ου τη δίνουν άσχημα στα νεύρα τα άτομα, που ζούνε στην κοσμάρα τους, ενώι δίπλα τους καίγεται το άπαν.
Μου τη δίνει (σε βαθμό να διαπράξω κακούργημα) το κάθε βλαμμένο δίποδο, που πουλάει τρέλλα μέσα σ’ ένα πλήθος δυστυχισμένων, σα να μή συμβαίνει τίποτε. Μου τη δίνουν, εν ολίγοις, ο παρτακισμός κι η αλαζονεία – ειδικά, αν συνοδεύονται από επίδειξη θράσους (εξουσίας κι ατιμωρησίας).
Νά, ας πούμε οι λάθρο· η όλη τους συμπεριφορά απέναντι στους Έλληνες είναι ένα υπερθρασύτατο: “- Φύγ’ εσύ, να κάτσω εγώ!”. Ή οι γύφτοι, που επιμένουν να σου ζαλίζουν τους όρχεις με τη ζητιανιά, ενώι ξέρουν πολύ καλά ότι τα λεφτά στέρεψαν. (Καί τα κορόϊδα που τους ελεούν, αρχίζουν κι αυτά να σπανίζουν – σε αντιδιαστολή μ’ αυτούς που “ελεούν” τους λάθρο, οι οποίοι δεν το κάνουν απ’ την τσέπη τους. Έχει διαφορά ελεημοσύνη από “ελεημοσύνη”, βλέπετε. Οι δέ “ελεήμονες” του δευτέρου είδους αυγαταίνουν, αντί να μειώνονται.)
Ή οι τηλεοπτικές εκπομπές, που μιλάνε γιά μαγειρική υψηλού επιπέδου (ενώι τα γεροντάκια ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια) καί ταξίδια σε χώρες εξωτικές. (Λες καί μας περισσεύουν όλους τίποτε πεντοχίλιαρα, να πεταχτούμε μέχρι τα νησάκια του Ειρηνικού, ας πούμε, καί ν’ απολαύσουμε μιά ανεπανάληπτη εμπειρία μασσάζ από έμπειρο τοπικό μασσέρ. Τί γελάτε, ρέ; Λόγια των παρουσιαστών τέτοιων εκπομπών είν’ αυτά! Θα τους έβγαζαν στο γυαλί, αν δεν ήταν σοβαροί άνθρωποι; Όχι πέστε μου!  🙂  )
Μου τη δίνουν επίσης οι προδότες καί οι πωλητικοί… αν καί τα δύο αυτά σύνολα είναι σχεδόν ταυτόσημα.
Όμως, κι ενώι είχα αναπτύξει ψυχολογική άμυνα με το να γράφω κανονικώς γύφτους, λάθρο, πωλητικούς, καί λοιπά παρεμφερή δίποδα, κατάλαβα ακόμη μία φορά πως ο ακατονόμαστος έχει πολλά ποδάρια… καί μού ‘κανε άμυνες καί ψυχολογίες ερείπεια!

Αφορμή, λοιπόν, γιά τη σημερινή μου έκρηξη υπήρξε ο συνδυασμός εγωϊστικής καρακοσμάρας καί (ακόμη μίας…) προδοσίας κάποιων ατόμων.
Από κάτι πληροφορίες που έμαθα (μου τις έφερε κι εμένα ο αγέρας – αφού κάνω πολλή παρέα με τον Παλαιό, κόλλησα χούγια δικά του!  🙂  ), σκοπεύουν, λέει, να βάλουν στη διδακτέα ύλη των σχολείων ένα πράγμα, που ονομάζεται Στέμ ή Στέαμ.
Τ’ είν’ τούτου ιά, τώρα, ιέ;
Εφτούνο είναι αρχικά εις την Αγγλικήν: Σάϊενς, Τεκνόλοτζυ, Εντζινήαρινγκ, Μαθεμάτικζ! Ήτοι, Επιστήμη (αν καί, αγγλοπρεπώς πως, το “σάϊενς” μεταφράζεται μεν ως “επιστήμη”, αλλά καί ως “Φυσική”), Τεχνολογία, Μηχανική (γιά την ακρίβεια: Μηχανολογείν), Μαθηματικά. Καί με την προσθήκη ενός Α (Στέαμ), έχουμε καί την Άρτ – την Τέγνη, ντέ! (Νά δες κι εδώ, αναγνώσθα μου, άμα δεν με πιστεύεις εμένα!)
Καί γιατί σε τσατίζει εσένα, ρέ αναποδιασμένε Εργοδότη, η πρόοδος των παιδιών; Στον 21ο αιώνα ζούμε, να μην έχουμε κι εμείς στα σχολεία μας ρομποτάκια καί τέτοια προχωρημένα; Έ;
Κάτσε να δούμε παρέα το γιατί… Όπου, όχι μόνον σε έκρηξη οργής πρέπει να σε προκαλεί, αλλά στο ν’ αρπάξεις πολυβόλο εξάκαννο, καί να μην αφήσεις κανέναν «στε(α)μιτζή» όρθιον!

