρες, ώστε να κάνουν τη συνέλευση, διότι η 4η Απριλίου με το νέο ημερολόγιο είναι η εαρινή ισημερία με το παλιό!… δηλαδή, η 22α Μαρτίου – αν καί δεν βρήκα πίνακα ισημεριών γιά τα χρόνια εκείνα. (Η ισημερία παίζει σύν ή πλήν μιάμιση μέρα γύρω απ’ την 21η Μαρτίου. Δεν είναι πάντα σταθερή στις 21 του μηνός.)
Φαίνεται, λοιπόν, ότι δώσανε προσοχή στο γεγονός της ισημερίας, παρά σε ο,τιδήποτε άλλο. (Το γνωρίζανε ότι η ημερομηνία αυτή είναι «πύλη».)
Τέλος, το τετράγωνο (90 μοίρες) Αφροδίτης-Ουρανού είναι κάτι σαν μήνυμα προς τους Οθωμανούς, ότι: «- Θα σας τα χαλάσουμε τα όμορφα!»

ii. Σήμερα



Ενστικτωδώς μέν, αλλά οι πρόγονοι του 1821 κάνανε διάνα! Ο Ποσειδώνας δίνει υψηλό ιδεαλισμό στην επαναστατικότητα (συζυγία με Ουρανό), ο Πλούτων στους Ιχθύες (σε «τραινάκι» με Ερμή κι Άρη στους Ιχθύες – καί να προηγείται) δίνει εκρηκτικότητα καί τρομερή ισχύ στην Επανάσταση, ο δε Χείρων σε συζυγία με την Αφροδίτη κλείνει τις πληγές.
Πάντως, δεν νομίζω ότι εδώ έπεσε κρυφή βιβλιογραφία, παρά τις ισχυρές ενδείξεις. Προκρίνω (ως αίτιο επιλογής της ημερομηνίας) το ένστικτο των επαναστατών.

β1-2. 04 Απριλίου 1821 – Διακήρυξη της Μεσσηνιακής Γερουσίας

i. Τότε



Ίδια μέρα, εαρινή ισημερία του 1821, απόγευμα – με τα ρεψίδια απ’ το φαΐ! Lol!!! Η ώρα πολύ κοντά στο 16:18’… αλλά, αν επέμενε κάποιος «γνώστης» (που τυχόν είχε την ιδέα) γιά συνέλευση τρία λεπτά μετά, οι φουστανελλοφόροι θα τον κοίταζαν παράξενα, καί θα τον πλακώνανε στις ερωτήσεις! (Κι αν δεν απαντούσε ικανοποιητικώς, θα τραβούσαν τα κουμπούρια καί θα του την ανάβανε! Lol!!!) Άρα, δεν σήκωνε …πειραματισμούς! 
Δεν έχουν αλλάξει πολλά απ’ το προηγούμενο ωροσκόπιο, παρεκτός απ’ τους «οίκους» καί τη θέση της Σελήνης – η οποία κάνει trine / sextile (120 καί 60 μοίρες αντιστοίχως) με τους δεσμούς της καί τους (εξ ορισμού αντιδιαμετρικούς) οίκους «ανερχόμενο» (ωροσκόπο, ανατέλλοντα) / «κατερχόμενο» (δύοντα). Πολύ ευνοϊκή σχέση γιά παρελθόν-παρόν, ατομική οντότητα (Ελλάδα) καί σχέσεις με άλλους!
Μάλλον τό ‘χαν προ-υπολογίσει οι τότε «γνώστες».

ii. Σήμερα



Τα ίδια, δεν αλλάζει κάτι.

β2-1. 13 Ιανουαρίου 1822 – Ψήφιση προσωρινού πολιτεύματος

i. Τότε



Χμμμ… η 13η ενός μήνα είναι η «ανώτερη οκτάβα» της 1ης! Κι αν πάμε πίσω στο παλιό ημερολόγιο, πέφτουμε στην πρωτοχρονιά!
Εδώ βλέπουμε καθαρά τον επανακαθορισμό καί την πεισματική (Αιγόκερως) δήλωση (στα λόγια, δηλαδή) της εθνικής μας ταυτότητας («τραινάκι»  του Ήλιου -ως «ατμομηχανή»- με Ερμή καί Παλλάδα) προς τους άλλους (11ος «οίκος»). Βλέπουμε, επίσης, την αναγέννηση του αρχαίου εθνικού μας παρελθόντος (το προηγούμενο «τραινάκι» /  η Ήρα πάνω στην γραμμή των σεληνιακών δεσμών / η Αφροδίτη στους Ιχθύες). Βλέπουμε, ακόμη, ότι σημαντικό ρόλο στο νέο πολίτευμα θα παίζει η θρησκεία («Γιά  του Χριστού την πίστη την αγία» / «Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος» στα προοίμια των Συνταγμάτων), που εκφράζεται με τη σύνοδο Δία-Κρόνου στον Κριό…  αλλά καί το καπέλλωμα στο νέο κράτος, που θα επιχειρούσε η Εκκλησία· διότι αυτή η σύνοδος κάνει τετράγωνο (90 μοίρες) με το «τραινάκι» (Ήλιος / Ερμής / Παλλάδα) της δηλωμένης ταυτότητας του νέου κράτους.
Υπάρχει, όμως, καί ανισορροπία της μαλακής καί της σκληρής μας πλευράς (Αφροδίτη αντίθεση με Άρη)· η οποία αστρική σχέση μπορεί να ερμηνευτεί καί με το ότι οι πόλεμοι δεν μας αφήνουν να εκμεταλλευτούμε την κληρονομιά των αρχαίων μας γνώσεων.
Τέλος, το τετράγωνο Σελήνης-Ουρανού δείχνει ότι η επανάσταση καί η καινοτομία δεν μας πολυ-ταιριάζουν. Σα να ξεβολευόμαστε με δαύτα, βραδερφέ…