α. Ο βόθρος
Κατ’ αρχήν, είναι γνωστό τοις πάσι (μόνον οι ηλίθιοι καί οι πληρωμένοι δεν το βλέπουν) ότι τα εγχώρια σχολεία κάθε βαθμίδας κατάντησαν πάρκινγκ παιδιών. (Καί τα πανεπιστήμια κρυσφήγετα παρανόμων.) Μόνο τα σχολικά κτίρια έγιναν λίγο καλύτερα απ’ τα αντίστοιχα της δεκαετίας του …1930, αν καί πάλι υπάρχουν αμφιβολίες.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι ουσιαστική εκπαίδευση δεν παρέχεται πιά. Όλοι, δάσκαλοι καί μαθητάδες, κοιτάζουν με το ρολόϊ να τελειώνουν καί να φεύγουν, καί αποτέλεσμα μηδέν. (Να μην επαναλαμβάνω εδώ όλα εκείνα τα τετριμμένα, του τύπου: “εξαιρούνται οι φιλότιμοι”, κτλ – αυτά εννοούνται.)
Η διδακτέα ύλη συνεχώς μειώνεται· φεύγουν πρώτον τα “περιττά”, καί δεύτερον όσα “ενοχλούν” τους γείτονες (τουρκαλάδες, σκοπιανούς, καί λοιπούς)· διότι εμείς είμαστε φιλειρηνικός λαός με επίπεδο, καί δεν ασχολούμαστε με όπλα καί «ρητορική μίσους»· την Ιστορία μας, όπου έχουμε τραβήξει των παθών μας τον τάραχο απ’ τον κάθε βάρβαρο, την απαξιώσαμε ως περιττό κωλόχαρτο. Κι απ’ την άλλη, δίνουμε το καλό παράδειγμα στην …καταπολέμηση του μιλιταρισμού, να ‘ούμ’! (Αυτό είναι ένα απ’ τα πολλά συμπτώματα μιάς ψυχονοητικής παθήσεως, που ονομάζεται «αριστεροφρένεια» – καί από την οποία πάσχει μέγα ποσοστό του εγχωρίου πληθυσμού.)
[Βέεεεεβαιααααα!!! Τί νομίσατε; Θα κάτσουμε να διδάσκουμε στα σχολεία μας πχ τα παλουκώματα των τουρκαλάδων στους ήρωές μας; Ά-πά-πά!!! “Συνωστισμός”, το λοιπόν, καί τα μυαλά στα κάγκελα! (Κυριολεκτικώς!)]
Προσωπικώς, αναρωτιέμαι γιατί δεν φεύγει όλη η διδακτέα ύλη απ’ τα βιβλία, να μην ταλαιπωρείται κανένα πιτσιρίκι με σχολεία καί μελέτες· να μείνουν ντίπ αγράμματα, να ησυχάσουν!

Εννοείται, φυσικά, πως τέτοιες αφορμές παράγουν τέτοια αποτελέσματα. Τα Ελληνάκια δεν ξέρουν ούτε ορθογραφία, ούτε αριθμητική καί Μαθηματικά, ούτε τίποτ’ άλλο αξιόλογο (πχ Ιστορία). Τα δε γραπτά τους είναι το κατάλληλο εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιήσεις, αν επιθυμείς να τυφλωθείς. Κι αν πας στα ψιλά γράμματα, ότι (από το Σύνταγμα) το σχολείο οφείλει να παρέχει εκπαίδευση εθνοπρεπή καί τα ρέστα,… άει, καλάααα!….
Τώρα, βέβαια, θα με ρωτήσεις πώς περνάνε στα πανεπιστήμια, με τέτοια χάλια. Έ, πάνε στα φροντιστήρια, όπου μαθαίνουν απέξω …θεατρικούς ρόλους (“sos θέματα”, καί τέτοιες σαχλαμάρες), καί μετά περιμένουν την εύνοια της θεάς Τύχης στις εισαγωγικές (ή “πανελλήνιες”, ή “πανελλαδικές”) εξετάσεις, να πέσουν τα θέματα που αποστήθισαν. Άσε που το εκάστοτε …πεφωτισμένον εγχώριο γκουβέρνο επιτρέπει καί φοιτητές με εισαγωγικό βαθμό κάτω απ’ τη βάση! (Ψηφοφόροι είν’ αυτοί!)
Ειρήσθω ότι αυτή η κατάσταση της γενικής παραλυσίας, σαφώς ευνοείται (αν δεν επιβάλλεται εμμέσως, πλήν σαφώς) από τα εγχώρια γκουβέρνα, ειδικά μετά το 1974· καί ειδικώτερα μετά το 1985.

Καί δεν είναι μόνον η “περιρρέουσα ατμόσφαιρα” αμορφωσιάς καί περιφρονήσεως των Γραμμάτων· είναι καί η τρομερή αγένεια της πιτσιρικαρίας. Δεν μιλάω, βέβαια, γιά καλούς τρόπους, σαβουάρ βίβρ, καί τέτοια (μάλλον) παρωχημένα· μιλάω καθαρά γιά μιά στοιχειώδη βάση (κοινωνικώς αποδεκτής) συμπεριφοράς, γιά να συμβιώνεις με συνανθρώπους σου. Διότι, απλούστατα, κανένας δεν γουστάρει να τρώει στη μάπα τον ψυχικό βόθρο του κάθε άλλου. Όθεν, αυτοπεριορισμός των ενστίκτων καί των επιθυμιών μας, ως βάση του πολιτισμού καί της κοινωνικής συμβίωσης – μας αρέσει-δεν μας αρέσει.
Αν δεν μας αρέσει ο αυτοπεριορισμός, δεν ζούμε με κόσμο καί μέσα στον κόσμο· πάμε στα βουνά να ζήσουμε με τις αρκούδες.
Αλλά, εφ’ όσον οι μαθητές έχουν μάθει από μικροί να μην έχουν όρια στον εγωϊσμό τους (κατά 99% αυτό τους το καλλιεργούν οι μαλακισμένοι γονείς τους, καί ήδη γονείς είναι οι -μετά το 1985- γενιές του “δικαιωματισμού”), αυτή η στοιχειώδης βάση κοινωνικώς αποδεκτής συμπεριφοράς εκλείπει παντελώς στα πιτσιρίκια. Γιά παράδειγμα, τους είναι αδύνατον να κατανοήσουν πως ΔΕΝ είναι ίσοι με τους δασκάλους τους, ΟΥΤΕ τους επιτρέπεται να φέρονται στον καθέναν όπως γουστάρουν.
Φυσικά, δεν καταλαβαίνουν ούτε το ότι, αν βγούν έξω στην κοινωνία, με τέτοια συμπεριφορά (που δείχνουν στο σχολείο) θα φάνε το σκατόξυλο της αρκούδας από άτομα πιό εγωϊστές (καί πιό χεροδύναμους) από δαύτα. (Να δώ μετά, σε ποιό “σχολείο” θα πάνε οι μανάδες τους να βαράνε με θυμό τα χέρια τους στο τραπέζι!)
Θα μου πείς, αυτό, δηλαδή η έλλειψη έστω καί στοιχειωδών τρόπων, ουσιαστικά συνιστά τον νόμο της ζούγκλας… οι δέ πωλητικοί έχουν κάθε συμφέρον να “ζουγκλοποιήσουν” την κοινωνία, γι’ αυτό τα επιτρέπουν (ου μήν καί τα καλλιεργούν) αυτά τα σαπρόφυτα. Έλα, όμως, που στη ζούγκλα υπάρχουν καί τα σαρκοφάγα!… καί κατά κανόνα τα σαρκοφάγα-κυνηγοί είναι πιό έξυπνα. (Ευτυχώς, δηλαδή, γιά να τελειώνουμε καμιά φορά με τους ηλίθιους! Lol!!!) Οπότε… ζούγκλα γουστάρεις, παιδάκι μου; Ζούγκλα θά ‘χεις! Αλλά το γεύμα των θηρίων πιθανώτατα θα είσ’ εσύ!  🙂
Δεν σου πέρασε απ’ το μυαλουδάκι σου αυτό, έ;
[Πέρα απ’ την πλάκα, όμως, κι εφ’ όσον ό,τι γίνεται στις ηπαπάρα, μας κουβαλιέται μετά εδώ, είναι θέμα χρόνου να δούμε καί στα δικά μας τα σχολεία να κυκλοφορούν πυροβόλα όπλα καί να πέφτουν κουμπουριές. Μέσα στα σχολεία μας, εννοώ, όχι απέξω. (Σύνδεσμος ένα, σύνδεσμος δύο.)
Άειντε, να δούμε τί θα δούμε καί μ’ αυτά όλα. Υποθέτω πως οι εκπαιδευτικοί πάλι θα υποχρεωθούν από καμιά κωλοεγκύκλιο να τηρούν “άψογον στάσιν”, ακόμη καί μπροστά σ’ ένα μαλακισμένο με γεμάτη καραμπίνα. Ψευτο-Ρωμαίϊκο είν’ αυτό, αποκλείεται να προτείνει τίποτ’ άλλο, ουσιαστικώτερο.]