ii. Σήμερα



Τα  ίδια, με την εξής προσθήκη:
Ότι την ιδεαλιστική επανάσταση (σύνοδος Ουρανού-Ποσειδώνα) την κάναμε, από την επιθυμία μας (Σελήνη) να φτιάξουμε -περίπου- τον Παράδεισο επί Γής, καί τίποτε λιγώτερο!!! (Η σύνοδος Πλούτωνα-Χείρωνα.) Τα πέντε αυτά  ουράνια σώματα σχηματίζουν το λεγόμενο T-square (αντίθεση φτιαγμένη από δύο διαδοχικά «τετράγωνα»), όπου τα άστρα στο μέσον (εδώ: Ουρανός καί Ποσειδώνας) είναι το «φίλτρο», από το οποίο περνάνε (καί «χρωματίζονται») οι αστρικές ενέργειες των άκρων.

β2-2. 13 Ιανουαρίου 1822 – Συστατική πράξη, διακήρυξη ιδρύσεως Νέας Ελλάδος

i. Τότε



Τα ίδια· με την προσθήκη ότι οι σχέσεις μας με τους άλλους είναι λιγάκι εκρηκτικές! (Ουρανός επάνω στον 7ο «οίκο», τον «κατερχόμενο»-δύοντα. Τον «οίκο» του γάμου.) Συν το ότι η Αφροδίτη κάνει sextile (60 μοίρες) καί trine (120 μοίρες) με τη γραμμή ωροσκόπου / «κατερχόμενου» «οίκων».  Παναπεί, ότι με τους άλλους δείχνουμε πολύ ευχάριστο πρόσωπο…  καί αποφεύγουμε τους καυγάδες. (Κακώς, βέβαια – τις περισσότερες φορές.)
Αλλά έχουμε καί ξαφνικούς …έρωτες με τους άλλους! Πχ «Ελλάς-Γαλλία σύμ-μά-χία!» (Αφροδίτη σε 60 μοίρες με τον Ουρανό, που βρίσκεται επάνω στο όριο της αρχής του 7ου «οίκου».)

ii. Σήμερα



Τα ίδια· προσθέτουμε μόνο το ότι οι ξαφνικές μας μεταστροφές στις σχέσεις μας με τα άλλα έθνη σπρώχνονται κι από ιδεαλιστική χαζομάρα (Ποσειδώνας επάνω στον Ουρανό επάνω στον 7ο «οίκο»). Κι όλ’ αυτά, γιά να φτιάξουμε τον Παράδεισο επί Γής! (Το T-square, στο οποίο ήδη αναφερθήκαμε.)

β3. Διακήρυξη της Α’ Εθνοσυνελεύσεως

i. Τότε



Τύπος ωροσκοπίου: «καλαθάκι με λαβή» (τον Άρη, σε καραμπινάτη αντίθεση με την Ήρα – αλήθεια, πότε τσακώθηκαν στη Μυθολογία; ). Δηλώνουμε στους άλλους ότι μιλάμε πολύ (συζυγία Ερμή-Ήλιου στον Υδροχόο, με τον Ερμή να προηγείται), συν ότι επιφυλάσσουμε σπουδαίο ρόλο γιά τη θρησκεία (συζυγία Δία-Κρόνου στον  Κριό)· ή, έστω, έτσι θέλουμε να μας βλέπουν οι άλλοι (η συζυγία αυτή στον 11ο «οίκο»), δηλαδή ως θρήσκους. Ταυτόχρονα, δεν έχουμε βρεί την ισορροπία αρχαίας με νέα θρησκειών μας. (Τετράγωνο Παλλάδος με συζυγία Δία-Κρόνου). Παρ’ όλ’ αυτά, η θρησκεία προσπαθεί να συμβιβάσει παρελθόν καί μέλλον. (Συζυγία Δία-Κρόνου σε 60 καί 120 μοίρες με γραμμή δεσμών Σελήνης.)
Προσέξτε το «19 47» της Αφροδίτης στους Ιχθύες καί στο όριο της αρχής του 10ου «οίκου» (του μεσουρανήματος)!… Ίσως ένδειξη ότι αναβιώνουμε τις ίδιες καταστάσεις από κάποιο απώτατο παρελθόν.

ii. Σήμερα



Τα ίδια, με την προσθήκη της αμφιβολίας! Εδώ, αναρωτιόμαστε: Άρα γε, γιά να κλείσουμε πληγές την κάναμε τη ρομαντική μας επανάσταση; ή γιά τίποτε άλλο; (Τετράγωνο της συζυγίας Ουρανού-Ποσειδώνα με το «τραινάκι» Χείρωνα / Σελήνης / Πλούτωνα.)

Αυτά γιά τώρα. Θα συνεχίσουμε ακάθεκτοι με τα επόμενα …είκοσι ωροσκόπια! (Αμ, τί νομίσατε;!)

(συνεχίζεται