β. Το έλασσον
Οπότε, μέσα στο τρομερό αυτό κενό ελλείψεως ακόμη καί των στοιχειωδών (γνώσεων καί συμπεριφοράς), έρχεται το -τελείως στην κοσμάρα του- υπουργείον, καί εντέλλεται να διδαχθούν στέμματα καί στεάματα!
Ειρήσθω, εδώ, ότι αυτό το «στέμ» δεν είναι μονάχα να βάλουν τα πιτσιρίκια να προγραμματίζουν ρομποτάκια, καί λεντάκια που αναβοσβήνουν. Συμπεριλαμβάνει καί την επίλυση προβλημάτων με συνδυασμό μεθοδολογιών! Παναπεί, το να ξέρεις καλά περισσότερες της μιάς επιστήμες, καί να τις συνδυάζεις, γιά να βρείς λύσεις. Παναπεί, τη λεγόμενη ολιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν (αν καί το ίδιο το υπουργείον δέν κάνει τέτοιους κόπους αναρωτήσεων καί τα ρέστα), σε ποιά μαθητούδια απευθύνεται! Διότι, βλέπεις, γιά ν’ ασχοληθείς με συνδυασμό Μαθηματικών / Φυσικής / Τεχνολογίας / Μηχανο-λογίας / Πληροφορικής, πρέπει να κατέχεις καλώς έκαστον …άθλημα ξεχωριστά! Κι εφ’ όσον δέν (ούτε τα στοιχειώδη, είπαμε!), τότε πώς;
“Άαααα,…” (λέει το υπουργείον – όπως τά ‘φερε ο αγέρας κι αυτά) “…πρώτα θα οργανώσουμε ταχύρρυθμα σεμινάρια στα απαραίτητα!”
Μάλιστα… Σκοπεύετε, δηλαδή, να πετάξετε τον βλάχο στη θάλασσα, καί να περιμένετε να κολυμπήσει!  🙂  Ναί πώς;! Τί να σας πω; Θα σας κάνει καί μακροβούτια! Lol!!!

Τώρα, βέβαια, αν μιλάμε γιά «συμβούλους υπουργείων», αυτά τα άτομα διαχρονικώς είναι κομματόσκυλα μ’ έναν εγωϊσμό νάαααα!!! με το συμπάθειο. (Κι επαφή με την πραγματικότητα, κοντά στο απόλυτο μηδέν.) Άσε που, ειδικά στο “Παιδείας”, ψάχνεις με το φανάρι άτομα, που να έχουν διδάξει σε τάξη – εφ’ όσον οι περισσότεροι δεν ξαναπάτησαν σε σχολείο ως δάσκαλοι, από τότε που το άφησαν ως μαθητές. (Τους αρκεί που πήραν ένα μάτσο ακαδημαϊκούς τίτλους, συν που παρακολούθησαν ένα μάτσο σεμινάρια στα Παρίσια καί τα Λονδίνα, γιά να πέσουν στην ασθένεια του ξερολισμού. Αλλά από πραγματική διδακτική εμπειρία -καί δή, σε τσογλάνια-, κατά κανόνα μηδέν.) Οπότε, λογικό είναι να ΜΗΝ έχουν σκεφτεί αυτοί οι λεβέντες τα όσα πρακτικά προβλήματα θα δημιουργηθούν. Δεν τους κόβει τόσο πολύ.
Κατ’ αρχήν, γιά να μπουν σε διδακτικές ώρες τα “ρομποτάκια”, πρέπει είτε (α) να προστεθούν ώρες (δηλαδή, το ωράριο πχ των Γυμνασίων να ξαναγίνει 35 ώρες από 32, καί ποιός ακούει τότε τις τσιρίδες των μαμάδων-ψηφοφόρων, ότι …βασανίζονται τα παιδιά τους! Lol!!!), είτε (β) ν’ αφαιρεθούν ώρες από άλλα μαθήματα – κι αναρωτιέμαι ποιά θα είναι αυτά, τη στιγμή που οι διδακτικές ώρες του καθενός θά ‘πρεπε να είναι …άλλες τόσες, γιά να γίνει σοβαρή δουλειά!
Ν’ αφαιρεθούν ώρες από “δευτερεύοντα” μαθήματα, πχ από τα Θρησκευτικά; Χίχί!!! Θα το φάνε ζωντανό το υπουργείον οι παπάδες! (Καί πολύ θα το χαρώ!  🙂  ) Από Αγγλικά, Γαλλικά, Μουσική, ξέρω ‘γώ τί άλλο; Λάθος το βλέπω… καί λάθος ΕΙΝΑΙ. Αυτή τη στιγμή, ως έθνος έχουμε έλειμμα παιδείας, καί δεν μας μάραναν τα ρομποτάκια.
Άλλο πρακτικό μέγα πρόβλημα που θα προκύψει, είναι η σύνταξη του ωρολογίου προγράμματος των σχολείων. Εξ αιτίας της απαιτήσεως να συνδιδάσκουν τις ίδιες ώρες οι εκπαιδευτικοί τριών ειδικοτήτων (μαθηματικός, φυσικός, πληροφορικός), έχει να φάει σιχτίρια καί κατάρες απ’ τους “προγραμματιστές” χιλιάδων σχολείων το αξιότιμον υπουργείον, που θα πάνε όλοι εκεί μέσα από καρκίνο! Ποιός “σύμβουλος” να κάτσει να σκεφτεί ότι κατ’ αρχήν το ωρολόγιο πρόγραμμα πρέπει να είναι επιλύσιμο, καί δευτερευόντως να μή βγάζει λύσεις-“τέρατα” (πχ πρώτη καί τελευταία ώρα μάθημα, με πέντε κενά απ’ ανάμεσα) ; Εδώ δημιουργούνται προβλήματα με την κατάσταση ως έχει· πού να προστεθούν καί τα «ρομποτάκια»!
Αλλά, τί τους νοιάζει αυτούς; άλλοι θα τραβήξουν τα ζόρια! Διότι, όπως πάντα στο ψευτο-Ρωμαίϊκον, η διοίκησις δεν επιλύει τα προβλήματα, αλλά είτε τα διαιωνίζει σε μιά στασιμότητα σαπίλας, είτε τα ζμπρώχνει στην καμπούρα των κατωτέρων κλιμακίων.

Τέλος, μας έμεινε καί το κόστος των εμπνεύσεων αυτών. Πού ούτ’ αυτό το σκέφτηκε κανείς!
Το βασικό “κίτ” των ρομποτακίων κοστίζει αυτή τη στιγμή τετρακόσια ευρά. Συν ό,τι άλλο προστιθέμενο (πχ αισθητήρες) προκύψει στην πορεία. Βάλε, τώρα, πέντε χιλιάδες σχολεία καθ’ άπασα την επικράτεια, επί τουλάχιστον τρία ρομποτάκια το καθένα, μας κάνει ένα σύνολον πάνω από πέντε μύρια ευρά… γι’ αρχή! Άσε που δεν είναι μονάχα τα ρομποτάκια, διότι το συγκεκριμένο μάθημα απαιτεί κι άλλα υλικά. Άρα, τα πέντε μύρια κάν’ τα δέκα!
Δεν θα γκρινιάξω, γιά το τί ΧΡΗΣΙΜΟ θα μπορούσε να είχε γίνει μ’ αυτά τα λεφτά· αλλά μαντέψτε, τώρα, ποιός θα τις πληρώσει αυτές τις μαλακίες!… (Ναί, ΕΣΥ, ο φορολογούμενος! Ποιόν περίμενες, δηλαδή; Τόν Ερντογάν; )
Καί το ωραίο, που μού ‘φεραν οι αγέρηδες: πρέπει, λέει, οι εκπαιδευτικοί να προετοιμάζονται από τώρα γιά τη μέρα, που θα έχει εισαχθεί επισήμως στο διδακτικό πρόγραμμα το στέμ, δεχόμενοι τη σύσταση να πληρώσουν οι ίδιοι απ’ την τσέπη τους -κι από τώρα- τα υλικά διδασκαλίας, γιά να πειραματιστούν! Καί πώς; πχ κάνοντας οικονομία στους καφέδες τους!!!
Τώρα, άμα τους αποκαλώ όλους αυτούς τους “συμβούλους” εγωϊστικά κομματόσκυλα, φταίω εγώ; Διότι, ακριβώς με την ίδια λογική (μιάς αόριστης “οικονομίας στις σπατάλες”) έκοψε μισθούς καί συντάξεις ο Γιωργάκης ΓΑΠ, γιά να ρεφαριστούν οι αλητείες τραπεζών τε καί κράτους (που «έχει συνέχεια» – καταπώς λέει καί το παρλιακό)!
Δεμπανακάνουν όλοι τους καμιά δουλειά με σέξ καί ταξίδια, λέω ‘γώ…

γ1. Το μείζον
Νά ‘ταν αυτή η ιστορία μονάχα μιά ακόμη ανοησία του εκάστοτε εγχωρίου γκουβέρνου, πάει στο διάολο. Θα την αντιμετωπίζαμε με την πάγια τακτική μας: θα γκρινιάζαμε στην αρχή, θα γελούσαμε με τη διακωμώδησή της στα τουΐττερ καί γενικώς στα ιντερνέτια, καί θα την ξεχνούσαμε… μέχρι την επόμενη, …τη μεγαλύτερη! Έλα, όμως, που εδώ κρύβεται θανάσιμος κίνδυνος γιά το έθνος!!!
Μην ξεχνάτε… μην ξεχάσετε ΠΟΤΕ ΣΑΣ, ότι η μανδάμ Κεραμιδαριού πρώτα πέρασε από τη λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ένθα καί έλαβε οδηγίες!
Καί οι οδηγίες αυτές φαίνονται τώρα, στην πράξη, που το πάνε.

Λοιπόν.
Αν καί περιέγραψα την κατάσταση στην εκπαίδευση ως πιό-χάλια-δεν-γίνεται, ποτέ δεν παραγνωρίζω ότι μέσα σ’ αυτόν τον ζόφο υπάρχουν καί παιδιά-διαμάντια. Άλλως τε, καί η ευωδιαστή λεβάντα φύεται (καί) μέσα στα σκατά της αγελάδας! (Έχετε δεί σκατά αγελάδας; όποτε τού ‘ρχεται η ανάγκη, το ζώον σηκώνει την ουρά του κι αμολάει πλάτς! μιά σκατότουρτα, μέσα στην οποία μετά από κάμποσο θα δείς τα μπλέ λουλουδάκια του φυτού. Πάντως, όσοι σκοπεύετε να κάνετε ρομαντικούς περιπάτους -ή καί σέχ- στο δάσος, να προσέχετε πού πατάτε, διότι καραδοκούν οι αγελάδες ελευθέρας βοσκής! Καρα-lol!!!)
Καί τα παιδιά αυτά προκόβουν καί διακρίνονται, παρά το γενικό σκότος.
Τώρα, αφού εδώ δεν έχουμε τίποτε εργοστάσια κομπιουτερίστικων ειδών (καί λοιπών παρεμφερών, πχ κινητών), μαντέψτε ποιός μπορεί να επωφεληθεί (καί θα σπεύσει να επωφεληθεί) από τα -καταλλήλως εκπαιδευμένα- μυαλά αυτά!
Ώ, ναί!… Κάποιες ξένες χώρες, καί δή χώρες θανάσιμοι εχθροί μας!
Μ’ άλλα λόγια, πληρώνουμε απ’ την τσέπη μας, γιά να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας! (Κι όταν ο Παλιούρας φωνάζει ότι σήμερα την Ελλάδα την κατοικεί λαός πάνχαζος, πολλοί διαμαρτύρονται πως είναι υπερβολικός…)
Γιατί ουρλιάζω, όμως;

Θυμίζω πως το στέμ συμπεριλαμβάνει καί την επίλυση προβλημάτων με συνδυασμό μεθοδολογιών. Αυτό, τώρα, έχει την καίρια σημασία του…
…Διότι εδώ ανεβαίνουν επί σκηνής τα εξής ούλτρα καυτά θέματα, περισσότερο καυτά από τον πυρήνα του Ηλίου μας:
  • Το ότι, πράγματι, πολλές φορές η λύση ενός προβλήματος βρίσκεται σε ξένα χωράφια – όσο άσχετα (ή απίθανα) κι αν φαντάζουν αυτά.
Πχ τη λύση ενός προβλήματος Χημείας πιθανόν να την έχει η Αρχαιολογία. Ή ενδεχομένως, η Νομική – όσο παράξενο κι αν ηχεί αυτό, σε πρώτη εντύπωση. Άρα, αν κάνεις συνδυασμούς ακόμη κι “απιθάνων” πραγμάτων, κάνεις σκεπτικά άλματα τρο-με-ρά. Στον συνδυασμό βρίσκεται η δύναμη!
Καταλάβατε τώρα το γιατί ο πολυ-μορφωμένος άνθρωπος, ο homo universalis, θεωρείται “χαριτωμένο” αναχρονιστικό κατάλοιπο της Αναγέννησης, που -υποτίθεται- δεν έχει θέση στην εποχή μας; Μήπως καταλάβατε ακόμη το γιατί παγκοσμίως φθίνουν οι “ανθρωπιστικές” επιστήμες;
Δεν είναι μονάχα το ότι η ενασχόληση με τα αρχαία Ελληνικά (καί τα Λατινικά) δεν προσφέρει χοντρό παραδάκι, αλλά καί το ότι αποκόπτεται ένα μεγάλο -καί σοβαρό- μέρος των πιθανών γνωστικών συνδυασμών.
[Αλλά, κατά τ’ άλλα, τα αρχαία Ελληνικά προσφέρονται γιά υπερ-γλώσσα προγραμματισμού (υπερ-)υπολογιστών!… Υπολογιστών γιά ποιούς, όμως;
Μήπως θυμάστε, πάλι, ποιοί -καί πότε, καί γιατί- επέβαλαν απαγόρευση αναγνώσεως αρχαίων Ελληνικών κειμένων; Έτσι, γιά ν’ αρχίσουμε να …κάνουμε συνδυασμούς, καί να ξυπνάμε.]
  • Καί το ότι την κορυφαία συνδυαστική δύναμη των γνώσεων την κατέχουν εξ ορισμού μονάχα Έλληνες!
…Καί δεν εννοώ τον κάθε ημεδαπό καφενόβιο παπάρα.
Επομένως, τούτων λεχθέντων, πού πάει η δουλειά;

γ2. Το ζοφερό μείζον
Είμαι ο πρώτος, που σας μίλησα εδώ γιά τη «Γαλάζια Αδελφότητα». Θυμηθήτε τί σας είπα, καί…
…Δυστυχώς, κατά ‘κεί (ξανα)πάει η δουλειά. Κατά ‘κεί ακριβώς.
Βλέπετε, η σημερινή επιστήμη ( ; ) είναι Τιτανική – με εσσάνς Κρόνου. (Το γιατί, αφήστε το. Ξεμακραίνουμε πολύ. Χονδρικώς, φταίνε οι «ιερείς» της· διότι η νοοτροπία τους είναι τέτοια. Τώρα, βέβαια, αν ρωτάτε αν θα μπορούσαν να ξεφύγουν… είπαμε, αφήστε το.) Πάντως, πορεύεται ολοταχώς καί στον ίδιο ακριβώς δρόμο της Ατλαντίδας!…
…Δηλαδή, της νομοτελειακής καταστροφής!
Μόνον στους ηλίθιους καί τους πληρωμένους δεν είναι φανερά τα σημάδια. Τί να πρωτοθυμηθείς!…
  • Την λατρεία του χρήματος;
  • Την ιατρική των εμβολίων καί των ευθανασιών γιά τον λαουτζίκο; Αλλά καί της μακροβιότητας (ου μην καί της αθανασίας) «κάποιων»; (Δεκαχίλιαρο πάει η ένεση σε κάποιες πολύ «ειδικές» κλινικές, κατά Ελβετία μεριά.)
  • Την σωρηδόν παραγωγή ηλεκτρονικών σκουπιδιών; Κάθε εξάμηνο νέο (κι άχρηστο) μοντέλο κινητού τηλεφώνου, ενώι πχ ένα ρομπότ να βοηθάει μοναχικούς ηλικιωμένους,… ά μπάαα… Εδώ, ένα κινητό των πενήντα ευρώ μιά χαρά κάνει αναγνώριση φωνής, αλλά μάλλον -γιά τους κρατούντες- …δεν υπάρχει η …τεχνολογία γιά τέτοια ρομπότ!…
  • Την αποβλακωτική προπαγάνδα; (Στο Σέρν δεν πάνε «ν’ ανοίξουν μαύρη τρύπα». Ούτε τις γνώσεις έχουν, ούτε γίνεται έτσι η δουλειά. Αλλού πρέπει να ψάξει η «συνομωσιολογία».)
  • Τί;…
Οπότε, είναι απολύτως προφανές ότι, όλα όσα έκανε κάποτε η Ατλαντίδα (που «αυτοί», ή τα ξέρουν από απόκρυφη βιβλιογραφία καί «αναμνήσεις», ή κάπως τα «μυρίζονται»), θα ξαναγίνουν.

Τα επόμενα συμπεράσματα είναι τα εξής:
Οι λεβέντες με τα «στέμ» πάνε (παγκοσμίως, κι όχι μόνον στην Ελλάδα) να μαζέψουν μιά αφρόκρεμα μυαλών. Προς χρήσιν (καί κατάχρησιν) των νύν αφεντάδων του πλανήτη μας. Πάνε να ξαναστήσουν νέες «Γαλάζιες Αδελφότητες», δηλαδή… μιά που καί η Ατλαντίδα είναι …νέα! (Έτσι ονόμασε τις ηπαπάρα ο Φράνσις Μπέηκον, μέγας αποκρυφιστής καί -ως λέγεται- νόθος γυιός της «άτεκνης» Ελισσάβετ της Α’ της αγγλίτσας.) Οκέϋ, αυτό είναι φανερό.
Το μή φανερό, όμως, το βρίσκουμε αν κάνουμε …συνδυασμούς με τις λοιπές ειδήσεις των ημερών, πχ την μείωση του παγκοσμίου πληθυσμού καί την μετανάστευση των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό. Τί θα γίνει τελικώς, δηλαδή; Τα εξής (εξηγούμαι, πάντα κατά τη γνώμη μου) :
  • Η Ελλάδα, το κρατικό αυτό μόρφωμα που έχουμε σήμερα, διαλύεται… με επακριβώς το μοντέλο που διαλύθηκε καί χάθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
  • Ο πληθυσμός της αποδεκατίζεται, αλλά τα μεγάλα (καί νεαρά) κεφάλια σπρώχνονται …εντέχνως καί εγκαίρως -δηλαδή, πρίν την καταστροφή καί τη σφαγή των υπολοίπων- προς τη Δύση. (Βλέπε λογίους πρό του 1453. Μόνο που αυτή τη φορά ΜΗΝ περιμένετε Αναγέννηση.) Να, ας πούμε, αφού τα εγχώρια πανεπιστήμια έγιναν σταύλοι, πού βρίσκεται το καλό το πράγμα γιά σένα, μελετηρέ νέε μου; Έ; Μόνον στα εξωτερικά!
  • Εκεί (δηλαδή, στη Δύση) θα υπάρξει ένας «προστατευμένος» πυρήνας Ελλήνων κι Ελληνίδων, καμιά πεντακοσαριά χιλιάδες (το πολύ ένα εκατομμύριο), που θα χρησιμεύσει ως «δεξαμενή καθαρόαιμου dna», όπως εκτρέφονται καθαρόαιμα άλογα καί σκυλιά.
Καί τούτο, διότι «αυτοί» ξέρουν πολύ καλά ότι η ανάμειξη φυλών πάντα υποβαθμίζει (βιολογικώς καί νοητικώς) τους απογόνους. (Άσχετο τί τσαμπουνάνε στα φανερά, περί «αντιρρατσισμού».)
Τώρα, βέβαια, μέγιστο ρόλο παίζει καί η χώρα που βγάζει Έλληνες… αλλά αυτό προσώρας δεν τους νοιάζει «αυτούς». Είτε διότι ελπίζουν πως ο Έλλην αποδίδει παντού το ίδιο, είτε επειδή θέλουν να κατσικωθούν οι ίδιοι στην (άδεια πλέον) Ελλάδα, καί να δούν αν με τα χρόνια θα μεταβληθούν …σε Έλληνες.
  • Από την οποία «δεξαμενή dna» (δηλαδή, άτομα καθαρής Ελληνικής καταγωγής, που θα παντρεύονται μεταξύ τους καί θα τεκνοποιούν), θα βγαίνουν καί οι επόμενες γενιές από δουλάκια, που θα στελεχώνουν τις «Γαλάζιες Αδελφότητες» προς επίλυσιν δυσκόλων επιστημονικών προβλημάτων.
  • Αυτά όλα, μέχρι κάποιο χρονικό σημείο – όπου «αυτοί» θα κρίνουν, πως έμαθαν την τέχνη απ’ τους δασκάλους Έλληνες, καί δεν τους έχουν πιά ανάγκη. Τότε, Έλληνες οριστικό τέλος.
Γι’ αυτά όλα, λοιπόν…

Επίλογος
…Στείλτε στο διάολο (κι ακόμα παραπέρα) στέμ-ματα καί ρομποτάκια! Αποτρέψτε τα Ελληνάκια από το να προσφέρουν τζάμπα εργασία καί ιδέες σε παλιανθρώπους. Δεν το χρωστάνε σε κανέναν! Κι είπαμε, η Ελληνική Γνώση ΣΑΚΟΚΟΥ! Επί ποινήι θανάτου!!!
Μιλήστε στα παιδιά, ξυπνήστε τα, δείξτε τους το ζοφερό μέλλον τους· το ζοφερό μέλλον όλων μας! Δεν πρέπει να τα ρίξουν στην παγίδα οι φιλοδοξίες των χαζομαμάδων τους! («- Άααα, εμένα το παιδί μου μαθαίνει ρομποτική!» Σοβαρά, μανδάμ; Η Αθήνα έχει αρκετές κουκουβάγιες, ξέρετε!) Προτρέψτε τα να μάθουν την Ιστορία μας καί τη Μυθολογία μας…
…ΑΠΕΞΩ!!!
Εξουδετερώστε την παγίδα με τον καλό τρόπο…
…Πρίν μιλήσει το εξάκαννο πολυβόλο!



Διότι, τότε, μάλλον θα είναι πολύ αργά.
Γιά όλους μας.

Υγ: Γιά μερικούς, ήταν χαζοί οι αρχαίοι ημών, που δεν έκαναν πειράματα, αλλά τό ‘ριχναν στη φιλοσοφία. Κι εξ απεναντίας, ήταν (κι είναι) έξυπνοι οι Δυτικοί, ειδικά μετά την Αναγέννηση.
Σοβαρά, έ;
Οι αρχαίοι ημών ήξεραν πολύ καλά (πείρα είν’ αυτή!) πού οδηγεί αυτός ο δρόμος, καί τον απέφευγαν συνειδητά. Αντιθέτως, η «εξυπνάδα» των Δυτικών έδωσε πυρηνικά όπλα στα χέρια ενός πιθήκου ονόματι Ρήγκαν, κι ενός άλλου, ονόματι Μπούς Τζούνιορ.
Να την χαίρονται, τέτοια «εξυπνάδα», τα επιστημονικά ιερατεία των Δυτικών!